Mijn top 100 aller tijden: nr 61-70
61. Kanye West: Diamonds from Sierra Leone
http://www.youtube.com/watch?v=tPHNA_NrX2c
Kanye West scoorde met deze single een serieuze hit in 2005 in de Verenigde Staten. De originele versie gaat over zijn platenfirma Roc-A-Fella, maar toen las hij over de bloeddiamanten en de hele problematiek over de conflictdiamanten. Een thema die tegenwoordig brandend actueel is met de release van de film Blood Diamond met Leonardo DiCaprio in de hoofdrol. In heel wat conflictstreken zoals Sierra Leone worden heel wat kinderen gedwongen in diamantmijnen te gaan werken. De opbrengst van deze diamanten wordt echter gebruik om illegaal de oorlogen en conflicten te blijven financieren, waar diezelfde kinderen wederom het slachtoffer van zijn en vaak ledematen of zelfs het leven door verliezen. Kanye West maakte daarom een remix van zijn single samen met Jay-Z en zette het op zijn album Late Registration. Voor de videoclip werd echter de originele song behouden, maar de videoclip draait nu wel helemaal rond het thema van conflictdiamanten. En het typeert Kanye West weer ten volle: een geweldige en ijzersterke song waar de sample van Diamonds are forever van Shirley Bassey op een geniale wijze is in verwerkt en hij het niet nalaat om een portie maatschappijkritiek te geven. Kanye West is het muzikale genie van het ogenblik (al is hij misschien af en toe een beetje te arrogant).
62. Aretha Franklin: Think
http://www.youtube.com/watch?v=EZCLiXuG-4Q
The queen of soul Aretha Franklin laat weer van zich horen in deze fantastische single. De single, die reeds in 1968 werd gereleased maar door de film The Blues Brothers begin jaren ’80 weer werd opgepikt en een heel populaire song is over de hele wereld in de vele Idoolwedstrijden, vertoont heel wat gelijkenissen met de single Respect. Ook hier laat Aretha zich van haar feministische kant zien en zingt ze ongelofelijk gepassioneerd en met ontzettend veel soul en kracht. Met haar krachtige stem weet ze er dan ook de groove en funk in te houden. Dit is zeker de strafste plaat van een heel straffe madam. Waar zitten de nieuwe Aretha Franklin’s van deze wereld?
63. Dire Straits: Brothers in arms
http://www.youtube.com/watch?v=k5JkHBC5lDs
Er zijn zo van die artiesten en groepen die je nooit echt bewust heb meegemaakt, maar die je door de jaren heen leert ontdekken en appreciëren. In mijn top 100 zijn er al enkele gepasseerd en ook Dire Straits behoren in dit rijtje. Van moment één dat ik hen hoorde, raakte ik al in de ban van hen en dan vooral van het gitaarwerk van virtuoos Mark Knopler. De manier waarop hij op zijn gitaar kan spelen er de mooiste riffs en solo’s uitkrijgt is onnavolgbaar. Brothers in arms is één van hun allermooiste nummers. Het is een melancholisch en ietwat triestig nummer en het fluisterend zingen van Mark Knopler, wat hij ook zo doen op die andere klassieker Private Investigations, draagt perfect bij tot de hele sfeer van het nummer. Een liedje van een zeldzame schoonheid.
64. Moby: Porcelain
http://www.youtube.com/watch?v=4NXkL-asK9M
Moby is echt een artiest die ik in de loop der jaren heb moeten leren appreciëren en zeker zijn muziek. In het begin vond ik er echt geen bal van aan, maar met de jaren is zijn muziek meer en meer onder mijn huid gaan kruipen en tegenwoordig vind ik hem echt wel geweldig. Misschien heeft dat ook wel te maken met de verandering in zijn muziek. Ik ben geen echte fan van techno en house, dus ook al niet van zijn beginmuziek (al leer ik het door zijn verzamelalbum al iets leuker te vinden). Maar dan heeft hij zijn koers meer naar de rustige elektropop verandert en het is ook vanaf dan dat hij echte pareltjes is beginnen te maken. Zoals deze Porcelain. Het nummer heeft iets mysterieus en ijls over zich (kenmerken voor de vele elektropopnummers), maar het straalt toch een tijdloze klasse uit.
65. No Doubt: Don’t Speak
http://www.youtube.com/watch?v=Cobiclm2xMM
Een echte klassieker uit mijn jeugd. Wie van mijn leeftijd herinnert er zich niet de videoclip vlekkeloos en wie zingt er niet spontaan maar met vol overgave mee met dit nummer? Het verhaal achter deze song is alom gekend. Het gaat over de relatie tussen Gwen Stefani en bassist Tony Kanal. Beiden hadden een turbulente relatie en na 7 jaar beëindigde Tony de relatie waardoor Gwen in een depressie geraakte. Vandaar komt ook meteen de donkere toon uit de muziek en is het hele verhaal zo herkenbaar voor vele mensen. Het overige werk van No Doubt en Gwen Stefani hebben mij maar matig of niet kunnen bekoren, maar dit nummer blijft zo een krachtig en geweldig nummer dat het zeker één van de beste platen uit de jaren ’90 blijft.
66. Bob Marley and The Wailers: No woman, no cry
http://www.youtube.com/watch?v=nSxM3_Sv7YA
Grote sterren verwerven vaak na hun dood een mythische status. Dat is zeker het geval met deze Bob Marley die zo’n aura en uitstraling heeft dat hij elk jaar weer de nieuwste generatie weet aan te spreken. Dat heeft zeker voor een groot deel te maken met zijn levensstijl, maar ook zijn reggaemuziek spreekt enorm tot de verbeelding. Zelfs 20 jaar na zijn dood heeft nog steeds niemand hem kunnen vervangen, laat staan evenaren, als leading figure of the reggae. Het mooiste nummer uit zijn repertoire is deze No woman, no cry, die vooral in zijn live-versie bekend is geworden. Mooi achter deze song is ook dat hij de credits van dit nummer op naam van zijn vriend V. Ford zette, terwijl hij in feite de song zelf had geschreven. Op deze manier wou hij verzekeren dat zijn vriend zijn restaurant kon openhouden waar arme mensen gratis of tegen een lage prijs konden eten (een soort van Leger der Heils of Poverello). En om een misverstand de wereld uit te helpen: de titel is een Jamaicaans dialect woordspeling die huil niet vrouw betekent en dus niet geen vrouw, geen pijn zoals je zou denken. Maar dat zijn allemaal randfeiten voor één van de mooiste nummers ooit geschreven.
67. Queen: We will rock you
http://www.youtube.com/watch?v=iikKzQwgBJc
De echte rockklassieker van Queen is zeker deze We will rock you. Brian May schreef dit nummer toen hij ontdekte dat het Queen publiek de liedjes perfect kon meezingen en in feite altijd alle liedjes wou zingen. Daarom kwamen hij en Freddie Mercury op het idee om een liedje te schrijven waarin ze konden inspelen op deze participatie van het publiek. En dat deden ze op een ongelofelijke geniale manier. Ze wilden het opzettelijk eenvoudig houden: geen drums, alleen maar een simpele gitaar en voor de rest allemaal elementen die iedereen in het publiek kan: stampen met de voeten, klappen in de handen en een simpele catchy slogan zingen. En zo ontstond dit geniaal nummer We will rock you. Om het effect van een concert na te bootsen en het klappen en stampen extra te benadrukken werd de song trouwens in een oude kerk opgenomen. En tegenwoordig het bijna een anthem geworden op allerlei sport- en massa-evenementen. Het waren toch echte genieën bij Queen als je ziet hoe zoiets eenvoudigs zo krachtig kan zijn.
68. Ike & Tina Turner: Proud Mary
http://www.youtube.com/watch?v=MHb5tD4Twe4
Proud Mary werd geschreven en uitgebracht door Creedence Clearwater Revival en werd toen reeds een hit, maar het zou amper twee jaar laten een echte wereldhit worden in deze uitstekende versie van Ike & Tina Turner. Het nummer gaat niet over marihuana (wordt niet elk nummer uit die tijd daar van beschuldigd?), maar gaat over een stoomboot die ergens in het diepe zuiden van de Amerika een rivier afvaart. Het verhaal gaat dat ze het nummer herwerkt hebben in de tourbus. Ze hadden nieuwe nummers geschreven voor een album, maar zochten nog enkele nummers. Toen hoorde Ike CCR met Proud Mary op de radio en hoorde hij er wel iets in. En dan herinnerde ze zich beiden een auditie voor achtergrondzangeres waarbij één van de kandidaten dit nummer op een heel andere manier bracht. Het idee voor deze versie komt dus niet van hen, maar van een onbekende kandidate achtergrondzangeres. Maar het is een geweldige versie: het eerste deel wordt gekenmerkt door de verleidelijke sensuele stem stem van Tina die heerlijk speelt met de donkere zwaardere stem van Ike waarna het lied in het tweede deel explodeert en Tina bewijst wat voor een flexibele en krachtige stem ze wel heeft. Echt schitterend gedaan en een klassieker in de soul-, rock- en popgeschiedenis.
69. Amos Lee: Colors
http://www.youtube.com/watch?v=dOPa-MFYN9M
Amos Lee is één van de weinige recente artiesten die zo’n diepe indruk hebben gemaakt op mij dat ze meteen een paar keer in mijn persoonlijke top 100 aller tijden opduiken. Amos Lee is dan ook een ongelofelijke kwaliteitsartiest. De ontzettend getalenteerde singer-songwriter weet als geen andere om mooie tijdloze popnummertjes te schrijven. En misschien lijken ze op het eerste gehoor niet bijzonder of speciaal, ze kruipen langzaam onder uw huid en laten u niet meer los. Je raakt als het ware in de ban van het less is more principe die hij hanteert: geen overdadige instrumenten, geen dominerende drums of elektrische gitaren, maar allemaal een akoestische aanpak en songs die bouwen op de prachtige stem van Amos Lee. Zijn prachtigste nummer is deze Colors. Hoe meer je het hoort, hoe mooier het wordt. Het liedje raakte in de Verenigde Staten vooral bekend door de ziekenhuisseries House MD en Grey’s Anatomy. Vermits er geen officiële videoclip van dit nummer bestaat, is de bovenstaande clip dan ook een zelfgemaakte compilatie-video van een YouTube’er die de muziek op beelden van Grey’s plaatste. Of hoe wondermooie muziek perfect passen bij één van de beste televisieseries van het ogenblik.
70. Hooverphonic: Mad about you
http://www.youtube.com/watch?v=F4gMc15bD_0
Qua Belgische muziek en artiesten zijn er niet al te veel exemplaren te rapen in mijn top 100 en zeker niet in de hogere regionen van mijn top 100. Een uitzondering op deze regel is zonder twijfel Hooverphonic, mijn favoriete Belgische artiesten van het moment en misschien wel aller tijden. Zij maken echt prachtige muziek die ongelofelijk knap in elkaar zit en die van een ongeziene kwaliteit is. Je hoort vaak aan hun muziek dat die heel doordacht is en dat er ontzettend aan gesleuteld is tot elke noot en woord perfect zit, maar het komt toch nooit geforceerd of gekunsteld over. Mad about you is daar een mooi voorbeeld van: het getuigt van een tijdloze klasse, het is een prachtige song en je hoort dat de song gewoonweg niet beter kan. En dan hebben we nog niet gesproken over de uitstraling en stem van Geike Arnaert, met voorsprong de beste Belgische zangeres van het ogenblik. Hooverphonic is van een zeldzame kwaliteit in België en zal verdiend een paar keer in mijn top 100 aller tijden staan.
http://www.youtube.com/watch?v=tPHNA_NrX2c
Kanye West scoorde met deze single een serieuze hit in 2005 in de Verenigde Staten. De originele versie gaat over zijn platenfirma Roc-A-Fella, maar toen las hij over de bloeddiamanten en de hele problematiek over de conflictdiamanten. Een thema die tegenwoordig brandend actueel is met de release van de film Blood Diamond met Leonardo DiCaprio in de hoofdrol. In heel wat conflictstreken zoals Sierra Leone worden heel wat kinderen gedwongen in diamantmijnen te gaan werken. De opbrengst van deze diamanten wordt echter gebruik om illegaal de oorlogen en conflicten te blijven financieren, waar diezelfde kinderen wederom het slachtoffer van zijn en vaak ledematen of zelfs het leven door verliezen. Kanye West maakte daarom een remix van zijn single samen met Jay-Z en zette het op zijn album Late Registration. Voor de videoclip werd echter de originele song behouden, maar de videoclip draait nu wel helemaal rond het thema van conflictdiamanten. En het typeert Kanye West weer ten volle: een geweldige en ijzersterke song waar de sample van Diamonds are forever van Shirley Bassey op een geniale wijze is in verwerkt en hij het niet nalaat om een portie maatschappijkritiek te geven. Kanye West is het muzikale genie van het ogenblik (al is hij misschien af en toe een beetje te arrogant).
62. Aretha Franklin: Think
http://www.youtube.com/watch?v=EZCLiXuG-4Q
The queen of soul Aretha Franklin laat weer van zich horen in deze fantastische single. De single, die reeds in 1968 werd gereleased maar door de film The Blues Brothers begin jaren ’80 weer werd opgepikt en een heel populaire song is over de hele wereld in de vele Idoolwedstrijden, vertoont heel wat gelijkenissen met de single Respect. Ook hier laat Aretha zich van haar feministische kant zien en zingt ze ongelofelijk gepassioneerd en met ontzettend veel soul en kracht. Met haar krachtige stem weet ze er dan ook de groove en funk in te houden. Dit is zeker de strafste plaat van een heel straffe madam. Waar zitten de nieuwe Aretha Franklin’s van deze wereld?
63. Dire Straits: Brothers in arms
http://www.youtube.com/watch?v=k5JkHBC5lDs
Er zijn zo van die artiesten en groepen die je nooit echt bewust heb meegemaakt, maar die je door de jaren heen leert ontdekken en appreciëren. In mijn top 100 zijn er al enkele gepasseerd en ook Dire Straits behoren in dit rijtje. Van moment één dat ik hen hoorde, raakte ik al in de ban van hen en dan vooral van het gitaarwerk van virtuoos Mark Knopler. De manier waarop hij op zijn gitaar kan spelen er de mooiste riffs en solo’s uitkrijgt is onnavolgbaar. Brothers in arms is één van hun allermooiste nummers. Het is een melancholisch en ietwat triestig nummer en het fluisterend zingen van Mark Knopler, wat hij ook zo doen op die andere klassieker Private Investigations, draagt perfect bij tot de hele sfeer van het nummer. Een liedje van een zeldzame schoonheid.
64. Moby: Porcelain
http://www.youtube.com/watch?v=4NXkL-asK9M
Moby is echt een artiest die ik in de loop der jaren heb moeten leren appreciëren en zeker zijn muziek. In het begin vond ik er echt geen bal van aan, maar met de jaren is zijn muziek meer en meer onder mijn huid gaan kruipen en tegenwoordig vind ik hem echt wel geweldig. Misschien heeft dat ook wel te maken met de verandering in zijn muziek. Ik ben geen echte fan van techno en house, dus ook al niet van zijn beginmuziek (al leer ik het door zijn verzamelalbum al iets leuker te vinden). Maar dan heeft hij zijn koers meer naar de rustige elektropop verandert en het is ook vanaf dan dat hij echte pareltjes is beginnen te maken. Zoals deze Porcelain. Het nummer heeft iets mysterieus en ijls over zich (kenmerken voor de vele elektropopnummers), maar het straalt toch een tijdloze klasse uit.
65. No Doubt: Don’t Speak
http://www.youtube.com/watch?v=Cobiclm2xMM
Een echte klassieker uit mijn jeugd. Wie van mijn leeftijd herinnert er zich niet de videoclip vlekkeloos en wie zingt er niet spontaan maar met vol overgave mee met dit nummer? Het verhaal achter deze song is alom gekend. Het gaat over de relatie tussen Gwen Stefani en bassist Tony Kanal. Beiden hadden een turbulente relatie en na 7 jaar beëindigde Tony de relatie waardoor Gwen in een depressie geraakte. Vandaar komt ook meteen de donkere toon uit de muziek en is het hele verhaal zo herkenbaar voor vele mensen. Het overige werk van No Doubt en Gwen Stefani hebben mij maar matig of niet kunnen bekoren, maar dit nummer blijft zo een krachtig en geweldig nummer dat het zeker één van de beste platen uit de jaren ’90 blijft.
66. Bob Marley and The Wailers: No woman, no cry
http://www.youtube.com/watch?v=nSxM3_Sv7YA
Grote sterren verwerven vaak na hun dood een mythische status. Dat is zeker het geval met deze Bob Marley die zo’n aura en uitstraling heeft dat hij elk jaar weer de nieuwste generatie weet aan te spreken. Dat heeft zeker voor een groot deel te maken met zijn levensstijl, maar ook zijn reggaemuziek spreekt enorm tot de verbeelding. Zelfs 20 jaar na zijn dood heeft nog steeds niemand hem kunnen vervangen, laat staan evenaren, als leading figure of the reggae. Het mooiste nummer uit zijn repertoire is deze No woman, no cry, die vooral in zijn live-versie bekend is geworden. Mooi achter deze song is ook dat hij de credits van dit nummer op naam van zijn vriend V. Ford zette, terwijl hij in feite de song zelf had geschreven. Op deze manier wou hij verzekeren dat zijn vriend zijn restaurant kon openhouden waar arme mensen gratis of tegen een lage prijs konden eten (een soort van Leger der Heils of Poverello). En om een misverstand de wereld uit te helpen: de titel is een Jamaicaans dialect woordspeling die huil niet vrouw betekent en dus niet geen vrouw, geen pijn zoals je zou denken. Maar dat zijn allemaal randfeiten voor één van de mooiste nummers ooit geschreven.
67. Queen: We will rock you
http://www.youtube.com/watch?v=iikKzQwgBJc
De echte rockklassieker van Queen is zeker deze We will rock you. Brian May schreef dit nummer toen hij ontdekte dat het Queen publiek de liedjes perfect kon meezingen en in feite altijd alle liedjes wou zingen. Daarom kwamen hij en Freddie Mercury op het idee om een liedje te schrijven waarin ze konden inspelen op deze participatie van het publiek. En dat deden ze op een ongelofelijke geniale manier. Ze wilden het opzettelijk eenvoudig houden: geen drums, alleen maar een simpele gitaar en voor de rest allemaal elementen die iedereen in het publiek kan: stampen met de voeten, klappen in de handen en een simpele catchy slogan zingen. En zo ontstond dit geniaal nummer We will rock you. Om het effect van een concert na te bootsen en het klappen en stampen extra te benadrukken werd de song trouwens in een oude kerk opgenomen. En tegenwoordig het bijna een anthem geworden op allerlei sport- en massa-evenementen. Het waren toch echte genieën bij Queen als je ziet hoe zoiets eenvoudigs zo krachtig kan zijn.
68. Ike & Tina Turner: Proud Mary
http://www.youtube.com/watch?v=MHb5tD4Twe4
Proud Mary werd geschreven en uitgebracht door Creedence Clearwater Revival en werd toen reeds een hit, maar het zou amper twee jaar laten een echte wereldhit worden in deze uitstekende versie van Ike & Tina Turner. Het nummer gaat niet over marihuana (wordt niet elk nummer uit die tijd daar van beschuldigd?), maar gaat over een stoomboot die ergens in het diepe zuiden van de Amerika een rivier afvaart. Het verhaal gaat dat ze het nummer herwerkt hebben in de tourbus. Ze hadden nieuwe nummers geschreven voor een album, maar zochten nog enkele nummers. Toen hoorde Ike CCR met Proud Mary op de radio en hoorde hij er wel iets in. En dan herinnerde ze zich beiden een auditie voor achtergrondzangeres waarbij één van de kandidaten dit nummer op een heel andere manier bracht. Het idee voor deze versie komt dus niet van hen, maar van een onbekende kandidate achtergrondzangeres. Maar het is een geweldige versie: het eerste deel wordt gekenmerkt door de verleidelijke sensuele stem stem van Tina die heerlijk speelt met de donkere zwaardere stem van Ike waarna het lied in het tweede deel explodeert en Tina bewijst wat voor een flexibele en krachtige stem ze wel heeft. Echt schitterend gedaan en een klassieker in de soul-, rock- en popgeschiedenis.
69. Amos Lee: Colors
http://www.youtube.com/watch?v=dOPa-MFYN9M
Amos Lee is één van de weinige recente artiesten die zo’n diepe indruk hebben gemaakt op mij dat ze meteen een paar keer in mijn persoonlijke top 100 aller tijden opduiken. Amos Lee is dan ook een ongelofelijke kwaliteitsartiest. De ontzettend getalenteerde singer-songwriter weet als geen andere om mooie tijdloze popnummertjes te schrijven. En misschien lijken ze op het eerste gehoor niet bijzonder of speciaal, ze kruipen langzaam onder uw huid en laten u niet meer los. Je raakt als het ware in de ban van het less is more principe die hij hanteert: geen overdadige instrumenten, geen dominerende drums of elektrische gitaren, maar allemaal een akoestische aanpak en songs die bouwen op de prachtige stem van Amos Lee. Zijn prachtigste nummer is deze Colors. Hoe meer je het hoort, hoe mooier het wordt. Het liedje raakte in de Verenigde Staten vooral bekend door de ziekenhuisseries House MD en Grey’s Anatomy. Vermits er geen officiële videoclip van dit nummer bestaat, is de bovenstaande clip dan ook een zelfgemaakte compilatie-video van een YouTube’er die de muziek op beelden van Grey’s plaatste. Of hoe wondermooie muziek perfect passen bij één van de beste televisieseries van het ogenblik.
70. Hooverphonic: Mad about you
http://www.youtube.com/watch?v=F4gMc15bD_0
Qua Belgische muziek en artiesten zijn er niet al te veel exemplaren te rapen in mijn top 100 en zeker niet in de hogere regionen van mijn top 100. Een uitzondering op deze regel is zonder twijfel Hooverphonic, mijn favoriete Belgische artiesten van het moment en misschien wel aller tijden. Zij maken echt prachtige muziek die ongelofelijk knap in elkaar zit en die van een ongeziene kwaliteit is. Je hoort vaak aan hun muziek dat die heel doordacht is en dat er ontzettend aan gesleuteld is tot elke noot en woord perfect zit, maar het komt toch nooit geforceerd of gekunsteld over. Mad about you is daar een mooi voorbeeld van: het getuigt van een tijdloze klasse, het is een prachtige song en je hoort dat de song gewoonweg niet beter kan. En dan hebben we nog niet gesproken over de uitstraling en stem van Geike Arnaert, met voorsprong de beste Belgische zangeres van het ogenblik. Hooverphonic is van een zeldzame kwaliteit in België en zal verdiend een paar keer in mijn top 100 aller tijden staan.
posted by Filip at 5:43 p.m.
0 Comments:
Een reactie posten
<< Home