Steracteur, Sterartiest - show 5

De grote vaststelling van de vijfde show van Steracteur, Sterartiest was dat de hele stylingafdeling duidelijk een weekje verlof had gekregen. Kledij speelt voor mij in zulke wedstrijden nooit een rol of toch maar heel weinig, maar gisteren kon ik er toch niet omheen. Want in welke gedrochten stak men een deel van de kandidaten nu weer? Of zochten die kandidaten gewoon een andere manier om de aandacht van de kijker weg te houden van hun zangprestaties? Alle middelen zijn natuurlijk goed, maar die dingen raakt men nog niet kwijt bij spullenhulp. Maar laten we de kledij buiten beschouwing, dan komen we tot de vaststelling van de voorbije weken. Je hebt de fantastische zangers en zangeressen en je hebt een even grote groep van mensen die fantastische acteurs en actrices zijn, maar niets meer. De show bevestigde zich in de meningen die de voorbije weken zijn gevormd en leverde weinige verrassende momenten op.

Weinig verrassend was dus ook de uitschakeling van Rob Teuwen in de wedstrijd. Hij werd eerder al eens gered door het publiek, maar het was duidelijk dat hij qua fanbasis onderaan de groep bengelde. Zijn prestaties waren de voorbije weken dan ook maar middelmatig te noemen. Hij deed zijn best, maar is niet de beste zanger en kon maar moeilijk overtuigen door een gebrek aan podiumpresence en inlevingsvermogen. Aan de andere kant had Werner De Smedt de voorbije weken wel straffer gepresteerd. Bovendien kon hij ook meer rekenen op een verrassingseffect (“Wie had gedacht dat Werner kon zingen?”) en op meer vrouwelijke aandacht dan Rob. Rob zag de bui dan ook al meteen hangen en zag zo zijn kans dat hij Californication van The Peppers mocht brengen als sneeuw voor de zon smelten. Exit Rob dus en verkast naar de jurybank waar hij als gastjurylid afscheid mocht nemen van de wedstrijd.

Elvis Presley is heel populair bij de kijkers van Steracteur, Sterartiest want Werner De Smedt is al de derde persoon die een Elvis-klassieker mag brengen. Deze keer heette deze klassieker Heartbreak Hotel. Derde keer, goede keer, want deze klassieker paste Werner Desmedt perfect op het lijf en bij zijn stem. Bovendien was Elvis een heel coole persoon en dat is Wener ook. En toch, alle elementen waren weer aanwezig maar het geheel miste net dat sprankeltje meer om indruk te maken. Het was weer goed gezongen, het was al minder statisch dan de vorige keren (al is de verbeteringsruimte nog groot), maar ik werd er toch niet wild van. Het bleef afstandelijk en Werner mist het talent om een publiek op te zwepen. Bovendien wordt dat effect nog vergroot door zijn gedrag naast de microfoon. Het lijkt hem allemaal niet te schelen en op den duur vraag je je als kijker af waarom het jou nog zou schelen. De eerlijkheid gebiedt mij wel te zeggen dat het Werner meer zou schelen, denk ik, mocht het programma meer aandacht geven aan zijn goed doel. Nu is het teveel een personality-wedstrijd en het is duidelijk dat juist dat hem niet interesseert. En dat siert hem wel dat hij niet wilt dat het om hem draait, maar om zijn goed doel. Maar natuurlijk hoe meer enthousiasme hij toont voor de wedstrijd, hoe beter voor zijn goed doel. Het programma misbruikt hem dus een beetje, maar hij moet inzien dat ook hij het programma kan misbruiken voor zijn goed doel.

Steph Goossens is de grote komiek van de hoop en kon de voorbije weken hierdoor op heel wat sympathie rekenen. Met de feesthit Heb je even voor mij? van Frans Bauer kon het dan ook moeilijk mislopen. Alleen had Eric Melaerts het bij het rechte eind. Steph wordt een beetje hoogmoedig en hij doet steeds minder zijn best om nog maar een beetje te zingen. Zo ook gisteren. Het was ambiance omdat het een ambianceplaat is, maar ik moet eerlijk zeggen doordat het niet gezongen werd het bij mij weinig ambiance opriep. Integendeel zelfs. Net als de jury heb ik nu het gevoel dat het allemaal welletjes is geweest met Steph in de wedstrijd en dat het tegenover de andere kandidaten die wel hun best doen om te proberen zingen niet meer eerlijk is. En in het begin was het allemaal leuk en plezant, nu dreigt hij een karikatuur van zichzelf te worden en dat is nooit goed. Helaas ben ik nog in de minderheid en blijft hij de steun van het kijkend publiek hebben. Maar hoe lang gaat dat nog duren en gaat hij dan niet als een mal figuur de wedstrijd verlaten? De toekomst zal het uitwijzen, maar voor mij hoeft dus duidelijk niet meer.

Roel Vanderstukken werd vorige week gered door An Swartenbroeckx en mocht zelf beslissen welk nummer hij bracht. Hij koos voor Hard to handle van Otis Redding. En na de performance begrijp ik waarom. Dit is op en top Roel en hetgene waar hij het best in past en mee weet te entertainen en te overtuigen. Het croonen gaat hem goed af, maar ik zie hem toch nog iets liever in deze up-tempo, swingende, soulvolle liedjes. Dit was zonder twijfel de beste prestatie van Roel in de wedstrijd en ook van de avond. Het was ongelofelijk sterk gebracht, meeslepend, rauw gezongen met een fantastische uithaal, met dank natuurlijk aan de uitstekende song. Hij nam je van in het begin mee op zijn rollercoaster en geen enkel moment wou je er van af en op het einde had je zelfs spijt dat het zo snel gedaan was. De voorbije twee weken was Roel een beetje minder, maar deze week staat hij er weer en als hij op dit elan verder gaat, wordt het geen top 5, maar een top 3-notering.

Dat Andrea Croonenberghs niet langer de favoriet is van de wedstrijd wordt langzamerhand duidelijker en het valt haar blijkbaar ook steeds moeilijker dat ze meer kritiek krijgt van de jury. Zo ook na haar performance van Nothing compares 2 U van Sinéad O’Connor. Want veel indruk maakte ze hiermee niet mee. Het is natuurlijk niet meteen een cadeau om dit nummer te krijgen, maar ze deed er ook maar weinig mee. Ten eerste was het wel een heel korte versie om echt indruk te maken. Maar net als Geena Lisa miste ik iets in haar performance. Het origineel van Sinéad O’Connor gaat door merg en been, maar de versie van Andrea Croonenberghs deed dat helemaal niet. Ze kon het liedje vreemd genoeg niet het juiste gevoel geven. Wou ze dat niet om niet teveel kopie te zijn of lukte het haar gewoon niet? Het was dus de minste prestatie van Andrea in de wedstrijd voor mij. Trouwens ben ik eens benieuwd wat ze volgende week van My number one van Helena Paparizou gaat maken. Ze was alvast niet tevreden met de songkeuze wat haar even onsympathiek maakte. Het kan niet altijd uw goesting zijn, Andrea.

Lien Van De Kelder maakte de afgelopen twee weken al een betere indruk dan in het begin, maar het is elke week bang afwachten of ze niet weer gaat uitglijden over het liedje. Zo dus ook met I wanna dance with somebody van Whitney Houston. En helaas maar ze reed zichzelf in de vernieling met deze song. De zang was maar ondermaats en de timing was ronduit slecht. We kregen hetzelfde scenario als bij Jennifer Lopez. Een opzwepende up-tempo song die moeilijker lijkt dan gedacht en die dus veel te hoog gegrepen is voor Lien Van De Kelder. Ze vangt dit enigszins op door vlot te bewegen op het podium, maar deze liedjes passen echt niet bij haar. Ze moet het meer hebben van de iets rustigere liedjes waar ze zich meer kan concentreren op de zang. Ze kon nu echt niet meer onder die nominatie uit en zelfs haar voorstel om gebodypainted de finale te zingen (die ze helaas weer introk) kon geen redding brengen. Het was duidelijk dat Lien al weken onderaan bengelde en nu staat ze op een plekje waar ze dient te staan, namelijk op de nominatiespot. Maar dat betekent niet dat ze daarom volgende week niet meer kan aantreden.

Timo Descamps werd na de eerste aflevering op een voetstuk geplaatst, zeker door Peter Koelewijn die met hem nog het Sportpaleis wou plat spelen, maar de laatste weken werd de grond onder zijn voeten toch steeds heter en heter. Tijd om het tij te keren dus met Fly me to the moon van Frank Sinatra. In een perfecte outfit en in de perfecte setting bracht hij de crooner vocaal heel overtuigend. Want dat is hetgene wat hij de voorbije weken zeker al heeft bewezen: Timo is een goede zanger. Maar het lukte niet altijd met het inlevingsvermogen. En dat blijft toch nog altijd een pijnpunt voor Timo. Ik heb mij de voorbije weken de mening gevormd dat Timo teveel een ster wil nadoen en te weinig persoonlijkheid toont. En ergens had ik dat gevoel gisteren nog altijd, al leent het liedje en de persoon van Frank Sinatra zich wel meer tot dat acteren en het alles met een knipoog te doen. Hij glipt hierdoor deze week, mede dankzij de vrijstelling van maatje Rob, door de mazen van het net, maar echt overtuigen dat hij die sterartiest is, heeft hij mij toch niet gedaan.

Cara Van Der Auwera had vorige week tot haar grote ergernis pech met de microfoon, maar deed toch knap door alsof er niets gebeurd was. Gelukkig was het publiek genadig en bespaarde haar een tweede nominatie op rij. Ze werd deze week echter de piste ingestuurd met Sensualité van Axelle Red. En ook hier zagen we de bevestiging van hetgene we de voorbije weken al zagen. Cara Van Der Auwera is niet de beste zangeres en ook gisteren vielen er weer een paar valse noten. Je merkt trouwens goed dat ze weet dat ze een valse noot heeft gezongen. Ik vermoed dan ook dat ze iets teveel perfectionistisch wil zijn en hierdoor zo vaak uit de bocht gaat. Aan de andere kant heeft ze wel heel wat podiumpresence en weet ze dat goed uit te spelen. Ook zo gisteren waar ze sensueel op het podium stond en bewoog, helaas wel dus in één van die gedrochten. De nominatie hangt al een paar weken boven haar hoofd en deze week was het weer van dat. En als ik eerlijk ben, is het niet zo oneerlijk dat ze op die nominatieplaats staat. Maar net als bij Lien Van De Kelder betekent dit echter niet dat ze volgende week daarom niet kan terugkeren.

Save the best for last part I. Stan Van Samang is de absolute favoriet van iedereen om deze wedstrijd te winnen en overtuigde iedereen de voorbije weken. Deze week kreeg hij echter Purple Rain van Prince voorgeschoteld. Een onbegonnen opdracht omdat niemand nog maar aan de enkels van Prince kan reiken en bijgevolg ook niemand nog maar de versie van Prince kan doen vergeten, laat staan overtreffen. Het zou dan ook onrechtvaardig zijn om de versie van Stan Van Samang te beoordelen, want ook hij kan het nummer nooit brengen zoals Prince dat doet. Maar dat betekent niet dat je geen goede versie van het nummer kan brengen. Want in feite was dit een héél indrukwekkende versie. Fantastische zang, heerlijke uithalen, zelfzekerheid en persoonlijkheid op het podium. Stan Van Samang is en blijft fantastisch.

Save the best for last part II. Sofie Van Moll is mijn absolute favoriet en wordt algemeen aangenomen de meeste bedreiging te vormen voor Stan Van Samang. Zij moest deze week zich wagen aan Like a prayer van Madonna. Hier is het natuurlijk al wat gemakkelijker om meer indruk te maken want Madonna is toch wel een van de meest overschatte en overgewaardeerde zangeressen van het moment waarvan je blij mag zijn als ze live drie noten na elkaar juist kan zingen. Vocaal reikt Madonna dan ook nog niet eens aan de hielen van Sofie Van Moll. Wederom vocaal een vlekkeloos parcours afgelegd. Maar Sofie Van Moll is meer dan dat, ze weet het ook allemaal mooi te verkopen en te entertainen. Ze weet u in deze liedjes altijd weer blij gezind te maken terwijl ze wanneer het moet, zoals vorige week, ook kan ontroeren. En dat zijn de kenmerken van een sterartiest. Sofie Van Moll is en blijft dan ook fantastisch.

Sofie Van Moll en Stan Van Samang blijven ook na deze show mijn twee grote favorieten. En vermits na de verkiezingen van morgen heel wat tripartites zullen gevormd worden, neem ik graag terug Roel Vanderstukken op in mijn lijstje van favorieten na zijn fantastische performance van gisteren. Voor de top vijf vervolledig ik dit lijstje met Andrea Croonenberghs en jawel hoor met Timo Descamps. De anderen staan nu op een te grote achterstand naar mijn mening. De twee genomineerden, Lien en Cara, waren geen verrassing te noemen, al had Steph zeker in de plaats van één van de twee moeten staan. Maar zoals reeds gezegd blijft het publiek hem steunen en vermoedelijk zal dit nog zo’n twee weken het geval zijn. Tenzij het publiek tot inkeer komt en inziet dat het redelijk unfair begint te worden tegenover andere kandidaten. Maar voor volgende week belooft het een spannende strijd te worden tussen Lien en Cara want ze zijn eigenlijk aan elkaar gewaagd. Toch opteer ik er voor om Cara voor een tweede keer te redden. Ze zingt elke week wel een paar valse noten bij elkaar, maar over het algemeen staat ze toch een trede hoger dan Lien Van De Kelder. Maar dat is enkel maar mijn mening en ik denk dat de mening van de rest van Vlaanderen wel eens eerder 50/50 zou kunnen zijn. Maar als puntje bij paaltje komt, vermoed ik wel dat Lien meer (mannelijke) fans heeft dan Cara en dat dit het verschil kan maken. Maar het blijft dus koffiedik kijken. Misschien dat de aflevering van volgende week dus iets meer verrassender kan worden dan deze week. En één, trek a.u.b. dat verlof van de stylisten onmiddellijk in zodat ze hun werk kunnen doen (en als dit het werk was van die stylistes, zou ik dringend op zoek naar een paar andere).

De goede doelen van de mogelijke afvallers:

De komende week kan je bellen en sms’en om Cara en Lien in de wedstrijd te houden. Per oproep zal er 10 eurocent gaan naar het goede doel van de desbetreffende kandidaat. De telefoonnummers en sms-instructies vind u terug op de officiële site.

Het goede doel van Cara is Coda Hospice, een centrum voor palliatieve zorgen in Wuustwezel. Het centrum werkt met zo’n 80 vrijwilligers om de bewoners zich zo goed mogelijk thuis te laten voelen. Want dat is het opzet van Coda Hospice. Palliatieve zorgen kunnen geven als in een ziekenhuis maar dan in een huiselijke sfeer. Cara heeft voor dit goede doel gekozen omdat haar grootvader vorig jaar nog in dit centrum verbleef en nu wil ze iets terug doen. Wanneer zij de hoofdprijs van 25.000 euro wint, wordt het geld gebruikt om de infrastructuur te moderniseren omdat het centrum nu is gehuisvest in een omgebouwde boerderij. Deze voldoet echter niet meer aan de huidige noden.

Het goede doel van Lien is Plan België, de Belgische afdeling van Plan International. Plan is een ontwikkelingsorganisatie die de levensomstandigheden van kinderen wereldwijd wil verbeteren. Dat kan je doen als Plan Ouder waarbij je een Plan Kind steunt via projecten in zijn of haar eigen gemeenschap door maandelijks een bijdrage te storten (het bekende Foster Parents Plan). Ook Lien Van De Kelder is zo’n Plan Ouder. Mocht Lien de finale halen en winnen, dan zal dat helaas niet gebodypainted zijn, maar de hoofdprijs van 25.000 euro zal wel gebruikt worden voor het Media Clubs- project in Vietnam. Jongeren worden daar vaak fysiek, seksueel en psychologisch mishandeld en men wil die jongeren een eigen stem geven door hen te steunen in het maken van radioprogramma’s. Je kan Plan België altijd financieel steunen door een gift te doen op rekeningnummer 000-0000156-59. Je raadpleegt best eerst de officiële site voor meer informatie over de projecten en hoe je bijvoorbeeld zelf Plan Ouder kan worden. Giften vanaf 30 euro leveren zoals steeds een fiscaal attest op.

De liedjes voor volgende week:

De kijker mag elke week kiezen welke song zijn favoriete acteur of actrice de komende show moet zingen. Dit werd deze week de keuze van de kijker:

1. Werner: Rock this town van The Straycats
2. Steph: De lichtjes van de Schelde van Bobbejaan Schoepen
3. Roel: All night long van Lionel Richie
4. Andrea: My number one van Helena Paparizou
5. Lien: I would stay van Krezip
6. Timo: Naive van The Kooks
7. Cara: All about the money van Meja
8. Stan: She’s always a woman van Billy Joel
9. Sofie: Who knew van Pink