Eurosong for kids - 2e halve finale
De tweede en meteen laatste halve finale van Eurosong for Kids was er een van ondermaats niveau. Het spetterde vorige week al niet op het scherm en deze week sputterde de motor nog meer. Krijgen we een zelfde effect als bij Idool? Na twee keer organiseren is het vet van de ketel en grasduinen we al in een categorie lager. Of leggen wij als kijker de lat een stuk hoger voor de kinderen dan de voorbije jaren? De lat qua zangcoaching ligt alvast een stuk hoger lijkt mij en misschien dat dit voor meer druk zorgde? Wat de oorzaak ook moge zijn, de tweede halve finale stelde erg teleur.
De oudste van de bende heet Nikkie en zij mocht als eerste het podium betreden. Ze schreef zelf het lied Echte vrienden en Wim Claes mocht de productie van de song verfijnen. Nikkie was de voorbije maanden cameraschuw en haar angst had ze nog niet helemaal overwonnen. Ze durfde reeds in de camera kijken, maar het was vooral met heel verlegen blikken. En helaas voor haar zorgde die verlegenheid voor een rem op haar performance. Want ze heeft wel degelijk een mooie stem, ze zingt vrij goed en ziet er goed uit, maar ze spetterde niet van het scherm. Dat ligt misschien ook voor een deel aan het lied. Want Echte vrienden is geen slechte single en klinkt vrij volwassen qua uitwerking, maar het was catchy genoeg en in feite een beetje te braaf. Bovendien ben ik ook er niet vrij zeker of de tekst zo origineel is, want het refrein klonk toch wel heer erg op een liedje dat vorig jaar in de Nederlandse preselectie strandde. Of misschien ligt dat aan de voorspelbaarheid van het thema dat echte vrienden voor het leven zijn en er altijd voor mekaar zijn.
Nicolas is zowaar reeds een BV want hij speelt al een tijdje een rol in VTM-reeks Wittekerke. Maar naast acteur heeft hij ook zangambities (tiens, zit hij niet in de verkeerde show) en hij pende voor Eurosong for Kids de song Ik wil je nooit meer kwijt. Voor de productie werd er een beroep gedaan op dance-producer Regi Penxten. Met het voorspelbare resultaat, namelijk een typische Milk Inc-productie en zelfs met de typische songopbouw van Milk Inc. Helaas is dat dancegenre internationaal over zijn hoogtepunt heen (al blijft het hier in Vlaanderen wel nog tamelijk populair) en ook mij kan deze muziek niet echt meer bekoren. Maar Nicolas zit met een nog groter probleem, namelijk de stemvastheid. Het moet eerlijk gezegd zijn dat hij er regelmatig naast zat. Bovendien maakte hij het zich moeilijk om voor het dancegenre te kiezen waardoor er moet gedanst én gezongen worden. En je hoorde dat hij midden de song al in ademnood begon te geraken. Het rammelde dus langs alle kanten met de performance en door de stemonvastheid vrees ik ook dat hij geen goede beurt kan maken in Roemenië.
Arlieke uit De Haan koos voor Eurosong for Kids voor een luisterliedje en schreef Waarom liet je mij daar staan. Voor de productie werd er een beroep gedaan op Alain Vandeputte. Tekstueel was dit een hoogtepunt uit de reeks van inzendingen, daar hoeft geen twijfel over de bestaan. Imposant voor een meisje van 12 jaar. Maar Arlieke maakte het zichzelf helemaal niet gemakkelijk. Want er is ten eerste het feit dat bepaalde zinnen nogal snel eruit moeten komen en soms lijkt het wel te snel. Maar ten tweede ook omdat hele stukken in kopstem moeten gezongen worden. En dat zorgt enerzijds wel voor een mooie feeërieke sfeer dat over het lied gedrapeerd wordt, maar dan moet het anderzijds ook correct gezongen worden. En helaas wrong daar het schoentje. Bovendien denk ik ook dat er voor haar teveel stukken in kopstem inzaten en dat in combinatie met de zenuwen voor een minder geslaagde performance zorgden. Nochtans vond ik het in het geheel geen slecht liedje, maar door de struikelmomenten vond ik het niet waardig om ons land te gaan verdedigen op het Songfestival.
De guitige Melissa waagde haar kans met Hé jij. Het was oorspronkelijk in een popjasje, maar producer Alain Vande Putte goot het in een countrysausje met een hoog K3-gehalte. En dus kregen we een aanstekelijk deuntje met een aanstekelijke choreografie en de nodige guitigheid van Melissa. Het moet gezegd zijn dat het gehele plaatje klopte en er knap uitzag. Maar het probleem zat hem alweer in de toonvastheid. Ook Melissa zong helemaal niet goed en zong regelmatig uit de toon. En bij Nicolas en Arlieke vond ik dat wel jammer voor hun, maar ik vond het hier echt wel jammer omdat de rest zo goed in elkaar zat dat dit kon scoren in Roemenië. Maar ik vind dat ook voor de kinderen stemvastheid een eerste vereiste moet zijn. En iedereen heeft zenuwen en kan dan al eens uit de bocht gaan, maar op het grote festival zijn de zenuwen natuurlijk nog eens zoveel keer erger dat je, hoe jammer ook, beter nu een strenge selectie doorvoert dan in Roemenië onderuit te gaan. Maar het is dus met spijt in het hart voor Melissa en haar song Hé jij.
Laatste in rij waren de rockgroep The Fireflies. In feite zijn ze met zijn vijven, maar vermits er eentje reeds 17 is, kon die natuurlijk niet meedoen. En in feite zingen ze ook in het Engels, maar dat laat dat verdomde reglement ook al niet toe. En wist u ook al dat zij zich vorig jaar reeds hadden ingeschreven, maar toen niet door de preselecties raakten. Dit jaar lukte het dus wel met hun zelfgeschreven song Waarom? De productie lag in handen van X!nk-producer Paul Despiegelaere. En zij hebben deze tweede halve finale van een ondergang gered. Vooreerst is er de uitstekende zang van leadzanger Sander, al mag die naast het podium wel eens meer lachen. Daarnaast is het ook een uitstekende song met een prima tekst met boodschap. Want ik wel iets minder vind aan het liedje is dat er geen echt duidelijk indeling van het lied is met een duidelijk refrein. En daardoor blijft het iets minder lang hangen dan andere liedjes. Maar ze zijn duidelijk een grote kanshebber voor Roemenië: ze staan zelfzeker op het podium, ze hebben een goed liedje, ze hebben een prima zanger en wat ze doen is kwalitatief hoogstaand.
In deze tweede halve finale hadden The Fireflies vrijspel. Tweede werd Nicolas, met dank aan Regi, maar we moeten eerlijk zijn dat dit qua stemvastheid niet alles was en dat Nikkie maar de enige was die naast The Fireflies toonvast zong en dus meer recht had op die tweede plaats. Maar haar lied was helaas een stuk minder catchy dan dat van Nicolas. Voor de finale wordt het dus uitkijken naar The Fireflies en Thor!, al mogen we Lizz@xy ook nog niet afschrijven. Ik geef toe dat mijn voorkeur toch uitgaat naar de jongste Thor!, al geef ik toe dat The Fireflies misschien het grote festival meer zouden kunnen relativeren (vooral mocht het misgaan) en er meer zouden van kunnen genieten. Het eeuwige dilemma bij Eurosong for Kids: kan je een 8-jarige zoveel druk op zijn schouders leggen en al naar zo’n circus sturen, ook al heeft hij het meest geschikte nummer?
De oudste van de bende heet Nikkie en zij mocht als eerste het podium betreden. Ze schreef zelf het lied Echte vrienden en Wim Claes mocht de productie van de song verfijnen. Nikkie was de voorbije maanden cameraschuw en haar angst had ze nog niet helemaal overwonnen. Ze durfde reeds in de camera kijken, maar het was vooral met heel verlegen blikken. En helaas voor haar zorgde die verlegenheid voor een rem op haar performance. Want ze heeft wel degelijk een mooie stem, ze zingt vrij goed en ziet er goed uit, maar ze spetterde niet van het scherm. Dat ligt misschien ook voor een deel aan het lied. Want Echte vrienden is geen slechte single en klinkt vrij volwassen qua uitwerking, maar het was catchy genoeg en in feite een beetje te braaf. Bovendien ben ik ook er niet vrij zeker of de tekst zo origineel is, want het refrein klonk toch wel heer erg op een liedje dat vorig jaar in de Nederlandse preselectie strandde. Of misschien ligt dat aan de voorspelbaarheid van het thema dat echte vrienden voor het leven zijn en er altijd voor mekaar zijn.
Nicolas is zowaar reeds een BV want hij speelt al een tijdje een rol in VTM-reeks Wittekerke. Maar naast acteur heeft hij ook zangambities (tiens, zit hij niet in de verkeerde show) en hij pende voor Eurosong for Kids de song Ik wil je nooit meer kwijt. Voor de productie werd er een beroep gedaan op dance-producer Regi Penxten. Met het voorspelbare resultaat, namelijk een typische Milk Inc-productie en zelfs met de typische songopbouw van Milk Inc. Helaas is dat dancegenre internationaal over zijn hoogtepunt heen (al blijft het hier in Vlaanderen wel nog tamelijk populair) en ook mij kan deze muziek niet echt meer bekoren. Maar Nicolas zit met een nog groter probleem, namelijk de stemvastheid. Het moet eerlijk gezegd zijn dat hij er regelmatig naast zat. Bovendien maakte hij het zich moeilijk om voor het dancegenre te kiezen waardoor er moet gedanst én gezongen worden. En je hoorde dat hij midden de song al in ademnood begon te geraken. Het rammelde dus langs alle kanten met de performance en door de stemonvastheid vrees ik ook dat hij geen goede beurt kan maken in Roemenië.
Arlieke uit De Haan koos voor Eurosong for Kids voor een luisterliedje en schreef Waarom liet je mij daar staan. Voor de productie werd er een beroep gedaan op Alain Vandeputte. Tekstueel was dit een hoogtepunt uit de reeks van inzendingen, daar hoeft geen twijfel over de bestaan. Imposant voor een meisje van 12 jaar. Maar Arlieke maakte het zichzelf helemaal niet gemakkelijk. Want er is ten eerste het feit dat bepaalde zinnen nogal snel eruit moeten komen en soms lijkt het wel te snel. Maar ten tweede ook omdat hele stukken in kopstem moeten gezongen worden. En dat zorgt enerzijds wel voor een mooie feeërieke sfeer dat over het lied gedrapeerd wordt, maar dan moet het anderzijds ook correct gezongen worden. En helaas wrong daar het schoentje. Bovendien denk ik ook dat er voor haar teveel stukken in kopstem inzaten en dat in combinatie met de zenuwen voor een minder geslaagde performance zorgden. Nochtans vond ik het in het geheel geen slecht liedje, maar door de struikelmomenten vond ik het niet waardig om ons land te gaan verdedigen op het Songfestival.
De guitige Melissa waagde haar kans met Hé jij. Het was oorspronkelijk in een popjasje, maar producer Alain Vande Putte goot het in een countrysausje met een hoog K3-gehalte. En dus kregen we een aanstekelijk deuntje met een aanstekelijke choreografie en de nodige guitigheid van Melissa. Het moet gezegd zijn dat het gehele plaatje klopte en er knap uitzag. Maar het probleem zat hem alweer in de toonvastheid. Ook Melissa zong helemaal niet goed en zong regelmatig uit de toon. En bij Nicolas en Arlieke vond ik dat wel jammer voor hun, maar ik vond het hier echt wel jammer omdat de rest zo goed in elkaar zat dat dit kon scoren in Roemenië. Maar ik vind dat ook voor de kinderen stemvastheid een eerste vereiste moet zijn. En iedereen heeft zenuwen en kan dan al eens uit de bocht gaan, maar op het grote festival zijn de zenuwen natuurlijk nog eens zoveel keer erger dat je, hoe jammer ook, beter nu een strenge selectie doorvoert dan in Roemenië onderuit te gaan. Maar het is dus met spijt in het hart voor Melissa en haar song Hé jij.
Laatste in rij waren de rockgroep The Fireflies. In feite zijn ze met zijn vijven, maar vermits er eentje reeds 17 is, kon die natuurlijk niet meedoen. En in feite zingen ze ook in het Engels, maar dat laat dat verdomde reglement ook al niet toe. En wist u ook al dat zij zich vorig jaar reeds hadden ingeschreven, maar toen niet door de preselecties raakten. Dit jaar lukte het dus wel met hun zelfgeschreven song Waarom? De productie lag in handen van X!nk-producer Paul Despiegelaere. En zij hebben deze tweede halve finale van een ondergang gered. Vooreerst is er de uitstekende zang van leadzanger Sander, al mag die naast het podium wel eens meer lachen. Daarnaast is het ook een uitstekende song met een prima tekst met boodschap. Want ik wel iets minder vind aan het liedje is dat er geen echt duidelijk indeling van het lied is met een duidelijk refrein. En daardoor blijft het iets minder lang hangen dan andere liedjes. Maar ze zijn duidelijk een grote kanshebber voor Roemenië: ze staan zelfzeker op het podium, ze hebben een goed liedje, ze hebben een prima zanger en wat ze doen is kwalitatief hoogstaand.
In deze tweede halve finale hadden The Fireflies vrijspel. Tweede werd Nicolas, met dank aan Regi, maar we moeten eerlijk zijn dat dit qua stemvastheid niet alles was en dat Nikkie maar de enige was die naast The Fireflies toonvast zong en dus meer recht had op die tweede plaats. Maar haar lied was helaas een stuk minder catchy dan dat van Nicolas. Voor de finale wordt het dus uitkijken naar The Fireflies en Thor!, al mogen we Lizz@xy ook nog niet afschrijven. Ik geef toe dat mijn voorkeur toch uitgaat naar de jongste Thor!, al geef ik toe dat The Fireflies misschien het grote festival meer zouden kunnen relativeren (vooral mocht het misgaan) en er meer zouden van kunnen genieten. Het eeuwige dilemma bij Eurosong for Kids: kan je een 8-jarige zoveel druk op zijn schouders leggen en al naar zo’n circus sturen, ook al heeft hij het meest geschikte nummer?
posted by Filip at 8:18 p.m.
0 Comments:
Een reactie posten
<< Home