Wie zit er te wachten op Idool 2007?

Vanaf volgende week dinsdag gaat VTM weer op zoek naar een nieuw idool, hét idool van 2007. Na een pauze van zo’n twee jaar, waarin we ook nog eens Star Academy, X-factor en Eurosong op ons bord geserveerd kregen, haalt men het succesvolle format nog eens van stal. Weliswaar geüpdatet aan 2007: een nieuwe jury, een nieuw selectiesysteem in de kleine voorrondes in het kader van het gelijkekansenbeleid van minister Van Brempt, nieuwe uitzendschema’s, …. Alleen is de vraag natuurlijk wie er op een nieuw idool zit te wachten?

Ik sta altijd open voor nieuwe talenten en idolen die een nieuwe frisse wind door het muzieklandschap doen waaien. En nieuw talent moet de nodige kansen krijgen om zich te bewijzen en een forum krijgen om een groot publiek te kunnen overtuigen. Alleen ben ik niet meer zeker of Idool 2007 wel een geschikt medium is. De 2004-editie liet mij namelijk met een kater achter. Omdat alles in tegenstelling tot de eerste editie nog meer op het commerciële kwam te liggen. Terwijl in de eerste editie men de kandidaten nog enige vrijheid en persoonlijkheid gunde, probeerde men in de 2004-editie iedereen onder de duim te houden en wou men er een plastieken idool van maken. Iemand die deed wat er hem gezegd werd en die enkel diende om geld in het laatje te brengen zonder dat hij iets teweeg bracht in muziekland.

Bovendien vraag ik me ook af wat de impact nog kan zijn van een nieuwe Idool-editie. Wat heeft de tweede editie ons eigenlijk opgeleverd behalve een toenemende moeheid voor dit soort van talentenjachten? Een (verdiende) winnaar die zichzelf niet mocht zijn en die zich zo onmogelijk maakte en een hele reeks nieuwelingen die nooit echt baanbrekend zijn geweest en nu reeds tot een soort van B-list-artiesten zijn gedegradeerd. Een gebrek aan ondersteuning en kansen zullen de fans nu roepen. Inderdaad, maar vooral een gebrek aan kansen om persoonlijkheid te tonen. Persoonlijkheid die een idool nodig heeft. Zoals bijvoorbeeld bij kandidaten van de eerste editie. Natalia kon zich profileren op haar sterke persoonlijkheid als vrouw met ballen. Brahim aan de andere kant kon zich dan weer profileren als de moderne hiphop/r&b-ster met gimmicks en catchy deuntjes.

En helaas vrees ik dat die geschiedenis zich zal herhalen in de nieuwe editie. Je weet natuurlijk nooit dat men het deelnemersveld gaat openbreken en voor minder voor de hand liggende kandidaten heeft gekozen. Maar daar vrees ik helaas voor. Daar zal zelfs Herman Schueremans niet veel aan veranderen. Ik weet trouwens niet wat hij eigenlijk in de jury te zoeken heeft. Geen haar op zijn hoofd die er aan zal denken om een Idoolwinnaar op zijn weide in Werchter te laten spelen (heeft hij in vorige interviews al duidelijk laten blijken), dus waarom dan jureren? Om ineens mea culpa te slaan of zou het toch voor het geld zijn? Maar ik denk dus niet dat Idool ineens een rockcircus gaat worden of dat de kandidaten vrij gaan zijn om te zijn wie ze zijn en de muziek te mogen brengen die ze echt zelf willen brengen. Ik denk dan ook om de kelk deze keer aan mij te laten passeren. Ik zal het vanop een afstand volgen en misschien zit er uiteindelijk toch nog iemand interessant tussen de laatste 10. Die moet natuurlijk niet winnen, maar mag eervol uit het spel gespeeld worden om getroost te worden met een interessant platencontract op zak. Helaas gebeurt dat alleen maar in Amerika en Engeland.