Analyseren

Ik vind van mezelf dat ik de laatste tijd de dingen weer aan het overanalyseren ben. En als toppunt ga ik nu zelfs een postje schrijven waarin ik mijn eigen analyseren ga analyseren. Goh, analyseren is zóóó tof hé.

Neen, ik denk dat ik hier veel lezers (allez, waarschijnlijk die drie man en een paardenkop die hier komt lezen, maar laat die paardenkop maar achterwege of er gaan weer sommigen zijn die denken dat het op hun slaat. Dat is spreekwoordelijk hé mannekes) serieus ambeteer met mijn postjes waarin ik alles aan het analyseren ben, van Eurosong tot de vlucht van Erdal tot de carrière van Joeri Fransen. Maar zo ben ik nu eenmaal. Ik wil de dingen begrijpen en wil weten waarom iets gebeurt, hoe de dingen in elkaar zitten, wat eventuele oorzaken en gevolgen zijn. En vaak beginnen meteen mijn hersenen te draaien als ik een nieuwsbericht hoor, lees of zie en begin ik over die dingen na te denken. Ik geef toe dat dit vooral 's ochtends in de badkamer afspeelt, want wat moet je anders doen als je onder de douche staat of je aan het scheren bent. Een ander staat misschien te zingen onder de douche of ziet zichzelf in de spiegel en zegt bij zichzelf "amai, ik zie er toch geweldig uit", welnu, ik denk in de badkamer na over de dingen die ik meemaak, over wat ik in de krant las, over waarom ik die cd van John Legend maar niet uit mijn hoofd krijg. En dan maak ik mijn eigen analyses en ik moet zeggen dat die 's morgens wel goed geformuleerd geraken.

Want als ik 's avonds dan achter mijn computer zit en probeer een postje te schrijven dan lijk ik de juiste woorden niet meer te vinden, de goede invalshoeken of de heldere zinsbouwen. Dan vergeet ik vaak ook de helft van de dingen waarvan ik 's ochtends zei van dat moet ik zeker in een postje verwerken. Vaak begin ik dan ook te twijfelen of ik wel de juiste conclusies trek uit hetgene wat mij bereikt. En of ik ook niet overdrijf. Ik vermoed dat sommige diene uitleg over de wijziging van managementbureau van Joeri maar flauwekul vonden. Zelf vraag ik mij ook vaak af waarom ik mij nu bijvoorbeeld met die jongen zijn carrière wil bemoeien en mijn mening wil zeggen over hetgene wat hij doet. We kennen elkaar trouwens toch niet. Maar voor mij werkt zo'n postje wel bevrijdend, want ik kan juist daardoor mijn mening zeggen. Het is een uiting dat ik met bepaalde dingen begaan ben. En ik wil met die postjes zoals degene naar aanleiding van de zaak Erdal niet de kenner gaan uithangen of de grote intellectueel (al vermoed ik dat dit wel zo overkomt), maar ik wil wel begrijpen waarom zoiets een impact heeft. En ik wil daar vooral ook zelf eens over nadenken en wil niet zomaar dezelfde mening als persoon X of Y ventileren. In een geval van Eurosong probeer ik zelf duidelijk te maken wat ik wel of niet goed vond, waarom en hoe ik de dingen zie voor naar Athene te sturen. In een politieke zaak zoals Erdal weet dat ik vaak verkeerde conclusies trek, maar ik leer van mijn eigen denkfouten en hou er dan ook rekening mee in de toekomst. En ik heb er ook van geleerd dat in de politiek de dingen niet vaak zijn wat ze zijn en wat de impact van media wel kan zijn over hoe je tegenover bepaalde zaken gaat staan.

Al die postjes waarin ik dus analyseer, interesseren misschien niemand, maar voor mezelf zijn ze belangrijk. Want in feite zeggen ze veel over wie ik ben, hoe ik denk en wat ik denk. Ik leer er niet alleen de wereld in zijn breedste betekenis door kennen, maar ik leer erdoor ook vooral mezelf kennen. Wat interesseert er mij, hoe sta ik tegenover bepaalde dingen, wat is mijn eigen mening erover. En daarom zal ik blijven analyseren.