100 dagen later...

Het is dinsdag zover. 100 dagen na de verkiezingen en nog steeds geen regering. Iedereen weet dat het moeilijke regeringsonderhandelingen gingen worden en men moet natuurlijk de tijd krijgen om een goed programma uit te werken. Dat daar dus tijd in kruipt is normaal. Maar hoeveel onderhandelingen zijn er nu eigenlijk de afgelopen weken al geweest? Een beetje geklets hier en een paar overeenkomstjes daar, dat wel, maar voor de rest zijn er vooral loopgraven gegraven waar men zich in heeft verscholen. Maar onderhandelen? Dat zat er toch nog niet in. Ik denk dat het hoogtijd wordt dat de partijen moeten beseffen dat men zich niet kan blijven ingraven. Want 100 dagen onderhandelen betekent ook dat het land al 100 dagen lang lam ligt. Er worden geen beslissingen genomen, geen maatregelen, er wordt niet aan goed bestuur voor de mensen gedaan. Het wordt eens stilletjes aan tijd dat men daar ook eens rekening mee begint te houden. En dat men allemaal inziet dat iedereen water in de wijn moet doen. Maar op de manier dat men nu bezig is, komt men er natuurlijk niet. Want bij elke druppel water in de wijn worden er voorwaarden aan vastgeknoopt die neerkomen op twee extra druppels wijn, waardoor het effect natuurlijk nihil is. Wordt het misschien niet tijd om de staatshervorming toch los te koppelen van de regeringsvorming zodat er terug kan worden bestuurd (misschien kan men gedurende twee jaar een staatshervorming voorbereiden met alle partijen die doorgevoerd wordt bij vroegtijdige verkiezingen in 2009, waarbij men afspreekt dat vanaf die dag federale en regionale verkiezingen samenvallen op 1 dag)? Dat er terug beslissingen worden genomen die zo belangrijk zijn? Elke dag langer onderhandelen is bijvoorbeeld nu al elke dag een superboete extra erbij in het kader van de problematiek Zaventem. Straks heeft men een regering, maar geen geld om regeringetje te spelen. En dan zijn er nog de economische problemen, de problemen rond vergrijzing, de milieuproblematiek, de justitieproblemen, …. Er zijn zoveel problemen die de aandacht vragen van een regering. Wordt het dus niet stilaan tijd dat men aan deze problemen begint te werken?