Aliens
Iets wat mij de afgelopen weken is opgevallen is dat hoe het thema van aliens mij heeft geboeid. Er was de uitstekende serie Taken op Kanaal 2, ik ben momenteel de X-filesreeks op dvd aan het herbeleven, ik heb de films à la E.T. en War of the worlds gezien. En allemaal hebben ze mij aan de televisiebuis gekluisterd en kregen ze mijn volledige aandacht. En ja, nu weet ik het wel zeker. Ze zijn onder ons, brrrrr!
Neen, dat was maar om te lachen. Tuurlijk geloof ik niet dat er aliens zijn die zich onder mensen hebben begeven en zomaar het uiterlijk van een mens kunnen overnemen. Of dat onze planeet ooit al bezoek heeft ontvangen of nog zal ontvangen van groene mannetjes met die grote ogen en dat tenger lijf. Dat is allemaal bullshit. En toch geloof ik in buitenaards leven. Niet in de vorm van die schepsels die de televisie- en filmmensen ons voorschotelen, maar misschien dat er op een andere planeet bacteriën, planten, water, ... zijn. Wanneer we het hebben over buitenaards leven denken wij altijd meteen aan de evenknie van de mens en nooit aan het kleine. Ok, je hebt wel in films van de jaren ‘50 beelden van insecten of planten die toch buitenaards zijn en onze planeet komen plunderen. Maar deze worden dan altijd voorgesteld als gigantische levende wezens die altijd moordachtig zijn en onze mensheid bedreigen. Nu de invloed van die series en films is natuurlijk groot op ons denken. Want zeg nu zelf, als je de term buitenaards hoort, denk je toch automatisch aan E.T., UFO’s en dergelijke. Je zal nooit automatisch denken aan een bacterie die er op Mars kan rondkruipen. Terwijl dat laatste mij meer aannemelijker lijkt dan het eerste.
Maar ondanks dat hetgene wat er in die films en series wordt voorgeschoteld onzin is, kan het mij toch uitermate fascineren. Neem nu die serie Taken op Kanaal 2. Het hele concept van het programma bestond eruit dat de Roswell-crash echt gebeurd was en dat sinds dan de aliens regelmatig mensen kidnapten om er proeven op uit te oefenen. Maar men is nog zelfs een stapje verder gegaan en één van hen had de gedaante van een man aangenomen en een aardse vrouw zwanger gemaakt. In een nog later stadium zou men zelfs voor een bevruchting zorgen tussen twee “taken” personen waarvan de vrouw een afstammeling is van de moeder die van de alien zwanger werd. Het resultaat was dan ook een superintelligent kind dat gedachten kon lezen, levensechte illusies kon veroorzaken, de tijd kon stilzetten, .... Het hele verhaal is te ingewikkeld om zo kort uit te leggen, maar wanneer je de kans krijgt moet je de reeks zeker eens bekijken. Je moet er wel je tijd voor nemen want elk van de 10 afleveringen duurt ongeveer anderhalf uur.
Maar ik heb de hele reeks dus uitgezeten en was danig onder de indruk. Niet alleen van de sterke acteerprestaties en de visuele effecten, maar gewoon ook door wat de aliens konden doen. En ik denk dat dit hetgene is wat er mij zo boeit aan die alienverhalen. Het is allemaal een beetje in het donker tasten, want niemand kan met 100% zekerheid zeggen dat die dingen niet kunnen. Het is een uiting aan het onbekende en vaak ook aan het onverklaarbare. Neem nu die hele X-files. Alle verhalen uit de eerste reeksen worden zo geloofwaardig gebracht dat je toch bij sommige begint te twijfelen wat nu echt en wat nu fictie is. Een duidelijk gevolg van het feit dat de verhalen u zo kunnen opzuigen. Ik geef wel toe dat je moet openstaan voor die dingen. Je weet dat het fictie is, maar je mag daar niet bij blijven stilstaan. Je moet mee durven gaan met hetgene de verhaalverteller u voorschotelt en niet bij elk element stilstaan dat dit niet mogelijk is. En dat lukt mij altijd vrij goed. Volgens sommigen heb ik een heel levendige fantasie en dat maakt dat ik niet veel nodig heb om mee door deze verhalen te laten meeslepen.
Want het plezante aan bijvoorbeeld de alienverhalen is ook dat je vaak dus zelf begint te twijfelen en over dingen begint na te denken. Wat kan en wat kan niet? Wat zou je zelf doen moesten er aliens in deze gedaante bestaan? Daarnaast is het ook heel fascinerend om te lezen hoe gewone burgers ineens beweren ufo’s te hebben gezien of dat ze door aliens werden ontvoerd. Deze verhalen waren de inspiratiebron voor Taken en ik vind het jammer dat ik niet heb kunnen meewerken aan die voorbereiding ervan. Gewoon die mensen opzoeken en naar hun verhaal luisteren en dan zelf gaan detecteren waar hun verhalen verschillen en gelijkenissen vertonen. Ook om te achterhalen wat de waarheid achter die verhalen zijn. Wanneer zien ze die verschijnselen en om dan na te gaan welke verhalen de weken ervoor de media of de buurt bezighielden. Nu is het bijvoorbeeld al jaren stil rond het UFO-spotting, maar ten tijde van X-files zag de helft van Vlaanderen wel eens vreemde bollen aan de hemel verschijnen. Dat zou de echte zoektocht naar de waarheid zijn. Hoe zijn de verhalen ontstaan en wat waren de oorzaken en kernen van deze verhalen? Zoals Chris Carter zou zeggen: The truth is out there.
Neen, dat was maar om te lachen. Tuurlijk geloof ik niet dat er aliens zijn die zich onder mensen hebben begeven en zomaar het uiterlijk van een mens kunnen overnemen. Of dat onze planeet ooit al bezoek heeft ontvangen of nog zal ontvangen van groene mannetjes met die grote ogen en dat tenger lijf. Dat is allemaal bullshit. En toch geloof ik in buitenaards leven. Niet in de vorm van die schepsels die de televisie- en filmmensen ons voorschotelen, maar misschien dat er op een andere planeet bacteriën, planten, water, ... zijn. Wanneer we het hebben over buitenaards leven denken wij altijd meteen aan de evenknie van de mens en nooit aan het kleine. Ok, je hebt wel in films van de jaren ‘50 beelden van insecten of planten die toch buitenaards zijn en onze planeet komen plunderen. Maar deze worden dan altijd voorgesteld als gigantische levende wezens die altijd moordachtig zijn en onze mensheid bedreigen. Nu de invloed van die series en films is natuurlijk groot op ons denken. Want zeg nu zelf, als je de term buitenaards hoort, denk je toch automatisch aan E.T., UFO’s en dergelijke. Je zal nooit automatisch denken aan een bacterie die er op Mars kan rondkruipen. Terwijl dat laatste mij meer aannemelijker lijkt dan het eerste.
Maar ondanks dat hetgene wat er in die films en series wordt voorgeschoteld onzin is, kan het mij toch uitermate fascineren. Neem nu die serie Taken op Kanaal 2. Het hele concept van het programma bestond eruit dat de Roswell-crash echt gebeurd was en dat sinds dan de aliens regelmatig mensen kidnapten om er proeven op uit te oefenen. Maar men is nog zelfs een stapje verder gegaan en één van hen had de gedaante van een man aangenomen en een aardse vrouw zwanger gemaakt. In een nog later stadium zou men zelfs voor een bevruchting zorgen tussen twee “taken” personen waarvan de vrouw een afstammeling is van de moeder die van de alien zwanger werd. Het resultaat was dan ook een superintelligent kind dat gedachten kon lezen, levensechte illusies kon veroorzaken, de tijd kon stilzetten, .... Het hele verhaal is te ingewikkeld om zo kort uit te leggen, maar wanneer je de kans krijgt moet je de reeks zeker eens bekijken. Je moet er wel je tijd voor nemen want elk van de 10 afleveringen duurt ongeveer anderhalf uur.
Maar ik heb de hele reeks dus uitgezeten en was danig onder de indruk. Niet alleen van de sterke acteerprestaties en de visuele effecten, maar gewoon ook door wat de aliens konden doen. En ik denk dat dit hetgene is wat er mij zo boeit aan die alienverhalen. Het is allemaal een beetje in het donker tasten, want niemand kan met 100% zekerheid zeggen dat die dingen niet kunnen. Het is een uiting aan het onbekende en vaak ook aan het onverklaarbare. Neem nu die hele X-files. Alle verhalen uit de eerste reeksen worden zo geloofwaardig gebracht dat je toch bij sommige begint te twijfelen wat nu echt en wat nu fictie is. Een duidelijk gevolg van het feit dat de verhalen u zo kunnen opzuigen. Ik geef wel toe dat je moet openstaan voor die dingen. Je weet dat het fictie is, maar je mag daar niet bij blijven stilstaan. Je moet mee durven gaan met hetgene de verhaalverteller u voorschotelt en niet bij elk element stilstaan dat dit niet mogelijk is. En dat lukt mij altijd vrij goed. Volgens sommigen heb ik een heel levendige fantasie en dat maakt dat ik niet veel nodig heb om mee door deze verhalen te laten meeslepen.
Want het plezante aan bijvoorbeeld de alienverhalen is ook dat je vaak dus zelf begint te twijfelen en over dingen begint na te denken. Wat kan en wat kan niet? Wat zou je zelf doen moesten er aliens in deze gedaante bestaan? Daarnaast is het ook heel fascinerend om te lezen hoe gewone burgers ineens beweren ufo’s te hebben gezien of dat ze door aliens werden ontvoerd. Deze verhalen waren de inspiratiebron voor Taken en ik vind het jammer dat ik niet heb kunnen meewerken aan die voorbereiding ervan. Gewoon die mensen opzoeken en naar hun verhaal luisteren en dan zelf gaan detecteren waar hun verhalen verschillen en gelijkenissen vertonen. Ook om te achterhalen wat de waarheid achter die verhalen zijn. Wanneer zien ze die verschijnselen en om dan na te gaan welke verhalen de weken ervoor de media of de buurt bezighielden. Nu is het bijvoorbeeld al jaren stil rond het UFO-spotting, maar ten tijde van X-files zag de helft van Vlaanderen wel eens vreemde bollen aan de hemel verschijnen. Dat zou de echte zoektocht naar de waarheid zijn. Hoe zijn de verhalen ontstaan en wat waren de oorzaken en kernen van deze verhalen? Zoals Chris Carter zou zeggen: The truth is out there.
posted by Filip at 6:32 p.m.
0 Comments:
Een reactie posten
<< Home