Recht op het goedkoopste geneesmiddel

Test-Aankoop maakte vandaag de resultaten bekend van een uitgevoerd onderzoek bij 148 apotheken en baseert zich eveneens op de cijfers van de Christelijke Mutualiteit. Uit het onderzoek blijkt dat wanneer patiënten langsgaan met een voorschrift op stofnaam amper 12% van de apothekers het goedkoopste geneesmiddel geven. 4% van de apothekers kiezen zelfs regelrecht voor het duurste middel. Daarenboven komt ook nog eens wanneer een bepaald middel niet op voorraad is, de meerderheid het duurdere middel bestelt. Test-Aankoop en CM zijn dan ook teleurgesteld in de cijfers. Wanneer een apotheker een voorschrift op stofnaam krijgt, heeft hij keuze uit een hele reeks geneesmiddelen en kan hij zijn rol als raadgever ten volle uitspelen bij de patiënt. Blijkbaar vergeet hij daarbij vaak de financiële overwegingen.

Het is een toch een blijvend probleem in de geneeswereld. Er zijn maar weinig dokters die generische geneesmiddelen willen voorschrijven en nu blijkt dat ook de apothekers nog eens aarzelen om het goedkoopste geneesmiddel uit te reiken. Tuurlijk moet men het beste en gepaste geneesmiddel voorschrijven, maar wanneer er meerdere “merken” in aanmerking komen, dan vind ik dat de patiënt het recht moet hebben om het goedkoopste geneesmiddel te krijgen. Ik vind dan ook dat de dokters en apothekers verplicht zouden moeten worden om automatisch het goedkoopste middel voor te schrijven of uit te reiken of dat men op zijn minst de patiënt uitgebreid informeert en hem de keuze laat.

Ik weet ook wel dat mensen vertrouwen op hun vertrouwde merk van geneesmiddelen. En vaak is dat ook het geneesmiddel die duurder in prijs is. Dat is een logische reactie. Alleen mag dat geen aanleiding zijn voor dokters en apothekers om dat middel zomaar te geven. Neen, ik denk dat de dokter en apotheker de patiënt erop kan wijzen dat er ook zoiets als een generische variant of goedkoper, maar even effectief merk. Het moet een automatisme worden bij deze mensen. Nu heb ik het gevoel dat ze zich te veel laten leiden door de grote farmaceutische bedrijven die hun producten aanprijzen en de dokters en apothekers laten genieten van bepaalde voordelen.

Ik vind dan ook dat de wetgeving op dat vlak wat strenger mag worden. Er moet een einde komen aan de beïnvloeding van de farmaceutische sector op het voorschrijfgedrag van dokters en het uitreikgedrag van apothekers. Dokters en apothekers mogen niet voor de kar gespannen worden van de geneesmiddelenfabrikanten, maar moeten ten dienste staan van de patiënt. En nogmaals, ik zou zelfs eigenlijk per wet laten vastleggen dat dokters en apothekers automatisch het goedkoopste geneesmiddel moeten uitreiken. Nu ja, we kunnen natuurlijk alles per wet laten vastleggen, maar het moet echt veranderen in de hoofden. Ik snap trouwens ook niet dat de politiek op dit punt niet veel doet. Het budget gezondheidszorg zou er wel bij varen mochten alle dokters generische middelen voorschrijven en alle apothekers automatisch het goedkoopste middel uit te reiken. Maar we hebben de afgelopen maanden al gezien dat politici vooral bezig zijn met proberen de macht te behouden, anderen ervan te houden of proberen meer macht te krijgen. Van de portemonnee van de gewone burger hebben ze nog niet echt wakker gelegen. Aan de andere kant hebben we natuurlijk ook een eigen verantwoordelijkheid. We moeten ook zelf automatisch vragen naar het goedkoopste middel. Niet vasthouden aan ons vertrouwd merk, maar zelf vragen of er een generische variant is. Het ligt dus niet alleen aan de dokters en apothekers, het ligt ook aan ons. Toch zou iedereen moeten weten dat we het recht hebben op het goedkoopste geneesmiddel.
Bron: De Standaard