Op zoek naar een nieuwe president - Wisconsin

De Democraten hielden gisteren voorverkiezingen in Wisconsin en Hawaii en beiden werden overtuigend gewonnen door Barack Obama. Hij veroverde Wisconsin met 58% van de stemmen. Hawaii, de staat waar hij geboren werd, haalde hij binnen met een gigantische zege van 76%. Het werd zijn 10e overwinning op rij. Beide overwinningen waren weliswaar verwacht, maar de grote voorsprong die hij opbouwde in Wisconsin was toch wel zeer opmerkelijk. Het is een staat zonder noemenswaardige aantal zwarte kiezers en met een grote arbeidersklasse en toch wint hij hier zeer makkelijk. Hij knaagt dan ook aan de basis van Hillary Clinton. Won zij in vorige verkiezingen nog overduidelijk de vrouwenstem, dan moet ze nu opmerken dat Obama haar ingehaald heeft en de stemmen mooi verdeeld zijn tussen beiden. Richtte zij nog al haar aandacht aan de lagere inkomens, dan moet ze nu verontrustend toezien hoe Obama de stem van de lagere inkomensklasse helemaal veroverd heeft. En die verontrustende cijfers doen haar rare sprongen maken zoals een kat die in een hoek wordt geduwd. Ze eist nu dat het resultaat van Florida meegeteld wordt voor de conventie. Ze won in die staat overtuigend, maar omdat op voorhand werd bepaald dat de staat geen afgevaardigden mocht sturen naar de conventie, voerden Obama en Edwards geen campagne. Van een herverkiezing wil ze dan weer niet weten. Ondertussen raakte ook al bekend dat ze bezig is om de afgevaardigden van Obama aan het bewerken is om op de partijconventie niet op Obama te stemmen zoals ze zouden moeten doen, maar op haar te stemmen. Dat ze hiermee een basisprincipe van de democratie overschrijdt, kan haar niet deren. Ze moet persé de nominatie binnenhalen en als het niet op de gewone manier kan, haalt ze alle trucs uit de doos om het via achterpoortjes te bereiken. Tenslotte is ze ook bezig een negatieve campagne rond Obama aan het voeren en beschuldigd ze hem van plagiaat en kan ze het ook moeilijk verkroppen dat “rockster” Obama zo positief onthaald wordt door de pers, terwijl haar relatie met de journalisten stroever verloopt.

Ondertussen worden alle ogen gericht op Ohio en Texas binnen twee weken. Clinton ligt ruim op kop in de polls (al zijn er reeds polls die tonen dat het bijna een gelijkstand is) en zou de twee grote staten toch binnen moeten kunnen halen. Maar de ervaring leert dat als Obama een staat bezoekt hij telkens omhoog schiet in de polls. Hij heeft nu twee weken de tijd om de twee staten uitgebreid te bezoeken en de bewoners kennis te laten maken met hem. De vraag is dan ook of er nog van die grote voorsprong van Clinton veel zal overblijven. Wint ze overtuigend, dan ligt de strijd weer helemaal over. Ze hoopt om zo haar achterstand in de voorlopige tussenstand te kunnen overbruggen. Obama staat momenteel op 1.315 (1.154 afgevaardigden + 161 superafgevaardigden), Clinton op 1.245 (1.011 afgevaardigden + 234 superafgevaardigden). Wint ze nipt, dan wordt het een tegenslag, maar kan ze nog altijd rekenen op haar voorsprong bij de superafgevaardigden. Verliest ze echter de twee staten, dan ligt ze knock-out in de touwen en kan ze niet anders besluiten dan dat het tevergeefs is geweest. Het worden dus voorverkiezingen op leven of dood voor haar.

Bij de Republikeinen waren er dan weer voorverkiezingen in Wisconsin en Washington. Beiden werden overtuigend gewonnen door John McCain die hiermee zijn score op 918 afgevaardigden zet, wat terug wat dichter is bij de 1.191 die er nodig zijn om de nominatie binnen te halen. Hij is eigenlijk vrij zeker van de nominatie en de komende voorverkiezingen lijken dan ook alleen nog maar een formaliteit te worden. Opmerkelijk is wel dat hij steeds meer Obama in zijn uitspraken op de korrel neemt, waardoor het lijkt alsof hij er zeker van is dat Obama zijn tegenstander zal worden. Het zal alvast geen makkelijke tegenstander worden, want in de nationale polls ligt in de tweestrijd McCain-Obama Obama met een verschilletje aan de leiding (in bepaalde polls tot 8 procentpunten).