dinsdag, maart 07, 2006

And the story continues...Part III

De zaak Erdal blijft stof doen opwaaien, dus ook op deze blog. Minister Dewael zat gisterenavond nog in Ter Zake om zich nu voor het televisiekijkend publiek te verdedigen. Hij herhaalde daar nogmaals dat hij niets kon doen om de vlucht van Erdal te voorkomen of te hinderen. Mevrouw Erdal was door een Brugse rechter als een vrije persoon bestempeld en hij kon dit niet naast zich neerleggen. Hij kon ook niets doen aan het feit dat mevrouw Erdal op het moment dat ze op de vlucht was eigenlijk haar meldingsplicht verbrak. En daarenboven moet men voor de werking van Staatsveiligheid niet bij hem zijn, maar bij de minister van Justitie. Tenslotte verklaarde hij nu zijn terugkeer naar het skioord door het feit dat hij zijn kinderen niet kon achterlaten. Hij liet echter zijn woordvoerder weten dat hij zijn kinderen niet bij de perscommuniquƩ wou betrekken en het werd daarom dus de verklaring dat minister Dewael zijn koffers ging terughalen. Dat zijn kinderen twee meerderjarigen en een dochter van 16 zijn, werd echter wel achterwege gelaten.

Minister Dewael lijkt dus stevig in zijn voeten te staan en ook minister Onckelinx ziet geen fouten in haar optreden. Met heel wat gegoochel met juridische en wettelijke bepalingen, waarschuwingen voor politiestaten en achterhouden van documenten alszijnde nog geheim wekt men de indruk dat men hen niets kan verwijten. En toch voelt iedereen dat de hele zaak wringt. Als men dan toch wist dat men mevrouw Erdal niet kon tegenhouden om te vluchten, waarom dan 32 agenten inschakelen om haar te schaduwen? En als die toch niets konden doen, is dan het inschakelen van 32 agenten geen weggegooid geld geweest? Wat is bovendien het nut van een meldingsplicht die mevrouw Erdal had als men haar niets kon opleggen als ze zich hier niet aan hield? Waarom kan men in bepaalde gevallen mensen wel preventief oppakken en was dit niet het geval in deze zaak? Waarom zitten er zoveel mensen zonder papieren in gesloten instellingen wegens gevaar voor de staat, terwijl Fehriye Erdal, ook zonder papieren, kan ondergedoken zitten boven het lokaal van haar terroristische groepering? Scheelt er dan niets aan onze werking van ons juridisch stelsel wanneer men deze situaties niet kan voorkomen? Beide ministers lijken zich dus te schuilen onder het mom van allerlei gegoochel met wetten en vonnissen, maar kunnen geen 100% overtuigende uitleg geven in dit dossier. Het hele dossier is dan ook niet op een logische manier uit te leggen. Men kan op zijn minst dan toch de indruk wekken dat men naar de toekomst toe de dingen anders wil aanpakken. Het gaat hier tenslotte om een belangrijk politieke taak, namelijk de veiligheid van de staat.

De laatste inkt zal hierover nog niet gevloeid zijn en het is nu al duidelijk dat beide ministers imagoverlies lijden. Zoals gisteren al gezegd heeft minister Onckelinx nog de bescherming van de PS, maar zo'n bescherming krijgt minister Dewael niet. Neen, er zouden al VLD-mandatarissen naar nieuwsredacties bellen om te melden dat men vond dat minster Dewael er de laatste tijd al niet meer met zijn gedachten bij was. Bovendien zal het vanochtend ook even slikken zijn geweest voor hem toen De Standaard zijn woorden na de ontsnapping van Dutroux letterlijk herhaalde. Toen zei hij nog in het parlement: "Wat vandaag gebeurt tart elke verbeelding, maar is geen 'incident de parcours'. (....) Meer dan eens was in dat trieste feuilleton de politieke verantwoordelijkheidsvraag aan de orde. Telkens opnieuw werd door de bevoegde ministers, in eerste instantie die van Binnenlandse Zaken en Justitie, in alle mogelijke richtingen gewezen. Dit was meestal naar onderen: wij zullen gaan onderzoeken en de schuldigen voor het falen straffen. De ministers wezen in alle mogelijke richtingen, maar keken zelden of nooit in eigen boezem, tot ergernis en consternatie van de bevolking die zich afvroeg of er in dit land dan blijkbaar niemand verantwoordelijkheid kon dragen. Mijnheer de eerste minister, u hebt het ontslag aangekondigd van de twee betrokken ministers. Als u het niet had gedaan, dan had ik het geƫist. Het gaat om twee ministers die bevoegd zijn voor het verzekeren van de openbare veiligheid in ons land. Het gaat om die twee ministers die ervoor bevoegd zijn om het begrip rechtsstaat in dit land nog enige inhoud te geven. (...) De twee betrokken ministers hebben hun conclusies getrokken. Het is goed dat in dit land aan de notie politieke verantwoordelijkheid voor het eerst sinds zo lang enige inhoud wordt gegeven." Blijkbaar is het makkelijk om van de toren te blazen als men in de oppositie zit, maar eenmaal men zelf aan de macht is, is men wel heel mild voor zichzelf en heeft men blijkbaar ook niet de moed om zelf inhoud te geven aan de notie politieke verantwoordelijkheid. Daarom zal het volk dit moeten doen bij de komende verkiezingen.