Op zoek naar een nieuwe president - Amerika's nieuwste revolutie
Sommige dingen geloof je pas als je ze met eigen ogen ziet. Op de verkiezingstoer in Pennsylvania wordt het steeds duidelijker: in Amerika is een 'generatiestrijd' aan de gang. Barack Obama bracht het voorbije weekeinde in Philadelphia een massa van 35.000 mensen op de been; het grootste aantal ooit in een voorverkiezing. Hillary Clinton stuurde haar dochter Chelsea het veld in om jongeren te overtuigen. Ze sprak in Philadelphia een school toe. Ik zat in de zaal en was verbaasd: jongeren waren er amper maar hun ouders kwamen naar dit Clintonevenement.
De tweestrijd tussen Obama en Clinton is niet zo maar een voorverkiezing. Het is een 'fluwelen revolutie' waarbij de millenniumgeneratie de 68-generatie aan de kant drukt. 'On Track for Change', de verkiezingstournee van Obama wordt steeds meer een manifestatie met het boegbeeld in het middenpunt. Bezoekers zijn grotendeels jongeren tussen de 18 en 30. Zij staan uren in de rij om een stadion binnen te mogen. De controles zijn scherp, tassen worden nagekeken en het lijkt op het inchecken in een vliegtuig. Die jongeren zijn de drijvende kracht; ze vormen een leger vrijwilligers en bevolken de campagnebureaus van Obama. In Philadelphia, de zesde stad van het land, bestaat de staf in het Obamahoofdkwartier grotendeels uit enthousiaste jongeren. Obama heeft 40 centra in deze historische stad die kiezers registreren en mobiliseren voor 'Change'.
Ze proberen vrienden, buren en hun ouders te overtuigen. Ze trekken onvermoeid de straten rond. Ze vinden de 68-generatie cynisch en regentesk. Ze willen verandering en geloven erin. Een massabijeenkomst van Obama krijgt iets 'religieus', een soort seculiere mis. Het gaat om hoop, geloof en liefde; zij het zonder God. De gedetailleerde programmapunten van Clinton maken geen indruk.
Clinton zet nu al weken haar dochter Chelsea in om die jongerengolf van Obama te stoppen. Ze bezoekt vooral universiteiten en scholen. Dit weekeinde was ze in Philadelphia. De media mogen geen vragen stellen aan de 28-jarige Chelsea. Onlangs stuurde ze zelfs een 10-jarig meisje van een schoolkrant wandelen. 'Nee, ik mag niet met de pers praten; onder geen voorwaarde', zei ze.
Chelsea heeft Hillary's dossiers uit het hoofd geleerd en lepelt alle oneliners op. 'Mijn moeder zal een betere president zijn dan mijn vader. Dit land heeft behoefte aan een fighter.' Maar in de zaal zitten babyboomers; geen millenniumgeneratie, geboren pakweg na 1982. Er zijn ook speciale groepen, zoals Asian Americans for Hillary . Maar ook hier, vooral de ouders.
De wetenschapper David Burstein heeft een film gemaakt over jongeren in de Amerikaanse politiek. Hij verzamelde honderd uur aan interviews. Aanvankelijk was er weinig aandacht. Vorig jaar dacht iedereen dat Hillary met gemak ging winnen, zowel de grote media als de opiniepeilers. Obama deed mee voor spek en bonen, dachten ze.
Maar de Obamacampagne heeft een onderstroom in de Amerikaanse samenleving zichtbaar gemaakt en mobiliseert die nu. Het is de generatie die is opgegroeid met internet en zij werkt met YouTube, Facebook en MySpace. Obama's campagne zou onmogelijk zijn geweest zonder internet. Via dit medium wist hij een geldstroom te organiseren voor zijn campagne, jongeren te mobiliseren en te motiveren. Obama heeft elke caucus gewonnen, waarbij Democratische partijleden en onafhankelijken naar een vergadering gaan om publiekelijk voor een kandidaat te kiezen. De jongeren zijn uiterst gemotiveerd en komen. Veel babyboomers vinden een caucus té veel werk en willen op tijd naar bed. Gevolg is dat Obama ze allemaal won. Clinton klaagt nu dat een caucus 'niet democratisch' is.
'De millenniumgeneratie in Amerika hoorde tien jaar geleden voor het eerst over politiek met het Lewinskyschandaal. Clinton is voor hen oud nieuws', zegt Burstein. Er zijn 29 miljoen Amerikanen tussen 18 en 22. Zij stemmen voor de eerste keer. 'Zij zien in Obama de toekomst. Hij ziet er jong uit en spreekt hun taal'. Hillary Clinton speelt op ervaring en nostalgie, verwijzend naar de 'gouden jaren' onder Bill Clinton. Maar toen Bill in 1992 president werd op de muziek van Fleetwood Mac ( Don't stop thinking about tomorrow ) zaten die jongeren nog op de lagere school.
Vreemd genoeg moet de babyboomer Hillary steeds meer teruggrijpen op haar eigen generatie en dan vooral op conservatieve Democraten in Pennsylvania. Die generatie groeide op met de industrie. Tijdens een debat op de zender ABC vorige week vertelde ze uitvoerig over haar vader die als arbeider werkte in een metaalfabriek in Scranton. Hillary deed alles om haar 'proletarische geloofsbrieven' geloofwaardig te maken, hoewel ze intussen zelf tot de elite rijke Amerikanen behoort. Ze liet zich in een café filmen waar ze een pint dronk en een whisky achterover sloeg. Ze prees religie en vuurwapenbezit. Ze noemde zichzelf een 'fervent jager'. Vreemd genoeg kampte ze zich vast aan 'Republikeinse idealen' om in de race te blijven. Ze moet Pennsylvania winnen om te overleven. Dat is zeker mogelijk, maar het lijkt een stuiptrekking. De jeugd is ze kwijt. Een Obamaevenement heeft die begeestering; Clinton's evenement heeft enkel Hillary's drive.
Wat we nu zien is een American Revolution via internet.
Derk Jan Eppink
Bron: www.knack.be
De tweestrijd tussen Obama en Clinton is niet zo maar een voorverkiezing. Het is een 'fluwelen revolutie' waarbij de millenniumgeneratie de 68-generatie aan de kant drukt. 'On Track for Change', de verkiezingstournee van Obama wordt steeds meer een manifestatie met het boegbeeld in het middenpunt. Bezoekers zijn grotendeels jongeren tussen de 18 en 30. Zij staan uren in de rij om een stadion binnen te mogen. De controles zijn scherp, tassen worden nagekeken en het lijkt op het inchecken in een vliegtuig. Die jongeren zijn de drijvende kracht; ze vormen een leger vrijwilligers en bevolken de campagnebureaus van Obama. In Philadelphia, de zesde stad van het land, bestaat de staf in het Obamahoofdkwartier grotendeels uit enthousiaste jongeren. Obama heeft 40 centra in deze historische stad die kiezers registreren en mobiliseren voor 'Change'.
Ze proberen vrienden, buren en hun ouders te overtuigen. Ze trekken onvermoeid de straten rond. Ze vinden de 68-generatie cynisch en regentesk. Ze willen verandering en geloven erin. Een massabijeenkomst van Obama krijgt iets 'religieus', een soort seculiere mis. Het gaat om hoop, geloof en liefde; zij het zonder God. De gedetailleerde programmapunten van Clinton maken geen indruk.
Clinton zet nu al weken haar dochter Chelsea in om die jongerengolf van Obama te stoppen. Ze bezoekt vooral universiteiten en scholen. Dit weekeinde was ze in Philadelphia. De media mogen geen vragen stellen aan de 28-jarige Chelsea. Onlangs stuurde ze zelfs een 10-jarig meisje van een schoolkrant wandelen. 'Nee, ik mag niet met de pers praten; onder geen voorwaarde', zei ze.
Chelsea heeft Hillary's dossiers uit het hoofd geleerd en lepelt alle oneliners op. 'Mijn moeder zal een betere president zijn dan mijn vader. Dit land heeft behoefte aan een fighter.' Maar in de zaal zitten babyboomers; geen millenniumgeneratie, geboren pakweg na 1982. Er zijn ook speciale groepen, zoals Asian Americans for Hillary . Maar ook hier, vooral de ouders.
De wetenschapper David Burstein heeft een film gemaakt over jongeren in de Amerikaanse politiek. Hij verzamelde honderd uur aan interviews. Aanvankelijk was er weinig aandacht. Vorig jaar dacht iedereen dat Hillary met gemak ging winnen, zowel de grote media als de opiniepeilers. Obama deed mee voor spek en bonen, dachten ze.
Maar de Obamacampagne heeft een onderstroom in de Amerikaanse samenleving zichtbaar gemaakt en mobiliseert die nu. Het is de generatie die is opgegroeid met internet en zij werkt met YouTube, Facebook en MySpace. Obama's campagne zou onmogelijk zijn geweest zonder internet. Via dit medium wist hij een geldstroom te organiseren voor zijn campagne, jongeren te mobiliseren en te motiveren. Obama heeft elke caucus gewonnen, waarbij Democratische partijleden en onafhankelijken naar een vergadering gaan om publiekelijk voor een kandidaat te kiezen. De jongeren zijn uiterst gemotiveerd en komen. Veel babyboomers vinden een caucus té veel werk en willen op tijd naar bed. Gevolg is dat Obama ze allemaal won. Clinton klaagt nu dat een caucus 'niet democratisch' is.
'De millenniumgeneratie in Amerika hoorde tien jaar geleden voor het eerst over politiek met het Lewinskyschandaal. Clinton is voor hen oud nieuws', zegt Burstein. Er zijn 29 miljoen Amerikanen tussen 18 en 22. Zij stemmen voor de eerste keer. 'Zij zien in Obama de toekomst. Hij ziet er jong uit en spreekt hun taal'. Hillary Clinton speelt op ervaring en nostalgie, verwijzend naar de 'gouden jaren' onder Bill Clinton. Maar toen Bill in 1992 president werd op de muziek van Fleetwood Mac ( Don't stop thinking about tomorrow ) zaten die jongeren nog op de lagere school.
Vreemd genoeg moet de babyboomer Hillary steeds meer teruggrijpen op haar eigen generatie en dan vooral op conservatieve Democraten in Pennsylvania. Die generatie groeide op met de industrie. Tijdens een debat op de zender ABC vorige week vertelde ze uitvoerig over haar vader die als arbeider werkte in een metaalfabriek in Scranton. Hillary deed alles om haar 'proletarische geloofsbrieven' geloofwaardig te maken, hoewel ze intussen zelf tot de elite rijke Amerikanen behoort. Ze liet zich in een café filmen waar ze een pint dronk en een whisky achterover sloeg. Ze prees religie en vuurwapenbezit. Ze noemde zichzelf een 'fervent jager'. Vreemd genoeg kampte ze zich vast aan 'Republikeinse idealen' om in de race te blijven. Ze moet Pennsylvania winnen om te overleven. Dat is zeker mogelijk, maar het lijkt een stuiptrekking. De jeugd is ze kwijt. Een Obamaevenement heeft die begeestering; Clinton's evenement heeft enkel Hillary's drive.
Wat we nu zien is een American Revolution via internet.
Derk Jan Eppink
Bron: www.knack.be
posted by Filip at 8:24 p.m.
0 Comments:
Een reactie posten
<< Home