Dure kernenergie
Het is nog af te wachten of Yves Leterme zijn rooms-blauwe regering kan vormen en welk regeringsprogramma hij gaat samenstellen. Maar tijdens de onderhandelingen kwamen de rooms-blauwe partijen toch al overeen om de uitstap uit de kernenergie op te schorten en de bestaande reactoren langer open te houden. Volgens hen moet dit de energiebevoorrading waarborgen en moet het ook de energieprijzen onder controle houden. Maar volgens een artikel uit Knack klopt dit laatste niet helemaal, want kernenergie is de voorbije jaren heel wat duurder geworden.
Iedereen zal het de voorbije maanden al meermaals gevoeld hebben in zijn portemonnee. De olieprijzen zijn de afgelopen jaren sterk gestegen. Maar niemand heeft een idee hoe het zit met de prijzen van de brandstof voor de kerncentrales, namelijk het verrijkt uranium. En die prijzen zijn de afgelopen ook enorm gestegen. In vergelijking met 2000 is de prijs voor een pond uranium maar liefst met 1.300% (!) procent gestegen van 10 dollar naar 136 dollar. Voorlopig hebben we daar nog maar weinig van gevoeld van deze sterke prijsstijging. Dat heeft twee oorzaken. Ten eerste komt dit omdat de kostprijs van het uranium maar 20% van de prijs bepaalt van de elektriciteit die opgewekt wordt. Anderzijds maakt Electrabel nu al monsterwinsten op elektriciteit omdat de kerncentrales zelf al zijn afgeschreven en dus niet meer in de prijs moeten doorgerekend worden. Met andere woorden, er was genoeg ruimte om een prijsverhoging op te vangen. Al was dit tot voor kort en zullen de prijzen binnenkort dus opslaan.
De grote prijsstijging van het uranium heeft zijn oorsprong in twee factoren. Eerst is er een groeiende vraag naar uranium. Er worden momenteel 28 kerncentrales wereldwijd gebouwd en er komen er de komende jaren nog zeker 64 bij en er zijn nog eens plannen voor 158 bijkomende centrales. Deze liggen zoals verwacht grotendeels in China, India en Rusland. Al deze centrales gaan natuurlijk uranium moeten krijgen, waardoor de vraag stijgt. Anderzijds is de prijs per pond uranium ook gestegen doordat er een dalend aanbod is. Men kon de voorbije jaren het aanbod op peil houden doordat men uranium haalde uit de ontmanteling van kernwapens. Alleen slinkt de voorraad kernwapens aanzienlijk en stelt men dat in 2015 alle beschikbare uranium van kernwapens op gebruikt zal zijn. Bovendien moet men rekening houden met de huidige wereldsituatie waarbij landen als Rusland opnieuw dreigen een nieuwe kernwapenwedloop te beginnen. Anderzijds heeft men de voorbije jaren ook nagelaten te investeren in de uraniummijnen en de opwerkingsfabrieken. Men is nu bezig aan het wegwerken van de achterstand door verdubbelingen te voorzien van de productie, maar de achterstand is groot. Volgens berekeningen zou men in 2030 met de vandaag bestaande productiefaciliteiten slechts voor 65% van het nodige uranium kunnen zorgen en dreigt er vanaf 2015 al een tekort.
Heel het plaatje geeft al een indicatie dat de economische argumenten voor het openhouden van de kerncentrales weinig steek houden. Daarenboven moet men nog rekening houden met het feit dat men van plan is in vele landen om kerncentrales van de vierde generatie te bouwen. Die zouden wel een deel van het verwerkte uranium kunnen recupereren, maar deze reactoren moeten nog gebouwd worden en deze kostprijs zal men dus moeten doorrekenen in de elektriciteitsprijs. Naast het ecologisch bezwaar dat men tegen kerncentrales heeft, kan men zich nu toch ook afvragen of het niet veel beter is om meteen in duurzame energie te investeren dan in de bestaande en nieuwe reactoren. Men moet sowieso investeren in nieuwe energiebronnen. Alleen is het investeren in kernenergie een risicovolle optie. Want als er binnenkort een tekort dreigt aan uranium kan het wel eens zijn dat de nieuwe kernreactoren geen brandstof hebben, iets waar een klein land als België zeker moet mee rekening houden vermits we afhankelijk zijn van andere landen voor ons uranium. En dan hebben we geld geïnvesteerd in iets dat niets opbrengt, tenzij we er een ontzettende hoge prijs moeten voor betalen. Het zou dus beter zijn om meteen in wind-, zonne-, waterenergie te investeren. We zullen de prijs van de investeringen ook moeten betalen, maar we zijn zeker van het rendement. Een veilig en milieuvriendelijk rendement.
Iedereen zal het de voorbije maanden al meermaals gevoeld hebben in zijn portemonnee. De olieprijzen zijn de afgelopen jaren sterk gestegen. Maar niemand heeft een idee hoe het zit met de prijzen van de brandstof voor de kerncentrales, namelijk het verrijkt uranium. En die prijzen zijn de afgelopen ook enorm gestegen. In vergelijking met 2000 is de prijs voor een pond uranium maar liefst met 1.300% (!) procent gestegen van 10 dollar naar 136 dollar. Voorlopig hebben we daar nog maar weinig van gevoeld van deze sterke prijsstijging. Dat heeft twee oorzaken. Ten eerste komt dit omdat de kostprijs van het uranium maar 20% van de prijs bepaalt van de elektriciteit die opgewekt wordt. Anderzijds maakt Electrabel nu al monsterwinsten op elektriciteit omdat de kerncentrales zelf al zijn afgeschreven en dus niet meer in de prijs moeten doorgerekend worden. Met andere woorden, er was genoeg ruimte om een prijsverhoging op te vangen. Al was dit tot voor kort en zullen de prijzen binnenkort dus opslaan.
De grote prijsstijging van het uranium heeft zijn oorsprong in twee factoren. Eerst is er een groeiende vraag naar uranium. Er worden momenteel 28 kerncentrales wereldwijd gebouwd en er komen er de komende jaren nog zeker 64 bij en er zijn nog eens plannen voor 158 bijkomende centrales. Deze liggen zoals verwacht grotendeels in China, India en Rusland. Al deze centrales gaan natuurlijk uranium moeten krijgen, waardoor de vraag stijgt. Anderzijds is de prijs per pond uranium ook gestegen doordat er een dalend aanbod is. Men kon de voorbije jaren het aanbod op peil houden doordat men uranium haalde uit de ontmanteling van kernwapens. Alleen slinkt de voorraad kernwapens aanzienlijk en stelt men dat in 2015 alle beschikbare uranium van kernwapens op gebruikt zal zijn. Bovendien moet men rekening houden met de huidige wereldsituatie waarbij landen als Rusland opnieuw dreigen een nieuwe kernwapenwedloop te beginnen. Anderzijds heeft men de voorbije jaren ook nagelaten te investeren in de uraniummijnen en de opwerkingsfabrieken. Men is nu bezig aan het wegwerken van de achterstand door verdubbelingen te voorzien van de productie, maar de achterstand is groot. Volgens berekeningen zou men in 2030 met de vandaag bestaande productiefaciliteiten slechts voor 65% van het nodige uranium kunnen zorgen en dreigt er vanaf 2015 al een tekort.
Heel het plaatje geeft al een indicatie dat de economische argumenten voor het openhouden van de kerncentrales weinig steek houden. Daarenboven moet men nog rekening houden met het feit dat men van plan is in vele landen om kerncentrales van de vierde generatie te bouwen. Die zouden wel een deel van het verwerkte uranium kunnen recupereren, maar deze reactoren moeten nog gebouwd worden en deze kostprijs zal men dus moeten doorrekenen in de elektriciteitsprijs. Naast het ecologisch bezwaar dat men tegen kerncentrales heeft, kan men zich nu toch ook afvragen of het niet veel beter is om meteen in duurzame energie te investeren dan in de bestaande en nieuwe reactoren. Men moet sowieso investeren in nieuwe energiebronnen. Alleen is het investeren in kernenergie een risicovolle optie. Want als er binnenkort een tekort dreigt aan uranium kan het wel eens zijn dat de nieuwe kernreactoren geen brandstof hebben, iets waar een klein land als België zeker moet mee rekening houden vermits we afhankelijk zijn van andere landen voor ons uranium. En dan hebben we geld geïnvesteerd in iets dat niets opbrengt, tenzij we er een ontzettende hoge prijs moeten voor betalen. Het zou dus beter zijn om meteen in wind-, zonne-, waterenergie te investeren. We zullen de prijs van de investeringen ook moeten betalen, maar we zijn zeker van het rendement. Een veilig en milieuvriendelijk rendement.
Labels: actualiteit
posted by Filip at 7:10 p.m.
0 Comments:
Een reactie posten
<< Home