zaterdag, december 30, 2006

Mijn top 100 aller tijden: nr 11-20

11. Beatles: Let it be

http://www.youtube.com/watch?v=uTZ5hMrWDXE

Let it be hoort voor mij bij de drie grote klassiekers van The Beatles, de nummers die iedereen kent en velen als de meesterwerken van The Beatles beschouwt. Let it be werd geschreven door Paul McCartney op een moment dat de groep aan het uit elkaar vallen was. John Lennon zat meer bij Yoko One en sleepte haar constant de studio in tegen de zin van de overige Beatles, George Harrison was het beu Beatle te zijn, Paul wou de groep bij elkaar houden om terug te gaan touren. De spanningen namen toe en de ruzies werden heftiger. Door de stress, vermoeidheid en overmatig druggebruik begon Paul McCartney ’s nachts te dromen over zijn overleden moeder (Mother Mary in de song, die dus geen verwijzing is naar de bijbelse Maria) en zij vertelde hem via de droom dat hij zich geen zorgde moest maken omdat alles wel goed ging komen. Meteen was de basis gelegd voor dit ontzettend prachtige Let it be. Een knap meesterwerk van Paul McCartney met een prachtige tekst en een rustgevende melodie.

12. Queen: Bohemian Rhapsody

http://www.youtube.com/watch?v=irp8CNj9qBI

De meest operateske song van Queen is meteen ook hun meest memorabele song. De titel geeft een beeld van de song weer: een lied dat niet de normale opbouw van een song volgt geschreven door iemand die zich niet houdt aan de algemene regels van de maatschappij. Over de tekst bestaan heel wat twijfels. Voor de één zijn ze gebaseerd op een boek van Albert Camus, voor de andere hebben ze geen specifieke betekenis en zijn het spontane zinnen die gewoon goed pasten op de muziek. En de muziek is een huzarenstukje: het nummer begint als een klassieke pianoballade, verandert dan plots in een operasong (het zou de band 7 dagen hebben gekost om dit stuk klaar te krijgen, de hele song had 3 weken nodig om opgenomen te worden) om te eindigen in een ware hardrockstijl. Maar het geheel zit fantastisch in elkaar en is overgoten met een sausje van drama en tragedie. Terecht één van de beste platen aller tijden van een legendarische groep.

13. U2: Sunday bloody Sunday

http://www.youtube.com/watch?v=6L2hPyQq_8o

“This is not a rebel song. This song is Sunday Bloody Sunday.” Met deze uitspraak wou Bono duidelijk maken dat de song geen oproep was om het Provisional IRA te herenigen. Net als bij The Beatles spreek ik bij U2 ook over de drie grote klassiekers: hun drie beste nummers die iedereen kent en die visitekaartjes zijn voor de band. Sunday Bloody Sunday, die raar genoeg enkel in Duitsland en Nederland werd gereleased, is een duidelijke verwijzing naar de bloedige zondagen in Noord-Ierland van 1920 en 1972, maar gaat niet specifiek over deze twee dagen. Het nummer gaat meer over de problematiek en het steeds wederkerende geweld in Noord-Ierland in het algemeen en gebruikt hiervoor heel wat bijbelse verwijzingen. Het is één van de meest politiek geïnspireerde nummers van U2 en ik vind het vooral een heel krachtig nummer, mede dankzij de muziek die doet herinneren aan de muziek van een militaire mars en een sterke tekst.

14. Coldplay: Clocks

http://www.youtube.com/watch?v=du6k1hJElqg

Coldplay is een fantastische band, maar heeft raar genoeg in thuisland UK nog nooit een nummer 1-hit gescoord. Ook niet met hun meest magistrale nummer, uit het al even magistrale A rush of blood to the head, Clocks, waarmee ze de Grammy wonnen voor single van het jaar. Zelf had de band in het begin ook heel wat twijfels over dit nummer. Niemand van de band behalve Chris Martin geloofde echt in de single, geïnspireerd door de muziek van de band Muse en met de cryptische tekst over dood en het spirituele. Vandaag wordt het echter erkend als de beste single van de band en de structuur en melodie zou later flauwtjes gekopieerd worden in hun single Speed of Sound. Het liedje is één en al magie en schoonheid met een zalig zingende Chris Martin en met een melodie die je naar hogere sferen leidt. Een echt meesterwerk!

15. Simple Minds: Belfast Child

http://www.youtube.com/watch?v=VH6jGrocCGQ

In het rijtje van beste magistrale lange nummers verdient deze Belfast Child van Simple Minds zeker een plaatsje. De band is weliswaar een Schotse band, maar de roots van leadzanger Jim Kerr liggen in Ierland (zijn beide ouders waren daarvan afkomstig). Het werd de band’s enige nummer 1 in Engeland, al zal de B-kant Mandela’s Day (geschreven tijdens de tournee Freedomfest waar allerlei politiek geëngageerde artiesten de wereld rondtrokken) ook voor het nodige duwtje in de rug hebben gezorgd. Het nummer is gebaseerd op de traditionele Ierse folksong She moved through the fair. Ze behielden de traditionele muziek, maar herschreven wel de tekst naar een hedendaagse versie met een verwijzing naar de oorlog in Belfast. Het resultaat is een aangrijpende en magistrale song die mij telkens weer kippenvel bezorgt als ik het hoor.

16. John Legend: Ordinary people

http://www.youtube.com/watch?v=4fvj25jM4nM

Wat moet ik nog meer zeggen over deze meervoudige Grammy-winnaar? Misschien dat Ordinary people de single van John Legend was waarmee hij mijn aandacht trok en waardoor ik echt verknocht ben geraakt aan hem. John Legend had de song oorspronkelijk geschreven voor The Black Eyed Peas, maar toen hij via Kanye West een platencontract aangeboden kreeg, besloot hij het nummer zelf te houden voor zijn debuutalbum Get Lifted. En tijdens de Grammy’s zou hij later zeggen dat dit zijn beste beslissing was. Het lied toont John Legend in al zijn grootsheid. Gewoon een piano, een wondermooie stem, maar vooral een wondermooie tekst over de fouten die we maken in een relatie en over hoe we telkens weer moeten vechten in en voor een relatie. John Legend is mijn favoriete artiest van het moment en ik hoop dat hij hier in België ook eens echt mag doorbreken, maar dat hij vooral nog veel van zulke fantastische en tijdloze songs mag schrijven.

17. Eagles: Hotel California

http://www.youtube.com/watch?v=mvzE1rNIvIk

The Eagles zijn één van Amerika’s populairste bands ooit en hun greatest hits-album is na Thriller van Michael Jackson het best verkochte album aller tijden in Amerika en naar verluidt gaan er nog elke week exemplaren over de toonbank in Amerika. Maar ik moet zeggen dat ik naast deze Hotel California en nog een paar singles eigenlijk niet zoveel ken van hun repertoire. Maar deze Hotel California vind ik wel één van de beste en meest complete rocksongs ooit geschreven. Het verhaal is redelijk griezelig en vertelt het verhaal over een vermoeide toerist die terecht komt in een hotel dat er redelijk aantrekkelijk uitziet, maar uiteindelijk zou hij er nooit uitgeraken. Hierdoor wordt de tekst vaak beschouwd als een metafoor voor drugsgebruik of een decadente levensstijl. Tegenwoordig wordt het nummer helaas ook satanische kwaliteiten toegedicht en zou de zin “in the middle of the night, just hear them say” achterstevoren gespeeld “Satan, he hears this, he made me believe” worden. De band ontkent de Satanische en occulte band. Wat er ook van aan mag zijn, ik vind dit één van die nummers die echt helemaal af en die nooit vervelen, ook al duren ze bijna 7 minuten. Een echte tijdloze klassieker van de bovenste plank.

18. Hooverphonic: Out of sight

http://www.youtube.com/watch?v=xD_yD6d0zBU

Ik vind het album The Magnificent Tree van Hooverphonic van begin tot einde een knap album, maar het hoogtepunt uit het album is toch wel deze Out of sight (best friends). Het is ook met dit album dat ik mij aan de Hooverphonic-trein heb vastgeklikt. Ik heb later hun twee eerdere albums gekocht en geef toe ik niet meteen echt weg ben van hun eerste album A new stereophonic souns spectacular, maar dat ik de muziek wel echt ontzettend goed vind vanaf het tweede album Blue wonder power milk waarop ook voor het eerst Geike Arnaert op te horen is. Je hoort duidelijk dat ze de sterkte van dat tweede album hebben geperfectioneerd naar hun derde album toe. En één van die nagenoeg perfecte liedjes is deze Out of Sight. Een echt magistraal en sterk nummer waar ik echt verliefd ben op geworden. Het is pop van de allerbeste kwaliteit en een nummer van wereldkwaliteit.

19. Metallica: Nothing else matters

http://www.youtube.com/watch?v=JvAE1QGqwtA

Het zal de meesten wel niet verbazen dat ik van het hardere werk van Metallica niet echt een fan ben. De hardrock en heavy metal staan een beetje ver van mijn bed. Maar deze Nothing else matters en dan vooral de ’99-versie met het San Francisco Symphony Orchestra kan ik wel smaken. Het viel echter bij de release niet in de smaak van de die hard-fans van Metallica, die vonden dat de band zijn ziel verkocht om airplay te krijgen en in de gunst te komen van de grote platenmaatschappijen. Maar later zouden ze toch bijdraaien en het is nu uitgegroeid tot een ware klassieker. Het is dan ook één van de mooiste rockballades ooit gemaakt. De song werd geschreven door James Hetfield en is een persoonlijk nummer over de liefde voor zijn toenmalige vriendin. Hoe ver ze ook van elkaar gescheiden zouden zijn, ze zou altijd bij hem in zijn hart zijn. Toch is de song niet te stroperig of overvloedig sentimenteel, maar is het integendeel heel gevoelig en klassevol en het nummer bewijst waarom de beste ballades vaak rockballades zijn.

20. Frank Boeijen Groep: Kronenburg Park

http://www.youtube.com/watch?v=bf03LODKzvU

Er staan maar 2 Nederlandstalige nummers in mijn persoonlijke top 100 en dat zegt veel over de voeling die ik heb met Nederlandstalige muziek. Niet veel dus. Er zijn natuurlijk nog meerdere nummers in het Nederlands die ik mooi vind (zo staan Ann Christie, Boudewijn de Groot, Abel, The Scène, … allemaal op de B-list van mijn top 100 aller tijden), maar over het algemeen vervalt men in de Nederlandstalige muziek toch gauw in de clichés, schlagers of commerciële troep (als we tegenwoordig Clouseau al goede muziek moeten noemen), zeker hier in Vlaanderen. Gelukkig zijn er van die uitzonderingen die echte pareltjes zijn. Zoals deze Kronenburg Park van de Frank Boeijen Groep over een hoertje en de getrouwde man die haar komt bezoeken. Ik blijf steeds weer geboeid door Frank Boeijen, zijn stem, zijn sterke nummers en zijn charisma op het podium. Dit nummer is het bewijs dat je ook in het Nederlands een echte prachtige tijdloze klassieker kan schrijven en één van mijn all time favourites.