Schande voor Aalst
Verkiezingsuitslag:
Vlaams Belang: 22,8 % (+8,9%) - 10 zetels (+5 zetels)
CD&V-NVA: 21,3% (+0,3 %) – 9 zetels (+0 zetels)
SP.a-Spirit: 19,2 % (-1,7 %) – 8 zetels (-1 zetel)
VLD-Vivant: 18,5% (-12,2%) – 8 zetels (-6 zetels)
Blauw: 11,6% (+11,6 %) – 5 zetels (+5 zetels)
Groen!: 4,7 (-2 %) – 1 zetel (-1 zetel)
Vlaams Belang is in Aalst de grootste partij geworden na de gemeenteraadsverkiezingen. Een schande voor Aalst! Aalst is de schande van Oost-Vlaanderen. De redenen voor de overwinning zijn niet het verkiezingsprogramma van het Vlaams Belang, want ze hadden er in feite geen, en ook niet de interessante lijst van kandidaten, welke schertsfiguren men al niet durft aan te trekken, maar wel het slechte bestuur van Aalst met als klap op de vuurpijl de koppende rollen over de Grote Markt van de VLD-kopstukken en een burgemeester die met een scheurlijst Blauw naar de verkiezingen moet trekken. Toch een paar woorden van troost: Vlaams Belang komt niet aan de macht en het kan alleen maar beter worden in Aalst.
De overwinning van Vlaams Belang in Aalst was er een van de aangekondigde soort. In 2004 werd ze bij de Vlaamse verkiezingen al de grootste partij van de stad met 27% van de stemmen, een uitslag die duidelijk werd ingegeven door een ruziënde VLD en de weerslag die het had op het college. Bij de gemeenteraadsverkiezingen haalt het Vlaams Belang toch bijna 4% minder dan in 2004. Deze achteruitgang is zeker een gevolg van de weinig aantrekkelijke lijst met veel onaantrekkelijke gezichten en namen. Andere partijen konden met heel wat bekendere plaatselijke koppen en zwaargewichten uitpakken. Men het maakt natuurlijk wel duidelijk dat er bij het Vlaams Belang heel wat stemmen zitten die niet zo stemvast zijn en dus heel gemakkelijk terug kunnen overlopen naar een andere partij, als die maar de geschikte personen heeft.
Nog zo’n aangekondigde kroniek was de nederlaag van de VLD. Peilingen vooraf gaven aan dat de VLD zou halveren en terugvallen op 15% in Aalst. Het resultaat na 0810 zit er nog een stukje boven, maar het verlies moet toch zwaar aankomen. Min 12% en min 6 zetels. In feite is het verlies zelfs nog zwaarder, want in de loop van de voorbije jaren waren er enkele CD&V’s overgestapt naar de VLD waardoor het verlies op min 9 zetels mag gerekend worden. De VLD is dus in feite wel gehalveerd en zakt van grootste partij naar de vierde partij in Aalst. Een groot deel van het verlies wordt gerecupereerd door de burgemeester Anny De Maght die met de scheurlijst Blauw 11,6% behaalt. De burgemeester behaalt zelfs de meeste voorkeurstemmen van alle Aalsterse politici. Ze werd nog voor de campagne door de VLD beschimpt als een koningin zonder troepen, op 0810 toonde ze met haar persoonlijke score dat ze nog altijd de koningin van het Aalsterse volk is. Toch levert haar score niets op en wordt ze naar de oppositiebanken verbannen. Het water tussen haar en de VLD is te diep en deze uitslag heeft daar niets aan veranderd.
Wie naar alle waarschijnlijk wel de burgemeester mag leveren is CD&V. Haar lijstttrekster Ilse Uyttersprot haalde het op één na grootste aantal voorkeurstemmen en wordt dus voorgedragen als kandidaat burgemeester. Toch is de overwinning bij de CD&V wel een heel zuinige overwinning. Amper 0,3% vooruit. Ook hier moeten we dus wel rekening houden met het feit dat er een paar CD&V’ers in de loop der jaren zijn overgelopen naar VLD en dat de feitelijke winst toch iets groter mag worden geschat. Toch speelde in Aalst zoals op vele plaatsen in Vlaanderen geen echt Leterme-effect. Daarvoor heeft CD&V de afgelopen zes jaar vanuit de oppositie te weinig een stempel kunnen drukken op Aalst en zijn beleid. Ze hebben zich na de ruzie op het stadhuis te weinig kunnen profileren en ook tijdens de campagne konden ze niet echt overtuigen met hun eigen programma voor Aalst. Het had te weinig blikvangers, er was een te grote wildgroei aan kandidaten die hun eigen programmapunten naar voren schoven zonder dat er een algemene lijn zichtbaar is en de campagne miste enige dynamiek.
Tenslotte zijn er nog de progressieven in Aalst die verloren. SP.a-Spirit die mee in het bestuur zat, wordt door de VLD mee naar beneden gezogen en moet bijna 2% en 1 zetel inleveren. Ze hadden dus net als de VLD een moeilijke campagne voor de boeg: ze moesten enerzijds hun huidige beleid gaan verdedigen en dus ook de beslissingen die er genomen waren, maar aan de andere kant wilden ze toch ook enige afstand doen van het huidige bewind door nieuwe gezichten naar voren te schuiven. Deze mix heeft de achteruitgang niet kunnen tegengaan, maar ze hebben zich toch redelijk kunnen handhaven. Die andere progressieve partij Groen! gaat ook 2% achteruit en moet eveneens een zetel inleveren. Een bittere pil voor de groenen die eerder hoopten op een extra zetel. In vergelijking met hun doelstelling verliezen ze er dus twee. De reden voor hun verlies is volgens mij te wijten aan hun te zachte programma waar er teveel aandacht werd geschonken aan speelpleintjes, kindlinten doorheen de stad, meer speel- en fietsstraten, … Maar ze toonden te weinig daadkracht. Aalst heeft zeker nood aan enkele van die zachte maatregelen, maar er moet op de eerste plaats daadkrachtig kunnen bestuurd en er zijn dringendere zaken te gebeuren in Aalst dan het aanleggen van een kindlint. Ze staarden teveel naar hun eigen navels en naar wat zij zouden willen veranderen en te weinig naar de navels van de modale Aalstenaars en wat die zou willen veranderen.
Met de kaarten die nu op tafel liggen, werden er ondertussen coalitiegesprekken gestart tussen CD&V, SP.a-Spirit en VLD. Een coalitie die voortvloeit uit een voorakkoord waar in bepaalde media reeds een paar weken terug over werd gespeculeerd. Toch worden de coalitiegesprekken geen makkelijke. Want SP.a-Spirit en VLD vormen samen het vorige bestuur en hun programma was gebaseerd op hun gevoerde beleid. CD&V had dan weer hun programma gebaseerd tegen het gevoerde beleid. Daarom liggen de standpunten op een paar concrete zaken mijlenver uit mekaar. Bijvoorbeeld de aanleg van het crematorium. Elke partij wil dit crematorium in Aalst. Maar de vorige coalitie had besloten het te plaatsen op de Hoezekouter, CD&V is daar dan weer radicaal tegen. Eén van de twee kanten zal dus gezichtsverlies moeten lijden. En zo zijn er nog enkele van die punten en men moet dus de komende dagen en weken proberen uit dit kluwen te geraken zonder dat elke partij op voorhand al zijn kiezers tegen de borst stuit. Geen makkelijke opdracht!
Maar het is belangrijk, want ik denk dat iedere Aalstenaar nu iets heeft van “het moet terug vooruit met onze stad!”. De afgelopen jaren hebben we Aalst zienderogen achteruit zien gaan. Nu is er veel werk om de stad terug te doen herleven, om van Aalst terug een gezellige en propere stad te maken, om heel wat buurten te gaan renoveren, om het stadsbeeld te veranderen. Er zal dus inderdaad misschien in heel wat stenen moeten worden geïnvesteerd (iets waar Groen! duidelijk tegen was), maar het is allemaal echt wel nodig. Aalst is verouderd en moet dus echt wel vernieuwen om de andere centrumsteden bij te benen. Er zal dus heel wat krachtvaardigheid vanuit het bestuur moeten uitgaan en er zal nu niet meer teveel op voorhand met de grote trom dingen aangekondigd moeten worden die later niet realiseerbaar bleken te zijn. Aalst zal een financieel strenger regime moeten volgen, maar tegelijk moet ze ook in heel wat dingen moeten investeren. Aalst zal goed bestuurd moeten worden. Enkel op deze manier kan men de opmars van Vlaams Belang in Aalst stoppen.
De overwinning van Vlaams Belang in Aalst was er een van de aangekondigde soort. In 2004 werd ze bij de Vlaamse verkiezingen al de grootste partij van de stad met 27% van de stemmen, een uitslag die duidelijk werd ingegeven door een ruziënde VLD en de weerslag die het had op het college. Bij de gemeenteraadsverkiezingen haalt het Vlaams Belang toch bijna 4% minder dan in 2004. Deze achteruitgang is zeker een gevolg van de weinig aantrekkelijke lijst met veel onaantrekkelijke gezichten en namen. Andere partijen konden met heel wat bekendere plaatselijke koppen en zwaargewichten uitpakken. Men het maakt natuurlijk wel duidelijk dat er bij het Vlaams Belang heel wat stemmen zitten die niet zo stemvast zijn en dus heel gemakkelijk terug kunnen overlopen naar een andere partij, als die maar de geschikte personen heeft.
Nog zo’n aangekondigde kroniek was de nederlaag van de VLD. Peilingen vooraf gaven aan dat de VLD zou halveren en terugvallen op 15% in Aalst. Het resultaat na 0810 zit er nog een stukje boven, maar het verlies moet toch zwaar aankomen. Min 12% en min 6 zetels. In feite is het verlies zelfs nog zwaarder, want in de loop van de voorbije jaren waren er enkele CD&V’s overgestapt naar de VLD waardoor het verlies op min 9 zetels mag gerekend worden. De VLD is dus in feite wel gehalveerd en zakt van grootste partij naar de vierde partij in Aalst. Een groot deel van het verlies wordt gerecupereerd door de burgemeester Anny De Maght die met de scheurlijst Blauw 11,6% behaalt. De burgemeester behaalt zelfs de meeste voorkeurstemmen van alle Aalsterse politici. Ze werd nog voor de campagne door de VLD beschimpt als een koningin zonder troepen, op 0810 toonde ze met haar persoonlijke score dat ze nog altijd de koningin van het Aalsterse volk is. Toch levert haar score niets op en wordt ze naar de oppositiebanken verbannen. Het water tussen haar en de VLD is te diep en deze uitslag heeft daar niets aan veranderd.
Wie naar alle waarschijnlijk wel de burgemeester mag leveren is CD&V. Haar lijstttrekster Ilse Uyttersprot haalde het op één na grootste aantal voorkeurstemmen en wordt dus voorgedragen als kandidaat burgemeester. Toch is de overwinning bij de CD&V wel een heel zuinige overwinning. Amper 0,3% vooruit. Ook hier moeten we dus wel rekening houden met het feit dat er een paar CD&V’ers in de loop der jaren zijn overgelopen naar VLD en dat de feitelijke winst toch iets groter mag worden geschat. Toch speelde in Aalst zoals op vele plaatsen in Vlaanderen geen echt Leterme-effect. Daarvoor heeft CD&V de afgelopen zes jaar vanuit de oppositie te weinig een stempel kunnen drukken op Aalst en zijn beleid. Ze hebben zich na de ruzie op het stadhuis te weinig kunnen profileren en ook tijdens de campagne konden ze niet echt overtuigen met hun eigen programma voor Aalst. Het had te weinig blikvangers, er was een te grote wildgroei aan kandidaten die hun eigen programmapunten naar voren schoven zonder dat er een algemene lijn zichtbaar is en de campagne miste enige dynamiek.
Tenslotte zijn er nog de progressieven in Aalst die verloren. SP.a-Spirit die mee in het bestuur zat, wordt door de VLD mee naar beneden gezogen en moet bijna 2% en 1 zetel inleveren. Ze hadden dus net als de VLD een moeilijke campagne voor de boeg: ze moesten enerzijds hun huidige beleid gaan verdedigen en dus ook de beslissingen die er genomen waren, maar aan de andere kant wilden ze toch ook enige afstand doen van het huidige bewind door nieuwe gezichten naar voren te schuiven. Deze mix heeft de achteruitgang niet kunnen tegengaan, maar ze hebben zich toch redelijk kunnen handhaven. Die andere progressieve partij Groen! gaat ook 2% achteruit en moet eveneens een zetel inleveren. Een bittere pil voor de groenen die eerder hoopten op een extra zetel. In vergelijking met hun doelstelling verliezen ze er dus twee. De reden voor hun verlies is volgens mij te wijten aan hun te zachte programma waar er teveel aandacht werd geschonken aan speelpleintjes, kindlinten doorheen de stad, meer speel- en fietsstraten, … Maar ze toonden te weinig daadkracht. Aalst heeft zeker nood aan enkele van die zachte maatregelen, maar er moet op de eerste plaats daadkrachtig kunnen bestuurd en er zijn dringendere zaken te gebeuren in Aalst dan het aanleggen van een kindlint. Ze staarden teveel naar hun eigen navels en naar wat zij zouden willen veranderen en te weinig naar de navels van de modale Aalstenaars en wat die zou willen veranderen.
Met de kaarten die nu op tafel liggen, werden er ondertussen coalitiegesprekken gestart tussen CD&V, SP.a-Spirit en VLD. Een coalitie die voortvloeit uit een voorakkoord waar in bepaalde media reeds een paar weken terug over werd gespeculeerd. Toch worden de coalitiegesprekken geen makkelijke. Want SP.a-Spirit en VLD vormen samen het vorige bestuur en hun programma was gebaseerd op hun gevoerde beleid. CD&V had dan weer hun programma gebaseerd tegen het gevoerde beleid. Daarom liggen de standpunten op een paar concrete zaken mijlenver uit mekaar. Bijvoorbeeld de aanleg van het crematorium. Elke partij wil dit crematorium in Aalst. Maar de vorige coalitie had besloten het te plaatsen op de Hoezekouter, CD&V is daar dan weer radicaal tegen. Eén van de twee kanten zal dus gezichtsverlies moeten lijden. En zo zijn er nog enkele van die punten en men moet dus de komende dagen en weken proberen uit dit kluwen te geraken zonder dat elke partij op voorhand al zijn kiezers tegen de borst stuit. Geen makkelijke opdracht!
Maar het is belangrijk, want ik denk dat iedere Aalstenaar nu iets heeft van “het moet terug vooruit met onze stad!”. De afgelopen jaren hebben we Aalst zienderogen achteruit zien gaan. Nu is er veel werk om de stad terug te doen herleven, om van Aalst terug een gezellige en propere stad te maken, om heel wat buurten te gaan renoveren, om het stadsbeeld te veranderen. Er zal dus inderdaad misschien in heel wat stenen moeten worden geïnvesteerd (iets waar Groen! duidelijk tegen was), maar het is allemaal echt wel nodig. Aalst is verouderd en moet dus echt wel vernieuwen om de andere centrumsteden bij te benen. Er zal dus heel wat krachtvaardigheid vanuit het bestuur moeten uitgaan en er zal nu niet meer teveel op voorhand met de grote trom dingen aangekondigd moeten worden die later niet realiseerbaar bleken te zijn. Aalst zal een financieel strenger regime moeten volgen, maar tegelijk moet ze ook in heel wat dingen moeten investeren. Aalst zal goed bestuurd moeten worden. Enkel op deze manier kan men de opmars van Vlaams Belang in Aalst stoppen.
posted by Filip at 6:52 p.m.
0 Comments:
Een reactie posten
<< Home