SASA - show 3
Game over voor Britt Van Der Borght. Dat was het resultaat van een week lang stemmen. Met Britt verliest Steracteur, Sterartiest toch wel een smaakmaker en vooral een ambiancemaker. Ze kon het parcours van Steph Goossens niet herhalen en werd al vroeg in de wedstrijd door de kijkers weggestemd. Meteen valt het ook op dat vrouwen wel de slimste mens ter wereld kunnen worden, maar dat ze nog altijd een streepje achterstaan in sms-wedstrijden. Het is algemeen geweten dat vrouwen actief deelnemen aan sms-competities zoals Steracteur, Sterartiest, maar dat ze daarbij vooral niet stemmen op de vrouwen. En hierdoor sneuvelden meteen al twee vrouwen in het begin van de wedstrijd. Dat belooft voor de komende weken.
Slecht nieuws voor de een, is natuurlijk goed nieuws voor de ander. Johan Terryn werd voor een tweede keer op rij gered door het publiek en mocht terug het podium op om Vertigo van U2 ten berde te brengen. En het was meteen duidelijk dat hij heel goed naar de videoclip en naar de manieren van Bono heeft gekeken. Daardoor kwam het geheel iets minder authentiek over en was het meer een soundmixshow dan een echte zangwedstrijd. Qua zang was ik ook niet echt overdonderd. Ik vind dat Johan eigenlijk geen echte zangstem heeft die nummers kan dragen. Het was zeker niet vals gezongen, maar hij heeft geen stem die de aandacht kan grijpen of vasthouden. Daardoor beklijft het geheel ook veel minder. Hij doet zijn liedje, maar bij de volgende sterartiest ben je hem eigenlijk al vergeten. En zo ging het gisteren eigenlijk ook bij Vertigo. Hij deed zijn ding, het was beter dan vorige week, maar niet genoeg om te blijven hangen.
Mark Tijsman speelde mee in de musical Mamma Mia en werd daarvoor bekroond met een award voor beste bijrol. Dat schept natuurlijk verwachtingen voor deze week, toen hij het titelnummer van Abba moest brengen. En meestal als ik bepaalde verwachtingen heb, slaagt men er niet in om deze waar te maken. En dat was toch ook wel het geval bij Mark. OK, we weten dat hij een zeer goede zanger is die niet gauw een valse noot zal laten vallen. En bij Mamma Mia vielen er zeker geen op te rapen. Maar het probleem bij Mark blijft dat hij u weinig meer geeft dan goed zingen. Ik vond zijn versie een beetje braafjes gebracht zonder al te veel swung. Daarenboven blijft hij een houten Klaas op het podium wat niet echt bevorderend werkt. Ik vind wel dat hij elke week toont hoe goed hij wel is in het schouderdansen. Het blijft bij Mark dus elke week een beetje hetzelfde verhaal: een goede zanger, en op basis daarvan verdient hij het om nog vele weken door te gaan, maar voor een winnaar te zijn mist hij dat extra meer.
Free Souffriau had de moeilijke taak om na de hoge vlucht van vorige week in de lucht te blijven hangen. Of een nummer als Let’s hear it from the boy van Denise Williams daarbij helpt, durf ik te betwijfelen. Het nummer is een commerciële prulletje waar je eigenlijk maar weinig mee kunt scoren. Natuurlijk heeft Free talent zat en heeft ze het nummer vlekkeloos en vlot gebracht, maar het maakte natuurlijk geen diepe indruk zoals vorige week. Ze heeft bewezen dat ze zulke nummers ook aankan en dat ze ook enige commerciële waarde heeft, maar iemand met zo’n prachtige stem verdient eigenlijk veel beter en betere nummers om dat te bewijzen. Natuurlijk heeft ze de songkeuze niet zelf in de hand, maar ik hoop dat ze de volgende weken toch wat meer kan bewijzen. Ondertussen blijft ze één van mijn favorietjes.
Ik ben fan van Free, maar ben absoluut geen fan van Mattias Van De Vijver. De vorige twee weken heeft hij mij niet echt overtuigd en vroeg ik me meermaals af wat hij in de wedstrijd te zoeken had. Ik ben er nog altijd niet uit en was eigenlijk niet echt benieuwd naar zijn versie van Everlasting love van Love Affair. En ja hoor, het was weer niet echt om aan te horen met veel valse noten. Toch vond ik dat er enige vooruitgang was in de zin dat zijn stem iets minder irritant klonk dan de vorige weken. Maar die kleine stap vooruit maakt nog niet dat hij de achterstand met de rest verkleint. Er blijft een diep gat tussen hem en de rest van de groep. Het wordt dus echt wel stilaan tijd om te beseffen dat de wedstrijd niets voor hem is en dat hieraan best een einde komt. Jammer voor zijn goede doel, SOS Kinderdorpen die alle steun kan gebruiken, maar als een wedstrijd zichzelf serieus wilt nemen door Britt vroegtijdig naar huis te sturen, moet het ook zo moedig zijn om de zwakste schakel te laten vallen.
Onbekende nummers in Steracteur, Sterartiest. Het komt niet zo vaak voor, maar van Get Here van Oleta Adams had ik nog nooit gehoord. Tot deze week toen Daisy Thijs met dit nummer de arena werd ingestuurd. En hoe! Ze bracht dit soulvolle nummer ontzettend fantastisch en bewees wat voor een geweldige stem ze wel heeft. Van de drie optredens tot nu toe vond ik dit het beste van haar. Gewoon puur en naturel zonder te vervallen in veel versieringen en krullen in het lied. Enkel het lied laten doordringen op de kracht van de eigen stem. Een zeer straffe prestatie vind ik dat. Daarenboven vind ik het nog eens zo straf omdat ze de aandacht wist te behouden met een voor mij onbekend nummer en het nog eens goed te laten vinden. Dat is een kwaliteit die een sterartiest moet hebben.
Hein Blondeel kreeg deze week Big Yellow Taxi van Counting Crows voorgeschoteld. Een zeer zalig nummer wat in de versie van Counting Crows nog eens versterkt wordt door de warme stem van de leadzanger. Bij Hein ben ik echter minder overtuigd door de stem. Hij draait nu al drie weken mee en nog steeds heb ik nog niet de klik kunnen maken bij zijn stem. Hij kan zingen, zelfs zeer goed, maar zijn stemkleur weet mij niet bij de keel te grijpen en dwingt mij er niet toe om naar hem te luisteren. Hij heeft wel een eigen, kenmerkende stem, maar ze weet mij dus niet te boeien. Maar zoals ik reeds zei, dat betekent niet dat hij slecht zingt. Integendeel zelfs, hij zingt heel goed en kan dus zeker nog heel wat weken meedraaien. Bovendien weet hij ook een eigen interpretatie te geven aan nummers en brengt hij de nummers op zijn eigen manier. Maar ik wacht toch nog altijd op dat ene nummer waarbij alle stukjes perfect in elkaar passen en hij bij mij de klik doet ontstaan.
Na de eerste aflevering werd ze meteen gebombardeerd tot de te verslane kandidate en vorig week is er van dat imago nog niets veranderd. Deze week moest Eline De Munck zich echter wagen aan Toxic van Britney Spears. En dat is geen cadeau als nummer. Omdat het een studionummer is dat enkel tot zijn recht komt als het in een geproducete versie wordt gebracht. Bart De Pauw sloeg de nagel op de kop toen hij zei dat het live nooit zo goed kan overkomen als de singleversie met al de stemeffecten, achtergrondstemmen en beats. En dus op deze manier kwam de liveversie van Eline dan ook minder over dan de singleversie van Britney. Maar Eline heeft in dit nummer wel bewezen dat ze alles in huis heeft om een echte sterartiest te zijn: ze is knap, sexy, heeft een klokvaste stem, beweegt goed op het podium, …. Ik hoor haar liever in de soulvollere nummers, maar al bij al wist ik dit toch ook heel erg te smaken. Ze blijft tot op heden toch nog steeds mijn absolute favoriete.
Vorige week werd Geert Hunaerts gered door de vrijstelling die Cathérine Cools hem gaf. En zij koos voor hem Perfect Day van Lou Reed uit. Een rustig nummer dat Lou Reed toch heel intrigerend brengt. Dat kon echter niet gezegd worden over de versie van Geert. Deze was eerder een beetje slaapwekkend. Hij moet ontzettend zijn best doen om niet uit de bocht te gaan en dat maakt dat hij minder energie over heeft om zijn gevoel in het nummer te leggen. Hij is zeker geen fantastische zanger en dat verwonderde mij wel, want in een ver verleden zong hij nog met de Soapband. Dat kan toch niet echt 100% een succes zijn geweest. Geert balanceert dus telkens weer op de slappe koord van erbij te zijn of er uit te vallen. Een echt lange carrière in deze wedstrijd lijkt mij niet echt in het verschiet te liggen. Daarvoor is hij niet sterk genoeg.
These boots are made for walking is de klassieker bij uitstek van Nancy Sinatra. En Viv Van Dingenen mocht zich hieraan deze week wagen. Afgaande op de vorige twee weken had ik weinig verwachtingen en dat kan soms ook eens in het voordeel van de kandidaat spelen. Want al bij al vond ik dit eigenlijk wel een best te pruimen versie, als je u over bepaalde tekortkomingen kan zetten. En de zang is absoluut één van die tekortkomingen. Ze is niet de nieuwe Maria Callas en het keelzingen kan mij nog steeds niet bekoren, maar ik vond haar er zich deze week wel aardig mee wegkomen met dit nummer. Maar het was vooral de show die ze er rond gaf en het feit dat ze zich perfect wist in te leven in het nummer dat mij deze week toch overtuigde. Ik zie ze nog steeds niet ver komen in deze wedstrijd, maar elke kandidaat heeft ook zeker eens een goede dag. En die had Viv deze keer. Met dank aan het leuke nummer.
Vorige week ziekjes en toch op het podium komen staan en glansrijk naar de volgende ronde. Guillaume Devos bewees dat hij doorzettingsvermogen heeft. Deze week zong hij I want you to want me van Cheap Trick. En dat deed hij ontzettend goed. Ik moet zeggen dat hij een heel aangename stem heeft die mij wel weet te boeien. Daarenboven was het deze week ook heel gecontroleerd gezongen zonder aan overacting te doen. Hij bracht het nummer op een zeer beheerste, maar heel aangename manier. Tenslotte vind ik hem ook wel een sympathieke verschijning op het podium. Wat hem misschien nog niet tot favorietenrol heeft geduwd, is het feit dat hij misschien nog een beetje kleurloos is. Hij is inderdaad sympathiek en rustig en dat is goed, maar het feit dat anderen is meer extroverter zijn maakt dat zij iets meer opvallen. Toch word ik elke week meer en meer fan van Guillaume en hoop dan ook dat hij zeker nog tot de top 5 kan meedraaien.
Hekkensluiter van deze week is de hyperkinetische Kobe Van Herwegen met Shine van Take That. Niet meteen één van mijn lievelingsnummers moet ik zeggen. Maar in de handen van Kobe kon dit wel goed komen. En het kwam redelijk goed, want het was ontzettend goed en krachtig gezongen. Bovendien staat Kobe met het nodige zelfvertrouwen op het podium en komt dit toch nog goed over. Misschien een tikkeltje arrogant, maar het irriteerde mij nog niet. En toch vond ik dit niet de beste performance van Kobe. In het croonergenre van de eerste aflevering paste het plaatje perfect, nu vind ik hem goed, maar toch niet meer echt mijn favoriet. Misschien omdat hij iets te enthousiast is, misschien omdat de stem meer paste bij croonen dan bij popnummers zingen, …. Ik weet het niet, maar hij is een beetje aan het lossen in het favorietengroepje.
De derde show maakte nog eens duidelijk hoe belangrijk de nummerkeuze wel kan zijn. Je merkt dat de kandidaten wel hun best doen, maar als het nummer hen niet ligt, komt het ook niet zo goed over. Terwijl ze dan weer echt kunnen schitteren als alle stukjes in elkaar passen. Maar je moet natuurlijk een basishoeveelheid aan talent hebben. En dat blijft vooral bij Mattias een probleem. Eindelijk zag de kijker dat ook in en stuurde hem naar de pijnbank. Daar wordt hij niet vergezeld van Viv Van Dingenen, die de vorige twee weken bij mij ook onderaan bengelde, want deze werd gered door de vrijstelling. Mattias krijgt het gezelschap van Geert Hunaerts. Ook iemand die onderaan het lijstje aan het bengelen was en dus was ook deze pijnbank gerechtvaardigd. Het wordt nu de keuze tussen die twee en die keuze is voor mij niet zo moeilijk. Mattias is duidelijk de zwakste schakel en mag van mij dan ook de biezen pakken. Toch zie ik hem nog overleven met de hulp van de bakvissen, zeker nu ze zijn blote bast hebben gezien. Helaas zijn de wetten van een sms-competitie niet steeds rechtvaardig.
De goede doelen van de mogelijke afvallers:
Mattias Van De Vijver speelt voor SOS Kinderdorpen. Deze organisatie zorgt ervoor dat kinderen die geen ouders meer hebben of aan hun lot zijn overgelaten toch kunnen opgroeien in nieuwe familieomgeving in hun eigen land. Dat doet men door het bouwen van speciale kinderdorpen, die niet alleen zorgen voor huisvesting, maar ook voor onderwijs, medische en sociale begeleiding. Sinds de organisatie in 1949 werd opgericht werden er reeds 482 SOS kinderdorpen gebouwd, waaronder 1 in België (kinderdorp Chantevent in Bande), en hebben reeds meer dan 66.000 kinderen in 132 landen een nieuwe toekomst gekregen. De 25.000 euro die Mattias kan bij elkaar zingen, zal specifiek worden gebruikt voor het SOS Kinderdorp Kara in Togo. Met het geld hoopt men het medisch centrum te voorzien van een operatiekwartier. SOS Kinderdorpen kunnen ook buiten de wedstrijd om steeds gesteund worden door een gift te doen op het rekeningnummer 310-1890444-97 (algemeen rekeningnummer) of op het rekeningnummer 310-1890706-68 (steun SOS Kinderdorp Chantevent in België). Meer info vind je op de website.
Greenpeace is het nobele doel dat Geert Hunaerts uitkoos van de wedstrijd. Iedereen kent ondertussen Greenpeace al wel. Deze internationale milieuorganisatie zet zich overal ter wereld in voor het behoud van onze planeet door acties te voeren tegen kernafval, de jacht op zeehonden en walvissen, de opwarming van de aarde, …. Men heeft verschillende thema’s waarrond men werkt en Geert speelt specifiek voor het thema Oceanen en Zeeën. De 25.000 euro die hij kan winnen, zal gebruikt worden in de strijd om de walvisvangst stop te zetten. Daarvoor is Greenpeace ook van plan om een 20-tal walvissen per satelliet te volgen om zo aan te tonen dat wetenschappelijk onderzoek op walvissen ook mogelijk is zonder dat men ze daarvoor hoeft te doden. Greenpeace heeft natuurlijk ook buiten de wedstrijd om uw steun nodig en dat kan door een gift te storten op het rekeningnummer 001-1380706-84. Meer info vind je op de website.
De nummers voor volgende week:
Geert: I will follow – U2
Mattias: You don’t know - Milow
Johan: Se bastasse una canzone - Eros Ramazzotti
Mark: Everything - Michael Bublé
Daisy: Walking on sunshine - Katrina & the Waves
Hein: Dreadlock Holiday - 10 CC
Free: We are family - Sister Sledge
Eline: Don't speak - No Doubt
Viv: Mijn vriend Benjamin - Louis Neefs
Guillaume: Hou me vast - Volumia
Kobe: Let's twist again - Chubby Checker
Slecht nieuws voor de een, is natuurlijk goed nieuws voor de ander. Johan Terryn werd voor een tweede keer op rij gered door het publiek en mocht terug het podium op om Vertigo van U2 ten berde te brengen. En het was meteen duidelijk dat hij heel goed naar de videoclip en naar de manieren van Bono heeft gekeken. Daardoor kwam het geheel iets minder authentiek over en was het meer een soundmixshow dan een echte zangwedstrijd. Qua zang was ik ook niet echt overdonderd. Ik vind dat Johan eigenlijk geen echte zangstem heeft die nummers kan dragen. Het was zeker niet vals gezongen, maar hij heeft geen stem die de aandacht kan grijpen of vasthouden. Daardoor beklijft het geheel ook veel minder. Hij doet zijn liedje, maar bij de volgende sterartiest ben je hem eigenlijk al vergeten. En zo ging het gisteren eigenlijk ook bij Vertigo. Hij deed zijn ding, het was beter dan vorige week, maar niet genoeg om te blijven hangen.
Mark Tijsman speelde mee in de musical Mamma Mia en werd daarvoor bekroond met een award voor beste bijrol. Dat schept natuurlijk verwachtingen voor deze week, toen hij het titelnummer van Abba moest brengen. En meestal als ik bepaalde verwachtingen heb, slaagt men er niet in om deze waar te maken. En dat was toch ook wel het geval bij Mark. OK, we weten dat hij een zeer goede zanger is die niet gauw een valse noot zal laten vallen. En bij Mamma Mia vielen er zeker geen op te rapen. Maar het probleem bij Mark blijft dat hij u weinig meer geeft dan goed zingen. Ik vond zijn versie een beetje braafjes gebracht zonder al te veel swung. Daarenboven blijft hij een houten Klaas op het podium wat niet echt bevorderend werkt. Ik vind wel dat hij elke week toont hoe goed hij wel is in het schouderdansen. Het blijft bij Mark dus elke week een beetje hetzelfde verhaal: een goede zanger, en op basis daarvan verdient hij het om nog vele weken door te gaan, maar voor een winnaar te zijn mist hij dat extra meer.
Free Souffriau had de moeilijke taak om na de hoge vlucht van vorige week in de lucht te blijven hangen. Of een nummer als Let’s hear it from the boy van Denise Williams daarbij helpt, durf ik te betwijfelen. Het nummer is een commerciële prulletje waar je eigenlijk maar weinig mee kunt scoren. Natuurlijk heeft Free talent zat en heeft ze het nummer vlekkeloos en vlot gebracht, maar het maakte natuurlijk geen diepe indruk zoals vorige week. Ze heeft bewezen dat ze zulke nummers ook aankan en dat ze ook enige commerciële waarde heeft, maar iemand met zo’n prachtige stem verdient eigenlijk veel beter en betere nummers om dat te bewijzen. Natuurlijk heeft ze de songkeuze niet zelf in de hand, maar ik hoop dat ze de volgende weken toch wat meer kan bewijzen. Ondertussen blijft ze één van mijn favorietjes.
Ik ben fan van Free, maar ben absoluut geen fan van Mattias Van De Vijver. De vorige twee weken heeft hij mij niet echt overtuigd en vroeg ik me meermaals af wat hij in de wedstrijd te zoeken had. Ik ben er nog altijd niet uit en was eigenlijk niet echt benieuwd naar zijn versie van Everlasting love van Love Affair. En ja hoor, het was weer niet echt om aan te horen met veel valse noten. Toch vond ik dat er enige vooruitgang was in de zin dat zijn stem iets minder irritant klonk dan de vorige weken. Maar die kleine stap vooruit maakt nog niet dat hij de achterstand met de rest verkleint. Er blijft een diep gat tussen hem en de rest van de groep. Het wordt dus echt wel stilaan tijd om te beseffen dat de wedstrijd niets voor hem is en dat hieraan best een einde komt. Jammer voor zijn goede doel, SOS Kinderdorpen die alle steun kan gebruiken, maar als een wedstrijd zichzelf serieus wilt nemen door Britt vroegtijdig naar huis te sturen, moet het ook zo moedig zijn om de zwakste schakel te laten vallen.
Onbekende nummers in Steracteur, Sterartiest. Het komt niet zo vaak voor, maar van Get Here van Oleta Adams had ik nog nooit gehoord. Tot deze week toen Daisy Thijs met dit nummer de arena werd ingestuurd. En hoe! Ze bracht dit soulvolle nummer ontzettend fantastisch en bewees wat voor een geweldige stem ze wel heeft. Van de drie optredens tot nu toe vond ik dit het beste van haar. Gewoon puur en naturel zonder te vervallen in veel versieringen en krullen in het lied. Enkel het lied laten doordringen op de kracht van de eigen stem. Een zeer straffe prestatie vind ik dat. Daarenboven vind ik het nog eens zo straf omdat ze de aandacht wist te behouden met een voor mij onbekend nummer en het nog eens goed te laten vinden. Dat is een kwaliteit die een sterartiest moet hebben.
Hein Blondeel kreeg deze week Big Yellow Taxi van Counting Crows voorgeschoteld. Een zeer zalig nummer wat in de versie van Counting Crows nog eens versterkt wordt door de warme stem van de leadzanger. Bij Hein ben ik echter minder overtuigd door de stem. Hij draait nu al drie weken mee en nog steeds heb ik nog niet de klik kunnen maken bij zijn stem. Hij kan zingen, zelfs zeer goed, maar zijn stemkleur weet mij niet bij de keel te grijpen en dwingt mij er niet toe om naar hem te luisteren. Hij heeft wel een eigen, kenmerkende stem, maar ze weet mij dus niet te boeien. Maar zoals ik reeds zei, dat betekent niet dat hij slecht zingt. Integendeel zelfs, hij zingt heel goed en kan dus zeker nog heel wat weken meedraaien. Bovendien weet hij ook een eigen interpretatie te geven aan nummers en brengt hij de nummers op zijn eigen manier. Maar ik wacht toch nog altijd op dat ene nummer waarbij alle stukjes perfect in elkaar passen en hij bij mij de klik doet ontstaan.
Na de eerste aflevering werd ze meteen gebombardeerd tot de te verslane kandidate en vorig week is er van dat imago nog niets veranderd. Deze week moest Eline De Munck zich echter wagen aan Toxic van Britney Spears. En dat is geen cadeau als nummer. Omdat het een studionummer is dat enkel tot zijn recht komt als het in een geproducete versie wordt gebracht. Bart De Pauw sloeg de nagel op de kop toen hij zei dat het live nooit zo goed kan overkomen als de singleversie met al de stemeffecten, achtergrondstemmen en beats. En dus op deze manier kwam de liveversie van Eline dan ook minder over dan de singleversie van Britney. Maar Eline heeft in dit nummer wel bewezen dat ze alles in huis heeft om een echte sterartiest te zijn: ze is knap, sexy, heeft een klokvaste stem, beweegt goed op het podium, …. Ik hoor haar liever in de soulvollere nummers, maar al bij al wist ik dit toch ook heel erg te smaken. Ze blijft tot op heden toch nog steeds mijn absolute favoriete.
Vorige week werd Geert Hunaerts gered door de vrijstelling die Cathérine Cools hem gaf. En zij koos voor hem Perfect Day van Lou Reed uit. Een rustig nummer dat Lou Reed toch heel intrigerend brengt. Dat kon echter niet gezegd worden over de versie van Geert. Deze was eerder een beetje slaapwekkend. Hij moet ontzettend zijn best doen om niet uit de bocht te gaan en dat maakt dat hij minder energie over heeft om zijn gevoel in het nummer te leggen. Hij is zeker geen fantastische zanger en dat verwonderde mij wel, want in een ver verleden zong hij nog met de Soapband. Dat kan toch niet echt 100% een succes zijn geweest. Geert balanceert dus telkens weer op de slappe koord van erbij te zijn of er uit te vallen. Een echt lange carrière in deze wedstrijd lijkt mij niet echt in het verschiet te liggen. Daarvoor is hij niet sterk genoeg.
These boots are made for walking is de klassieker bij uitstek van Nancy Sinatra. En Viv Van Dingenen mocht zich hieraan deze week wagen. Afgaande op de vorige twee weken had ik weinig verwachtingen en dat kan soms ook eens in het voordeel van de kandidaat spelen. Want al bij al vond ik dit eigenlijk wel een best te pruimen versie, als je u over bepaalde tekortkomingen kan zetten. En de zang is absoluut één van die tekortkomingen. Ze is niet de nieuwe Maria Callas en het keelzingen kan mij nog steeds niet bekoren, maar ik vond haar er zich deze week wel aardig mee wegkomen met dit nummer. Maar het was vooral de show die ze er rond gaf en het feit dat ze zich perfect wist in te leven in het nummer dat mij deze week toch overtuigde. Ik zie ze nog steeds niet ver komen in deze wedstrijd, maar elke kandidaat heeft ook zeker eens een goede dag. En die had Viv deze keer. Met dank aan het leuke nummer.
Vorige week ziekjes en toch op het podium komen staan en glansrijk naar de volgende ronde. Guillaume Devos bewees dat hij doorzettingsvermogen heeft. Deze week zong hij I want you to want me van Cheap Trick. En dat deed hij ontzettend goed. Ik moet zeggen dat hij een heel aangename stem heeft die mij wel weet te boeien. Daarenboven was het deze week ook heel gecontroleerd gezongen zonder aan overacting te doen. Hij bracht het nummer op een zeer beheerste, maar heel aangename manier. Tenslotte vind ik hem ook wel een sympathieke verschijning op het podium. Wat hem misschien nog niet tot favorietenrol heeft geduwd, is het feit dat hij misschien nog een beetje kleurloos is. Hij is inderdaad sympathiek en rustig en dat is goed, maar het feit dat anderen is meer extroverter zijn maakt dat zij iets meer opvallen. Toch word ik elke week meer en meer fan van Guillaume en hoop dan ook dat hij zeker nog tot de top 5 kan meedraaien.
Hekkensluiter van deze week is de hyperkinetische Kobe Van Herwegen met Shine van Take That. Niet meteen één van mijn lievelingsnummers moet ik zeggen. Maar in de handen van Kobe kon dit wel goed komen. En het kwam redelijk goed, want het was ontzettend goed en krachtig gezongen. Bovendien staat Kobe met het nodige zelfvertrouwen op het podium en komt dit toch nog goed over. Misschien een tikkeltje arrogant, maar het irriteerde mij nog niet. En toch vond ik dit niet de beste performance van Kobe. In het croonergenre van de eerste aflevering paste het plaatje perfect, nu vind ik hem goed, maar toch niet meer echt mijn favoriet. Misschien omdat hij iets te enthousiast is, misschien omdat de stem meer paste bij croonen dan bij popnummers zingen, …. Ik weet het niet, maar hij is een beetje aan het lossen in het favorietengroepje.
De derde show maakte nog eens duidelijk hoe belangrijk de nummerkeuze wel kan zijn. Je merkt dat de kandidaten wel hun best doen, maar als het nummer hen niet ligt, komt het ook niet zo goed over. Terwijl ze dan weer echt kunnen schitteren als alle stukjes in elkaar passen. Maar je moet natuurlijk een basishoeveelheid aan talent hebben. En dat blijft vooral bij Mattias een probleem. Eindelijk zag de kijker dat ook in en stuurde hem naar de pijnbank. Daar wordt hij niet vergezeld van Viv Van Dingenen, die de vorige twee weken bij mij ook onderaan bengelde, want deze werd gered door de vrijstelling. Mattias krijgt het gezelschap van Geert Hunaerts. Ook iemand die onderaan het lijstje aan het bengelen was en dus was ook deze pijnbank gerechtvaardigd. Het wordt nu de keuze tussen die twee en die keuze is voor mij niet zo moeilijk. Mattias is duidelijk de zwakste schakel en mag van mij dan ook de biezen pakken. Toch zie ik hem nog overleven met de hulp van de bakvissen, zeker nu ze zijn blote bast hebben gezien. Helaas zijn de wetten van een sms-competitie niet steeds rechtvaardig.
De goede doelen van de mogelijke afvallers:
Mattias Van De Vijver speelt voor SOS Kinderdorpen. Deze organisatie zorgt ervoor dat kinderen die geen ouders meer hebben of aan hun lot zijn overgelaten toch kunnen opgroeien in nieuwe familieomgeving in hun eigen land. Dat doet men door het bouwen van speciale kinderdorpen, die niet alleen zorgen voor huisvesting, maar ook voor onderwijs, medische en sociale begeleiding. Sinds de organisatie in 1949 werd opgericht werden er reeds 482 SOS kinderdorpen gebouwd, waaronder 1 in België (kinderdorp Chantevent in Bande), en hebben reeds meer dan 66.000 kinderen in 132 landen een nieuwe toekomst gekregen. De 25.000 euro die Mattias kan bij elkaar zingen, zal specifiek worden gebruikt voor het SOS Kinderdorp Kara in Togo. Met het geld hoopt men het medisch centrum te voorzien van een operatiekwartier. SOS Kinderdorpen kunnen ook buiten de wedstrijd om steeds gesteund worden door een gift te doen op het rekeningnummer 310-1890444-97 (algemeen rekeningnummer) of op het rekeningnummer 310-1890706-68 (steun SOS Kinderdorp Chantevent in België). Meer info vind je op de website.
Greenpeace is het nobele doel dat Geert Hunaerts uitkoos van de wedstrijd. Iedereen kent ondertussen Greenpeace al wel. Deze internationale milieuorganisatie zet zich overal ter wereld in voor het behoud van onze planeet door acties te voeren tegen kernafval, de jacht op zeehonden en walvissen, de opwarming van de aarde, …. Men heeft verschillende thema’s waarrond men werkt en Geert speelt specifiek voor het thema Oceanen en Zeeën. De 25.000 euro die hij kan winnen, zal gebruikt worden in de strijd om de walvisvangst stop te zetten. Daarvoor is Greenpeace ook van plan om een 20-tal walvissen per satelliet te volgen om zo aan te tonen dat wetenschappelijk onderzoek op walvissen ook mogelijk is zonder dat men ze daarvoor hoeft te doden. Greenpeace heeft natuurlijk ook buiten de wedstrijd om uw steun nodig en dat kan door een gift te storten op het rekeningnummer 001-1380706-84. Meer info vind je op de website.
De nummers voor volgende week:
Geert: I will follow – U2
Mattias: You don’t know - Milow
Johan: Se bastasse una canzone - Eros Ramazzotti
Mark: Everything - Michael Bublé
Daisy: Walking on sunshine - Katrina & the Waves
Hein: Dreadlock Holiday - 10 CC
Free: We are family - Sister Sledge
Eline: Don't speak - No Doubt
Viv: Mijn vriend Benjamin - Louis Neefs
Guillaume: Hou me vast - Volumia
Kobe: Let's twist again - Chubby Checker
Labels: steracteur sterartiest
0 Comments:
Een reactie posten
<< Home