Wat dwaalde er door mijn gedachten?
David Beckham maakt een transfer naar de Amerikaanse LA Galaxy en meteen was het wereldnieuws. Niet alleen op de sportpagina’s werd zijn transfer becommentarieerd, ook in de showbizzrubrieken en roddelrubrieken was David Beckham weer helemaal hot. Niet verwonderlijk, want David Beckham is een product van de media geworden. Hij moet maar een scheet laten of het staat de dag daarop wel in een of andere krant. Natuurlijk werkt hij het ook een beetje in de hand en we kunnen hem gerust mediageil noemen. Tja, van zijn voetbalkwaliteiten moet hij vandaag de dag niet meer hebben. Is dat misschien de reden dat hij nu naar Amerika gaat, behalve ook het geld? Het speelt zeker mee, maar ik herken een patroon in de carrière van David Beckham dat het mij niet verwondert dat hij naar Amerika gaat. Wat is dat patroon? Hij heeft zeker voetbaltalent en hij weet als geen ander de perfecte voorzet of hoekschop te geven, maar een echt wonderkind is hij nu ook weer niet. Maar de media houdt van hem en in het begin blazen ze zijn hele figuur op tot een ware hype. Dat was het geval in Engeland en later ook in Spanje. Maar na een tijd begint alles te tanen. Men wordt Beckham-moe, zowel op het veld als in de media. En dan beginnen dezelfde media de man die ze eerst zo op handen hebben gedragen naar de afgrond te leiden. Men begint kritiek te hebben op zijn spel, er ontstaan roddels over scheidingen en huwelijksproblemen, elke scheet die hij nu laat, is voer voor spot en dergelijke. En net als hij kopje dreigt onder te gaan, verhuist hij naar een heel andere wereld. Toen de Beckhamhype in Engeland over was, vluchtte hij naar Spanje. Nu is daar de hype ook voorbij en moet hij dus naar een andere oorden vluchten. Maar de ganse Beckham-moeheid was in heel Europa merkbaar. Amerika is dan geen onlogische keuze, want daar kennen ze Beckham nog niet zo goed en kan gans de cyclus opnieuw beginnen. Eerst ophemelen en de hype kan opnieuw beginnen (nu al verkocht LA Galaxy duizend abonnementen meer op 1 dag ten gevolge van de transfer), maar na enkele maanden krijgt men een overdosis Beckham en kan men daar beginnen aan het tackelen van het godenkind. Maar ondertussen heeft hij de miljoenen binnengerijfd, en heeft iedereen zijn graantje proberen mee te pikken, en kan hij na zijn Amerikaans avontuur met een gerust hart vluchten naar de Caraïben om van zijn pensioen te genieten. Wie durft nog te zeggen dat Beckham een dommerik is?
Voelt u de verkiezingskoorts ook al? Natuurlijk als de koorts te hoog is, begint men al eens te hallucineren. Zoals Didier Reynders gisteren die vond dat de verkiezingen maar in juni moesten gehouden worden, zodat de mensen langer kunnen genieten van Paars. Waar moeten wij in godsnaam over genieten? Ik weet niet op welke planeet de heer Reynders de voorbije maanden heeft geleefd, maar ik hoor in de woorden van de gewone man maar weinig vertrouwen over de huidige regering. Volgens mij wilt die gewoon een maand langer wedde als minister uit schrik dat hij zijn vakantiegeld niet uitbetaald krijgt. En dan het Vlaams Belang die schrikt heeft van 1 man? Tja, van hun geweten hebben ze natuurlijk geen bang, maar van Jean-Marie Dedecker! Hola, daar passen ze wel mee op, want straks gaat hij met duizenden stemmen gaan lopen en verliezen ze weer al psychologisch de verkiezingen. Philip Dewinter moet nogal nachtmerries hebben tegenwoordig. Eerst Patrick Janssens, nu Jean-Marie Dedecker. Hij zag er dan ook maar bleekjes uit op hun nieuwjaarsreceptie. En tenslotte sloeg de koorts ook toe bij Groen!? Maar daar sloeg de koorts wel heel groen uit. Want de partij voerde psychologische testen in en de kandidaten moesten een opstelletje schrijven. De groene kleuternaïviteit kent duidelijk geen grenzen. Maar toppunt is wel dat men nu onbekende mensen de lijsten laat aanvoeren en dat de grote beloften van de partij in het zand bijten. Pijnlijk bijvoorbeeld voor Els Keytsman die al jaren een groot talent wordt genoemd en die vorige week in Knack haar ambitie niet onder stoelen of banken stak, maar gewoonweg door de partij voor ze nog een kans heeft gehad om zich te bewijzen alweer aan de kant wordt gezet. Maar ze neemt niemand iets persoonlijk kwalijk. Alleen vraag ik me nu af wie er nu in godsnaam gaat stemmen op iemand die we van haar noch pluimen kennen, die nog nooit in de media zijn geweest, van wie de standpunten niet kennen, …. Zijn ze nu echt zo dom bij Groen! dat ze denken dat die psychologische test op een kiezer indruk gaat maken. En tuurlijk is Groen! meer een ideologische partij die meer om haar programma geeft dan om de postjes en personen, maar je moet natuurlijk ook als kiezer vertrouwen hebben dat iemand het programma kan waarmaken en de nodige kwaliteiten heeft. Ik weet niet wat ze van plan zijn bij die partij, maar binnenkort hebben ze denk ik heel veel tijd om in het bos te vertoeven. Heel wat meer dan dat ze in het parlement kunnen vertoeven.
Voelt u de verkiezingskoorts ook al? Natuurlijk als de koorts te hoog is, begint men al eens te hallucineren. Zoals Didier Reynders gisteren die vond dat de verkiezingen maar in juni moesten gehouden worden, zodat de mensen langer kunnen genieten van Paars. Waar moeten wij in godsnaam over genieten? Ik weet niet op welke planeet de heer Reynders de voorbije maanden heeft geleefd, maar ik hoor in de woorden van de gewone man maar weinig vertrouwen over de huidige regering. Volgens mij wilt die gewoon een maand langer wedde als minister uit schrik dat hij zijn vakantiegeld niet uitbetaald krijgt. En dan het Vlaams Belang die schrikt heeft van 1 man? Tja, van hun geweten hebben ze natuurlijk geen bang, maar van Jean-Marie Dedecker! Hola, daar passen ze wel mee op, want straks gaat hij met duizenden stemmen gaan lopen en verliezen ze weer al psychologisch de verkiezingen. Philip Dewinter moet nogal nachtmerries hebben tegenwoordig. Eerst Patrick Janssens, nu Jean-Marie Dedecker. Hij zag er dan ook maar bleekjes uit op hun nieuwjaarsreceptie. En tenslotte sloeg de koorts ook toe bij Groen!? Maar daar sloeg de koorts wel heel groen uit. Want de partij voerde psychologische testen in en de kandidaten moesten een opstelletje schrijven. De groene kleuternaïviteit kent duidelijk geen grenzen. Maar toppunt is wel dat men nu onbekende mensen de lijsten laat aanvoeren en dat de grote beloften van de partij in het zand bijten. Pijnlijk bijvoorbeeld voor Els Keytsman die al jaren een groot talent wordt genoemd en die vorige week in Knack haar ambitie niet onder stoelen of banken stak, maar gewoonweg door de partij voor ze nog een kans heeft gehad om zich te bewijzen alweer aan de kant wordt gezet. Maar ze neemt niemand iets persoonlijk kwalijk. Alleen vraag ik me nu af wie er nu in godsnaam gaat stemmen op iemand die we van haar noch pluimen kennen, die nog nooit in de media zijn geweest, van wie de standpunten niet kennen, …. Zijn ze nu echt zo dom bij Groen! dat ze denken dat die psychologische test op een kiezer indruk gaat maken. En tuurlijk is Groen! meer een ideologische partij die meer om haar programma geeft dan om de postjes en personen, maar je moet natuurlijk ook als kiezer vertrouwen hebben dat iemand het programma kan waarmaken en de nodige kwaliteiten heeft. Ik weet niet wat ze van plan zijn bij die partij, maar binnenkort hebben ze denk ik heel veel tijd om in het bos te vertoeven. Heel wat meer dan dat ze in het parlement kunnen vertoeven.
Labels: actualiteit, politiek, sport
0 Comments:
Een reactie posten
<< Home