Gemeenteraadsverkiezingen via internet
8 oktober. Nog anderhalve week en we moeten weer met zijn allen naar de stembus. Deze keer voor de gemeenteraadsverkiezingen en de provinciale verkiezingen. En de campagne is volop aan de gang. Er worden volop affiches gehangen (en op sommige plaatsen ook volop verscheurd), de brievenbussen puilen uit van de verkiezingspropaganda, de kandidaten schuimen de cafés, eetpartijen, fuiven, markten, e.d. af. Maar om mij persoonlijk beter te informeren heb ik de afgelopen dagen het internet gebruikt om meer informatie te krijgen over de partijen, de kandidaten en hun programma’s.
Waarom via het internet? Eigenlijk is dat redelijk simpel. Het gaat hier om lokale verkiezingen. Dat betekent dat er via de nationale media maar weinig informatie doorvloeit naar de kiezers. Er zijn wel verkiezingsrubrieken en programma’s, maar daar wordt er om de begrijpelijke reden natuurlijk niet dieper ingegaan op elke gemeente. Daardoor bereikt natuurlijk het grootste deel van het debat niet het kiezerspubliek, tenzij men deelneemt aan politieke debatten waarover vaak maar weinig wordt gecommuniceerd. Resultaat is dat je dus via de massamedia niet wordt geïnformeerd over de partijen, hun kandidaten en waarvoor ze staan. Er wordt dus daarom op lokaal vlak heel intensief campagne gevoerd. Ik zei het reeds, je kan de brievenbus niet opendoen of er zit wel een verkiezingsfolder in, je kan niet in het openbaar treden of men duwt uw een kaartje in de handen, …. Maar op die kaartjes, affiches en in de folders beperkt men zich vaak tot gebalde slogans, oneliners, programma in tien korte punten, …. Het blijft allemaal oppervlakkig en het is dus moeilijk om een volledig en uitgewerkt programma te bemachtigen.
De reddende engel in deze moderne tijden moet dan toch internet zijn. Een massamedium die wel kan gebruikt worden om zijn kiezers te bereiken. Iedere partij kan er dan ook niet meer om heen. Men moet een eigen website hebben. Van de Aalsterse partijen die ik opzocht was er niemand die geen website had. Maar er zijn wel duidelijke kwalitatieve verschillen tussen de onderlinge partijen. Kijken we naar de site van het Vlaams Belang of de VLD, dan zien we een verzorgde en duidelijke website. De reden hiervoor is waarschijnlijk niet moeilijk te zoeken. Het Vlaams Belang hoeft geen lonen te betalen aan stafleden en kan dus volop in propaganda investeren. En daar hoort een verzorgde website natuurlijk bij. Bij VLD is het duidelijk dat ze heel hard aan de kar moeten trekken om kiezers in Aalst te overtuigen. Zo lijkt het wel dat 40% van alle affiches in Aalst van VLD-signatuur zijn, ze hebben de mooiste verkiezingsfolders die mooi blinken, … en dus ook op internet doen ze hun best om een kwalitatief verzorgde website te hebben. Er staat blijkbaar heel wat op het spel om in het bestuur te blijven.
Andere partijen in het Aalsterse hebben een website, maar daar blijkt iets minder geld en tijd te zijn aan besteed. Kijken we naar de sites van CD&V en SP.a, dan zijn dit geen lelijke sites maar echt knap zijn ze nu ook weer niet. CD&V houdt het op een sobere website die duidelijk niet al te vaak wordt geüpdatet. De website van SP.a is drukker, maar vooral een pak onoverzichtelijker met massa’s informaties aan de zijkanten die de blik van de hoofdkern weghouden. Groen! is een partij die op heel wat minder financiële middelen kan rekenen sinds ze uit het federale parlement werden gestemd. En dat laat zich ook merken aan de websites voor Aalst. Men heeft namelijk het gratis Blogspot ingepalmd met een wildgroei aan sites (of liever gezegd blogs). Je wordt dus van de ene blog naar de andere geloosd zonder dat je er veel erg in hebt. Het probleem is echter dat vele informatie op vele blogs terugkomt waardoor de vraag niet kan gesteld worden of het niet beter is om alles te centraliseren op 1 site of blog. Tenslotte is er nog de nieuwbakken partij Blauw. Ook zij hebben een website opgericht, maar deze is ronduit amateuristisch te noemen waarbij een cursus webdesign heel goed van pas zou kunnen komen.
En dan gaan we op zoek naar het verkiezingsprogramma van de verschillende partijen. En wat blijkt? Het is vaak verdomd moeilijk om een uitgewerkt programma te vinden op de websites. Bij één partij is er zelfs niet echt een programma terug te vinden op hun website. Wie zijn kiezers wel duidelijk wel informeren met een uitgewerkt verkiezingsprogramma zijn VLD en Groen! Wie hun website bezoekt en kan makkelijk en snel het verkiezingsprogramma terugvinden in een pdf-formaat. Je krijgt natuurlijk een serieuze boterham van ongeveer 30 à 35 bladzijden voorgeschoteld, maar de bundel geeft u natuurlijk een goed overzicht van wat men de komende zes jaar wilt realiseren. En ondanks dat de website van Blauw amateuristisch lijkt, vindt je er ook een uitgebreid verkiezingsprogramma terug. Het wordt mooi omschreven als een blauwdruk voor Aalst en gaat uitvoerig in op de verschillende thema’s die er in Aalst leven. Bovendien worden er aan de verschillende thema’s meteen de namen gelinkt voor wie de thema’s belangrijk zijn.
En ook bij SP.a vinden we al snel het verkiezingsprogramma terug. Maar al gauw blijkt dat men hier het volledige programma gebald wilt presenteren. Dus geen mooie presentatiebundel, maar een overzicht van de verschillende belangrijke en noodzakelijke thema’s met kort wat uitleg of concrete dingen die men wilt realiseren. Je krijgt dus wel een globaal beeld van het programma, maar het is minder mooi aangekleed dan bij VLD of Groen! en het lijkt ook meer op een verzameling van losse ideeën dan een uitgewerkt programma. Op de websites van Vlaams Belang en Aalst Plus is het ook niet lang zoeken naar het verkiezingsprogramma, maar hier blijkt men niet veel programma te hebben. Beide partijen stellen zoiets op als een puntenplan, waarbij sommige punten iets meer worden uitgewerkt zonder echt diep op de materie in te gaan, terwijl anderen duidelijk bladvulling waren waar men niet al te veel woorden wilt vuilmaken.
En dan is er die vreemde eend in de bijt, namelijk CD&V. Ik heb mij rot gezocht op de website van die partij, maar ik vind nergens een echt duidelijk verkiezingsprogramma. Men heeft wel een rubriek Ja, graag waarin men een aantal teksten van de voorzitter en lijsttrekker heeft verzameld, maar dat bezwaarlijk een verkiezingsprogramma kan genoemd worden, eerder een voorwoord voor een verkiezingsprogramma. Wat je wel op de website terugvindt, is een voorstelling van de verschillende kandidaten die elk hun aandachtspunten opsommen die ze willen realiseren als ze verkozen worden. Gemeenteraadsverkiezingen worden hier dus duidelijk meer opgevat rond personen dan rond een algemeen programma of hoe moeten we dit anders interpreteren. Nadeel is natuurlijk dat je als bezoeker van de website maar weinig zint hebt om al die namen te gaan aflopen om zo het programma te lezen.
Daarom dat vele kandidaten voor de gemeenteraadsverkiezingen een eigen website hebben. Ik heb natuurlijk geen tijd gehad om al die sites te gaan bezoeken, maar één ding viel mij wel op bij de sites die ik bezocht. Ze zijn vaker knapper dan de partijsite, ze worden vaker geüpdatet en je krijgt vaak een heel goed inzicht in de persoon én de politieker. En dat is hetgene wat mij het meeste opvalt bij de gemeenteraadsverkiezingen op het internet, namelijk de persoonscultus. Gemeenteraadsverkiezingen draaien meer rond personen dan rond lijsten. En daar spelen vele kandidaten op in, vooral degene die voor verkiesbare plaatsen gaan. Voor de lijstvullers lijkt het internet een overbodige luxe te zijn. Tja, ze zijn niet echt van plan om te gaan zetelen of staan ze op zo’n plaats dat ze nooit moeten gaan zetelen, dat ze ook niet echt met programma’s en voorstelling van hun persoon naar voor moeten komen. Wie dat wel moet doen zijn natuurlijk de lijsttrekkers. Voor hun lijkt het dan ook een noodzakelijk kwaad te zijn een eigen website.
Dat is dan toch op enkele uitzonderingen gerekend. Zo heeft de lijsttrekker van VLD en eveneens de lijsttrekker van Blauw geen eigen website. Zien ze er de noodzaak misschien niet van in omdat er via de partijsite voldoende propaganda wordt gemaakt voor hun? Of zijn ze gewoon niet zo computerminded en zo onbekwaam om een eigen webstek op poten te zetten en te onderhouden? De meeste andere lijsttrekkers hebben wel die eigen webstek en vaak met een mooi resultaat. Al ligt bij sommigen de klemtoon meer op de eigen persoon, terwijl bij anderen de klemtoon meer op de politieker ligt. Toch, zoals reeds gezegd, geven deze sites vaak wel een duidelijk beeld weer over wie de persoon is en waarvoor hij staat.
Qua verkiezingspropaganda hinkt internet toch nog achter bij de gemeenteraadsverkiezingen en je ziet dat de meeste partijen en kandidaten toch nog het meeste geld en energie steken in de klassieke propaganda. Maar de meeste geven de nodige standaardinformatie als een voorstelling van de kandidaten en het programma. Maar de mogelijkheden met internet zijn veel uitgebreider dan dat en het is dan ook jammer dat men niet meer energie steekt in de webstek. Voor grote bedrijven is een knappe website een belangrijk marketingsmiddel. Dat zou het voor de politiek ook moeten zijn. Er is dus nog werk aan de winkel.
Waarom via het internet? Eigenlijk is dat redelijk simpel. Het gaat hier om lokale verkiezingen. Dat betekent dat er via de nationale media maar weinig informatie doorvloeit naar de kiezers. Er zijn wel verkiezingsrubrieken en programma’s, maar daar wordt er om de begrijpelijke reden natuurlijk niet dieper ingegaan op elke gemeente. Daardoor bereikt natuurlijk het grootste deel van het debat niet het kiezerspubliek, tenzij men deelneemt aan politieke debatten waarover vaak maar weinig wordt gecommuniceerd. Resultaat is dat je dus via de massamedia niet wordt geïnformeerd over de partijen, hun kandidaten en waarvoor ze staan. Er wordt dus daarom op lokaal vlak heel intensief campagne gevoerd. Ik zei het reeds, je kan de brievenbus niet opendoen of er zit wel een verkiezingsfolder in, je kan niet in het openbaar treden of men duwt uw een kaartje in de handen, …. Maar op die kaartjes, affiches en in de folders beperkt men zich vaak tot gebalde slogans, oneliners, programma in tien korte punten, …. Het blijft allemaal oppervlakkig en het is dus moeilijk om een volledig en uitgewerkt programma te bemachtigen.
De reddende engel in deze moderne tijden moet dan toch internet zijn. Een massamedium die wel kan gebruikt worden om zijn kiezers te bereiken. Iedere partij kan er dan ook niet meer om heen. Men moet een eigen website hebben. Van de Aalsterse partijen die ik opzocht was er niemand die geen website had. Maar er zijn wel duidelijke kwalitatieve verschillen tussen de onderlinge partijen. Kijken we naar de site van het Vlaams Belang of de VLD, dan zien we een verzorgde en duidelijke website. De reden hiervoor is waarschijnlijk niet moeilijk te zoeken. Het Vlaams Belang hoeft geen lonen te betalen aan stafleden en kan dus volop in propaganda investeren. En daar hoort een verzorgde website natuurlijk bij. Bij VLD is het duidelijk dat ze heel hard aan de kar moeten trekken om kiezers in Aalst te overtuigen. Zo lijkt het wel dat 40% van alle affiches in Aalst van VLD-signatuur zijn, ze hebben de mooiste verkiezingsfolders die mooi blinken, … en dus ook op internet doen ze hun best om een kwalitatief verzorgde website te hebben. Er staat blijkbaar heel wat op het spel om in het bestuur te blijven.
Andere partijen in het Aalsterse hebben een website, maar daar blijkt iets minder geld en tijd te zijn aan besteed. Kijken we naar de sites van CD&V en SP.a, dan zijn dit geen lelijke sites maar echt knap zijn ze nu ook weer niet. CD&V houdt het op een sobere website die duidelijk niet al te vaak wordt geüpdatet. De website van SP.a is drukker, maar vooral een pak onoverzichtelijker met massa’s informaties aan de zijkanten die de blik van de hoofdkern weghouden. Groen! is een partij die op heel wat minder financiële middelen kan rekenen sinds ze uit het federale parlement werden gestemd. En dat laat zich ook merken aan de websites voor Aalst. Men heeft namelijk het gratis Blogspot ingepalmd met een wildgroei aan sites (of liever gezegd blogs). Je wordt dus van de ene blog naar de andere geloosd zonder dat je er veel erg in hebt. Het probleem is echter dat vele informatie op vele blogs terugkomt waardoor de vraag niet kan gesteld worden of het niet beter is om alles te centraliseren op 1 site of blog. Tenslotte is er nog de nieuwbakken partij Blauw. Ook zij hebben een website opgericht, maar deze is ronduit amateuristisch te noemen waarbij een cursus webdesign heel goed van pas zou kunnen komen.
En dan gaan we op zoek naar het verkiezingsprogramma van de verschillende partijen. En wat blijkt? Het is vaak verdomd moeilijk om een uitgewerkt programma te vinden op de websites. Bij één partij is er zelfs niet echt een programma terug te vinden op hun website. Wie zijn kiezers wel duidelijk wel informeren met een uitgewerkt verkiezingsprogramma zijn VLD en Groen! Wie hun website bezoekt en kan makkelijk en snel het verkiezingsprogramma terugvinden in een pdf-formaat. Je krijgt natuurlijk een serieuze boterham van ongeveer 30 à 35 bladzijden voorgeschoteld, maar de bundel geeft u natuurlijk een goed overzicht van wat men de komende zes jaar wilt realiseren. En ondanks dat de website van Blauw amateuristisch lijkt, vindt je er ook een uitgebreid verkiezingsprogramma terug. Het wordt mooi omschreven als een blauwdruk voor Aalst en gaat uitvoerig in op de verschillende thema’s die er in Aalst leven. Bovendien worden er aan de verschillende thema’s meteen de namen gelinkt voor wie de thema’s belangrijk zijn.
En ook bij SP.a vinden we al snel het verkiezingsprogramma terug. Maar al gauw blijkt dat men hier het volledige programma gebald wilt presenteren. Dus geen mooie presentatiebundel, maar een overzicht van de verschillende belangrijke en noodzakelijke thema’s met kort wat uitleg of concrete dingen die men wilt realiseren. Je krijgt dus wel een globaal beeld van het programma, maar het is minder mooi aangekleed dan bij VLD of Groen! en het lijkt ook meer op een verzameling van losse ideeën dan een uitgewerkt programma. Op de websites van Vlaams Belang en Aalst Plus is het ook niet lang zoeken naar het verkiezingsprogramma, maar hier blijkt men niet veel programma te hebben. Beide partijen stellen zoiets op als een puntenplan, waarbij sommige punten iets meer worden uitgewerkt zonder echt diep op de materie in te gaan, terwijl anderen duidelijk bladvulling waren waar men niet al te veel woorden wilt vuilmaken.
En dan is er die vreemde eend in de bijt, namelijk CD&V. Ik heb mij rot gezocht op de website van die partij, maar ik vind nergens een echt duidelijk verkiezingsprogramma. Men heeft wel een rubriek Ja, graag waarin men een aantal teksten van de voorzitter en lijsttrekker heeft verzameld, maar dat bezwaarlijk een verkiezingsprogramma kan genoemd worden, eerder een voorwoord voor een verkiezingsprogramma. Wat je wel op de website terugvindt, is een voorstelling van de verschillende kandidaten die elk hun aandachtspunten opsommen die ze willen realiseren als ze verkozen worden. Gemeenteraadsverkiezingen worden hier dus duidelijk meer opgevat rond personen dan rond een algemeen programma of hoe moeten we dit anders interpreteren. Nadeel is natuurlijk dat je als bezoeker van de website maar weinig zint hebt om al die namen te gaan aflopen om zo het programma te lezen.
Daarom dat vele kandidaten voor de gemeenteraadsverkiezingen een eigen website hebben. Ik heb natuurlijk geen tijd gehad om al die sites te gaan bezoeken, maar één ding viel mij wel op bij de sites die ik bezocht. Ze zijn vaker knapper dan de partijsite, ze worden vaker geüpdatet en je krijgt vaak een heel goed inzicht in de persoon én de politieker. En dat is hetgene wat mij het meeste opvalt bij de gemeenteraadsverkiezingen op het internet, namelijk de persoonscultus. Gemeenteraadsverkiezingen draaien meer rond personen dan rond lijsten. En daar spelen vele kandidaten op in, vooral degene die voor verkiesbare plaatsen gaan. Voor de lijstvullers lijkt het internet een overbodige luxe te zijn. Tja, ze zijn niet echt van plan om te gaan zetelen of staan ze op zo’n plaats dat ze nooit moeten gaan zetelen, dat ze ook niet echt met programma’s en voorstelling van hun persoon naar voor moeten komen. Wie dat wel moet doen zijn natuurlijk de lijsttrekkers. Voor hun lijkt het dan ook een noodzakelijk kwaad te zijn een eigen website.
Dat is dan toch op enkele uitzonderingen gerekend. Zo heeft de lijsttrekker van VLD en eveneens de lijsttrekker van Blauw geen eigen website. Zien ze er de noodzaak misschien niet van in omdat er via de partijsite voldoende propaganda wordt gemaakt voor hun? Of zijn ze gewoon niet zo computerminded en zo onbekwaam om een eigen webstek op poten te zetten en te onderhouden? De meeste andere lijsttrekkers hebben wel die eigen webstek en vaak met een mooi resultaat. Al ligt bij sommigen de klemtoon meer op de eigen persoon, terwijl bij anderen de klemtoon meer op de politieker ligt. Toch, zoals reeds gezegd, geven deze sites vaak wel een duidelijk beeld weer over wie de persoon is en waarvoor hij staat.
Qua verkiezingspropaganda hinkt internet toch nog achter bij de gemeenteraadsverkiezingen en je ziet dat de meeste partijen en kandidaten toch nog het meeste geld en energie steken in de klassieke propaganda. Maar de meeste geven de nodige standaardinformatie als een voorstelling van de kandidaten en het programma. Maar de mogelijkheden met internet zijn veel uitgebreider dan dat en het is dan ook jammer dat men niet meer energie steekt in de webstek. Voor grote bedrijven is een knappe website een belangrijk marketingsmiddel. Dat zou het voor de politiek ook moeten zijn. Er is dus nog werk aan de winkel.
0 Comments:
Een reactie posten
<< Home