SASA - show 7

De zevende show van Steracteur, Sterartiest zat in een kerstsfeertje, maar was vooral een moeilijke bevalling met de nodige problemen, tranen en een verrassende pijnbank. De show moest het helaas stellen zonder Johan Terryn, die nochtans zijn snor liet staan voor het Turkse Simarik. Maar de extra lessen Turks mochten dus niet baten. Als ik nu op zijn parcours terugkijkt, moet ik zeggen dat men het hem niet gemakkelijk heeft gemaakt met moeilijke nummers, vreemde talen, heel diverse stijlen. En ik heb het gevoel dat hij zangtechnisch niet zo onderlegd is om dat parcours zonder uit te glijden te kunnen afleggen. Bovendien is het moeilijk om te zeggen wat er nu best past bij Johan. Hij heeft niet echt kunnen uitblinken in een bepaald genre waarbij je het gevoel hebt dat dit hem op het lijf is geschreven. Tenslotte moest hij strijden tegenover Geert waarvan je fysiek ziet dat hij inspanningen doet. Johan deed ongetwijfeld ook heel hard zijn best, bewijze daarvan ook zijn Italiaanse en Turkse lessen, maar er werd minder de nadruk opgelegd en het lag er minder vingerdik op. En ik denk dat het geheel van deze factoren hem de das heeft omgedaan.

Voor Geert Hunaerts was het alvast wel goed nieuws, want drie keer de pijnbank overleven is een hele prestatie. Hij mocht zich dan ook meteen gaan uitleven op Let’s go crazy van Prince. Met Prince-nummers moet je natuurlijk altijd een beetje oppassen, want het is moeilijk om het origineel te evenaren. Nu, Geert deed dat redelijk goed en deed vooral hard zijn best. Ik vond er best wel wat vaart in zitten en vooral veel power. Maar hij had één groot probleem en dat was de muziek te overstemmen. Hierdoor was het op bepaalde momenten onverstaanbaar, terwijl op andere momenten het nogal schreeuwerig overkwam. Ik denk dat wanneer de geluidsbalans wat meer in evenwicht zou zijn geweest het fantastisch zou zijn geweest. Nu vond ik het wel goed, en voor Geert zelfs heel goed, maar zat er een grote chaosfactor in waardoor het toch niet helemaal overkwam zoals het zou moeten overkomen. Dus neen, ik zou nog altijd niet voor Geert stemmen.

Guillaume Devos kreeg, op zijn eigen verzoek, de song Your song van Elton John voorgeschoteld. En hij maakte een heel ongelukkige keuze door te kiezen voor de musicalversie uit Moulin Rouge. Ongelukkig, omdat ik vind dat het nummer eigenlijk niet zo goed overkomt als het origineel. Het is met veel pathos gezongen en ik hou er gewoonweg niet zo van. In andere liedjes wel, maar ik vond dit niet zo’n mooie versie. Aan de andere kant was het dan wel weer een moedige keuze omdat hij op deze manier kon bewijzen dat hij ontzettend goed kon zingen. En dat deed hij toch wel ongelofelijk goed! Zangtechnisch was dit een zeer straffe prestatie waarbij hij met veel gevoel zong zonder te overdrijven. Ik vond het niet zoals Bart een te brave versie, maar wel een correcte versie. Maar het overheersende gevoel blijft toch wel dat de musicalversie niet zo aantrekkelijk is als het origineel en ik denk dat dit hem de das heeft omgedaan zodat hij deze week op de pijnbank geraakte.

SASA is een live-show en in zo’n show kan er dus al eens iets mislopen. Eline Demunck heeft dit deze week ondervonden bij haar versie van Get the party started van Pink. Haar geluidsbakje viel op de grond, waardoor ze zichzelf niet meer hoorde zingen en even wist ze niet meer wat doen. Geena Lisa maakte haar nog duidelijk dat ze verder moest doen, maar het shockeffect had wel invloed op haar prestatie. Ze herpakte zich nog wel, maar was duidelijk van slag. Na haar prestatie moest ze dan ook vechten tegen haar tranen, een strijd die ze na een poosje verloor. Natuurlijk zagen we hierdoor voor de eerste keer een mindere Eline. Nu, ik had ook de indruk dat het nummer haar eigenlijk niet zo goed lag. Ik beken eerlijk dat het nummer ook geen favoriet van mij is, maar ik vond dat Eline er weinig mee aankon. Ze probeerde wel de funfactor uit te stralen, maar je voelde toch dat het een beetje wrong. En ik denk niet alleen dat dit komt doordat haar geluidsbakje was gevallen. Ik heb dus wel begrip voor de situatie, maar ik denk dat we anders ook een mindere Eline zou hebben gezien. Nu, iemand die week op week al straffe prestaties heeft geleverd, mag ook al eens een mindere prestatie maken zonder daarvoor afgestraft te worden.

Daisy Thijs heeft ondertussen een week kunnen bekomen van een pijnbankmoment en kon zich dus helemaal toeleggen op A natural woman van Aretha Franklin, een lied dat ze speciaal voor haar man zong. Dat maakte het natuurlijk dat het een heel persoonlijke versie werd. We weten ondertussen van Daisy Thijs dat ze enorm goed kan zingen en er viel gisteren weer niets op aan te merken. En toch, ondanks dat het gemeend gezongen was, vond ik het niet helemaal goed overkomen. Ik had ook hier het gevoel dat er iets wrong. Was het het feit dat ze op een stoel zat en niet recht durfde te staan, ook al wou ze dit? Ik weet het niet, maar het was alsof ze zich een beetje geremd voelde door iets. Daardoor vond ik deze versie niet zo magistraal als haar versie van Get Here van Oleta Adams. Het kwam ook minder straf over, zeker als je de versie van Aretha Franklin hoort, maar ook in andere versies heb ik al straffere versies gehoord dan deze versie. Kortom, het was wel goed, maar er zat volgens mij iets meer in dan dit.

Mark Tijsmans heeft het met verschillende mensen aan de stok gekregen tijdens deze wedstrijd, waaronder ook bij mij als kijker. Ik vond hem de voorbije weken een arrogante, verwaande persoon die het op zes afleveringen heeft gepresteerd al mijn sympathie voor hem te verliezen. Ik zag er dan ook tegen op om hem Come on Eileen van Dexy’s Midnight Runners te horen brengen. Maar hij heeft bij mij een klein beetje van mijn sympathie teruggewonnen. Omdat hij met dit nummer eigenlijk wel iets anders liet zien van hem dan dat we gewoon zijn. Dat betekent niet dat het daarom goed was wat we zagen. Ik had in het begin mijn twijfels, maar hij zong dan terug een zalige bridge en ineens was ik weer verkocht. Bovendien bewoog hij eens op het podium en zijn handen gingen alle kanten uit en dat is goed voor hem, maar het blijft toch nog wat gekunsteld en stroef. Maar hij doet het toch maar weer. Dat betekent toch dat de jurycommentaren van de voorbije weken bij hem een belletje hebben doen gaan en dat hij toch een grens durft te overschrijden. En nu beseffen we ook wel weer dat dit hem eigenlijk niet zo goed afgaat, het kwam dan ook over als een polonaise, en dat hij veel beter is in het zingen in maatpak van rustige nummers of Nederlandstalige popnummers. Maar hij heeft het toch eens geprobeerd en daarvoor chapeau.

Vorige week kreeg Free Souffriau de vrijstelling van Kobe en hij koos voor haar Wereld zonder jou van Trijntje Oosterhuis. Een prachtige ballad met veel gevoel. En geef dit in de handen van Free en ze maakt het nog prachtiger. Ik vond dit echt het beste van de avond en zeker een topprestatie in haar hele reeks van prachtige prestaties. Ik vond het ontzettend knap en frêle gezongen en ik hoor haar ontzettend graag in dit lied. Ik moet zeggen dat ik geen fan ben van haar muziek bij Mega Mindy, maar hier in deze wedstrijd laat ze zien dat ze een prachtige en fantastische zangeres is die veel meer in haar mars heeft dan in het zingen van een paar kinderliedjes. Ik hoop dan ook dat de platenfirma bij haar al is gaan aankloppen om naast de Mega Mindy-cd’s ook een volwaardige Free Souffriau-cd te maken. Nogmaals, dit was het beste van de avond.

Laatste in de rij deze week is Hein Blondeel. Hij mocht zich wagen aan Fly away van Lenny Kravitz. Iedereen weet ondertussen al dat ik geen fan ben van Hein. Niet alleen op het podium, maar ook steeds meer en meer naast het podium. Ik moet maar weinig van hem hebben als ik hem zo zie in de filmpjes of wanneer hij naast Katja en Thomas staat bij het horen van de jurycommentaar. Maar dat belet mij niet om te zien dat hij eigenlijk wel een goede zanger is. En ook bij Fly away bewees hij dit. Ik vond dit best goed gezongen. Niet zo rock and roll en krachtig als Lenny Kravitz, maar toch stevig genoeg voor Hein Blondeel. Maar je voelt toch wel dat deze nummers gewoonweg minder passen bij zijn stem. Ik denk wel dat hij die nummers graag hoort en meezingt, maar ik zou hem voor een muziekcarrière niet in deze richting sturen.

Zoals al eerder gezegd werd het een verrassende pijnbank waarbij Guillaume er al deel van uitmaakte. Ik denk echt dat zijn musicalversie gewoonweg de mensen minder kon bekoren en dat hij meer succes zou hebben gehad met de normale versie. Eline Demunck werd gelukkig bespaard van de pijnbank doordat ze de vrijstelling kreeg van Johan. Waarschijnlijk zorgde het ongelukje ervoor dat dit een extra stimulans is om de mensen de kans te ontnemen om haar daarvoor af te straffen. Neen, het was Hein Blondeel die naast Guillaume moest plaatsvinden. Een beetje raar, ik had eerder op Mark of Geert gegokt. Geert omdat hij zangtechnisch toch nog steeds de mindere is en Mark omdat ik denk dat zijn polonaise en zijn gedrag van de vorige weken de mensen minder zou kunnen bekoren. Maar het is nu raar genoeg Hein Blondeel geweest, ook al heeft hij geen slechte performance neergezet. Zou het feit dat hij een onbekende naam is een rol spelen in deze wedstrijd? Wat er ook van mag zijn, ik hoop alvast dat Guillaume het deze week haalt. Ik vind hem een zeer leuke persoonlijkheid hebben, ik vind hem een ongelofelijk goede zanger en ik hou meer van zijn stem dan die van Hein. Bovendien vond ik hem de voorbije weken ook meer straffere dingen doen dan Hein. Geef die jongen dus een mooi kerstcadeau en steun hem door GUILLAUME te sturen naar 3470.

De goede doelen van de mogelijke afvallers:

Guillaume Devos zingt voor Hartekamp. Dit is een organisatie die vakanties en activiteiten organiseert voor chronisch zieke kinderen en kinderen met een ernstige sociale, fysieke of mentale handicap. Door hun ziekte of handicap kunnen deze kinderen niet mee op een gewoon kamp van de jeugdbeweging of zelfs niet op vakantie met hun ouders. Hartekamp maakt dit wel mogelijk en staat in voor de organisatie van het kamp, de medische begeleiding, …. Hiervoor rekenen ze op steun van sponsors en sympathisanten. De kinderen zelf zouden graag naar het buitenland willen gaan, maar daarvoor heeft de organisatie niet genoeg middelen. Mocht Guillaume winnen dan zou dit met de 25.000 euro wel mogelijk zijn. Je kan de organisatie natuurlijk ook buiten de wedstrijd om steunen door een gift te storten op rekeningnummer 390-0966580-30. Meer info vind je op de website.

Het natuurhulpcentrum te Opglabbeek is het goede doel van Hein Blondeel. Waarschijnlijk hebt u de werking van het natuurhulpcentrum al kunnen ontdekken via het dierenprogramma Dieren in nesten. Je zal hierbij gezien hebben dat er allerlei dieren over de vloer komen van neergeschoten vogels tot apen die geen goed huisdier bleken te zijn. Men probeert de dieren te verzorgen en terug te plaatsen in hun natuurlijke omgeving in binnen- en buitenland. Het natuurhulpcentrum merkt steeds meer en meer op dat mensen exotische dieren in huis halen, maar er na een tijdje geen weg meer mee weten. De dieren worden dan ook steeds meer en meer opgevangen in het natuurhulpcentrum. Om die te kunnen huisvesten heeft het centrum dringend nieuwe verblijven nodig. Met de 25.000 euro die Hein kan winnen, kan er reeds een grote stap in de goede richting worden gezet. Je kan het centrum ook buiten SASA steunen door een gift te storten op rekeningnummer 235-0407227-33. Meer info vind je op de website.

De liedjes voor volgende week:

Geert: Hard times - the Scabs
Guillaume: Je bent zo – Jeroen Vanderboom
Eline: Don't let go - En Vogue
Daisy: Hot stuff - Donna Summer
Mark: Can you feel the love tonight – Elton John
Free: Why do fools fall in love – Diana Ross
Hein: Perfect - Fairground Attraction