Idool zkt platenboer

"Idool Joeri zit zonder platencontract" titelden enkele kranten en websites gisteren en vandaag. Na het nieuws dat Joeri de samenwerking met Stageplan had beëindigd, is het nu ook bekend geworden dat hij ook de samenwerking met Sony-BMG heeft beëindigd. En ook hier was het op eigen vraag om het contract te verbreken. De zoektocht naar een nieuwe platenfirma heeft echter nog geen resultaat opgeleverd en voorlopig zit Joeri Fransen nog zonder platenfirma.

Joeri geeft hiermee zijn carrière een draai van 180° en kan nu definitief met een schone lei beginnen. Hij geeft in die interviews toe dat hij zichzelf niet kon zijn vorig jaar en dat hij vele dingen heeft moeten doen die hij liever niet wou doen. En de breuk met Sony-BMG duidt ook aan dat dit ook op muzikaal vlak zo is geweest. Ook hier speelt het feit dat men niet voor mekaar heeft kunnen kiezen een belangrijke rol. Men werd elkaar opgedrongen, terwijl de visies mijlenver uit elkaar lagen. En die visies hebben uiteindelijk ook elkaar uit mekaar gedreven.

Op zich vind ik het helemaal geen slecht nieuws dat Joeri Sony-BMG heeft verlaten. Het blijft tenslotte nog steeds een major waar de resultaten tellen en men vaak de artiesten niet de tijd geeft om te groeien en het publiek geleidelijk aan te overtuigen en voor zich te winnen. En dit is zeker het geval voor een Belgische afdeling van een wereldwijde, grote platenfirma. Zo vertelde de EMI-platenbaas vorig jaar nog in Knack hoe moeilijk het was om aan de grote baas in Engeland uit te leggen om Raymond Van Het Groenewoud of Jan Leyers een nieuwe plaat te kunnen laten maken, want men komt met die platen tegenwoordig niet of net uit de rode cijfers. En in het geval van Joeri Fransen zat men zeker ook in deze situatie. De cd True Lies kwam niet uit de rode cijfers en men zal bij Sony-BMG het bijgevolg ook niet erg gevonden hebben om hem te laten gaan.

Naar mijn mening hoort Joeri meer thuis in een kleinere platenmaatschappij als bijvoorbeeld Petrol. Een platenmaatschappij die wil investeren in nieuwe artiesten, hen ook de tijd wil geven om te groeien en voor wie het aantal verkochte cd's misschien ook een stuk lager mag liggen. Er zal hier ook een minimum aantal cd's zijn die men op termijn moet weten te verkopen om het contract te blijven behouden, maar het kan allemaal op een tragere en andere manier. Daarenboven blijkt vaak dat zulke kleinere, onafhankelijke platenfirma's toch op een heel efficiënte manier schitterende resultaten weten te boeken in vergelijking met grotere platenfirma's.

Nu voorlopig heeft er nog geen enkele platenmaatschappij toegehapt om Joeri te tekenen. Op zich is dat nog geen ramp. Er zijn waarschijnlijk wel een paar pistes die Joeri nu kan bewandelen. Een ervan kan bijvoorbeeld zijn om eerst twee of drie singles bij een label uit te brengen en wanneer het aanslaat dan het album bij dat label te kunnen uitbrengen. Dit geeft geen zekerheid dat het album dan ook daadwerkelijk bij hen wordt uitgebracht, maar het kan wel voor een compromis zorgen. Daarnaast kan Joeri ook nog altijd de cd in eigen beheer uitbrengen. Hieraan hangt een financieel plaatje aan en brengt heel wat werk met zich mee. Zo moet men dan ook nog vaak een verdeler vinden. Nog een andere mogelijkheid is het platenlabel van JEM music te gebruiken, al is het maar misschien om die singles en dat tweede album te releasen. Aan de ene kant lijkt mij dit een voor de hand liggende optie te zijn, maar aan de andere kant zit men ook hier vaak nog met logistieke problemen. Kijk maar naar White Label, het platenlabel verbonden aan Stageplan, die zijn eerste twee cd's met veel moeite op de markt kreeg en de releasedatum van een derde album alsmaar lijkt uit te stellen. Maar men kan dit nog altijd als backup gebruiken, mocht er binnen afzienbare tijd geen platenfirma zijn gevonden. En tenslotte kan Joeri ook nog altijd met zijn demo's de deuren van de platenfirma's platlopen of via het circuit zijn muziek tot in de kantoren van de platenbazen krijgen.

Hoe hij het ook gaat proberen, ik hoop alvast dat er een platenmaatschappij is die Joeri een eerlijke kans wil geven. Het heeft geen nut meer om terug te grijpen naar Idool of de na-Idoolse periode waarin hij zichzelf toch niet kon zijn. Het heeft ook geen zin om True Lies als standaard te gaan nemen. Ik ben ervan overtuigd dat het album dat Joeri nu voor ogen heeft een ander album zal zijn dan True Lies en vooral een beter album. De platenmaatschappijen moeten Joeri dan ook afrekenen op de muziek die hij nu wil maken in plaats van vroegere verkoopcijfers en hem op basis daarvan die eerlijke kans geven. Aan de andere kant hoop ik dat Joeri beseft dat hij alleen die kans zal krijgen als hij goede muziek weet te schrijven en muziek schrijft waar er een voldoende ruim publiek voor bestaat. Een platencontract krijgen is niet voor iedereen weggelegd en hij zal dus moeten laten zien waarom hij het wel verdiend.

Tenslotte wil ik ook nog benadrukken dat ik het ook goed nieuws vond dat Joeri bij Sony-BMG wegging omdat hij nu misschien meer zijn eigen stempel kan drukken op zijn muziek. Hij zal ook muzikaal meer zijn eigen kunnen zijn en dat zal hem meteen een pak geloofwaardiger maken als artiest. En dat zal ook genante momenten vermijden waarin je voelde dat hij niet volledig oprecht kon zijn. Ik wil eigenlijk niet meer teruggrijpen naar Idool, maar ik moet het toch nog even doen. Ik heb op Joeri gestemd omwille van de muzikale persoonlijkheid. Ik hoop dan ook dat ik vanaf nu ook meer van die muzikale persoonlijkheid zal kunnen genieten. Ik zei het vorige week al. Voor mij kan ik nu weer de draad echt oppakken waar ik hem na Idool heb laten liggen.