James Morrison feat. Nelly Furtado - Broken strings

Obama over klimaat

Donna's top 5000

Vanaf morgen 17 november om 6u00 tot vrijdag 12 december vindt op Donna de langste lijst ooit plaats, nl. de top 5000 aller tijden. De makers hebben beloofd om elke plaat volledig te laten horen en daarom duurt de top dan ook bijna een hele maand. De volgende duo's presenteren:

Op weekdagen
van 6 tot 9 u. Caren Meyen en Tom De Cock
van 9 tot 12 u. Evy Gruyaert en David Van Ooteghem
van 12 tot 16 u. Ann Reymen en Sebastian Decrop (tot en met 24/11), Ben Roelants (vanaf 25/11)
van 16 tot 19 u. Dave Peters en Sofie Van Moll (tot en met 21/11, Kris Luyten (vanaf 24/11)

In het weekend
Zaterdag 22 november
van 7 tot 12u. Sebastian Decrop en Lotte Stevens
van 12 tot 18u. Marc Pinte en Anneleen Liégeois
van 18 tot 23u. Benjamien Schollaert en Kris Luyten

Zondag 23 november
van 8 tot 13u. Sebastian Decrop en Lotte Stevens
van 13 tot 18u. Marc Pinte en Anneleen Liégeois
van 18 tot 23u. Benjamien Schollaert en Kris Luyten

Zaterdag 29 november
van 7 tot 12u. Marc Pinte en Anneleen Liégeois
van 12 tot 18u. Mark Heyninck en Lotte Stevens
van 18 tot 23u. Benjamien Schollaert en Ann Reymen

Zondag 30 november
van 8 tot 13u. Marc Pinte en Anneleen Liégeois
van 13 tot 18u. Mark Heyninck en Lotte Stevens
van 18 tot 23u. Benjamien Schollaert en Ann Van Elsen

Zaterdag 6 december
van 7 tot 12u. Marc Pinte en Anneleen Liégeois
van 12 tot 18u. Mark Heyninck en Lotte Stevens
van 18 tot 23u. Benjamien Schollaert en Sofie Van Moll

Zondag 7 december
van 8 tot 13u. Sebastian Decrop en Lotte Stevens
van 13 tot 18u. Marc Pinte en Anneleen Liégeois
van 18 tot 23u. Benjamien Schollaert en Sofie Van Moll

Finale
vrijdag 12 december Evy Gruyaert, David Van Ooteghem, Ann Reymen en Dave Peters de hele dag door de finale van de Top 5000.

Hieronder vindt U alvast de promoclip:

Top 10

1. Kings of Leon: Sex on fire
2. The Script: The man who can't be moved
3. Kanye West: Love lockdown
4. The Kooks: Sway
5. Keane: Spiralling
6. Gnarls Barkley: Who's gonna save my soul?
7. Ne-Yo: Miss Independent
8. Jamie Lidell: Little bit of feel good
9. Coldplay: Lost!
10. Craig David: Insomnia

Obama brengt het worldwide web in het Witte Huis

Mijn vorige post was de eerste web video die Barack Obama maakte als president elect. De bedoeling is dat hij dit de komende weken verder gaat blijven doen terwijl hij zijn team en programma samenstelt. Maar ook eenmaal in het Witte Huis is het de bedoeling dat hij elke week op deze manier de Amerikanen gaat toespreken. Hierdoor brengt hij een hele nieuwe manier van communiceren in het Witte Huis.

Het is niet zo verwonderlijk dat Obama zich op het internet toelegt. Zijn overwinning op 4 november was niet mogelijk geweest zonder internet. Hij bereikte met zijn website en mailings maar liefst 10 miljoen mensen. Daarnaast haalde hij via het internet ook geld op van meer dan 3 miljoen donoren. Het zou nu zonde zijn om dat groot netwerk verloren te laten gaan. Daarom blijft hij verder in het internet investeren. Zo was er de website change.gov, die al het nieuws rond de transitie verzameld. Op deze website reikt hij ook de hand uit naar de Amerikanen die via de website mogen vertellen wat hun verhaal rond de historische verkiezing is en wat zij nu precies van een Obama-Biden-administratie verwachten. Dat gaat van onder andere het stimuleren van thuiswerk tot de boodschap dat Obama vooral zichzelf moet blijven en zich moet focussen op zijn huidige job en niet op een mogelijke herverkiezing. Je kan via de website ook solliciteren voor een job in het Witte Huis, maar dan mag je u wel verwachten aan een uitgebreide vragenlijst, gaande van of je een wapen in huis hebt tot het feit of jezelf of familieleden het Witte Huis in verlegenheid kunnen brengen.

Vanaf 20 januari 2009 wordt president elect Obama president of the USA Obama en zal hij het internet gebruiken om het volk naar het Witte Huis brengen. Zo is één van zijn plannen om wetsvoorstellen die hij wilt doen en die niet dringend doorgedrukt moeten worden op zijn website aan te kondigen. Dan krijgt de gemiddelde Amerikaan 4 dagen de tijd om zijn bedenkingen over het wetsvoorstel te formuleren. Bedoeling is om met deze opmerkingen rekening te houden in de mate van het mogelijke. Daarnaast zal Obama ook proberen om zijn gehele netwerk op de hoogte te houden van zijn werkzaamheden en plannen zonder dat hiervoor de reguliere media moeten ingeschakeld worden. Maar hij zal ook niet nalaten om zijn grote netwerk in te schakelen wanneer er twijfelende senatoren of parlementsleden moeten overhaald worden om een wetsvoorstel te steunen of om plannen van de administratie te laten steunen op lokaal vlak.

Ondertussen hebben ook de Republikeinen eindelijk het licht gezien en hebben vooral een jonge garde de website www.rebuildtheparty.com opgezet om tegen 2012 zich te kunnen wapenen tegen de internetorganisatie en grass roots-organisatie van Obama. Obama heeft dus alvast één ding verandert in Amerika, namelijk de manier van campagne voeren en mensen organiseren.

President elect Obama's eerste wekelijkse webboodschap

Obama's eerste President-Elect persconferentie

Top 10

1. Kanye West: Love lockdown
2. Kings of Leon: Sex on fire
3. Keane: Spiralling
4. Ne-Yo: Miss Independent
5. The Script: The man who can't be moved
6. The Kooks: Sway
7. Coldplay: Lost!
8. Alphabeat: 10.000 nights
9. Gnarls Barkley: Who's gonna save my soul?
10. Jamie Lidell: Little bit of feel good

Obama's president-elect website

President Elect Barack Obama blijft ook na zijn verkiezingsoverwinning gebruik maken van het internet. Op Change.gov, de officiële website voor zijn overgang naar het Witte Huis, roept hij burgers op om suggesties voor de nieuwe regering aan te reiken.

"Het verhaal van de campagne en van dit historische moment is uw verhaal. Deel uw verhaal en uw ideeën en neem deel aan de positieve verandering van het land", luidt het.

Surfers kunnen onder meer hun verhaal insturen over hoe zij de verkiezingen hebben beleefd, en de agenda van hun nieuwe president raadplegen.

Via de website is er ook een mogelijkheid om te solliciteren voor een job bij de overheid.

Een klokt telt af naar de officiële inhuldiging van Obama als nieuwe president, op 20 januari 2009.

Analisten hebben vaker gezegd dat Obama zijn overwinning in de presidentsverkiezingen voor een groot deel te danken heeft aan de manier waarop hij nieuwe technologieën en communicatiemiddelen, zoals het internet, heeft benut in zijn campagne.

Bron: www.knack.be

Overwinningstoespraak President-Elect Barack Obama

President Barack Hussein Obama

De 44ste president van Amerika is eindelijk bekend en het is zoals de peilingen het voorspelden Barack Obama geworden. Momenteel zijn nog niet alle stemmen gestemd, maar Obama heeft reeds 338 kiesmannen verzameld, terwijl McCain achterop hinkt met 163 stemmen. Het is nog wachten op de stemmen van North Carolina, Indiana en Missouri, maar bij de voorlopige telling staat Obama in de eerste twee staten voor en haalt McCain enkel nog Missouri binnen. De resultaten liggen nog heel dicht bij elkaar en moeten dus nog bevestigd worden. Maar als ze kloppen dan klokt Obama af op 364 kiesmannen en McCain op 174 kiesmannen.In de popular vote behaalt Obama op dit moment 59.525.420 stemmen (52%) tegenover 53.557.837 stemmen voor McCain (47%). Uit de exit polls van CNN blijkt dat het vooral de vrouwen zijn die op Obama (56%) hebben gestemd, terwijl de mannen evenredig verdeeld waren (elk 49%). Bij de leeftijdsgroepen valt de verwachte goede score op voor Obama in de leeftijdscategorie 18-29 (66%). In de leeftijdcategorie 30-44 haalt hij ook nog een meerderheid met 52%, maar bij de oudere kiezer valt hij minder in de smaak. De kiezers tussen 45-64 jaar worden nog evenredig verdeeld (elk 49%), maar vanaf 65 jaar haalt McCain een meerderheid met 53%.

Er werd voorspeld dat Obama met een landslide zou winnen. Met een resultaat van 364 tegenover 174 kiesmannen heb je ook het gevoel dat dit zo is, maar wie de resultaten bekijkt, moet toch toegeven dat Obama niet echt een verandering heeft toegebracht in het zuiden en het midwesten van het land (uitgezonderd New Mexico en Colorado). Die delen van het land blijven rood kleuren. Aan beide kusten en vooral het midoosten van het land heeft hij zeer goed gescoord en kan hij zelfs enkele staten doen wankelen. Bekendste en meest opvallende resultaat is Virginia die in meer dan 40 jaar niet meer voor de Democraten had gestemd, maar waar nu Obama met 52% wint. Ook Iowa was zo’n voormalig Republikeins bolwerk, maar daar wint Obama nu met 54%. Daarnaast wint hij in de belangrijke staten Florida (51%), Ohio (51%), Pennsylvania (55%), New Mexico (57%) en New Hampshire (55%). Samen met de grote staten New York (62%) en California (60%) vormen deze staten de sterke fundamenten van zijn overwinning. Maar zoals gezegd, McCain bleef overeind in het zuiden en de midwest van het land. Vaak won hij ook overtuigend deze staten met scores rond de 60%. En een opluchting voor hem zal zijn geweest dat zijn thuisstaat Arizona uiteindelijk niet echt een battleground state bleek te zijn, want hij haalde er 54% van de stemmen, een stuk hoger dan wat peilingen deden vermoeden de laatste dagen. Maar doordat hij geen van de echt belangrijke staten kon binnenhalen, zat er niets anders op dan heel vroeg zijn nederlaag toe te geven.

Zelf ben ik ontzettend blij dat Obama het gehaald heeft. Er waren een paar redenen waarvoor ik een jaar geleden mijn steun betuigde aan Obama. Qua voorverkiezing bij de Democraten verkoos ik hem boven Hillary Clinton (die vandaag beseft dat ze nooit presidente zal worden) omdat het mij geen goede zaak leek dat de macht van één van de belangrijkste landen terug in een familieclan bleef. We hadden eerst Bush sr., dan Bill Clinton en tenslotte nog eens 8 jaar Bush jr. Om daar nu terug eens voor minstens 4 jaar een Clinton aan toe te voegen, vond ik eerlijk gezegd geen goede zaak. Maar er waren belangrijkere redenen waarvoor ik voor Obama koos. Er was het feit dat hij een inspirerende figuur is en een kandidaat die het meest het woord “hope” en “change” belichaamde, iets waar toch de hele wereld met betrekking tot Amerika aan toe was. Zijn jeugdige looks en idealistische motieven spraken ook tot mijn verbeelding. Daarnaast werd ik ook nog meer overtuigd door hem door zijn boek De herovering van de Amerikaanse droom te lezen. Daarin maakte hij een balans op van Amerika de dag van vandaag en gaf hij zijn eigen visie van hoe Amerika er in de toekomst moest uitzien. Door dit boek besefte ik dat hij meer was dan een louter symboolfiguur, maar dat er een heuse inhoud achter schuil ging. Obama is zeker één van de meer intelligentere politici in de wereld die zeer goed is in het analyseren van situaties en om daar rustig oplossingen voor te zoeken. Ik kan ook niet ontkennen dat zijn symboolfiguur doordat hij eerste zwarte president zou kunnen worden ook een grote rol heeft gespeeld. Ik zou niet op hem stemmen juist omdat hij zwart is, maar wel om aan te tonen dat huidskleur helemaal geen rol mag spelen wanneer het gaat over de juiste figuur om een land te leiden. En die juiste figuur was Barack Obama. En daarom kreeg hij ook mijn voorkeur.

Nu worden we overal gewaarschuwd dat de verwachtingen te hoog gespannen zijn en dat Obama wel eens een grote ontgoocheling zou kunnen zijn. Tuurlijk zijn de verwachtingen te hoog, maar toch heb ik vertrouwen in hem. Ik denk dat we te maken hebben met iemand die niet ondoordacht te werk zal gaan en die Amerika echt wel op het juiste spoor wil brengen. Gewoon dat al, samen met de nieuwe wind die hij in het Witte Huis brengt, is al een grote sprong voorwaarts. Natuurlijk zal hij niet al zijn beloften kunnen nakomen, dat zal ook moeilijk gaan met de grote krater die Bush achterliet in het budget, maar ik denk dat hij wel de eerste, misschien kleine stappen in de goede richting kan zetten. En hij zal moeten leren zijn bevolking even geduldig te zijn als hijzelf. Sommige zeggen dat hij alvast de wind mee in de zeilen heeft doordat ook de Democraten in zowel het huis van afgevaardigden als in de senaat een meerderheid heeft. Eerlijk gezegd denk ik dat dit een zegen en een vloek kan zijn. Een zegen omdat het wetgevende werk waarschijnlijk een stuk vlotter zal gaan. Maar aan de andere kant kan het ook een vloek zijn omdat de groep van uiterste liberale mensen hem teveel naar links willen doen duwen, terwijl hij zelf een meer gematigdere koers zal moeten varen met het oog op 2012 en zijn herverkiezing. Het zal dus zoeken worden om een goede balans te vinden tussen wat zijn partij wilt en wat de bevolking wilt. En voor wie dus hoopt dat abortus nu aanvaardbaar en wettelijk toegelaten wordt, het homohuwelijk wordt gepromoot, etc. onder Obama zal misschien de grootste ontgoocheling oplopen dat Obama Amerika op dat vlak geen 180° zal doen keren. Hij zal hier dus een kleine stap vooruit moeten maken zonder te bruskeren.

Zijn belangrijkste taak op dit ogenblik is om zijn kabinet samen te stellen. Vermits het land met grote problemen kampt, zal dit proces zeer snel moeten verlopen zodat het team er op 20 januari staat en meteen aan de slag kan gaan. De samenstelling van dit kabinet zal meteen duidelijk maken welke weg Obama wilt bewandelen en het wordt meteen een eerste graadmeter. Hij heeft 22 maanden campagne gevoerd, maar nu begint het pas. Nu moet hij het land leiden en moet hij reeds campagne voeren om in 2012 herverkozen te geraken. Ik wens hem alvast veel succes toe en heb er het volste vertrouwen in dat hij de mensen uiteindelijk niet zal teleurstellen.

De ontknoping is nabij

Het voelt voor velen waarschijnlijk aan zoals het voor mij aanvoelt. Het is precies of de Amerikaanse verkiezingen een eeuwigheid hebben geduurd. Maar eindelijk komt er een einde aan. Hopelijk weten we woensdagochtend wie er de nieuwe president wordt en moeten er weer geen hoop advocaten, processen, hertellingen en dergelijke aan te pas komen. Maar voorlopig ziet het er naar uit dat dit niet het geval zal zijn, maar deze campagne heeft al zoveel verrassende wendingen gekend dat we het toch niet mogen uitsluiten. En we mogen ook nog niet uitsluiten dat Republikein John McCain het toch nog haalt, want uiteindelijk is hij een comeback kid. Al ziet het er toch niet zo goed uit voor hem, maar het is en blijft uiteindelijk Amerika.

Velen zien nog altijd een mogelijkheid dat er een Bradley-effect optreedt en dat vele mensen dus aan de opiniepeilers zeggen dat ze wel voor Barack Obama gaan stemmen, maar in het stemhokje het toch niet over hun hart krijgen om voor een zwarte president te kiezen en dus voor John McCain kiezen. Het antwoord zullen we weten komende woensdagochtend. Zelf twijfel ik wat aan het Bradley-effect. Als je weet dat je toch niet gaat stemmen op Obama omdat hij zwart is, dan kan je toch perfect aan de opiniepeiler zeggen dat je voor McCain stemt. En McCain geeft je zelf heel wat argumenten aan waarom je dat zou doen zonder dat je daarvoor moet uitkomen voor je rassenprobleem. In Knack van deze week haalden ze het Bradley-effect ook aan en verwezen ze daarbij naar het feit dat Vlaams Blok ook bij ons in peilingen steeds ondergewaardeerd werd. Maar ik vind dat dit een heel andere situatie is. Daar is het veel moeilijker om je van je racisme te distantiëren als je kiest voor een racistische partij. En zeg je dus gauw dat je op een andere partij stemt. Maar bij deze Amerikaanse verkiezingen hoeft de kiezer toch niet te liegen. Hij zegt gewoon dat hij voor McCain stemt en als men vraagt waarom zegt men dat men Obama te onervaren vindt. Dus ik vermoed dat het Bradley-effect niet echt zo gaat meespelen.

Dat maakt niet dat Obama niet meer moet vechten deze laatste dagen. Want in de peilingen krijgt hij er een zorgenkind bij. Pennsylvania stond twee weken geleden nog veilig in de kolom van Obama en hij had er een voorsprong van 12 procent. Nieuwe peilingen dit weekend laten zien dat Pennsylvania aan het keren is en dat het een swing state wordt, want de voorsprong van Obama is er geslonken tot 4 procent. McCain heeft de voorbije dagen intensief campagne gevoerd in de staat en dat werpt duidelijk zijn vruchten af. Willem Lust van het Nederlandse actualiteitenmagazine Nova ziet in Pennsylvania dan ook de oplossing voor het vraagstuk wie de nieuwe president wordt. Wint McCain deze staat, dan ligt de strijd nog open. Verliest hij echter deze staat, dan mag je er zeker van zijn dat Obama president wordt. Maar ook al verliest Obama deze staat, dan heeft hij nog voldoende reserves om zeker te zijn van 270 kiesmannen. Maar het zou toch een morele opdoffer zijn tijdens de verkiezingsnacht.

Aan de andere kant moet McCain zich dan weer zorgen maken over zijn eigen thuisstaat Arizona, waar daar hebben we het omgekeerde effect van Pennsylvania. McCain stond lange tijd serieus voor in de peilingen met uitschieters van meer dan 20% voorsprong. Nieuwe peilingen wijzen echter uit dat Obama, zonder campagne te hebben gevoerd in de staat, nog maar 4% achter ligt. Het campagneteam heeft dan ook beslist om dit weekend een paar advertenties op televisie te lanceren. Verlies in zijn eigen thuisstaat staat gelijk met een compleet gezichtsverlies voor John McCain. Hij lijdt nu al gezichtsverlies doordat zijn eigen thuisstaat gedegradeerd is tot swing state. Het duidt op de grote problemen bij de McCain-campagne en dan vooral op het geldgebrek. Alle middelen gaan naar bepaalde swing states, terwijl de eigen achterban in de kou wordt gelaten. Met als gevolg dat zijn voorsprong in vele van de staten waarvan hij zeker was geslonken is.

Daarnaast moet hij ook opletten voor Sarah Palin, die duidelijk niet meer in zijn kansen gelooft. Vorige week uitten een paar McCain-campagneleden hun ongenoegen over Sarah Palin aan CNN. Blijkt dat Sarah Palin hun opmerkingen in de wind slaat, voortdurend afwijkt van de centrale boodschap, zelf eigen aanvallen lanceert, een eigen campagne voert en dergelijke. Toppunt was dit weekend in Florida waar ze campagne voerde en waar nergens de naam McCain in terug te vinden was. Wel de centrale slogan Country first, maar voor de rest kreeg iedereen een bordje waarop Florida is Palinland stond zonder dat McCain vermeldt werd. Het hele evenement werd zelfs noch door de McCain-campagne noch de Republikeinse partij gefinancierd, maar door de plaatselijke Republikeinse kandidaat in Florida. Het is duidelijk dat Sarah Palin zich nu al opmaakt voor de presidentsverkiezingen van 2012. Daarvoor moet ze wel haar tegenstanders in haar eigen partij aan de kant kunnen zetten vanaf 5 november, want als John McCain verliest, zullen er heel wat vingers in haar richting worden gewezen.

Eigenlijk is deze stuiptrekking een finalestuk in een chaotische campagne die John McCain heeft gevoerd. Midden 2007, nog voor de strijd echt moest beginnen, was de campagnekas reeds leeg en hing zijn campagne reeds in de netten. Maar door besparingen en het herstructureren van zijn campagneteam kwam McCain uiteindelijk toch nog aan de eindmeet van de voorverkiezingen van Iowa. Daar werd hij derde, maar het was vooral Super Tuesday waar hij als winnaar uit de bus kwam. Even kon hij meesurfen op de golven van zijn overwinning en het feit dat de Democraten elkaar in de haren vielen over Clinton en Obama. Maar geleidelijk aan raakte zijn campagne terug in het slop. Verkiezingsmeetings waren een dooie boel, er was weinig animo te bespeuren en de mensen haakten af. Pijnlijk waren de momenten waarop John McCain grapjes maakte tijdens zijn townhall meetings en waarop er werkelijk niemand reageerde. Gelddonoren zette hem onder druk om terug zijn campagneteam te herschikken. Er kwamen een paar mensen over van de Bush-campagne en met zijn celebrity-ad kwam een keerpunt in zijn campagne. Maar het echte keerpunt kwam er bij zijn aanduiding van een vice-president. Hij had amper 4 dagen nodig en 1 enkel gesprek met Sarah Palin om deze gouverneur uit Alaska tot zijn running mate te maken. Geïnspireerd door het blijvende ongenoegen van de Democratische vrouwen die in Hillary Clinton het licht zagen. Maar al gauw kwam zijn ondoordachte en impulsieve beslissing als een boemerang terug in zijn gezicht. Sarah Palin blunderde in een aantal interviews en werd een figuur van spot. En dan viel de hemel helemaal op zijn kop. De kredietcrisis sloeg hard toe in Amerika, banken gingen over kop en iedereen gaf de Republikeinen de schuld. Voor een derde keer lag de campagne van McCain in de netten. Een poging om leiderschap te tonen en zijn campagne te schorsen om een oplossing in Washington uit te dokteren was een fatale flater. John McCain had helemaal geen oplossing in zijn koffer toen hij in Washington aankwam, hij speelde een stoorzender in de onderhandelingen voor een bailout plan en wanneer hij uiteindelijk het plan steunde, volgde een meerderheid van zijn eigen partij hem niet. John McCain ging met zijn gezicht op de grond en in de peilingen maakte hij een beursval zoals er zovelen waren in oktober. Bovendien komt hij helemaal niet ongeschonden uit zijn campagne. Hij beloofde een eerlijke en positieve campagne te voeren, maar koos uiteindelijk toch voor een heel negatieve campagne. Het werd op een bepaald moment zelfs zo erg dat zelfs Karl Rove, de slinkse campagnestrateeg van Bush, vond dat John McCain te ver ging. Ook zijn imago als maverick en iemand die de partijgrenzen oversteeg kreeg zoveel deuken te verduren dat er niets meer van over blijft. Als John McCain het Witte Huis niet haalt komende dinsdag lijkt het dan ook een eindpunt in zijn politieke carrière te zijn. Een politieke carrière waarvoor hij veel respect kreeg, maar helaas zal daar na dinsdag weinig van overblijven.

Het verschil met de campagne van Barack Obama is mijlenhoog. Vele media betitelen de campagne van Barack Obama de beste politieke campagne sinds lange tijd, misschien zelfs in de hele moderne geschiedenis. De campagne van Barack Obama is dan ook geen typische campagne geweest. Hij was geen leidende figuur in zijn partij, hij had geen grote financiers achter zich en kwam niet uit een machtige politieke familie voort. Zijn plan bestond er dan ook uit om een campagne van onderuit op te bouwen, met de gewone kiezer als fundament. Hij besloot om het internet als basis te gebruiken en trachtte zo zijn aanhang op te bouwen. En dat lukte hem wonderwel. Hij vroeg de mensen, in het begin vooral jonge studenten, om in kleine beetjes een donatie te doen van 10, 50 of 100 dollar. Zij werden op de hoogte gehouden via mail en websites en regelmatig kregen zij een nieuwe oproep om te doneren. Op deze manier verzekerde Obama zich van een constante geldstroom en er circuleren cijfers dat hij van maar liefst 3 miljoen Amerikanen een gift zou hebben gekregen. Het zorgde er alvast voor dat hij op deze manier Hillary Clinton kon verslaan. Terwijl haar campagnekas reeds leeg was na Super Tuesday en vele donoren reeds het maximum hadden gegeven, had Obama nog heel wat cash in kas en konden heel wat van zijn donoren nog een extra gift geven omdat zij het maximum nog niet hadden uitgegeven.

Daarnaast bouwde hij een enorme vrijwilligersorganisatie op, terug met de gewone burger als drijvende kracht. Zijn organisatietalent overtrof alles en de Obamacampagne kan rekenen op een brede basis van vrijwilligers. Zij hebben er voornamelijk voor gezorgd dat er massaal kiezers werden geregistreerd, vaak jonge studenten en de zwarte gemeenschap, en dat moet komende dinsdag lonen. Maar wat vooral de kracht van zijn campagne was, was het feit dat het een solide campagne was waarin geduld centraal stond. De campagne rekende op een lange strijd in de voorverkiezingen en bouwde gestaag verder aan de overwinning zonder dat men ook openlijk in paniek raakte. Het valt op dat Barack Obama op geen enkel afweek van het draaiboek, dat er nooit werd afgeweken van de centrale boodschap en dat er een ijzeren discipline heerste in zijn campagne. Er zijn amper momenten geweest waarop medewerkers uit de bocht gingen, hun ongenoegen uitten of in paniek raakten. Neen, het is opvallend hoe de campagne recht in zijn schoenen bleef staan en geen opmerkelijke fouten maakte in een campagne met heel wat verrassingen en plotwendingen. De houding die Barack Obama aannam tijdens de presidentiële debatten is ook de houding die zijn campagneteam sinds januari 2007 aanhield en wat hem uiteindelijk zoveel succes heeft opgeleverd.

Komende dinsdag weten we of die succesvolle campagne van Obama hem ook werkelijk het presidentschap oplevert of dat comeback kid John McCain een derde keer kan toeslaan en het pleit aan zijn kant krijgt. Eindelijk is de ontknoping nabij.

Top 10

1. Kanye West: Love Lockdown
2. The Script: The man who can't be moved
3. Ne-Yo: Miss Independent
4. Kings of Leon: Sex on fire
5. Keane: Spiralling
6. Alphabeat: 10.000 nights
7. Jamie Lidell: Little bit of feel good
8. Gnarls Barkley: Who's gonna save my soul?
9. John Legend feat. Andre 3000: Green light
10. The Ting Tings: Shut up and let me go