Op zoek naar een nieuwe president - Louisiana e.a.

Gisteren zegevierde Obama in nog eens 4 staten. En de resultaten liegen er niet om. Meestal haalt hij het met 2/3 van de stemmen, met een piek tot 90% op de Maagdeneilanden. Daarmee vergroot hij zijn voorsprong qua afgevaardigden op Hillary Clinton. Hij heeft 908 afgevaardigden achter zich staan, terwijl Clinton er 877 heeft. Vermits Clinton de meeste superafgevaardigden achter zich krijgt, staat zij in de globale tussenstand wel nog steeds voor. Zij heeft in totaal reeds 1.100 stemmen, terwijl Obama blijft steken op 1.039. De vraag is natuurlijk of de superafgevaardigden bij hun stem gaan blijven als de zegekoers van Obama blijft voortduren en hij een meerderheid van de stemmen van de burgers achter zich kan krijgen. Bovendien zullen ze ook rekening moeten houden met wie het sterkst kan scoren tegenover John McCain. Deze maand zijn er hierover twee nieuwe polls verschenen. In zowel de CNN-poll als de Time-poll scoren beide kandidaten meer dan McCain, alleen is het verschil duidelijk groter bij Obama en staan Clinton en McCain als we rekening houden met de foutenmarge in feite gelijk. Cijfers? Bij CNN haalt Obama 52 procent tegenover 44 procent voor McCain. Is Clinton de Democratische kandidaat, dan haalt zij 50% en McCain 47%. De foutenmarge is 3%, dus in feite gelijk. Bij Time haalt Obama dan weer 48% tegenover 41% voor John McCain. Als Clinton het haalt, dan haalt zij 46%, evenveel als McCain. Er zijn enkele verklaringen hiervoor. De belangrijkste is de mannenstem. Is het Clinton-McCain, dan halen zij respectievelijk 39% en 57% van de mannenstemmen. Bij Obama-McCain is het verschil opmerkelijk kleiner en behalen ze respectievelijk 46% en 49% van de mannenstem. Bij de vrouwenstemmen halen Obama en Clinton een gelijk aantal stemmen. En het feit dat Obama het minder goed zou doen bij de blanken is ook een fabeltje. 56% van de blanke stemmen zouden naar McCain gaan en 41% voor Clinton. Is het echter McCain-Obama, dan haalt McCain nog 52% van de stemmen en Obama 43% van de stemmen. Het zijn allemaal cijfers die de superafgevaardigden best in het achterhoofd houden als zij op de nationale conventie hun definitieve stem geven. Clinton heeft alvast gereageerd op de cijfers en toont zich bereid om vanaf nu in discussie te willen gaan met McCain.

Bij de Republikeinen waren er ook voorverkiezingen en daar behaalde Huckabee dan weer verrassend de overwinningen. In Washington behaalde McCain weliswaar een zeer nipte overwinning, in Kansas en Louisiana haalde Huckabee een makkelijke zege. Meteen wordt duidelijk dat de conservatieve stem niet zomaar naar John McCain zal gaan nu hij duidelijk koploper is. Het wordt dan ook tijd voor John McCain om een gebaar te doen naar de conservatieve vleugel van de partij. Dat zou hij kunnen doen door Huckabee het ticket van vice-president te schenken. Maar of dit zal volstaan, is nog maar de vraag. Want hij zit met een moeilijk dilemma. Hij zit nu in een positie waar hij de gematigde onafhankelijke stem kan bereiken. Opschuiven naar de conservatieve vleugel kan betekenen dat hij die onafhankelijke stem verliest. Niet opschuiven naar de conservatieve vleugel betekent dan weer dat hij een belangrijk deel van de Republikeinse kiezers niet weet te bereiken en ook dit kan hem fataal worden bij de feitelijke presidentsverkiezingen. Het komt er dus nu op aan om een gulden middenweg te vinden en een brug te slaan tussen de twee kampen. Hij heeft weliswaar één voordeel. Hoe langer de onverdeeldheid blijft duren bij de Democraten, hoe meer tijd hij krijgt om zich als president te profileren.