woensdag, januari 30, 2008

Op zoek naar een nieuwe president - Florida

De verkiezing in Florida kan een keerpunt betekenen in de race om het Witte Huis. Bij de Republikeinen won John McCain en het wordt nu vrij duidelijk dat hij de nominatie op zak kan steken. Bovendien gonst het van de geruchten dat Rudy Giuliani uit de strijd zou stappen en zich achter McCain zou scharen. Bij de Democraten was het enkel maar een ceremoniële bedoening die gewonnen werd door Hillary Clinton, maar zou de stemming ook meteen het einde betekenen van de strijd van John Edwards. De eerste grote staat maakt dus duidelijk zijn eerste slachtoffers. Maar alle ogen blijven gericht op Tsunami Tuesday, vooral bij de Democraten.

Bij de Republikeinen werd de strijd om de grote staat dus gewonnen door McCain die 36% van de stemmen kreeg. Hierdoor worden alle 57 gedelegeerden op zijn naam geschreven en springt hij in de tussenstand over Mitt Romney, die in Florida tweede werd met 31%. Alle ogen waren echter gericht op de uitslag van Rudy Giuliani. Die maakte gebruik van een zeer gewaagde tactiek. Hij liet de eerste voorverkiezingen naast zich liggen en voerde geen campagne in de kleine staten. Hij zou pas in de race stappen bij de eerste grote staat, Florida. Een hele tijd zag het ernaar uit dat Giuliani daarmee weg zou komen, maar die kleine staten straften hem genadeloos af. Hij kon in geen enkele kleine staat een goed resultaat neerzetten en alle aandacht ging naar de andere kandidaten. Die slechte resultaten in de eerste voorverkiezingen hadden meteen zijn weerslag op de nationale polls waar hij ineens wegzakte naar plaats 4 en maar 15% van de stemmen zou halen. Dat resultaat haalde hij ook in Florida en dus kreeg hij geen enkele gedelegeerde achter zijn naam. Meteen is het duidelijk geworden dat zijn tactiek een maat voor niets is en dat hij mede door de slechte nieuwe polls geen kans meer lijkt te maken en te grote achterstand heeft opgelopen. Het gonst dan ook meteen al van de geruchten dat hij uit de race zou stappen en zich achter John McCain zou scharen. Misschien hoopt hij op deze manier dat John McCain hem later in de campagne aanduidt als zijn kandidaat vice-president. En nu het er naar uitziet dat McCain de nominatie op zak lijkt te steken, is dat meteen de veiligste gok om toch in het Witte Huis te geraken.

Bij de Democraten was het dus maar een ceremoniële stemming, maar die stemming werd toch overtuigend gewonnen door Hillary Clinton die 50% van de stemmen haalde. Toch moeten we er voor de eerlijkheid bij vertellen dat zij als enige campagne heeft gevoerd in Florida en dat Obama en Edwards de staat links lieten liggen na de beslissing van het partijbestuur om de staat geen gedelegeerden toe te kennen voor de Nationale Conventie. Toch behaalde Obama zonder campagne te voeren nog 33% van de stemmen en Edwards 14%. Bij de Democraten is het interessant om de exit-polls nog eens te raadplegen. Dan merken we dat Florida met een zeer hoge verouderde populatie zit. 72% van de stemmers was ouder dan 45 – 39% van de stemmers was zelfs ouder dan 60 jaar. En het is algemeen bekend dat in deze leeftijdscategorie Clinton het goed doet. Clinton is dan ook het laatste uithangbord van de babyboomers-generatie en die willen nog voor een laatste keer iemand van hun eigen rang zien schitteren. In de meeste andere leeftijdscategorieën haalde Clinton ook nog de bovenhand, maar voelde ze wel de hete adem van Obama in haar nek, bij de -24jarigen en dertigers moet ze hem zelfs voor zich dulden. Obama bevestigt dan weer zijn populariteit bij de zwarte bevolking. Zij vertegenwoordigen maar een klein gedeelte van de bevolking in Florida, maar hij haalt wel weer zo’n 75 à 80% van de zwarte stemmen binnen. De voorbije polls hebben ons dus geleerd dat Clinton vooral de partijtrouwe stemmers, het partij-establishment, de ouderen en ook de Latino’s achter zich kan krijgen. Obama scoort dan weer ongelofelijk goed bij de jonge bevolking, de mensen die zich onafhankelijk noemen, de mensen die voor de eerste keer gaan stemmen en bij de zwarten. Hij kan minder op de stem van het partij-establishment rekenen en dat speelt dan ook in zijn nadeel. Want naast de verkozen gedelegeerden op de Nationale Conventies werkt men bij de Democraten ook met supergedelegeerden. Dit zijn gouverneurs, congresleden en andere prominente partijstukken, kortom het establishment, die hun stem mogen laten horen op de conventie. En wat blijkt nu. Obama leidt in de stand van verkozen gedelegeerden, maar als we die supergedelegeerden erbij tellen, staat Clinton met een aanzienlijk verschil aan de leiding. Clinton heeft al 232 stemmen achter haar naam staan, terwijl Obama nog maar aan 158 stemmen zit. Hij moet dan ook enorm goed scoren op 5 februari wil hij echt in de race blijven.

Nu is het aftellen naar die 5 februari. Na die datum zullen we een echt goed beeld krijgen van wie de nominatie zal binnenhalen. Bij de Republikeinen lijkt McCain niets nog in de weg te liggen, maar 1 klein nieuwsfeitje kan de campagne helemaal doen kantelen. Bij de Democraten is het dan weer de vraag wat de stemmers van Edwards gaan doen. Het viel enorm op dat hij Obama de voorbije weken spaarde en vaak schouder tegen schouder inging tegen Clinton. Als de mensen die voor hem gingen stemmen zich nu plots achter Obama gaan schuiven, zo het nog wel eens een verrassende Tsunami Tuesday worden. En dan is de vraag of het establishment die

Labels: