President Obama verbreekt eerste belofte

Tijdens de campagne en in de overgangsperiode heeft Barack Obama zo’n 500 beloften gedaan aan de kiezer. Nu hij daadwerkelijk in de Oval Office zit, wil de website PolitiFact.com zijn lezers op de hoogte houden van het inlossen van de verkiezingsbeloften via een speciale Obameter. Vorige week meldde de website dat president Obama in zijn eerste echte week al meteen een belofte heeft gebroken. Al zit er een rare twist aan.

PolitiFact.com is een speciale website van de krant St.Petersburg Times en heeft als bedoeling om je een hulp te bieden bij het achterhalen van de waarheid in de Amerikaanse politiek. Journalisten en editors controleren verklaringen van leden van het Amerikaanse parlement, het Witte Huis, lobby- en belangengroepen op de waarheid en geven deze een beoordeling op een Truth-O-Meter. Voor president Obama werd er een speciale Obameter gemaakt die dus zijn verkiezingsbeloften opvolgt. Op deze meter kan je lezen dat Obama nog veel werk voor de boeg heeft. Er zijn nog 484 beloften die ingelost moeten worden. In zijn eerste twee weken heeft hij wel meteen al 6 beloften ingelost, heeft hij over 1 belofte een compromis moeten sluiten, staat er 1 belofte op stal en zitten er voor het ogenblik 17 beloften in de pijplijn. Maar sinds vorige week is dus ook de eerste belofte verbroken.

Waarover gaat het nu? Als kandidaat-president beloofde Obama om Washington terug dichter bij de mensen te brengen en om de overheid meer transparanter te maken. Eén van zijn voorstellen in dit kader was de belofte om wetsvoorstellen die op tafel lagen ter ondertekening en die niet dringend waren eerst op de website van het Witte Huis te plaatsen zodat de Amerikanen deze wetvoorstellen konden inkijken. Gedurende vijf dagen mochten zij ook hun mening over de voorstellen formuleren en de Obama-administratie zou hiermee in de mate van het mogelijke rekening houden. Toen Obama verkozen was en in functie was als President-Elect, herhaalde hij deze belofte op zijn website www.change.gov.

Maar op 29 januari tekende president Obama de Lilly Ledbetter Fair Pay Act, twee dagen nadat het Congres het wetsvoorstel goedkeurde. Het wetsvoorstel draaide een beslissing van het Hooggerechtshof terug die ervoor zorgde dat werknemers maar een beperkte tijd hun werkgever konden aanklagen wegens loondiscriminatie. Het wetsvoorstel werkte retroactief vanaf het moment van de beslissing van het Hooggerechtshof. Twee uur na het tekenen van de wet verscheen de wet op de website van het Witte Huis en vroeg men de Amerikanen om hun mening te geven. Alleen kon er dus niets meer veranderd worden, want de wet was nu eenmaal getekend. Volgens St.Petersburg Times was het wetsvoorstel niet dringend en kon het voorstel dus vijf dagen later pas getekend worden. Ook kregen zij geen reactie van het Witte Huis wanneer zij de medewerkers van Obama aan zijn belofte deden herinneren. Genoeg argumenten om dus deze belofte als verbroken te klasseren.

Maar er zit een rare twist aan het verhaal. Want met het tekenen van de Lilly Ledbetter Fair Pay Act heeft hij eigenlijk ook een verkiezingsbelofte ingelost. De kwestie kwam in de berichtgeving in Europa niet aan bod, maar in Amerika was Lilly Ledbetter een symbooldossier voor de Democraten. Lilly Ledbetter werkte bij een afdeling van Goodyear en ontdekte een paar maanden voor haar pensioen dat zij al die jaren minder betaald werd dan haar mannelijke collega’s die hetzelfde werk deden. Ze sleepte Goodyear voor de rechtbank en kreeg daar gelijk. Maar het Hooggerechtshof maakte de beslissing dus ongedaan en bepaalde dat de vrouw de situatie moest aanklagen in haar eerste 100 dagen. De Democraten trokken de zaak naar zich toe en maakten er een symbooldossier voor meer gelijkheid, rechtvaardigheid en eerlijkheid van. Mevrouw Ledbetter zou zelfs op de Democratische Conventie mogen spreken. De Democraten maakten een nieuw wetsvoorstel op, maar dat raakte een eerste keer niet door de Senaat wegens het filibusteren van de Republikeinen. Kandidaat Barack Obama schrapte zelfs al zijn plannen voor die dag om het voorstel goed te keuren. Het hielp toen niet veel, maar het zorgde er wel voor dat hij nieuwe munitie had tegen John McCain die tegen het voorstel stemde. Door als president het wetsvoorstel nu toch te tekenen, lost hij hiermee een verkiezingsbelofte in. Maar tegelijkertijd heeft hij er dus ook een belofte moeten voor breken.