SASA - show 6

Daisy of Kobe. Wie er ook uitviel, de show zou één van zijn smaakmakers verliezen. Het publiek had gekozen en koos voor Daisy. Een duidelijk zeer teleurgestelde Kobe moest richting jurybank verhuizen. Met hem verliest de wedstrijd voor het eerst een echte straffe zanger én verliest het ook zijn entertainer. Als ik de verschillende fora een beetje lees, denk ik dat vooral het feit dat hij soms arrogant overkomt een belangrijke rol speelde in zijn eliminatie. Ik heb alvast weinig gelezen dat hij niet goed zong of dat men hem niet graag hoorde. Men zag hem vooral niet zo graag bezig. Op de jurybank moest hij plaats nemen naast o.a. Henny Huisman. En ik wil toch even zeggen dat ik Henny nu niet meteen het beste jurylid vindt omdat hij vaak naast de kwestie praat, maar ik vond wel dat hij gelijk heeft met het feit dat de kandidaten altijd meteen hun voorkeur laten blijken qua nummers. Ik vraag me af wat het nut is om het publiek twee keuzenummers voor te schotelen als de kandidaat zijn voorkeur toch kan laten blijken en het publiek die voorkeur slaafs volgt. Ofwel laat men de kandidaat in het vervolg het nummer zelf kiezen ofwel zegt men dat de kandidaten moeten stoppen met hun voorkeur te laten blijken en dat het publiek vrij is om zelf te bepalen welk nummer ze het liefst de volgende keer willen horen.

Daisy Thijs liet haar keuze vorige week ook duidelijk blijken en zij wou graag Proud Mary van Ike & Tina Turner zingen. Het toeval wil dat Ike Turner deze week net was overleden waardoor het toch een eerbetoon was aan een man die privé niet echt vriendelijk was, maar muzikaal toch een genie mag genoemd worden. Toen ik de performance van Daisy zag, had ik het gevoel dat ze nog een beetje overdonderd was dat ze gered werd. Ik had de indruk dat ze niet echt 100% gefocust was en daardoor klonk het naar mijn mening niet altijd even sterk. Ik vond het een Daisy die op 80% van haar kunnen aan het zingen was en daarom vond ik het net een iets mindere prestatie van haar. Ik vond haar podiumperformance wel goed, maar op bepaalde momenten wel een beetje geforceerd wild. Ik vreesde zelfs op een bepaald moment dat ze terug als een kip zonder kop op het podium ging staan zoals bij Walking on sunshine. Kortom, het was in het algemeen wel een best te pruimen prestatie, maar ik denk dat Daisy dit lied nog beter kan. Misschien als ze iets meer ontspannen naar de performance kan toeleven.

Hein Blondeel wist mij vorige week eens wel te overtuigen in de soulsector, maar Under the bridge van Red Hot Chili Peppers hoort duidelijk niet thuis in die sector, dus ik had terug wat vraagtekens. En ja hoor, na zijn performance bleef ik een beetje op mijn honger zitten. Ten eerste maakte hij nog eens duidelijk dat ik geen fan ben van zijn stem. Hij heeft een bepaalde stemkleur en het lijkt soms wat nasaal gezongen en ik hou er gewoonweg niet van. Daarnaast vond ik dit ook braafjes gezongen. Hij slaagde er niet echt in om het lied te doen opleven. Er straalde geen kracht of rock and roll van uit. Ik blijf dus met wat vragen zitten omtrent Hein Blondeel en ik vraag me af wat sommige mensen er in zien om dit een mogelijke winnaar te noemen. OK, hij heeft talent om nog een paar weken door te gaan, maar in de finale zie ik hem niet terechtkomen. Daarvoor zijn er anderen beter en hebben die een mooiere stem.

Ik moet iets bekennen. Ik vond Mark Tijsmans voor SASA een toffe kerel, maar sinds de wedstrijd vind ik het een verwaande kwal. Hij ergert mij enorm met het feit dat hij niet tegen kritiek kan die goed bedoeld is. Bovendien blijft hij doen alsof hij fantastisch is en de winnaar moet zijn van de wedstrijd, maar hij is verre van een sterartiest. Dat bewees zijn performance van Freedom van Wham nogmaals. Ik vond het zelfs een slechte performance. Voor het eerst was ik zelfs niet meer onder de indruk van zijn zang. Ik vond dit maar povertjes gezongen en op bepaalde momenten vreesde ik ervoor dat hij het niet ging halen. Daarnaast was ik ook niet echt overdonderd door de podiumperformance. Hij bewoog voor het eerst op het podium en dat was wel positief, maar het was allemaal een beetje ingestudeerd en het kwam helemaal niet naturel over. Bart De Pauw legde de vinger terecht op de wonde: hij spat niet van het scherm. En het geheel zorgt ervoor dat ik Mark één van de slechtste van de klas ben gaan vinden. En iemand die helemaal niet meer sympathiek overkomt. Voor mij mag hij dan ook snel de wedstrijd verlaten.

Wie ik dan wel nog steeds sympathiek vind en in mijn top 3 staat, is Free Souffriau. Met I will always love you in het achterhoofd keek ik vol verwachting uit naar Dear Mr. President van Pink. En ja hoor, dit was weer ongelofelijk knap gedaan. Het was heel breekbaar gezongen, maar vooral knap gezongen. Het is waar dat het een iets bravere versie was van het nummer en minder angry woman dan Pink, maar ik werd er wel door geraakt. Bovendien bewijst ze met dit nummer nog eens dat ze een prachtige stem heeft die vele richtingen uitkan. Of het nu Whitney Houston is, Kylie Minogue of Pink, ze staat er telkens weer en haar stem komt telkens weer perfect tot zijn recht. Qua podiumpresence mag ze misschien nog wat meer loskomen (al hoefde dit natuurlijk deze week niet), maar ze heeft alle kwaliteiten om een sterartiest te worden.

Als ik terugdenk aan vorige week dan vond ik de vrijstelling voor Johan Terryn onterecht. Maar ja, dat is nu eenmaal het spel en dus mocht Johan het podium op met Through before we started van Soulsister. Een vlot popnummer waarvan ik niet ga zeggen dat het niet makkelijk is om het te zingen, maar het is toch een nummer waarbij iemand met een beetje zangtalent zijn plan mee moet kunnen trekken. En dat deed Johan Terryn toch wel. Ik ga hier niet beweren dat Johan een grootste zanger is, hij heeft volgens mij zelfs niet echt een zangstem, maar ik vond dit eigenlijk best wel goed gedaan. Hij was zeer ontspannen gezongen en hij stond er ook heel ontspannen bij op het podium. Een puike prestatie dus! Maar dat betekent niet dat hij volgens mij nu ineens in de kopgroep is beland. Eén zwaluw maakt de lente nog niet. Er zijn nog altijd een hoop mensen die veel beter zijn dan hem.

Eén van die mensen die veel beter zijn dan Johan is Guillaume Devos. Hij maakte een aarzelende start, maar in de loop der weken is hij naar de koppositie in mijn favorietenlijstje geslopen. En hij behield die positie met zijn versie van Rain down on me van Kane. Ok, hij is geen echte rocker, maar hij probeerde gisteren ook geen rocker uit te hangen. En dat was een goede zet. En dat zorgde ervoor dat de nadruk op de zang kwam te liggen en daarin schitterde hij. Ik vond het ontzettend goed gezongen en ook krachtig gezongen. Terug, niet op een rockmanier, maar op Guillaume’s manier. Ik hoor hem echt wel graag zingen en ik zie hem ook graag bezig. Hij heeft iets sympathieks over zich en in de filmpjes zie je toch ook een grappig iemand die met beide voeten op de grond staat. En ik denk dat die mix, met het feit dat hij over voldoende sex-appeal beschikt om de bakvissen te bekoren, ervoor zorgt dat hij wel geliefd is bij het grote publiek. En dat hij een potentiële sterartiest is. Hij moet alleen een beetje letten op zijn uitspraak. Bij I want you to want me ergerde ik mij er niet aan, maar zijn “all” klonk gisteren misschien een beetje teveel doorspekt met platte dialectklanken.

Net als Johan Terryn zat ook Geert Hunaerts al twee keer op de pijnbank. Vorige week werd hij gered door het publiek en daarom mocht hij deze week You van Ten Sharp zingen. Van Geert weten we dat hij niet de meest begenadigde zanger is die er in de wedstrijd rondloopt. Hij moet enorm zijn best doen om maar niet uit de bocht te vliegen. En ook gisteren moest hij terug hard zijn best doen, maar hij bleef overeind staan. En dat doet hij de vorige weken al wat meer dan in het begin. Bovendien straalde zijn houding deze week al wat meer zelfvertrouwen uit. Hij moet zich dan altijd denkbeeldig ondersteunen met zijn slap handje, maar de flapperbewegingen zijn er toch al uit. Ik vind dus dat Geert Hunaerts week na week vorderingen maakt. Hij blijft natuurlijk een achterstand hebben op de rest, die vlotter doorheen de liedjes kunnen fietsen. Maar hij doet echt zijn best en dat apprecieer ik wel.

Toen ik vorige week hoorde dat Eline De Munck I feel good van James Brown moest zingen, was ik verbaasd. Ik wist niet goed wat ik moest verwachten, want het nummer is echt wel funky gemaakt door de mannelijke stem van James Brown. Maar Eline slaagde erin om dat te doen vergeten en er een eigen versie van te maken. En wat voor een! Ik vond dit overweldigend en eigenlijk het beste dat ik tot nu in de wedstrijd heb gezien. Ze zong alsof ze de zwarte zuster van James Brown was, kwam een paar keer lekker vet uit de hoek en wat een podiumvoorstelling. Ze spatte echt van het scherm en entertainde zoals geen enkel. Voor deze prestatie zijn er enkel superlatieven waardig. En Bart De Pauw had nogmaals gelijk. Wat een prestatie voor een 19-jarige. Ze staat op het podium alsof ze dat al jaren doet en vrijt de camera op alsof ze nooit anders heeft gedaan. Voor mij is dit een sterartiest waardig en ik vermoed dat de platenfirma’s alvast haar nummer hebben opgevraagd om haar na de wedstrijd als eersten een deal te kunnen aanbieden.

Het triumviraat Eline, Guillaume en Free stak er ook deze week met kop en schouder bovenuit. Persoonlijk vond ik Mark Tijsmans de minste van de avond, maar het publiek redde hem toch. Blijkbaar zijn er ondanks zijn onuitstaanbaar karakter toch nog mensen die hem goed vinden. Het publiek koos echter niet voor de twee mannen die al twee keer de pijnbank hebben overleefd, namelijk Johan Terryn en Geert Hunaerts. Een begrijpelijke keuze, want zangtechnisch hebben beiden een achterstand op de rest en het is toch nog altijd een zangwedstrijd. Beiden doen allebei wel enorm hun best om de rest bij te benen en soms slagen ze daar in en soms ook helemaal niet. Het is dan ook moeilijk om te kiezen tussen één van beiden. Voor mij verdienen ze het allebei om op basis van hun inzet nog een ronde door te gaan, maar aan de andere kant vind ik ook van beiden dat het een perfect moment is om de wedstrijd te verlaten. En wie er van de twee ook wint, eigenlijk zou die de week erna mogen afvallen. Daarom heb ik geen voorkeur.

De goede doelen van de mogelijke afvallers:

Het goede doel van Johan Terryn is Mobile School vzw. Deze organisatie zorgt ervoor dat ook straatkinderen onderwijs krijgen. Dit doet men aan de hand van rijdende schooltjes, wat niet meer inhoudt dan een soort box op wielen met allerlei krijtborden en uitschuifbare panelen vol educatieve spelletjes. Het is de bedoeling dat straathoekwerkers kinderen aanspreken en hen warm maken voor deze schooltjes. De vzw Mobile School helpt hierbij door de nodige boxen te leveren, maar ook door de straathoekwerkers op te leiden. Ondertussen rijden er al heel wat van die schooltjes rond in Afrika, Zuid-Amerika en Azië. De 25.000 euro zijn heel erg welkom omdat 1 zo’n schooltje 10.000 euro kost. Je kan de organisatie ook buiten de wedstrijd steunen door een gift te storten op het rekeningnummer 523-0802049-31 (vanaf 30 euro fiscaal attest) of door over te schakelen van GSM-operator naar Ello Mobile en daar te kiezen voor Mobile School als goed doel. Meer info vind je op de website.

Greenpeace is het nobele doel dat Geert Hunaerts uitkoos van de wedstrijd. Iedereen kent ondertussen Greenpeace al wel. Deze internationale milieuorganisatie zet zich overal ter wereld in voor het behoud van onze planeet door acties te voeren tegen kernafval, de jacht op zeehonden en walvissen, de opwarming van de aarde, …. Men heeft verschillende thema’s waarrond men werkt en Geert speelt specifiek voor het thema Oceanen en Zeeën. De 25.000 euro die hij kan winnen, zal gebruikt worden in de strijd om de walvisvangst stop te zetten. Daarvoor is Greenpeace ook van plan om een 20-tal walvissen per satelliet te volgen om zo aan te tonen dat wetenschappelijk onderzoek op walvissen ook mogelijk is zonder dat men ze daarvoor hoeft te doden. Greenpeace heeft natuurlijk ook buiten de wedstrijd om uw steun nodig en dat kan door een gift te storten op het rekeningnummer 001-1380706-84. Meer info vind je op de website.

De liedjes voor volgende week:

Daisy: (You make me feel like) A natural woman - Aretha Franklin
Hein: Fly away - Lenny Kravitz
Mark: Come on Eileen - Dexy's midnight runners
Free: Wereld zonder jou - Trijntje Oosterhuis
Johan: Simarik - Tarkan
Guillaume: Your song - Elton John
Geert: Let's go crazy - Prince
Eline: Get the party started - Pink