dinsdag, maart 21, 2006

Lente

U hebt misschien vandaag een vreemde tinteling gevoeld in uw dikke teen. U hebt misschien vandaag de neiging gehad om een grote kuis te houden. U hebt u misschien afgevraagd "is er iets speciaals vandaag?" U hebt misschien uw vensters vandaag opengetrokken en er kwam u meteen een mestgeur tegemoet. Inderdaad, de lente is vandaag begonnen.

De lente kenmerkt zich door de bloemetjes die in groei zijn, het insectengeweld dat weer tot leven komt en u altijd weer weet te vinden voor één of andere beet, de vogels die terugkeren uit het zuiden, dit jaar met een snotneus, de maartse buien en de aprilse grillen, de eerste warmteprikken, vrouwen die een lenteschoonmaak houden, de eerste korte rokjes die in het straatbeeld verschijnen, de mannen die het hierdoor nog een beetje warmer krijgen, de avonden die weer wat langer klaar zijn, de mestkarren die weer gevuld worden, de files die weer gevormd worden achter die mestkarren, de haasjes die weer vrolijk over het veld huppelen, ....

Andere jaren verlangde ik niet echt naar de lente. Het werd goed weer, je kon die wintervest in de kast laten hangen, je zag de natuur veranderen, ... maar het drong allemaal niet tot me door. Het gebeurde gewoon, zoals mijn leven gewoon verderging. Maar dit jaar is het anders. Dit jaar verlang ik naar de lente. Gedaan met die koude dagen van de afgelopen weken. Gedaan met het sombere weer van de afgelopen weken. Gedaan met het uitzicht op een doods veld als ik uit mijn venster kijk. Ik wil weer leven zien, ik wil de zon weer zien, ik wil weer blije gezichten zien, ik wil dat de vogeltjes mij 's morgens weer wakker maken.

En ik hoop op een echte lente. Niet zoals de winter van de afgelopen weken. Als het sneeuwt, mag die sneeuw blijven liggen hé. Niet zomaar wat winterse neerslag waar je twee uur later niets meer van merkt en hetzelfde procédé houdt een paar dagen aan. Sneeuw is sneeuw en sneeuw moet een tijdje blijven liggen. Gewoon voor het uitzicht en het plezier. Voor de kinderen in de buurt de kans te geven met sneeuwballen te gooien of een sneeuwman te maken. Om als je met de wagen weg moet eens goed te kunnen vloeken op het feit dat hij blijft liggen. Kortom, om u een sneeuwgevoel te geven.

Dus ik wil geen vals lentegevoel krijgen de komende weken. Ik wil een echt lentegevoel krijgen. Ik wil al die dingen die ik daarnet opsomde intens beleven en voelen. Ik wil weer energie krijgen om de dag goedgezind door te komen. En ik wil dat het gezaag over dat slechte weer stopt. Ik wil gewoon dat de wereld er weer een beetje mooier en blijer op wordt. Dus, kom maar op met dat lentegevoel!

Deze post werd gesponsord door Boer Charel die zich nu al wilt excuseren voor de stront die hij de komende weken gaat achterlaten, Danacol die u helpt bij het creëren van het lentegevoel in de buik en darmen (laat die drankjes nu maar komen), Jagersbond De Vette Fazant die hoopt dat de konijntjes en fazantjes goed rampetampen zodat men in de herst veel kan schieten, H&M die u de scherpste prijzen beloofd op de korte rokjes en Joeri Fransen, maar die kan nu nog niet vertellen waarom.