Belgische politiek

Het gaat slecht met de politiek in België. De regering mag dingen voorliegen, kan dingen verzwijgen en weet toch nog zonder schrammen het halfrond te verlaten. De hele heise rond de stookoliefacturen illustreert dit weer maar mooi. De regering belooft aan de gezinnen een korting op hun verwarmingsfactuur, maar verzwijgt dat men hiervoor een lening heeft aangegaan met de petroleumindustrie. En men zwijgt vooral over het feit dat wanneer men de lening niet voor april terugbetaald die industrie aan de consumenten een extra heffing mag vragen. Waar blijft de transparantie in de Belgische politiek als de regering dingen blijft verzwijgen? Er is al zo weinig geloof in de politiek en dan doet men dit. Dit zou toch een open doel voor de oppositie moeten zijn om de regering te doen wankelen. Maar neen, blijkbaar durft men bij de CD&V niet voluit te gaan. Aan de andere kant zitten alle regeringspartijen in slechte papieren na peilingen zodat men wel gedwongen wordt om samen te blijven werken wil men aan de macht komen. En dan is er nog het Vlaams Belang. Zoals altijd legt deze partij wel de open wonden nog eens goed bloot, maar pleisters om de wonden te doen helen reikt men niet aan. En met deze situatie moet België het redden. Een liegende regering die vooral haar macht wil houden, een zwakke oppositie die de macht wil grijpen en een partij die veel van hoge torens blaast maar zelf weinig doet. Wordt het niet eens tijd dat er een nieuwe wind in de politiek komt (en dan bedoel ik niet partij X of partij Y aan de macht)? Wordt het niets eens tijd dat er een nieuwe generatie politiekers opstaat? Wordt het niet eens tijd dat er een nieuwe politieke mentaliteit ontstaat? Misschien dat zo de kloof tussen politiek en burger wordt gedicht. Misschien dat zo de verzuring wordt tegengegaan. Misschien dat zo de mensen weer het gevoel krijgen dat men echt vertegenwoordigd wordt en dat politiekers er voor hen zijn in plaats van voor zichzelf.