Evaluatie na een week vernieuwde Donna

De eerste week van de vernieuwde Donna zit erop en dus nu kunnen we echt een eerste balans opmaken. Zoals altijd zijn er een aantal positieve en negatieve punten bij een vernieuwing, maar voor mij slaat de balans over naar positief. Ik heb het gevoel dat er een eerste voorzet is gegeven om de negatieve spiraal echt te doorbreken. Maar tegelijkertijd zeg ik er toch ook bij dat die eerste aanzet alleen nog niet voldoende zal zijn. Ik lees op een aantal fora dat er sommige zijn die weinig merken van een echte vernieuwing en dat is toch een teken dat de vernieuwing nog wat ingrijpender mag zijn. Het kan natuurlijk ook altijd zijn dat die mensen buitengewone verwachtingen hadden en dachten dat Donna ineens geen hitzender meer ging zijn. Maar ik denk vooral dat iemand die weinig naar Donna luistert, eigenlijk nog steeds moet constateren dat men dezelfde muziek draait, terwijl dat iemand die constant naar Donna luistert, merkt dat er subtiele veranderingen zijn in de playlist.

En daar zit een eerst negatief puntje aan de nieuwe Donna. Het is maar een subtiele verandering in de playlist. Men doet meer zijn best om wat meer classics te draaien of muziek die men vroeger op Donna speelde. Maar toch heb ik nog steeds het gevoel dat men met een enge playlist zit. Er mag nog meer variatie in de playlist zitten. De afgelopen week heb ik een paar liedjes gehoord uit de jaren ’90 die ik lang niet had gehoord, maar ik heb ze ondertussen wel al een paar keer voorbij moeten horen komen dat het positieve effect verdween als sneeuw voor de zon. Ik heb soms het gevoel dat ze bij Donna een classic kiezen en deze dan in A-rotatie zetten voor de komende week. Als ze er nu kunnen voor zorgen dat die over een ganse maand gezien in A-rotatie komt te staan en dus bijvoorbeeld maar 7 keer in een maand wordt gedraaid in plaats van per week, dat zou al een hele stap vooruit zijn. Ik weet natuurlijk niet hoe het er bij het bepalen van de playlists echt aan toe gaat, maar er zouden twee rotatiesystemen moeten komen. Eentje op weekbasis voor de recente hits (en daar mag de speelfrequentie ook wat naar beneden) en eentje op maandbasis of zelfs kwartaalbasis voor de classics. Volgens mij wordt de wekelijkse playlist dan wat rijker en gevarieerder, terwijl je op maandbasis hetzelfde effect bekomt. Anderzijds mag Donna ook wat breder gaan in zijn muziekgenre. Ik hoor nog steeds geen Kanye West, Michael Bublé of de nieuwste Arid voorbij komen. Terwijl ook dat een manier kan zijn om die sleur wat te doorbreken. Verbreed het muziekspectrum en laat mensen wat meer ontdekken. Ik vraag zeker niet om van Donna een tweede Studio Brussel of Radio 2 te maken, maar luister ook naar hen en neem de radiovriendelijke muziek over die perfect op Donna kan gespeeld worden. In jullie persmap hebben jullie het over verrassend en prikkelend zijn. Wel dat mag ook weerklinken in de muziekkeuze. Eens iets verrassend of prikkelend.

Een tweede negatief puntje aan de nieuwe Donna is dat sommige programma’s nog te lijden hebben aan een gebrek aan inhoud. Ik heb de persmap gelezen bij de voorstelling van de nieuwe Donna en daarin stond dat radio meer moet zijn dan alleen muziek. Wanneer mensen enkel muziek willen horen, leggen ze deze dagen hun MP3-speler op. Radio moet dus een meerwaarde bieden en een vriend(in) zijn die je boeiende verhalen vertelt. En in sommige programma’s lukt dit best, ik denk dan aan A.D.H.Dave of Stereo Spécial, maar bij anderen lukt dit helemaal niet en is het vaak alleen maar een aaneenpraten van de liedjes met af en toe eens aandacht voor de Kraak de kluis-actie of een ander programma. Daar kan dus nog aan gewerkt worden onder de vorm van kleine rubriekjes. Dat kan zijn in de vorm van een cd-rubriek waarin de nieuwste cd’s worden voorgesteld en besproken, een boekenrubriek (ik denk dat de Donnaluisteraar ook al eens graag leest, zonder dat hiervoor zware literatuur moet zijn) of waarom niet een rubriek waarin het echte nieuws op maat van Donna wordt besproken. Als ik de netmanager hoor zeggen dat 30% van de Donnaluisteraars alleen via de Donna-radiojournaals worden geïnformeerd, dan zou een kleine duiding bij het nieuws hier en daar niet misstaan. Dat hoeven echt geen politieke debatten of diepgravende stukjes zijn, maar neem nu bijvoorbeeld de moord op Bhutto in december, een korte voorstelling van wie ze is, wat de situatie in Pakistan is en wat de mogelijke gevolgen kunnen zijn. Daar kunnen de nieuwsnimfen en nieuwstrollen toch perfect voor instaan.

Maar ondanks die twee kritiekpunten zijn er toch ook heel wat positieve noten te rapen. De playlist mag dan al subtiel veranderd zijn, hij is wel degelijk veranderd en dat is al positief. Ik vond het bijvoorbeeld heel leuk te lezen dat Jamie Scott & The Town deze week in de playlist is opgenomen, al heb ik het lied nu nog niet veel horen voorbijkomen. Maar er is ook wat meer plaats voor muziek uit de jaren ’90 en de glorieperiode van Donna en af en toe bekruipt er ons een echt Top 2000-gevoel. Dat is toch al heel positief. Maar de kracht van Donna ligt toch nog steeds in de sterke stemmen en persoonlijkheden die ze verzameld hebben. Dave Peters vind ik nog altijd een grote aanwinst voor Donna, net als Ben Roelants. Ann Reymen en Evy Gruyaert kenden we al langer, maar zijn wel twee heel sterke radiostemmen. Dan misschien voorlopig nog wat weinig persoonlijkheid, maar wel heel aangename stemmen zijn deze van Elias Smekens en Sebastian Decrop. En qua nieuwe stem was ik dit weekend ook heel aangenaam verrast door Tom De Cock. Hij heeft die positieve vibe in zich om het weekend aangenaam voorbij te laten gaan. En dan vergeet ik natuurlijk ook nog al die andere goede stemmen. Ik vind dat iedereen echt op zijn plaats is en iedereen sterk overkomt op de radio.

Tenslotte wil ik ook nog zeggen dat vooral het avondblok bij Donna heel sterk is. Het begint al goed met de energieke show van A.D.H.Dave. En dan is er Donna request en dat vond ik vorige week heel geslaagd. Ik vraag wel om meer inhoud, maar zo’n non-stop programma is toch ook wel heel goed gevonden. Bovendien vond ik het vorige week ook een zeer goed evenwicht hebben tussen classics en nieuwe platen. We hoorden Stevie Wonder (!!!), Supertramp, U2, Leona Lewis, Bohemian Rhapsody, AC/DC, Timbaland, Rihanna, … in éénzelfde programma en het klonk goed. En het is die mix die ik graag doorgetrokken zie doorheen de dag. Eens Stevie Wonder voorbij horen komen, maakt mijn dag altijd goed (of moet ik nu zeggen, I feel it, I love it). Of wanneer kunnen we eens meebrullen met Bohemian Rhapsody? Tenslotte is er ook nog het fantastische Stereo Spécial. Een echt toffe show gemaakt door twee toffe mensen. Ik heb zo een beetje een oud Hitclub-gevoel toen Mark Heyninck en Kristof Hayen of Sven Ornelis het presenteerden. Goede muziek, leuke thema’s, leuke interactie met de luisteraars, goede presentatoren, …

Kortom, door die sterke en aangename stemmen, de iets meer gevarieerde playlist, het sterke avondblok, … luister ik terug wat meer en liever naar Donna. Ik hoop dat de andere luisteraars het ook mogen appreciëren en dat ze op die nieuwe positieve vibe verder kunnen bouwen.