Het einde van een tijdperk

Leen Demaré heeft gisteren de deur van de VRT achter haar toe gedaan en stapt over naar het commerciële 4FM. Een grote verrassing voor collega’s en voor de luisteraars, want gisterenochtend was ze nog haar leuke zelve en op het einde van haar ochtendshow liet ze niets merken. Maar dan diende ze toch haar ontslag in en was er even ontreddering in de Donnakantoren. Want na 14 jaar vertrekt er een boegbeeld van de zender, wat zeg ik, hét boegbeeld van de zender.

Leen Demaré was nog een van de weinigen die op Donna werkte die de start nog heeft meegemaakt en er van in het begin bij was. Maar op haar 45ste vond ze het toch welletjes om nog het boegbeeld te zijn van de jongeren-hitzender. Een paar maanden geleden wou ze reeds de overstap naar 4FM maken, maar toch zag ze zichzelf nog een rol van betekenis spelen bij de VRT. Helaas is ze de laatste weken van gedacht verandert. Het zou sowieso haar laatste jaar bij Radio Donna zijn geweest. Ze wilde oorspronkelijk nog het ochtendseizoen uitdoen tot in juni om dan afscheid te nemen. Alleen heeft Bert Geenen de overstap een beetje kunnen vervroegen en zal ze vanaf november dus reeds op 4FM te horen.

De persoon van Bert Geenen heeft zeker haar overstap beïnvloed. Tenslotte was Bert al eerder haar grote baas tijdens de hoogdagen van Radio Donna. Onder zijn bewind kon ze het uitstekend vinden met de baas en presenteerde ze acht jaar lang Vrouwentongen, toch het visitekaartje van Leen Demaré bij Donna. Maar sinds Bert Radio Donna had ingeruild voor Q Music raakte Leen een beetje op een zijspoor bij Donna, tot ze vorig jaar het ochtendblok mocht presenteren en terug een sterkhouder van de zender werd. Ondertussen heeft Bert Q ingeruild voor VTM en nu voor 4FM en het lijkt erop dat hij zijn oude ploeg van Radio Donna terug rond zich aan het scharen is.

Want Leen Demaré is niet de enige die de afgelopen maanden al naar 4FM is overgestapt. Een paar weken terug maakte ook al Johan Henneman de overstap van Radio Donna naar 4FM. Ook hij was er reeds van in de beginjaren bij en ook hij was een belangrijke stem in de gouden jaren van Donna onder bewind van Bert Geenen. En het is ondertussen ook al meer dan een jaar geleden dat Jan Bosman naar 4FM overstapte. De vraag is dan ook of er nog zullen volgen? Zo behoort Marc Pinte nu nog als laatste van de Donna-pioniers en ook heeft hij begint zijn leeftijd mee te krijgen. En wat met Marc Heyninck die de voorbije maanden steeds minder te beluisteren viel op Donna en meer ziek lijkt te zijn dan wat anders? Het lijkt wel of hij wel een beetje gedemotiveerd is geraakt, zeker na het verlies van Kristof Hayen.

Het is duidelijk dat er einde van een tijdperk is aangetreden bij Radio Donna. De afgelopen jaren is er een ontzettend groot personeelsverloop geweest en de meeste stemmen van de hoogdagen zijn ondertussen al naar allerlei andere zenders uitgeweken. Het is begonnen met het vertrek van Bert Geenen naar Q met in zijn zog Deckers & Ornelis en Alexandra Potvin. En sinds dan lijkt het er op dat het een komen en gaan is geweest van presentatoren. En ja hoor, de dalende luistercijfers zijn daar zeker een gevolg van. Door het personeelsverloop mist Donna een beetje uithangborden voor de zender. De nieuwe generatie doet het over het algemeen niet slecht, mensen als Benjamin Schollaert en Ann Reymen behoren zeker tot de beste radiostemmen van het ogenblik. Alleen halen ze niet de media zoals een Deckers & Ornelis of een Wim Oosterlinck, die dat wel doen met hun radiostunts.

Met het vertrek van Leen Demaré krijgt Radio Donna een nieuwe zware klap. Na al die incasseringen zal de zender zich echt grondig moeten gaan hervormen en nieuwe stemmen en talenten gaan aantrekken. En men zal moeten trachten om vanuit een nieuw dynamisch team een standvastig programmaschema op te bouwen die verzekerd is voor een paar jaar. Na een paar jaar eens een wijziging doorvoeren kan geen kwaad, maar mensen horen nog altijd graag de vaste stemmen op vaste uren. Wanneer je uw programmaschema elk jaar of elke vijf maanden moet wijzigen, dan kan je geen vast luisterpubliek kweken. Er is een tijdperk ten einde aan het gaan bij Donna, maar dat betekent niet dat er geen nieuw tijdperk kan worden ingeluid en dat het nieuw tijdperk niet beter kan zijn dan het vorige. Het komt er alleen op aan om een sterke leiding te hebben en terug ervoor te zorgen dat men sterke boegbeelden kan vinden voor de zender.

PS: Ik wil Leen Demaré toch nog eens bedanken voor de vele mooie momenten op Radio Donna. Ik ga haar vooral missen tijdens de ontknoping van de top 2006 aller tijden, tijdens de ochtend of tijdens de Tour de France. Ik ga haar toch wel missen op de zender, maar ik wens haar toch ontzettend veel succes toe in haar nieuwe job bij 4FM.