Athene 2006: De liedjes - deel 5

Israël - Eddie Butler: Together we are one

Aziatisch land Israël mag deelnemen aan de Europese liedjeswedstrijd omwille van haar lidmaatschap van European Broadcasting Union én doet dat met veel succes. Het land won al drie keer het festival, twee maal achter mekaar in 1978 (A ba ni bi) en in 1979 (Hallelujah) en de laatste keer met de controversiële Dana International in 1998. Maar daarnaast weet het land ook vaak te scoren met vaak dezelfde formule van zanger(es) met achtergrondkoor dat steeds een grotere rol krijgt op het einde en met thema’s die vaak handelen over religie en vrede. En zo was het ook vorig jaar raak met Shiri Maymom die met haar ballade Hasheket shenish’ar die een zevende plaats in de halve finale behaalde en in de finale nog beter deed met een vierde plaats. Omwille van dit uitstekende resultaat mag Eddie Butler dus aantreden in de finale op zaterdag 20 mei. Deze knappe zanger nam met zijn ex-groep Eden al eens mee in 1999 aan het Songfestival en eindigde toen knap vijfde. Nu probeert hij het nog beter te doen met Together we are one, een liedje van Osnat Tsabag en Orly Burg. Het liedje is een traditionele Israëlitische ballade te noemen, al klinkt ze wel iets meer soul dan de voorbije jaren, wat ik natuurlijk steeds weet te appreciëren. Wat mij echter wel stoort in het lied is de combinatie van Engels en Hebreeuws. Ergens komt het toch niet 100% goed over en zou men beter opteren op het liedje volledig in één taal te zingen. Qua verstaanbaarheid en qua liedje denk ik dat het Engels dan de beste keuze zou zijn. Maar over het algemeen gezien vind ik dit een best aardige inzending. Niets speciaal, maar ook geen slechte inzending. Bovendien ziet Eddie Butler er in zijn wit pak heel stijlvol uit, wat alleen maar in zijn voordeel kan spelen. Of we Israël volgend jaar terug in de finale gaan terugzien, dat betwijfel ik echter wel. Maar soul is alive en dus ook op het Songfestival!

Letland - Cosmos: I hear your heart

Letland nam voor de eerste keer deel in 2000 én hoe! Brainstorm behaalde met het ongelofelijk knappe My star een derde plaats (wat twee plaatsen te laag was in mijn bescheiden mening). Twee jaar later was het wel prijs met I wanna van Marie N., wat duidelijk hoort bij het lijstje van slechte winnaars die de jaren 2000 al heeft opgeleverd. En ook vorig jaar speelde Valters & Kazha, na op het nippertje de finale te hebben bereikt, een tijdje mee voor de eindoverwinning met The war is not over. Uiteindelijk werden ze vijfde, wat betekent dat de a capella-group Cosmos rechtstreeks geplaatst is voor de finale. Daar treden ze aan met hun liedje I hear your heart, een song van Molly-Ann Leikin en Guntars Racs (tekst) en Reinis Sejans en Andris Sejans (compositie). A capella is wel héél gewaagd op het Songfestival, maar je hebt wel het voordeel dat je hiermee direct opvalt. En wie het begin hoort, weet meteen dat ze gaan opvallen want er wordt zo hoog gezongen dat het pijn aan de oren doet. Daarna wordt het nummer meer aanvaardbaar met een goed refrein, maar er vallen hier en daar toch wel iets té hoge en valse noten dat je uiteindelijk toch maar met een wrang gevoel blijft zitten. Daarnaast is het Michael Jackson-tussendoortje ook totaal overbodig en ongepast. Onze eigen Voice Male bewees in het verleden dat je met a capella meer spannendere dingen kan doen dat dit liedje. Letland heeft dit jaar dus voor een heel originele inzending gezorgd, maar er zijn nog een pak schoonheidsfoutjes op aan te merken aan I hear your heart dat men moet opletten dat men hier geen uitschuiver van jewelste maakt. Er zit dus potentieel in zulke inzendingen, maar ik vermoed dat Cosmos iets te jeugdig is om het helemaal waar te maken.

Litouwen - LT United: We are the winners

Terwijl Letland de meest succesvolle Baltische staat is, is Litouwen tot op heden de minst succesvolle Baltische staat. Zo kreeg het land bij zijn eerste deelname in 1994 geen enkel punt toebedeeld voor de ballade Lopisine Mylimaj. En ook nadien bakte het land er maar weinig van met een dertiende plaats als beste plaats ooit bij zijn zes deelnames. En ook vorig jaar bakte Laura & the lovers met Little by little er maar weinig van en behaalde een beschamende 25e plaats in de halve finale. Daarom moet Litouwen nogmaals aanvangen in de halve finale, al heeft de groep LT United er wel een erg goed gevoel bij, want volgens hun liedje worden zij de winnaars (en dat terwijl IJsland dat vorige week ook al zong, dit wordt zeker een nieuwe trend in Eurosong). LT United is een groep gevormd van land’s beste performers en hun liedje We are the winners werd geschreven door A. Mamontovas en V. Diawara en gecomponeerd door A. Mamontovas en S. Urbonavicius. En het was beter geweest voor ons dat ze dit niet hadden gedaan. Net als IJsland moet er hier met een humoristische knipoog naar worden gekeken, maar dit is zo’n kinderliedje dat de titel beter We are the losers zou heten. Het lied is één militaristische oproep om toch maar op hen te stemmen en de tekst lijkt maar uit twee zinnen te bestaan, nl. We are the winners en So vote for us. Dit liedje is dus zo’n rotzooi, maar terug weet ook dit vaak wel punten te scoren op het Songfestival. Al zal men het dus nu moeten uitvechten met de IJslandse Silvia Night dat misschien een derde wel met het been zal weglopen. Hopelijk heeft die derde dan een beter liedje dan dit infantiel prulleding.

Malta - Fabrizio Faniello: I do

Malta heeft er een rare geschiedenis op na. In de jaren ‘70 trad het drie maal op en dan was het wachten tot 1991 voor een nieuwe deelname toen ze Nederland vervingen die dat jaar verstek gaf. Maar sinds dan is het een echte hoogvlieger op het festival, op 2003 na toen Lynn Chiroop een teleurstellende 25e plaats haalde. Maar voor de rest vinden we het land bijna continu terug in de top 10 en vorig jaar werd het knap tweede met Chiara’s Angels. Dit jaar mag Fabrizio Faniello nogmaals deelnemen voor Malta. Hij deed dit namelijk al voor een eerste maal in 2001 en toen haalde hij een negende plaats met Another summer night. Nu mag hij proberen dit resultaat te verbeteren in de finale en misschien zo Malta een eerste overwinning te bezorgen met zijn lied I do, geschreven door Aldo Spiteri en Fabrizio Faniello zelf. Al moet men niet teveel hoop vestigen op Fabrizio. Het liedje is typische commerciële popsong met een licht dancebeatje eronder zoals er dertien in een dozijn zijn en waarmee boysbands à la World‘s Apart en Get Ready in een illuster verleden hits wisten mee te scoren. Weinig origineels dus, maar men weet ook er niets extra aan toe te voegen aan het welgekende hitprocédé. Bovendien heeft de zanger naar mijn mening ook maar weinig charisma, dat ik weinig dingen zie om over enthousiast te worden. De kans dat dit verdrinkt tussen enkele wel goede inzendingen is dan ook groot. Malta verdient dan ook om kletsen op zijn blote poep te krijgen om na zoveel goeds nu dit naar het Songfestival te sturen.

Moldavië - Arsenium & Natalia Gordienko: Loca

Vorig jaar tijdens het 50ste Songfestival mocht Moldavië voor de eerste maal deelnemen aan het Songfestival. En het werd een zegetocht voor de groep Zdob si Zdub, want met hun rocknummer Bunica bate toba haalde ze, overigens heel terecht, een tweede plaats in de halve finale en een zesde plaats in de finale. Met dank aan de bomma op het podium! Dit jaar koos het land voor een bekend gezicht enerzijds en een nieuw talent anderzijds. Het nieuwe talent is de knappe Natalia Gordienko, terwijl we de mannelijke helft van het duo Arsenium nog kennen van de groep O-Zone die in heel Europa een hit scoorde met Dragostei din tei. Hij schreef ook het liedje Loca waarmee dit duo het resultaat van Zdob si Zduh in de finale tracht te verbeteren. Dat zal met dit liedje wel heel moeilijk worden. Loca is gebaseerd op de hiphop en reggae-invloeden die we terug vinden in de huidige hitlijsten doorheen Europa, alleen is dit een beetje van inferieure kwaliteit. Het nummer is zeker met de beste bedoelingen geschreven, maar volgens mij heeft Arsenium te weinig voeling met het genre om hierin een sterk nummer te schrijven. Nu blijft het net iets teveel K3 of Spring in Black Eyed Peas-land en krijgen we een flauwe tekst op een flauwe beat waarin alles nogal repetitief is. Dit zorgt na het sterke debuut dat Moldavië nu toch wel ontgoocheld en dat ik vrees dat ze volgend jaar naar de halve finale zullen worden gedegradeerd.

De voorbije weken had ik enkele goede inzendingen gehoord, maar deze week stelt het algemene niveau sterk teleur. Bovendien zitten vele van deze landen rechtstreeks in de finale, waardoor er mag verwacht worden dat de landen die de halve finale weten te overleven het ook goed zullen doen in de finale. Maar het betekent ook dat het zwaartepunt in de halve finale gaat liggen en dat het daar een moeilijke keuze zal worden voor Europa. Het wijst er ook duidelijk op dat de landen in de halve finale toch meer uit de kast lijken te halen dan de rechtstreeks geplaatsten. Tenslotte betekent het ook dat Kate Ryan het moeilijk zal hebben in de halve finale, maar als ze dit weet te overleven we toch een redelijke kans maken op een goed resultaat in de finale.

Voor meer info, audio en video verwijs ik graag naar http://www.eurovision.tv/ en http://www.eurosong.be/.