Nieuw volk op de werkvloer
Vrijdag was ik een dagje thuis en was er nog geen wolkje aan de lucht. Deze ochtend ga ik naar kantoor en wat blijkt? Er zou nieuw volk beginnen vandaag. Blijkbaar heeft men geen nachtje slapen nodig bij mijn bazen, maar heeft men op 1 dag een beslissing genomen. OK, ik wist wel dat men nieuw volk zocht, maar dat het zo snel zou gaan, dat was toch even slikken.
Nu het was nog meer slikken toen de nieuweling het kantoor binnenwandelde. Hij kwam met een ongelofelijke zwier en flair binnengewandeld en met een arrogantie alsof hij meteen ons kantoor runde. Op zich vond ik het nog wel een grappig zicht, maar er waren toch wel enkelen beledigend omdat hij hun niet echt begroette en een beetje een air vertoonde. Op nog geen vijf minuten tijd had hij meteen al een naam en dacht iedereen van “what the fuck is dat?” In die drie jaar dat ik op het boekhoudkantoor werk, heb ik al veel nieuw volk zien bijkomen, maar nog nooit eerder zag ik zo’n vijandigheid tegenover een nieuweling. En dat terwijl ik dacht van “goh, die jongen heeft misschien een verkeerde indruk gegeven, maar geef die jongen toch wat tijd om zich aan te passen. Ga niet af op die eerste indruk die misschien niet echt gepast was, maar zie op het einde van de week wat die jongen te bieden heeft.”
Nu moet ik voor de eerlijkheid ook al zeggen dat er een paar bevooroordeeld waren. Want twee van mijn collega’s hebben nog met die jongen in de klas gezeten en één ervan, Bart, liet zich niet positief uit over hem. De jongen kwam niet echt veel naar de les en had altijd tweede zit aan zijn been. Maar hij was er toch telkens door en ik heb de indruk dat dit voor wat wrevel heeft gezorgd. Bovendien ziet de nieuweling mij er een vlot type uit dat gemakkelijk toch populair kan zijn en voor de nodige ambiance kan zorgen. En die dus voor een deel de aandacht naar zich toe trekt, iets wat mijn andere collega Bart toch ook graag heeft. En misschien dat ze daardoor niet zo goed overeenkwamen. Want beiden willen de aandacht naar zich toe trekken en als de ene ze dan niet krijgt en de andere wel…. Maar kortom, mijn collega Bart liet zich niet echt positief uit over de nieuweling en zijn mening beïnvloedde toch ook wel een beetje de sfeer.
Ik ben nu eens benieuwd hoe de sfeer zich gaat evolueren. Vandaag was de chagrijnigste van mijn collega’s nog niet aanwezig en ik denk dat dit morgen of één van de komende dagen nog eens voor vuurwerk kan zorgen als zij terug is en hij iets doet wat haar niet aanstaat. Iets waar ikzelf en velen mijn collega’s ook al kunnen over meespreken. Sommige mensen zijn niet altijd de aangenaamste mensen om mee samen te werken. Maar ik ben ook benieuwd hoe de anderen zich nu tegenover de nieuweling gaan positioneren. Ik heb de indruk dat ze nu hem scherper in het oog gaan houden en dat ze bij de minste misstap al eens hun ongenoegen gaan uiten. Een houding die ik mij niet wil aanmeten. De jongen verdient voor mij een eerlijke kans. Het is inderdaad niet leuk wanneer iemand niet echt past in de groep en moeilijk is om mee samen te werken. Maar je moet hem wel de tijd geven om hem inzicht te doen krijgen in het kantoor en in de verschillende karakters. En ik vind dat je hem ook ruimte moet geven om toch zichzelf te zijn. OK, als hij een arrogante etter is, dan zal dit vroeg of laat tot spanningen en moeilijkheden leiden. Maar het is niet omdat iemand meer zelfvertrouwen heeft en een beetje last dreigt te hebben van een air dat hij zich daarvoor niet zou kunnen integreren in de groep en er geen volwaardig deel van zou kunnen uitmaken.
Maar ik ben dus echt wel benieuwd hoe het nu verder zal gaan. Niets is zo interessant en plezant als mensen te observeren en te zien hoe ze op allerlei dingen reageren zonder dat we hiervoor Big Brother toestanden moeten krijgen waar situaties en reacties worden uitgelokt. Hier gaat het toch nog om een natuurlijk biotoop en het is dan leuk om mensen in hun vooroordelen bevestigd te zien. Eén jammer ding is misschien dat je zo weinig jezelf in de spiegel kunt zien en zo moeilijk uzelf kunt observeren. Maar dat is voer voor mijn andere collega’s die een vette kluif aan mij kunnen hebben op dat gebied.
Nu het was nog meer slikken toen de nieuweling het kantoor binnenwandelde. Hij kwam met een ongelofelijke zwier en flair binnengewandeld en met een arrogantie alsof hij meteen ons kantoor runde. Op zich vond ik het nog wel een grappig zicht, maar er waren toch wel enkelen beledigend omdat hij hun niet echt begroette en een beetje een air vertoonde. Op nog geen vijf minuten tijd had hij meteen al een naam en dacht iedereen van “what the fuck is dat?” In die drie jaar dat ik op het boekhoudkantoor werk, heb ik al veel nieuw volk zien bijkomen, maar nog nooit eerder zag ik zo’n vijandigheid tegenover een nieuweling. En dat terwijl ik dacht van “goh, die jongen heeft misschien een verkeerde indruk gegeven, maar geef die jongen toch wat tijd om zich aan te passen. Ga niet af op die eerste indruk die misschien niet echt gepast was, maar zie op het einde van de week wat die jongen te bieden heeft.”
Nu moet ik voor de eerlijkheid ook al zeggen dat er een paar bevooroordeeld waren. Want twee van mijn collega’s hebben nog met die jongen in de klas gezeten en één ervan, Bart, liet zich niet positief uit over hem. De jongen kwam niet echt veel naar de les en had altijd tweede zit aan zijn been. Maar hij was er toch telkens door en ik heb de indruk dat dit voor wat wrevel heeft gezorgd. Bovendien ziet de nieuweling mij er een vlot type uit dat gemakkelijk toch populair kan zijn en voor de nodige ambiance kan zorgen. En die dus voor een deel de aandacht naar zich toe trekt, iets wat mijn andere collega Bart toch ook graag heeft. En misschien dat ze daardoor niet zo goed overeenkwamen. Want beiden willen de aandacht naar zich toe trekken en als de ene ze dan niet krijgt en de andere wel…. Maar kortom, mijn collega Bart liet zich niet echt positief uit over de nieuweling en zijn mening beïnvloedde toch ook wel een beetje de sfeer.
Ik ben nu eens benieuwd hoe de sfeer zich gaat evolueren. Vandaag was de chagrijnigste van mijn collega’s nog niet aanwezig en ik denk dat dit morgen of één van de komende dagen nog eens voor vuurwerk kan zorgen als zij terug is en hij iets doet wat haar niet aanstaat. Iets waar ikzelf en velen mijn collega’s ook al kunnen over meespreken. Sommige mensen zijn niet altijd de aangenaamste mensen om mee samen te werken. Maar ik ben ook benieuwd hoe de anderen zich nu tegenover de nieuweling gaan positioneren. Ik heb de indruk dat ze nu hem scherper in het oog gaan houden en dat ze bij de minste misstap al eens hun ongenoegen gaan uiten. Een houding die ik mij niet wil aanmeten. De jongen verdient voor mij een eerlijke kans. Het is inderdaad niet leuk wanneer iemand niet echt past in de groep en moeilijk is om mee samen te werken. Maar je moet hem wel de tijd geven om hem inzicht te doen krijgen in het kantoor en in de verschillende karakters. En ik vind dat je hem ook ruimte moet geven om toch zichzelf te zijn. OK, als hij een arrogante etter is, dan zal dit vroeg of laat tot spanningen en moeilijkheden leiden. Maar het is niet omdat iemand meer zelfvertrouwen heeft en een beetje last dreigt te hebben van een air dat hij zich daarvoor niet zou kunnen integreren in de groep en er geen volwaardig deel van zou kunnen uitmaken.
Maar ik ben dus echt wel benieuwd hoe het nu verder zal gaan. Niets is zo interessant en plezant als mensen te observeren en te zien hoe ze op allerlei dingen reageren zonder dat we hiervoor Big Brother toestanden moeten krijgen waar situaties en reacties worden uitgelokt. Hier gaat het toch nog om een natuurlijk biotoop en het is dan leuk om mensen in hun vooroordelen bevestigd te zien. Eén jammer ding is misschien dat je zo weinig jezelf in de spiegel kunt zien en zo moeilijk uzelf kunt observeren. Maar dat is voer voor mijn andere collega’s die een vette kluif aan mij kunnen hebben op dat gebied.
Labels: persoonlijk
0 Comments:
Een reactie posten
<< Home