zaterdag, december 01, 2007

SASA - show 4

Twee hunks stonden tegenover elkaar. De jonge, gladgepolijste knul tegenover de ietwat oudere, ruigere gast. Wie van de twee kon het meeste (vrouwen)harten veroveren? Dat was de vraag aan het begin van de vierde show van Steracteur, Sterartiest. Ik had toch gevreesd dat de bakvissen de competitie zouden verstoren, maar gerechtigheid is toch geschied. Mattias Van De Vijver werd geëlimineerd en mocht plaats nemen naast zijn grote idool Bart De Pauw. Daarmee is de wedstrijd verlost van zijn zwakste schakel. Ik was misschien hard de voorbije weken, maar na zijn jurycommentaren en zijn optreden in de radioshow op Donna moet ik toch zeggen dat Mattias mij een leuke kerel lijkt. Alleen was hij geen zanger en dit is een zangwedstrijd.

Geert Hunaerts werd dus door het publiek gered en moest zich reppen om I will follow van U2, een echte oerklassieker van de groep, te brengen. De ontlading was blijkbaar zeer groot dat hij er nog bij was en dat was nog voelbaar in de performance. Het geheel leek wel één grote ontlading te zijn. Hij zong het iets meer ontspannen dan de vorige weken en zette er een aardige vaart in. Maar toch kreeg ik niet het echte rockgevoel dat het echte nummer wel uitstraalt. Ik had af en toe dat hij zichzelf een beetje aan het voorbij hollen was in het nummer en vergat te rocken. Bovendien blijf ik de flapperbewegingen met de armen maar iets raar vinden. Grappig, maar raar. Nu, het was niet vals en het was misschien wel de beste performance van de vier die hij al gegeven heeft. Maar toch blijft hij in de wedstrijd een beetje achterop hinken op de rest. Hij kan toon houden, al kost het hem soms heel wat moeite, maar dat is het dan ook. Ik denk wel dat hij het beste aardt in de rocknummers, maar de weg naar een echte sterartiest is nog lang voor Geert.

De superlatieven vlogen Free Souffriau de vorige weken rond de oren, maar toch vond ik haar vorige week al iets minder in het vederlichte genre. Deze week kreeg ze de discoklassieker We are family van Sister Sledge voorgeschoteld. En weer vond ik het ergens een gemiste kans. Free Souffriau heeft een zeer knappe stem en kan zeer goed zingen. Maar ik miste net dat tikkeltje kracht in dit nummer. Het was te braafjes gezongen. Free is een frêle, lief poppetje en zo zong ze ook het nummer en stond ze op het podium. Ze mocht wat weer bewegen op het podium en het publiek opzwepen. Aan de andere kant kan ik ook verstaan waarom ze dat niet doet omdat dit Free Souffriau waarschijnlijk niet is en omdat ze zich dan teveel zou verloochenen. Maar een beetje ondeugender mag toch wel wat. Maar ze blijft een prachtige stem hebben en fantastisch zingen en dat maakt dat ze toch één van mijn favorietjes blijft.

Mark Tijsman kon vorige week niet echt lachen met de commentaar van Henny Huisman en vond de opmerking over zijn award voor beste bijrol een slag onder de gordel. Mark heeft de voorbije weken natuurlijk al heel wat moeten slikken. Hij weet van zichzelf dat hij goed kan zingen en dacht op één been de wedstrijd te kunnen winnen. Alleen is dat niet het geval en dat knaagt toch aan hem. Hij nam de wedstrijd misschien iets te serieus en volgt best de commentaar van Bart De Pauw op om het geheel te relativeren. En zijn aandacht moet vooral gaan naar zijn performances op het podium, zoals gisteren tijdens Everything van Michael Bublé. Het is een heel knap en rustig nummer en ik dacht dat het nummer Mark eigenlijk heel goed ging liggen. Maar na zijn performance miste ik toch iets om het fantastisch te maken. Het was goed gezongen, maar niet buitengewoon. De performance was beheerst, maar niet exceptioneel. Ik miste dus net dat sprankeltje meer om dit fantastisch te maken. Nu was het gewoon een goede performance, maar Mark moet toch nog iets beter kunnen dan dit. Zeker als je uzelf vlotjes in de finale ziet.

In de vorige editie en ook al in deze editie viel het mij op dat het Nederlands de steracteurs altijd bijzonder goed afging. En toen ik hoorde dat Guillaume Devos de Volumia-klassieker Hou me vast moest zingen, creëerde dat toch enige verwachtingen. Ook al omdat hij dictieles geeft in de muziekschool van Zottegem. En voor één keer werd ik niet teleurgesteld in mijn verwachtingen. Ik vond dit zeer knap gedaan! Het was heel gecontroleerd gezongen en hij slaagde erin een spanningsveld te creëren waardoor hij u gekluisterd aan zijn lippen hield. Het is duidelijk dat Guillaume zich steeds meer en meer op zijn gemak in de wedstrijd begint te voelen en dat hij er steeds meer en meer staat. En ik wordt dan ook steeds meer en meer fan van Guillaume Devos. Voor mij groeit hij langzaamaan uit tot mijn favoriete mannelijke kandidaat. Hopen dat hij deze evolutie de komende weken kan aanhouden.

Ik heb een haat-liefdeverhouding met Dreadlock Holiday van 10CC. De ene moment vind ik dit een zalig nummer, maar de andere keer vind ik dit een stomvervelend en irriterend nummer. Dat maakt dat Hein Blondeel dus extra zijn best moest doen om mij te overtuigen. Maar helaas slaagde hij daar niet in en bleef ik met een irriterend gevoel achter. Misschien heeft dat ook te maken met het feit dat ik niet echt fan ben van Hein en van zijn stem. Hij heeft een zeer herkenbare stem, maar ik hou er niet van. Maar terug naar zijn performance. Ik vond het op bepaalde momenten een beetje teveel Dreadlock Holiday op speed. In de eerste aflevering kreeg hij positieve commentaren voor zijn laidback attitude en nu hij dit volledig kon uitspelen, bleek hij een spring in het veld te zijn. Hij zal zich zeker hebben geamuseerd op het podium, maar voor mij sloeg hij de bal mis. Ik ben dus nog steeds geen fan van Hein.

Eline De Munck ontpopte zich de voorbije weken tot de grote revelatie van de wedstrijd. Vorige week kreeg ze een moeilijke opdracht omdat Toxic live niet overkomt. Deze week mocht ze haar tanden zetten in Don’t speak van No Doubt, een moeilijk nummer, maar wel ééntje waar je u live mee kunt bewijzen. En ze bewees nogmaals dat ze één van de beste zangeressen was in de wedstrijd. Maar met haar 19 is ze ook de jongste kandidaat. En dat maakt dat ze misschien wat maturiteit miste om dit nummer volledig te dragen. In de versie van No Doubt is dit een hartverscheurend nummer. De versie van Eline De Munck was een beetje een lightversie. Goed gezongen, maar niet doorleefd en krachtig genoeg. Toch doet dit niets af aan het feit dat ze de revelatie blijft en voor mij nog altijd de gedoodverfde favoriet van de wedstrijd.

Nu Mattias eruit ligt, moeten we natuurlijk op zoek gaan naar een nieuwe zwakke schakel. En wie mijn verslagjes de vorige weken reeds heeft gelezen, zal weten dat ik niet echt een boon heb voor Viv Van Dingenen en dat dus die zoektocht niet zo moeilijk is. Deze week lag Mijn vriend Benjamin van Louis Neefs op haar boterham. En het lag duidelijk zwaar op haar maag, want dit was niet echt goed te noemen. Ze is sowieso al niet de beste zangeres en dit nummer legde al haar tekorten nog eens pijnlijk bloot. Ze is wel actrice genoeg om gevoel te leggen in het nummer of de toon van het nummer te vatten, maar als je nu eenmaal geen echte zangeres bent, ben je daar weinig mee in deze wedstrijd. Ik vind dus wel dat Viv één van de weinige kandidaten is van wie je ziet dat ze weet wat ze zingt, alleen kan ze niet zingen. En dat maakt haar de nieuwste zwakke schakel in deze wedstrijd.

Kobe Van Herwegen startte heel goed in deze wedstrijd, maar sinds dan verliest hij greep op mij. Tijd om daar verandering in te brengen en met een nummer als Let’s twist again van Chubby Checker kan dat perfect. En ja hoor, hij had mij weer helemaal beet. Ik vind hem fantastisch in die oude klassiekers die hij weer nieuw leven inblaast. En vooral zijn stem deed het hem gisteren weer. Zijn stem straalt een ouderwetse warmte uit waar ik wel van hou. En de vorige weken was zijn enthousiasme misschien soms wat te overdadig, maar gisteren vond ik het perfect gedoseerd. Hij is een topentertainment die ontzettend veel plezier maakt op het podium en dit ook weet over te brengen op het publiek. En dat tegelijkertijd met een klokvaste stem. Voor mij zijn dat eigenschappen die onontbeerlijk zijn voor een sterartiest.

Twee keer op de pijnbank zitten en dan een Italiaans nummer moeten zingen als je geen Italiaans kan. Steracteur, Sterartiest is voorlopig nog geen cadeau geweest voor Johan Terryn. En Se bastasse una canzona van Eros Ramazzotti lijkt mij ook geen echt cadeau te zijn. Maar ik vond dat hij aardig zijn slag trok met dit nummer. Of de Italiaanse uitspraak perfect was, kan ik helemaal niet zeggen, maar het kan mij eigenlijk weinig schelen want het klonk alvast goed. En ook qua zingen was dit niet zo slecht. OK, Johan is niet de beste zanger, maar ik vond dat hij hier aardig mee weg kwam. Ik vond dit eigenlijk zijn beste performance tot nu toe. Heel gecontroleerd en afgemeten gezongen, maar het kon mijn aandacht wel vasthouden. Hij heeft een aarzelende start genomen, maar nu kan hij misschien nog enkele afleveringen meedraaien.

De laatste kandidaat van de avond was Daisy Thijs. Ze heeft de voorbije weken al drie verschillende Daisy’s laten zien en alle drie waren ze goed. Deze week mocht ze zich wagen aan Walking on sunshine van Katrina & The Waves. Niet meteen een van mijn lievelingsnummers, moet ik zeggen. En Daisy kon daar geen verandering in brengen. Het nummer is opgewekt en energiek, maar kan mij vooral op de zenuwen werken. En dat deed Daisy gisteren ook. Als Hein al een lied op speed zong, dan had zij een hele zak cocaïne opgesnoven. Als een kip zonder kop stond ze op het podium te springen en te bewegen dat het mij echt begon te irriteren. Het was net iets teveel van het goede. Het was natuurlijk wel zeer goed gezongen en dat is zeker een pluim die ze op haar hoed mag steken. Maar een paar pilletjes tegen ADHD konden helpen. Voor mij de zwakste performance tot nu toe van Daisy Thijs.

Als de vierde aflevering al iets had duidelijk gemaakt, dan is het wel dat we de voorbije weken zo verwend zijn geweest door enkele kandidaten dat het voor hun moeilijk is om ons te blijven verrassen. De kandidaten die de voorbije weken dan weer iets minder waren, hebben vooral veel werkijver getoond en konden weer meer verbazen. Dat betekent daarom niet dat er een kleinere kloof is ontstaan tussen de kopgroep en de achtervolgers. Er blijven duidelijk nog een aantal mindere kandidaten in de wedstrijd. Twee daarvan zitten deze week op de pijnbank, namelijk Viv Van Dingenen en Geert Hunaerts. Beiden konden niet rekenen op de vrijstelling van Mattias, die hij aan Eline gaf, en dat moesten ze bekopen met een nominatie. De zwakste schakel van de wedstrijd nu is voor mij Viv Van Dingenen en voor mij mag ze dan ook de wedstrijd verlaten. Ze wou er trouwens vier à vijf afleveringen inblijven en dus is ze geslaagd in haar opzet. Maar voor Geert zal het ongetwijfeld uitstel van executie betekenen. Tenzij hij net als Johan toch een tweede adem vindt na zijn pijnbankavonturen.

De goede doelen van de mogelijke afvallers:

Greenpeace is het nobele doel dat Geert Hunaerts uitkoos van de wedstrijd. Iedereen kent ondertussen Greenpeace al wel. Deze internationale milieuorganisatie zet zich overal ter wereld in voor het behoud van onze planeet door acties te voeren tegen kernafval, de jacht op zeehonden en walvissen, de opwarming van de aarde, …. Men heeft verschillende thema’s waarrond men werkt en Geert speelt specifiek voor het thema Oceanen en Zeeën. De 25.000 euro die hij kan winnen, zal gebruikt worden in de strijd om de walvisvangst stop te zetten. Daarvoor is Greenpeace ook van plan om een 20-tal walvissen per satelliet te volgen om zo aan te tonen dat wetenschappelijk onderzoek op walvissen ook mogelijk is zonder dat men ze daarvoor hoeft te doden. Greenpeace heeft natuurlijk ook buiten de wedstrijd om uw steun nodig en dat kan door een gift te storten op het rekeningnummer 001-1380706-84. Meer info vind je op de website.

Viv Van Dingenen zingt in deze wedstrijd om de kas van Stortkinderen vzw te spijzen. Deze organisatie trekt zich het lot aan van kinderen in Cambodja die dagelijks op de stortbelten leven en daar op zoek naar al datgene wat nog bruikbaar is om te overleven. De organisatie probeert de kinderen van de storten te halen door ze op te vangen in een tehuis waar ze voldoende en kledij krijgen en naar school kunnen gaan. De organisatie wil er ook voor zorgen dat de kinderen éénmaal 18 geworden niet in de prostitutie of de criminaliteit verzeild geraken door hun een voortgezette opleiding en financiële ondersteuning aan te bieden. Je kan Stortkinderen vzw financieel steunen door een gift te doneren op het rekeningnummer 979-5356541-12.Meer info vind je op de website.

De nummers voor volgende week:

Geert: Fairytale gone bad – Sunrise Avenue
Viv: Drop the pilot – Joan Armatrading
Daisy: Not that kind – Anastacia
Hein: Just the two of us – Bill Withers
Eline: Black velvet – Alanah Myles
Guillaume: She bangs – Ricky Martin
Johan: How to save a life – The Fray
Kobe: L-O-V-E – Nat King Cole
Mark: Nobelprijs – Clouseau
Free: In your eyes - Kylie Minogue

Labels: