woensdag, januari 02, 2008

SASA - show 8

Historisch spannend en nipt. Zo noemde Thomas Vanderveken de strijd tussen Hein Blondeel en Guillaume Devos. Beiden spreken natuurlijk de bakvissen heel erg aan en bovendien zijn ze alle twee goede zangers. Uiteindelijk was het toch Hein die de duimen moest leggen. Misschien lag het feit dat Hein van beiden toch de meest onbekende was aan de basis van zijn uitschakeling. Alhoewel, van Guillaume Devos had ik voor deze wedstrijd ook nog nooit gehoord en ik denk dat voor een groot deel van het één-publiek ook wel zo zal zijn geweest. Zelf had ik het niet zo voor Hein. Hij is een goede zanger natuurlijk, maar zijn stem lag mij niet. Bovendien vond ik hem ook ietwat arrogant en ergerlijk overkomen. Naast hem is Guillaume Devos natuurlijk weer de sympathie zelve. De brave, zachte en bedeesde jongen die naast de bakvissen ook de oudjes zal aanspreken. Misschien daarom ook dat hij mocht blijven zingen.

En zingen mocht hij doen met het liedje Jij bent zo van Jeroen Vanderboom. Bij zijn vorige Nederlandstalige nummer wist Guillaume zichzelf te overtreffen. Hier lag het toch wel wat moeilijker. Iedereen kent de earcatcher natuurlijk en denkt dat het een zeer makkelijk nummer is omdat je het altijd zelf spontaan begint mee te zingen. Maar Guillaume bewees gisteren dat het in feite een heel moeilijk nummer is om het live te brengen. Het komt nooit zo goed over als op de plaat. Maar als je voorbij dit heen ziet, hoorde je toch vooral een heel straf zingende Guillaume die niet verdronk in het lied of de hoge toonaarden. Dat was dus perfect gedaan, maar ik hoor hem toch graag zoals hij gewoon zingt. Nu moest hij zich echt inspannen om zo hoog te zingen en dat laat misschien wat minder ruimte over om daar nog gevoel in te steken. Geef mij dus maar een Guillaume die Volumia zingt met heel veel gevoel in plaats van deze single. Maar hij heeft wel in deze wedstrijd bewezen dat hij dit niveau dus ook aankan en dat hij een ontzettend goede zanger is.

Eline Demunck had vorige week technische probleempjes met haar oortjes, wat tot een huilbui leidde, en ik zag dat ze er deze week toch niet helemaal gerust in was. Maar ze hoefde zich weinig zorgen te maken. Haar versie van Don’t let go van En Vogue was weer tip top in orde, zoals we van haar kennen. Ze heeft misschien niet de even krachtige stem als de zangeressen van En Vogue, maar haar stem is krachtig en zwart genoeg om een lied als dit te brengen. Het gaat haar ook zo makkelijk af of zo komt het toch over. De nummers liggen haar echt. Bovendien vind ik dat ze enorm goed overkomt op een podium en op het scherm. Ze beweegt heel natuurlijk waardoor het niet lijkt alsof ze een ingestudeerd nummertje aan het opvoeren is. Er zijn, denk ik, twee problemen waardoor ze de finale misschien niet zal halen. Ten eerste, en dat ondervond ze vorige week, mist ze nog wat maturiteit op het podium. En ten tweede vist ze al weken in dezelfde vijver qua liedjes en dat maakt dat mensen misschien weinig vooruitgang zien en er een gewenning optreedt. Toch blijf ik erbij dat ze één van de revelaties is van de wedstrijd die ontzettend getalenteerd is. En die vele kenmerken heeft om een sterartiest te worden.

Technische problemen kunnen natuurlijk altijd voorkomen. Vorige week was het het geval bij Eline, deze week kreeg Free Souffriau haar deel. De oortjes werkten niet meteen bij haar versie van Why do fools fall in love van Diana Ross waardoor ze in het begin helemaal de mist in ging. Natuurlijk brengt zo’n kleine tegenslag je altijd een beetje uit balans, zeker als je live moet gaan zoeken naar de juiste toon en die trachten aan te houden. Maar in tegenstelling tot Eline vorige week kon ze zich er snel overheen zetten. En dan zagen we een Free die een perfect nummer voor haar zong. Het is allemaal zo sweet en lovely en dat past wel bij het imago van Free. En dat straalde ze dan ook uit. Het was precies een klein poppetje dat lief een teder liedje zong. Knap gedaan dus en ze zet haar race voor de finale verder. En volgens mij maakt ze enorm veel kans om in die finale te zitten omdat ze zowel de stem als het imago als de liedjes mee heeft. Ze past perfect in die lieve liedjes, maar ze heeft met I will always love you en vorige week nog met Trijntje Oosterhuis bewezen dat ze ook de straffere en moeilijke nummers aan kan. Volgens mij is ze dan ook de te kloppen favoriete.

Geert Hunaerts was zo edelmoedig om het publiek eens zelf te laten kiezen voor deze week en maakte zijn keuze niet kenbaar. Het publiek koos voor het mooie Hard Times van The Scabs en schotelde hem daarmee een moeilijke klus voor. Want Geert is zangtechnisch niet de meest onderlegde zanger en in die trage ballads komt dit natuurlijk naar boven. Zo ging hij meermaals uit de bocht en werd het een pijnlijke bevalling. Geena Lisa heeft natuurlijk wel gelijk door te stellen dat hij zich kan verschuilen achter zijn uitstraling en charisma. Hij staat steeds steviger op het podium, het slappe handje durft al vaker weg te blijven en hij komt goed over op het scherm. Maar ik denk dat het iedereen wel opvalt dat hij de zwakke is in de groep als je voor hem en na hem een uitstekende zanger of zangeres plaats. Je voelt dan echt dat er een niveauverschil is en in het duet zal dat nog sterker benadrukt worden. Ik denk dus dat de mensen door de wedstrijd gedwongen worden om verder dan hun neus te kijken en dat het charisma alleen niet volstaat en dat hij daarom reeds drie maal op de pijnbank heeft gezeten.

Daisy Thijs mocht de arena in met Hot Stuff van Donna Summer. En meteen viel mij iets op. Niet dat ze niet goed zingt of zo, want het was weer ontzettend goed en krachtig gezongen. Maar het komt allemaal heel ingestudeerd over. Bij Eline zie je dat het heel natuurlijk overkomt, die danspasjes. Bij Daisy is dat heel wat minder het geval. En de voorbije weken sluimerde dat allemaal wel al een beetje in mijn achterhoofd, maar deze week viel het mij echt duidelijk op. En ergens is dat jammer omdat het heel wat van haar naturel en spontaniteit wegneemt. Bovendien heeft ze de neiging om misschien een beetje te overdrijven in haar bewegingen. Daar moet ze dus wel nog aan werken. Maar voor de rest was er weer weinig op aan te merken. Ze staat zelfzeker op het podium en heeft een krachtige stem bij wie deze liedjes goed passen. Ze is dus wel goed op weg naar de finale, maar toch twijfel ik of ze er ook gaat geraken. Ik heb het gevoel dat iedereen Daisy ontzettend goed vindt, maar dat niet iedereen haar op de eerste plaats zet. Dus ik verwacht dan ook dat ze volgende week op de pijnbank zal terechtkomen.

De laatste in de rij voor de soloprestaties was Mark Tijsmans met het mooie Can you feel the love tonight van Elton John. De vorige weken vond ik Mark een beetje minder in de shows. Niet alleen qua houding en karakter, maar ook vocaal. Hij kreeg een paar liedjes voorgeschoteld waarmee hij niet goed weg mee wist en die hem duidelijk minder lagen. Maar met deze song was het er weer boem op. Ik vond het ontzettend goed gezongen en het behoorde zeker tot zijn sterkste prestaties in de wedstrijd. En het lied ging hem natuurlijk ontzettend goed af. Dit is een lied voor echte zangers die met veel gevoel de toonladders kunnen bespelen zonder dat ze daarbij vreemde bewegingen moeten doen. Dit is het soort van liedjes waarmee hij een carrière moet najagen. De vraag voor de finale is of hij met dit lied al het vorige heeft kunnen wegspoelen en de mensen zijn arrogant gedrag van de voorbije weken heeft doen vergeten.

Naast de soloprestaties was het deze week ook tijd voor duetten. Na een hilarisch duet tussen Thomas en Katja was het tijd voor echte zangers en zangeressen. Het eerste duet was er eentje tussen Eline Demunck en Guillaume Devos. Samen brachten ze The time of my life van Bill Medley & Jennifer Warnes. Wat meteen opviel in dit duet was de grote fout die je kunt maken in een duet, namelijk dat je niet voor elkaar zingt, maar je focus legt op de camera en het publiek. Vooral Guillaume bezondigde zich hier sterk aan. Eline probeerde vaak oogcontact te zoeken met Guillaume, maar ze kreeg weinig gehoor. En dat was jammer. Vocaal waren beiden ook minder op elkaar afgestemd. Guillaume bracht meer de klassieke versie van het nummer, terwijl Eline er meer een eigentijds tintje aan gaf door met de toonladder te spelen. Hier konden beiden dus beter op elkaar ingespeeld geraken. Ik had dan ook het gevoel dat niet een echt 100% geslaagd duet was, ook al behoren ze beiden tot het beste wat de wedstrijd te bieden heeft. Ik denk dat met wat meer ervaring en wat meer begeleiding en raad ze er een veel beter duet van konden maken.

Geert Hunaerts werd gekoppeld aan Daisy Thijs en beiden kozen voor One van U2 feat. Mary J. Blige. En tja, als je met een minder getalenteerde zanger zit die onderuit durft te gaan in ballads, dan hoeft het niet zo te verwonderen dat dit duet totaal de mist in ging. Beiden maakten ook de fout om het lied niet echt voor elkaar te zingen, maar eerder individueel te blijven, al verbeterde dit wel naar het einde toe. Maar vocaal ging Geert dus echt de mist in, terwijl Daisy met veel moeite trachtte de kracht van Mary J. Blige te evenaren, maar op geen enkel moment daar in slaagde. Ze probeerde een rauwe toon aan haar zang te geven, maar ik vond dat ze hierdoor zichzelf alleen maar trachtte te forceren. Echt gelukkig met dit duet was ik dus niet. Ik denk dat beiden beter kozen voor een up-tempo duet omdat dit hun beiden beter afgaat. Beiden zouden dan meer flair en swung in hun prestatie hebben kunnen leggen wat misschien, vooral in het geval van Geert, wat tekortkomingen had kunnen verdoezelen.

Het laatste duet was er eentje tussen Free Souffriau en Mark Tijsmans en hun versie van Everytime I think of you van Marco Borsato en Lucie Silvas was meteen ook het beste duet van de avond. Van het moment dat beiden op het podium staan, beginnen ze het lied voor elkaar te zingen zonder aandacht te schenken aan het publiek of de camera. Vocaal gezien was dit een overweldigende prestatie van Free die meteen de juiste toon te pakken had en iedereen van het podium wegblies, inclusief Mark die ze echt wel vocaal overtroefde. Dat betekent niet dat Mark daarom minder was, maar het is duidelijk dat zijn stem die vette grol mist in zijn uithalen. Mark heeft niet de stem om scherp uit te halen en dat merkte je wel. Maar ik vond dat beiden het ontzettend goed hadden gedaan en dat het ontzettend goed overkwam op het podium. Beiden hebben de ervaring en zangtechnische kwaliteiten in huis en dat toonden ze in dit duet.

Er zijn nog 6 kandidaten in de wedstrijd en uit mijn commentaren zal je wel hebben kunnen opmaken dat Geert onderaan dat lijstje bengelt. Hij werd dan ook terecht deze week naar de pijnbank verwezen. Voor die andere plaats wordt het natuurlijk elke week spannender. Voor mij blijft het trio Devos-Demunck-Souffriau de top 3 van de wedstrijd. Blijven natuurlijk Daisy en Mark over en blijkbaar denkt het publiek daar ook zo over. Daisy werd al eens naar de pijnbank doorverwezen en nu was het de beurt aan Mark. Nochtans had hij zeker geen slechte avond gehad, maar als er steeds minder plaatsen vrij zijn, stijgt de kans op een pijnbank natuurlijk. Bovendien heeft Mark zich nooit in deze wedstrijd kunnen profileren als echte leider in de wedstrijd. Zijn gedrag heeft daar een grote rol ingespeeld, maar het duet maakte ook duidelijk dat hij door Free werd overtroefd. De vraag is natuurlijk wie het volgende week moet halen. Geert is zangtechnisch de mindere, terwijl Mark dan heel wat minder scoort op de sympathiemeter. Ik hoop toch dat Mark het nog mag halen omdat het een zangwedstrijd blijft.

De goede doelen van de mogelijke afvallers:

Greenpeace is het nobele doel dat Geert Hunaerts uitkoos van de wedstrijd. Iedereen kent ondertussen Greenpeace al wel. Deze internationale milieuorganisatie zet zich overal ter wereld in voor het behoud van onze planeet door acties te voeren tegen kernafval, de jacht op zeehonden en walvissen, de opwarming van de aarde, …. Men heeft verschillende thema’s waarrond men werkt en Geert speelt specifiek voor het thema Oceanen en Zeeën. De 25.000 euro die hij kan winnen, zal gebruikt worden in de strijd om de walvisvangst stop te zetten.
Daarvoor is Greenpeace ook van plan om een 20-tal walvissen per satelliet te volgen om zo aan te tonen dat wetenschappelijk onderzoek op walvissen ook mogelijk is zonder dat men ze daarvoor hoeft te doden. Greenpeace heeft natuurlijk ook buiten de wedstrijd om uw steun nodig en dat kan door een gift te storten op het rekeningnummer 001-1380706-84. Meer info vind je op de website.

Mark Tijsmans heeft een ongewoon goed doel gekozen, namelijk de Chirojongens van Sint-Jozef in Merksem. In 2007 werd er brand gesticht in hun lokalen waardoor enkel het meest bouwvallige deel overeind bleef. Met het geld van de verzekering en subsidies hebben ze ondertussen al een eerste nieuw lokaal kunnen bouwen. Maar het complex is natuurlijk nog niet af en er zijn nog voor 110.000 euro werken nodig. Die bouw van die nieuwe lokalen kan maar voortgezet worden naargelang het geld binnenkomt. De 25.000 euro die Mark kan winnen, kan er dan ook voor zorgen dat de bouw versneld kan worden. Mark is trouwens oud-lid van de Chiro Sint-Jozef in Merksem. Meer info vind je op de website.

De liedjes voor volgende week:

Geert: Ik wil niet dat je weggaat – Clouseau
Mark: I don’t like Mondays – Boomtown Rats
Guillaume: Monsoon – Tokio Hotel
Eline: Umbrella – Rihanna
Daisy: Finally – Ce Ce Peniston
Free: River deep mountain high – Ike & Tina Turner

Labels: