Santana feat. Chad Kroeger: Into the night
Labels: muziekvideo, santana
Labels: actualiteit
Labels: actualiteit
Labels: actualiteit, media
Labels: Aalst
In Knack loopt er een interviewserie, Homo Sapiens, geschreven door Joël De Ceulaer (o.a. van het Canvas-programma Grote Vragen), waarin men met verschillende prominente mensen praat over hun mens- en wereldbeeld. Het resultaat zijn schitterende gesprekken over religie, de samenleving, de zin van het leven. Met dat laatste wordt trouwens elk interview steevast afgesloten: wat is nu de zin van het leven? Geen makkelijke vraag natuurlijk, want heeft het leven überhaupt zin?
De antwoorden in de interviewserie verschillen uiteraard telkens weer, ook al omdat sommige de vraag beantwoorden in het kader van het leven van een individu terwijl anderen het meer hebben over het ras “de mens”. De serie zet aan om natuurlijk zelf na te denken over de vraag wat de zin van het leven is. En zelf moet ik ook de opsplitsing maken tussen het individu en het ras. Ik denk dat je als individu zeker een zin kunt geven aan je leven, maar elk moet zelf uitmaken wat die zin is. Voor sommigen is de zin van het leven alles uit hun leven halen ongeacht de anderen, terwijl voor anderen de zin van het leven weer meer te vinden is binnen de samenleving. Ik denk ook dat de zin van het leven verandert naarmate je ouder wordt. Ik denk dat hoe jonger hoe meer egoïstischer de zin van het leven is, terwijl naar hoe ouder je bent, je meer verantwoordelijkheden krijgt naar kinderen, werk, samenleving, … toe dat uw zin van uw leven verandert. Niet bij iedereen, er zijn altijd uitzonderingen. Maar ik denk wel dat de zin van het leven van een dertigjarige niet meer hetzelfde is als wanneer hij tiener was.
De zin van het leven van het ras “de mens”, daar ben ik minder overtuigd van. Wat is eigenlijk het nut van onze aanwezigheid op deze aarde? De enigste reden die ik kan bedenken is dat we op de aarde zijn gezet om onszelf voort te planten en te overleven. Maar waarom dat mechanisme juist in ons zit, daar heb ik het raden naar. Waarom moeten wij overleven? Wat is de bedoeling daarvan? Is er überhaupt wel een doel? Ik ben eerlijk gezegd er niet van overtuigd dat er een doel is en dat het leven van het ras “de mens” eigenlijk zinloos is. We proberen er een verklaring voor te zoeken in boeken, religies, e.d., maar ik denk eigenlijk dat we niets zullen vinden. Ik geloof niet in hogere machten die over ons leven bepalen, maar waar dat we nooit zullen kunnen vatten. Toch niet over het doel van het ras “de mens”. Ergens is er wel een hogere macht die wij nooit zullen kunnen vatten. Namelijk de hogere macht die de ruimte heeft gecreëerd.
Je moet u echt eens afvragen hoe het heelal is ontstaan. Dat is zo’n hersenbreker waar geen antwoord op bestaat en waar je in uw hoofd voelt dat uw hersenen een kortsluiting op krijgt. Hoe is het heelal ontstaan? Uit stofdeeltjes die samengeperst worden, hoor je wel eens. Maar dan moet je u afvragen van waar die stofdeeltjes vandaan komen? Sommigen beweren uit het niets. Maar dat is toch niet mogelijk, je kan toch van niets iets maken. Als je niets hebt, kan je toch geen brood bakken. Dus toch van iets, maar van wat? En hoe is dat iets hier geraakt? En zo blijf je maar vragen krijgen tot je beseft dat je hersenen het niet kunnen vatten. En om ons hoofd toch te verlichten, zeggen we voorlopig dat er hogere machten zijn die het heelal hebben gecreëerd. Om van die hoofdpijn verlost te geraken.
Maar terug naar de zin van het leven. Doordat ik aanvoel dat het leven van het ras “de mens” eigenlijk geen zin heeft, zit ik met een knoop omdat ik stel dat het leven van een individu wel zin kan hebben. Ergens loopt mijn redenering daar mank. Als het grotere geheel geen zin heeft, kan het afzonderlijke element toch ook geen zin hebben. De enige zin die hij heeft, is dat hij deel uitmaakt van het grotere geheel. Moet ik dan eigenlijk ook niet stellen dat het leven van het individu ook geen zin heeft? Het is een tegenstrijdigheid waar ik mij makkelijk kan afmaken door te zeggen dat het leven ook voor een individu geen zin heeft. Maar ik kan dat maar moeilijk aanvaarden omdat dat weer in strijd is met onze overlevingsdrang. En zo krijg ik weer een nieuwe knoop. Als het afzonderlijk element een zin moet hebben, dan moet het grotere geheel toch ook een zin hebben. Alleen zie ik die zin niet. Het is een wisselwerking van tegengestelde polen. Ik denk dat de zin van het leven vervat zit in het antwoord op de vraag waarom planten wij ons altijd voort en niet alleen wij, maar alles rondom ons heen. En vermits we daar geen antwoord op hebben, blijft de zin van het leven één van de grote vragen. Grote vragen waarop we geen antwoord op kennen.
Labels: filosofie
Labels: muziekvideo, sean kingston
Labels: actualiteit, milieu