Nieuwe fundamenten
Hieronder vind je het persbericht dat dinsdagochtend op de officiële site van Joeri Fransen werd gepubliceerd. Het nieuws dat Joeri een paar weken terug aankondigde, geraakte aldus nog na een week vertraging eindelijk op de site. En het "grote" nieuws is dat Joeri een nieuw management heeft en Stageplan dus heeft ingeruild voor JEM music. In het persbericht wordt er echter maar weinig vertelt over hoe het nu eigenlijk zit met die tweede cd. Daarvoor moet je als fan nog even in het duister tasten. Maar het nieuws duidt er toch al op dat Joeri andere wegen aan het inslaan is en nieuwe fundamenten aan het leggen is om zijn carrière op te bouwen.
Dat Joeri Stageplan heeft verlaten, mag geen verrassing meer genoemd worden vermits Anouk mij al enkele weken geleden liet weten dat Joeri niet echt content was bij het managementbureau. Hij had het gevoel dat men alle energie in de carrière van Sandrine stak, terwijl hij enkel een paar kruimels in de vorm van feesttenten en kermissen toegeschoven kreeg. Het optreden op Marktrock, het festival dat mede wordt georganiseerd door ex-manager Johan Vansina, kan na al die berichten als een zoethoudertje worden beschouwd. Uit het persbericht blijkt duidelijk ook dat Joeri Stageplan een passief management verwijt door het benadrukken van actief in de zin "... (ik) ben er zeker van dat hun (Jem music, nvdr) ACTIEF management z'n vruchten zal afwerpen." Toch wel een kleine sneer naar Bob Savenbergh en Johan Vansina die vorig jaar ook al Wim Soutaer zagen verdwijnen. De reden van zijn vertrek was ook al dat hij naar een nieuw management zocht die wat meer met hem bezig zou zijn. En volgens geruchten zouden er nog artiesten uit de Stageplan-stal naar andere managers aan het zoeken zijn.
Wanneer we naar Joeri en zijn optredenschema van vorig jaar kijken, is het niet verwonderlijk dat beide partijen er snel achterkwamen dat ze niet bij elkaar pasten. Stageplan bood de winnaar van Idool 2004 dan ook maar weinig prestigieuze dingen aan. Zo vind ik het nog altijd jammer dat men als management niet het voortouw nam om een concerttournee doorheen Vlaanderen te organiseren ter promotie van Joeri's debuutalbum True Lies (hoe wispelturig het album ook mag zijn). Peter Evrard, de vorige winnaar van Idool, kreeg nochtans wel die kans met zijn Rhubarb Tour. Daarnaast liet men Joeri toch ook vaak in een "verkeerd" milieu boeken. Ik heb niets tegen pensenkermissen en zo, maar niet elke artiest is daar geschikt voor. Joeri had tijdens Idool toch al voldoende laten zien dat zijn muziek niet echt meteen geschikt is om in een feesttent te programeren na bijvoorbeeld een act als Milk Inc. Nu, Joeri heeft zich daar wel aan aangepast en ook zijn repertoire, maar je voelde toch vaak aan uw dikke teen dat het wrong. Joeri gaf zich elk optreden wel voor de volle 100%, maar tijdens Idool wist hij een soort magie over te brengen en dat kon hij niet op het merendeel van de podiums die hij in 2005 aandeed.
De optredens met de live-band konden wel voor een koerswijziging zorgen, maar daar moeten we ook eerlijk in blijven dat dit toch wel een beetje een flop is geworden. Joeri werd met zijn live-band amper drie keer geboekt, waaronder dan nog één try-out op Pennezakkenrock en één keer op Marktrock waar zijn manager organisator van is. De desinteresse van de grote massa in de artiesten na Idool 2004 zal daar zeker ook een rol in spelen. Daarnaast moet er ook rekening gehouden worden met het feit dat deze mogelijkheid pas werd aangeboden terwijl de meeste festivalprogramma's al vastlagen. Een ander management had misschien bij de release van het album al meteen voor de live-band gekozen en ter promotie ook enkele concertplaatsen in Vlaanderen aangedaan hebben. Alleen heeft Stageplan daar niet voor gekozen en lijkt het ook maar relatief weinig te hebben gedaan om opportuniteiten te zoeken voor Joeri. Een gevolg daarvan is natuurlijk ook dat het de desinteresse bij publiek en organisatoren alleen maar versterkt zal hebben. En de opportuniteiten die men hem wel gaf, speelden alleen in het nadeel van zijn imagovorming.
Ik wil nu van Stagpelan geen zondebok maken voor hetgeen wat er in de na-Idoolse carrière van Joeri is misgelopen. Het feit dat de cd ook niet voor de 100% te identificeren viel met hetgeen wat Joeri tijdens Idool bracht, speelt zeker ook een rol. Er zijn waarschijnlijk een deel van de fans afgeknapt op de commercialiteit van High and Alive, waardoor die ook niet zo snel geneigd zullen zijn geweest om naar optredens van Joeri te gaan. We moeten daarenboven ook rekening houden met het feit dat er geen enkele carrière van de finalisten van Idool 2004 van leien dakje loopt. Het verloopt allemaal maar moeizaam en nog niemand is een echte hoogvlieger qua optredens, verkoop of kwaliteit. En tenslotte heb ik toch ook nog altijd iets dat een deal van twee kanten moet komen. Stageplan heeft misschien wel een passieve houding aangenomen en niet echt naar kansen gezocht, maar ik vermoed dat er ook van de buitenwereld maar weinig vraag was. Stageplan is nog altijd een bedrijf dat winst wilt maken en als ze dus een kans zullen zien om winst te maken, kan ik mij moeilijk voorstellen dat ze dit links zouden laten liggen.
Ik denk dat Joeri dus wel besefte dat hij nieuwe wegen moest inslaan, wou hij zijn carrière een nieuwe en eerlijkere kans geven. Hij kon niet veel anders dan de deur achter Stageplan achter zich toeslaan. Hij hoopt nu dat zijn nieuw management JEM music wel de nodige energie in zijn carrière wil steken. Nu, het is ten eerste al een goede zaak om te weten dat men nu voor mekaar heeft gekozen en dat men mekaar niet werd opgedrongen. Dat zou toch als gevolg moeten hebben dat Joeri nu meer zijn eigen wensen naar voor kon schuiven en er meer garanties zijn dat het management zijn weg mee wil opgaan in plaats van tot een vergelijk te komen waarbij iedereen zoveel water bij zijn wijn heeft moeten doen dat het noch water noch wijn is. Het persbericht stelt me alvast voor stuk positief vermits er toch wel dynamiek uit spreekt. Het nieuwe management lijkt te willen investeren in Joeri Fransen en naar zijn wensen te hebben geluisterd. Er zal van beide partijen nog altijd een beetje water bij de wijn zijn gedaan, maar er zal nu wel een duidelijk beleid en plan voor ogen zijn. Een beleid die meer ondersteunend, stimulerend en begeleidend zal zijn voor Joeri. Uit het persbericht komt voor de eerste keer sinds lange tijd een enthousiaste en vertrouwen hebbende Joeri aan het woord. Het feit dat JEM music zélf gekozen heeft om zijn schouders onder zijn carrière te zetten, moet toch een gevoel geven dat men echt in hem en zijn kwaliteiten gelooft. Joeri lijkt zich een stuk gelukkiger te voelen in de nieuwe situatie en die nodige positiviteit kan zijn carrière alleen maar ten goede komen.
Want er staat het nieuwe management natuurlijk een stevige karwei voor de boeg. Men zal moeten proberen om Joeri terug bij het grote publiek te krijgen. Want het merendeel van het grote publiek is Joeri Fransen eigenlijk al lang vergeten, een groot deel ervan beschouwd hem ook als de winnaar van Idool die nadien flopte en bij de doelgroep waar hij met zijn muziek zou kunnen scoren moet hij ook al opboksen tegen dat Idool-stempel en tegen het feit dat men hem als een commercieel mannetje ziet die zich door de business heeft laten gebruiken. Het wordt dus nu de klus aan het management en Joeri Fransen om terug een positieve connotatie rond zijn naam op te bouwen. Joeri zelf zal dat op de eerste plaats moeten doen met zijn muziek. Zijn tweede album zal moeten overtuigen om tegen de vooroordelen te kunnen opboksen. Het album zal een Sadness, Talk of Put your records on moeten hebben om zijn carrière terug te lanceren. Kortom, zijn muziek zal serieus goed moeten zijn, wil hij nog iets halen uit zijn carrière. En ik hoop dat zijn muziek echt wel zijn eigen sound gaat bevatten, want alleen op die manier kan hij de credibele artiest worden die hij zou graag wil zijn. Het is nu wel aan hem om zelf te bepalen wat zijn doelstellingen zijn, hoeveel tijd en cd's hij zichzelf wil geven om er te komen en op welke manier en met welke muziek hij zijn doel wil bereiken. Aan het management zal het dan de taak zijn om het imago dat Joeri wilt zo goed mogelijk tentoon te spreiden. Ik hoop dat zij er wel voor kunnen zorgen dat Joeri kan optreden op plaatsen en voor publieken die beter geschikt zijn voor zijn muziek. Ik hoop ook dat zij wel voor een gepaste promotietournee kunnen zorgen voor zijn tweede cd. En ik hoop dat zij Joeri terug een duidelijke plaats en profiel kunnen geven in het Vlaamse muzieklandschap. Blijkbaar wil men daarvoor zelfs ook via presentatiewerk op radio en televisie voor zorgen.
Ik ben blij om te merken dat Joeri zijn carrière een nieuwe wending wil geven en ook de wending die hij zijn carrière wou geven tijdens Idool 2004. Het zal geen makkelijke weg worden, omdat er ook eerst nog een beetje puin uit het verleden moet geruimd worden, ook bij mij. Het persbericht neemt voor mij terug de draad op die ik na Idool heb laten vallen. Ik blijf in Joeri Fransen een goede artiest zien die iets kan betekenen in de Belgische muziekscene, maar tot nu toe had hij de middelen er niet voor om dat te bereiken. Ik hoop dat het nieuwe management hem wel die middelen geeft en dat hij nu een eerlijke kans krijgt, ook van de media en het grote publiek, om zichzelf te bewijzen. Ik wens het hem alvast van harte toe.
Dat Joeri Stageplan heeft verlaten, mag geen verrassing meer genoemd worden vermits Anouk mij al enkele weken geleden liet weten dat Joeri niet echt content was bij het managementbureau. Hij had het gevoel dat men alle energie in de carrière van Sandrine stak, terwijl hij enkel een paar kruimels in de vorm van feesttenten en kermissen toegeschoven kreeg. Het optreden op Marktrock, het festival dat mede wordt georganiseerd door ex-manager Johan Vansina, kan na al die berichten als een zoethoudertje worden beschouwd. Uit het persbericht blijkt duidelijk ook dat Joeri Stageplan een passief management verwijt door het benadrukken van actief in de zin "... (ik) ben er zeker van dat hun (Jem music, nvdr) ACTIEF management z'n vruchten zal afwerpen." Toch wel een kleine sneer naar Bob Savenbergh en Johan Vansina die vorig jaar ook al Wim Soutaer zagen verdwijnen. De reden van zijn vertrek was ook al dat hij naar een nieuw management zocht die wat meer met hem bezig zou zijn. En volgens geruchten zouden er nog artiesten uit de Stageplan-stal naar andere managers aan het zoeken zijn.
Wanneer we naar Joeri en zijn optredenschema van vorig jaar kijken, is het niet verwonderlijk dat beide partijen er snel achterkwamen dat ze niet bij elkaar pasten. Stageplan bood de winnaar van Idool 2004 dan ook maar weinig prestigieuze dingen aan. Zo vind ik het nog altijd jammer dat men als management niet het voortouw nam om een concerttournee doorheen Vlaanderen te organiseren ter promotie van Joeri's debuutalbum True Lies (hoe wispelturig het album ook mag zijn). Peter Evrard, de vorige winnaar van Idool, kreeg nochtans wel die kans met zijn Rhubarb Tour. Daarnaast liet men Joeri toch ook vaak in een "verkeerd" milieu boeken. Ik heb niets tegen pensenkermissen en zo, maar niet elke artiest is daar geschikt voor. Joeri had tijdens Idool toch al voldoende laten zien dat zijn muziek niet echt meteen geschikt is om in een feesttent te programeren na bijvoorbeeld een act als Milk Inc. Nu, Joeri heeft zich daar wel aan aangepast en ook zijn repertoire, maar je voelde toch vaak aan uw dikke teen dat het wrong. Joeri gaf zich elk optreden wel voor de volle 100%, maar tijdens Idool wist hij een soort magie over te brengen en dat kon hij niet op het merendeel van de podiums die hij in 2005 aandeed.
De optredens met de live-band konden wel voor een koerswijziging zorgen, maar daar moeten we ook eerlijk in blijven dat dit toch wel een beetje een flop is geworden. Joeri werd met zijn live-band amper drie keer geboekt, waaronder dan nog één try-out op Pennezakkenrock en één keer op Marktrock waar zijn manager organisator van is. De desinteresse van de grote massa in de artiesten na Idool 2004 zal daar zeker ook een rol in spelen. Daarnaast moet er ook rekening gehouden worden met het feit dat deze mogelijkheid pas werd aangeboden terwijl de meeste festivalprogramma's al vastlagen. Een ander management had misschien bij de release van het album al meteen voor de live-band gekozen en ter promotie ook enkele concertplaatsen in Vlaanderen aangedaan hebben. Alleen heeft Stageplan daar niet voor gekozen en lijkt het ook maar relatief weinig te hebben gedaan om opportuniteiten te zoeken voor Joeri. Een gevolg daarvan is natuurlijk ook dat het de desinteresse bij publiek en organisatoren alleen maar versterkt zal hebben. En de opportuniteiten die men hem wel gaf, speelden alleen in het nadeel van zijn imagovorming.
Ik wil nu van Stagpelan geen zondebok maken voor hetgeen wat er in de na-Idoolse carrière van Joeri is misgelopen. Het feit dat de cd ook niet voor de 100% te identificeren viel met hetgeen wat Joeri tijdens Idool bracht, speelt zeker ook een rol. Er zijn waarschijnlijk een deel van de fans afgeknapt op de commercialiteit van High and Alive, waardoor die ook niet zo snel geneigd zullen zijn geweest om naar optredens van Joeri te gaan. We moeten daarenboven ook rekening houden met het feit dat er geen enkele carrière van de finalisten van Idool 2004 van leien dakje loopt. Het verloopt allemaal maar moeizaam en nog niemand is een echte hoogvlieger qua optredens, verkoop of kwaliteit. En tenslotte heb ik toch ook nog altijd iets dat een deal van twee kanten moet komen. Stageplan heeft misschien wel een passieve houding aangenomen en niet echt naar kansen gezocht, maar ik vermoed dat er ook van de buitenwereld maar weinig vraag was. Stageplan is nog altijd een bedrijf dat winst wilt maken en als ze dus een kans zullen zien om winst te maken, kan ik mij moeilijk voorstellen dat ze dit links zouden laten liggen.
Ik denk dat Joeri dus wel besefte dat hij nieuwe wegen moest inslaan, wou hij zijn carrière een nieuwe en eerlijkere kans geven. Hij kon niet veel anders dan de deur achter Stageplan achter zich toeslaan. Hij hoopt nu dat zijn nieuw management JEM music wel de nodige energie in zijn carrière wil steken. Nu, het is ten eerste al een goede zaak om te weten dat men nu voor mekaar heeft gekozen en dat men mekaar niet werd opgedrongen. Dat zou toch als gevolg moeten hebben dat Joeri nu meer zijn eigen wensen naar voor kon schuiven en er meer garanties zijn dat het management zijn weg mee wil opgaan in plaats van tot een vergelijk te komen waarbij iedereen zoveel water bij zijn wijn heeft moeten doen dat het noch water noch wijn is. Het persbericht stelt me alvast voor stuk positief vermits er toch wel dynamiek uit spreekt. Het nieuwe management lijkt te willen investeren in Joeri Fransen en naar zijn wensen te hebben geluisterd. Er zal van beide partijen nog altijd een beetje water bij de wijn zijn gedaan, maar er zal nu wel een duidelijk beleid en plan voor ogen zijn. Een beleid die meer ondersteunend, stimulerend en begeleidend zal zijn voor Joeri. Uit het persbericht komt voor de eerste keer sinds lange tijd een enthousiaste en vertrouwen hebbende Joeri aan het woord. Het feit dat JEM music zélf gekozen heeft om zijn schouders onder zijn carrière te zetten, moet toch een gevoel geven dat men echt in hem en zijn kwaliteiten gelooft. Joeri lijkt zich een stuk gelukkiger te voelen in de nieuwe situatie en die nodige positiviteit kan zijn carrière alleen maar ten goede komen.
Want er staat het nieuwe management natuurlijk een stevige karwei voor de boeg. Men zal moeten proberen om Joeri terug bij het grote publiek te krijgen. Want het merendeel van het grote publiek is Joeri Fransen eigenlijk al lang vergeten, een groot deel ervan beschouwd hem ook als de winnaar van Idool die nadien flopte en bij de doelgroep waar hij met zijn muziek zou kunnen scoren moet hij ook al opboksen tegen dat Idool-stempel en tegen het feit dat men hem als een commercieel mannetje ziet die zich door de business heeft laten gebruiken. Het wordt dus nu de klus aan het management en Joeri Fransen om terug een positieve connotatie rond zijn naam op te bouwen. Joeri zelf zal dat op de eerste plaats moeten doen met zijn muziek. Zijn tweede album zal moeten overtuigen om tegen de vooroordelen te kunnen opboksen. Het album zal een Sadness, Talk of Put your records on moeten hebben om zijn carrière terug te lanceren. Kortom, zijn muziek zal serieus goed moeten zijn, wil hij nog iets halen uit zijn carrière. En ik hoop dat zijn muziek echt wel zijn eigen sound gaat bevatten, want alleen op die manier kan hij de credibele artiest worden die hij zou graag wil zijn. Het is nu wel aan hem om zelf te bepalen wat zijn doelstellingen zijn, hoeveel tijd en cd's hij zichzelf wil geven om er te komen en op welke manier en met welke muziek hij zijn doel wil bereiken. Aan het management zal het dan de taak zijn om het imago dat Joeri wilt zo goed mogelijk tentoon te spreiden. Ik hoop dat zij er wel voor kunnen zorgen dat Joeri kan optreden op plaatsen en voor publieken die beter geschikt zijn voor zijn muziek. Ik hoop ook dat zij wel voor een gepaste promotietournee kunnen zorgen voor zijn tweede cd. En ik hoop dat zij Joeri terug een duidelijke plaats en profiel kunnen geven in het Vlaamse muzieklandschap. Blijkbaar wil men daarvoor zelfs ook via presentatiewerk op radio en televisie voor zorgen.
Ik ben blij om te merken dat Joeri zijn carrière een nieuwe wending wil geven en ook de wending die hij zijn carrière wou geven tijdens Idool 2004. Het zal geen makkelijke weg worden, omdat er ook eerst nog een beetje puin uit het verleden moet geruimd worden, ook bij mij. Het persbericht neemt voor mij terug de draad op die ik na Idool heb laten vallen. Ik blijf in Joeri Fransen een goede artiest zien die iets kan betekenen in de Belgische muziekscene, maar tot nu toe had hij de middelen er niet voor om dat te bereiken. Ik hoop dat het nieuwe management hem wel die middelen geeft en dat hij nu een eerlijke kans krijgt, ook van de media en het grote publiek, om zichzelf te bewijzen. Ik wens het hem alvast van harte toe.
1 Comments:
'k zal't hem zegge jong :p
8:31 a.m.
Een reactie posten
<< Home