Athene 2006: De liedjes - deel 1
Op 25 mei 2006 is het het uur van de waarheid voor Kate Ryan in Athene, want dat is de dag van de halve finale van het Eurosongfestival in Athene. Weet ze die avond bij de eerste 10 te geraken, dan mag ze twee dagen later nogmaals aantreden in de grote finale. Er resten haar dus nog twee maanden om een promotietoer doorheen Europa te maken en met die 60.000 euro extra van Bert Anciaux moet dat lukken. De bookmakers voorspellen momenteel al dat ze de halve finale zou winnen. Maar veel zal afhangen van de concurrentie. Daarom ga ik de volgende weken op zoek naar die concurrenten en zal mijn mening geven over hun liedje. Deze mening is maar een eerste indruk. Iedereen weet dat er op de avond zelf veel mis kan lopen, dat het niet overkomt op televisie of dat het nummer live juist sterker wordt, de zenuwen kunnen een performance kraken, .... Mijn mening die ik hier geef zal dus niet mijn definitieve mening zijn, maar het zal wel al een beeld geven van wat ik wel en niet goed vind.
Albanie – Luiz Ejili: Zjarr e ftohte ("Cold fire")
Albanië is één van de nieuwere landen die aan het Songfestival meedoen. Dit is pas hun derde deelname. Door het tegenvallende resultaat van Ledina Celo van vorig jaar moet Luiz Ejili nu dus aantreden in de halve finale en wordt het een concurrent voor onze Kate. Luiz Ejili is 21 jaar en komt zoals zovele jonge artiesten uit de Idoollichting. Hij won deze wedstrijd in 2004 in Albanië en haalde daarna nog enkele erepodiumplaatsen in zang- en liedjeswedstrijden in zijn land. Zijn lied Zjarr e ftohte (vraag me niet om dat uit te spreken) betekent koud vuur en werd geschreven door Klodian Qafoku en Dr. Flori. Het nummer opent met de doedelzak en lijkt in het begin op een traditioneel folklorenummer, maar dan bloeit het nummer open met een aantrekkelijk refrein gevolgd door de sirtaki, wat in Athene zeker zal werken. Het is een moderne up-tempo popnummer met folklore-elementen zoals de doedelzak en het mannenkoor wat het geheel een Albanisch tintje wilt meegeven en wat zeker op appreciatie zal kunnen rekenen van de omliggende landen, maar naar mijn mening mocht het einde nog iets krachtiger. Het heeft een mooie opbouw, maar ik hoop dat Luiz het live naar een climax kan toebrengen en zo voor een spetterend einde kan zorgen van zijn lied. Maar op het eerste zicht vind ik dit een aanvaardbare inzending, al zal het misschien wel kantje boordje worden om naar de finale te gaan. Maar ik gun Luiz het voordeel van de twijfel.
Andorra – Jennifer: Sense tu ("Without you")
Net als Albanië neemt ook Andorra pas voor een derde keer mee, alleen liepen de vorige twee inzendingen faliekant af waardoor Andorra terug in de halve finale moet aantreden. Andorra koos dit jaar voor een interne selectieprocedure gezien de successen die andere landen de voorbije jaren boekten met dit procédé. Uit 48 artiesten en 37 liedjes werd uiteindelijk gekozen voor Jennifer met Sense tu, wat zonder jou betekent en geschreven werd door Rafael Artesero Herrero. Het is een krachtige emoballad geworden die op momenten een beetje doet denken aan Stop van Sam Brown. Het nummer lijkt even wel een valse start te nemen en weet mij pas vanaf het refrein vast te grijpen. Daarna neemt het krachtgehalte van het liedje stelselmatig toe om zo naar een climax toe te groeien. Op video komt het niet zo goed over, net als Albanië, maar ik vermoed dat Andorra dit jaar het toch al een pak beter zal doen dan de teleurstellende 23ste plaats van vorig jaar. Ik hoop wel dat het lied ook live even goed en krachtig kan worden overgebracht, want als Jennifer het nummer live niet zal kunnen dragen, zal het als een pudding in elkaar zakken. Maar ook hier heb ik dus iets van "ok, het kan ermee door, maar ik ben niet van mijn stoel geblazen." Dat laatste zal Jennifer dus op 25 mei moeten kunnen bewerkstelligen.
Armenië – Andre: Without your love
Er is in deze editie slechts 1 nieuw land dat meedoet en dat is Armenië geworden. Vermits het een nieuw land is, is het ook noodgedwongen zijn aftrap te doen in de halve finale. Armenië heeft voor zijn debuut meteen land's populairste zanger Andre uitverkozen en heeft hem omringd met land's beste muzikanten en producers. De tekst is van de hand van Catherine Bekian terwijl het arrangement onder leiding stond van Ara Torosyan. Men heeft gekozen voor de Engelse taal en het resultaat is Without your love geworden. Een nummer dat op het eerste gehoor een samensmelting is van een aantal winnende songs van de afgelopen jaren. Het refrein lijkt wel een kopie van Marie N. te zijn, de ethnische toets doet u spontaan aan Sertab terugdenken en ook Ruslana komt meerdere malen in het lied piepen. Dat maakt dat het lied niet echt authentiek is, maar het wilt niet betekenen dat het een slappe lightversie van die winnaars is. Ik denk dat men een goede poging heeft gedaan om met al die elementen een goede song te maken. Het is dus allemaal niet origineel, maar dat is Je t'adore evenmin. Armenië wil duidelijk zijn debuut niet missen en hoopt gelet op de resultaten van de voorbije jaren met deze song te scoren. Dat zal het waarschijnlijk ook doen, maar ik had iets meer eigen creativiteit verwacht.
Wit-Rusland – Polina Smolova: Mum
Het begint een beetje saai te worden, want ook Wit-Rusland neemt pas voor een derde keer mee aan het Songfestival. En ook hier waren de voorbije twee inzendingen geen hoogvliegers. Vorig jaar zette Anglica Agurbash nog een hele promotietournee door Europa op poten, maar het mocht niet baten want ze eindigde pas 13e in de halve finale en stootte dus niet door naar de finale. Kate Ryan kan dus hier best maar rekening mee houden, een toer door Europa werkt niet altijd. Toch zal Wit-Rusland dit jaar ook haar vertegenwoordiger vanaf mei naar een 15-tal landen sturen ter promotie. Daar zal men dan al kennis kunnen maken met Polina Smolova en haar liedje Mum, geschreven door Andrey Kostiugov en Sergey Sukhomlin. Het lied valt onder de noemer rockpop à la Eve Kempell te catalogiseren. Alleen is het Engels hier zo schabouwelijk dat het te hopen is dat Polina ook Engeland aandoet tijdens haar Europa-rondreis en er een paar lessen Engelse uitspraak volgt. Ik hou dan ook al mijn hart vast wanneer dit live gezongen zal moeten worden. Nu de uitspraak zal niet het enigste probleem worden, ook de song rijdt zich in de vernieling. Het wil rock zijn, maar je krijgt nooit het gevoel rock te zijn. En met een flauw refrein waarin ma ma ma ma ma mama irritant gebruikt wordt, zal je ook niet ver geraken. Het is te hopen dat de mum van Polina in Athene aanwezig zal zijn zodat ze haar troostende schouder zal kunnen bieden aan haar dochter.
Van deze vier kandidaten gaat mijn voorkeur uit aan het Catalaanse Sense tu uit Andorra (ook al springt er niemand uit), al denk ik dat Kate Ryan vooral nieuwkomer Armenië in het oog zal moeten houden die met Without your love (wel met goede Engelse uitspraak) wel eens voor een knap debuut zal kunnen zorgen.
Albanie – Luiz Ejili: Zjarr e ftohte ("Cold fire")
Albanië is één van de nieuwere landen die aan het Songfestival meedoen. Dit is pas hun derde deelname. Door het tegenvallende resultaat van Ledina Celo van vorig jaar moet Luiz Ejili nu dus aantreden in de halve finale en wordt het een concurrent voor onze Kate. Luiz Ejili is 21 jaar en komt zoals zovele jonge artiesten uit de Idoollichting. Hij won deze wedstrijd in 2004 in Albanië en haalde daarna nog enkele erepodiumplaatsen in zang- en liedjeswedstrijden in zijn land. Zijn lied Zjarr e ftohte (vraag me niet om dat uit te spreken) betekent koud vuur en werd geschreven door Klodian Qafoku en Dr. Flori. Het nummer opent met de doedelzak en lijkt in het begin op een traditioneel folklorenummer, maar dan bloeit het nummer open met een aantrekkelijk refrein gevolgd door de sirtaki, wat in Athene zeker zal werken. Het is een moderne up-tempo popnummer met folklore-elementen zoals de doedelzak en het mannenkoor wat het geheel een Albanisch tintje wilt meegeven en wat zeker op appreciatie zal kunnen rekenen van de omliggende landen, maar naar mijn mening mocht het einde nog iets krachtiger. Het heeft een mooie opbouw, maar ik hoop dat Luiz het live naar een climax kan toebrengen en zo voor een spetterend einde kan zorgen van zijn lied. Maar op het eerste zicht vind ik dit een aanvaardbare inzending, al zal het misschien wel kantje boordje worden om naar de finale te gaan. Maar ik gun Luiz het voordeel van de twijfel.
Andorra – Jennifer: Sense tu ("Without you")
Net als Albanië neemt ook Andorra pas voor een derde keer mee, alleen liepen de vorige twee inzendingen faliekant af waardoor Andorra terug in de halve finale moet aantreden. Andorra koos dit jaar voor een interne selectieprocedure gezien de successen die andere landen de voorbije jaren boekten met dit procédé. Uit 48 artiesten en 37 liedjes werd uiteindelijk gekozen voor Jennifer met Sense tu, wat zonder jou betekent en geschreven werd door Rafael Artesero Herrero. Het is een krachtige emoballad geworden die op momenten een beetje doet denken aan Stop van Sam Brown. Het nummer lijkt even wel een valse start te nemen en weet mij pas vanaf het refrein vast te grijpen. Daarna neemt het krachtgehalte van het liedje stelselmatig toe om zo naar een climax toe te groeien. Op video komt het niet zo goed over, net als Albanië, maar ik vermoed dat Andorra dit jaar het toch al een pak beter zal doen dan de teleurstellende 23ste plaats van vorig jaar. Ik hoop wel dat het lied ook live even goed en krachtig kan worden overgebracht, want als Jennifer het nummer live niet zal kunnen dragen, zal het als een pudding in elkaar zakken. Maar ook hier heb ik dus iets van "ok, het kan ermee door, maar ik ben niet van mijn stoel geblazen." Dat laatste zal Jennifer dus op 25 mei moeten kunnen bewerkstelligen.
Armenië – Andre: Without your love
Er is in deze editie slechts 1 nieuw land dat meedoet en dat is Armenië geworden. Vermits het een nieuw land is, is het ook noodgedwongen zijn aftrap te doen in de halve finale. Armenië heeft voor zijn debuut meteen land's populairste zanger Andre uitverkozen en heeft hem omringd met land's beste muzikanten en producers. De tekst is van de hand van Catherine Bekian terwijl het arrangement onder leiding stond van Ara Torosyan. Men heeft gekozen voor de Engelse taal en het resultaat is Without your love geworden. Een nummer dat op het eerste gehoor een samensmelting is van een aantal winnende songs van de afgelopen jaren. Het refrein lijkt wel een kopie van Marie N. te zijn, de ethnische toets doet u spontaan aan Sertab terugdenken en ook Ruslana komt meerdere malen in het lied piepen. Dat maakt dat het lied niet echt authentiek is, maar het wilt niet betekenen dat het een slappe lightversie van die winnaars is. Ik denk dat men een goede poging heeft gedaan om met al die elementen een goede song te maken. Het is dus allemaal niet origineel, maar dat is Je t'adore evenmin. Armenië wil duidelijk zijn debuut niet missen en hoopt gelet op de resultaten van de voorbije jaren met deze song te scoren. Dat zal het waarschijnlijk ook doen, maar ik had iets meer eigen creativiteit verwacht.
Wit-Rusland – Polina Smolova: Mum
Het begint een beetje saai te worden, want ook Wit-Rusland neemt pas voor een derde keer mee aan het Songfestival. En ook hier waren de voorbije twee inzendingen geen hoogvliegers. Vorig jaar zette Anglica Agurbash nog een hele promotietournee door Europa op poten, maar het mocht niet baten want ze eindigde pas 13e in de halve finale en stootte dus niet door naar de finale. Kate Ryan kan dus hier best maar rekening mee houden, een toer door Europa werkt niet altijd. Toch zal Wit-Rusland dit jaar ook haar vertegenwoordiger vanaf mei naar een 15-tal landen sturen ter promotie. Daar zal men dan al kennis kunnen maken met Polina Smolova en haar liedje Mum, geschreven door Andrey Kostiugov en Sergey Sukhomlin. Het lied valt onder de noemer rockpop à la Eve Kempell te catalogiseren. Alleen is het Engels hier zo schabouwelijk dat het te hopen is dat Polina ook Engeland aandoet tijdens haar Europa-rondreis en er een paar lessen Engelse uitspraak volgt. Ik hou dan ook al mijn hart vast wanneer dit live gezongen zal moeten worden. Nu de uitspraak zal niet het enigste probleem worden, ook de song rijdt zich in de vernieling. Het wil rock zijn, maar je krijgt nooit het gevoel rock te zijn. En met een flauw refrein waarin ma ma ma ma ma mama irritant gebruikt wordt, zal je ook niet ver geraken. Het is te hopen dat de mum van Polina in Athene aanwezig zal zijn zodat ze haar troostende schouder zal kunnen bieden aan haar dochter.
Van deze vier kandidaten gaat mijn voorkeur uit aan het Catalaanse Sense tu uit Andorra (ook al springt er niemand uit), al denk ik dat Kate Ryan vooral nieuwkomer Armenië in het oog zal moeten houden die met Without your love (wel met goede Engelse uitspraak) wel eens voor een knap debuut zal kunnen zorgen.
Voor meer info, audio en video: www.eurovision.tv
posted by Filip at 6:32 p.m.
0 Comments:
Een reactie posten
<< Home