Orania
Misschien had U al eens eerder over Orania gehoord, misschien ook niet. Tot over twee weken had ik zelf nog nooit over Orania gehoord, maar een artikel uit Knack leerde mij heel wat meer over deze stad. Orania is gelegen in Zuid-Afrika aan de oevers van de Oranjerivier. De stad is zo’n vijftien jaar geleden gebouwd op een voormalig en verlaten constructiedorp en is sindsdien heel bekend in heel Zuid-Afrika. Niet omwille van de stuwdam die in de buurt is gebouwd. Niet omwille van het mooie landschap. Niet omwille van het feit dat de stad pas onlangs zijn eerste supermarkt kon openen. Neen, het is in heel Zuid-Afrika bekend omdat er enkel blanken mogen wonen en werken in Orania.
Het zal u dan misschien ook niet verbazen dat de stad gesticht werd door de schoonzoon van oud-premier Hendrik Verwoerd, de premier die onder zijn bewind de apartheid invoerde en later door een zwarte man vermoord zou worden. De stad werd gesticht naar aanleiding van de afschaffing van de apartheid en de vrijlating van Nelson Mandela. Volgens de bedenkers van de stad moet Orania een overlevingsplan bieden voor de hedendaagse blanke Afrikaner die niet verzwolgen wil worden door het nieuwe en door zwarten bestuurde Zuid-Afrika. Het nieuwe Zuid-Afrika waar het volgens de bedenkers onmogelijk is om nog langer Afrikaner te zijn. Want de zwarten hebben de blanke macht, scholen en media afgenomen en nu dreigen ze ook hun cultuur af te nemen.
Het ultieme doel van het dorp is het recht op zelfbeschikking of met andere woorden: de stichters zouden graag hun dorp zien uitgroeien tot een federale eigen volksstaat met eigen instellingen en een eigen economie waar de bescherming van het culturele erfgoed van het Afrikanendom onderstreept wordt. Om dat te bereiken willen de Oraniërs Afrikaner-selfwerksaamheid. Dit betekent dat al het werk, van bestuur tot handwerk, door blanken wordt gedaan en dat bijgevolg dus niet-Afrikaners niet worden toegelaten om in het dorp te wonen of te werken. Omdat men niet kan werken met goedkope zwarte arbeidskrachten steunt de economie van Orania op de modernste en meest geautomatiseerde landbouw van het land. Om de economie verder te steunen heeft Orania zijn eigen munt bedacht, de Ora. Wanneer Afrikaner met dit enkel voor blanken geld betalen in Orania krijgen ze 10% korting op hun aankopen. Op deze manier wil men stimuleren om het geld meer dan de Zuid-Afrikaanse rand te gebruiken en om de eigen economie te stimuleren. Ook hebben de Oraniërs hun eigen scholen opgericht die vooral gecomputeriseerd zijn.
Vandaag de dag leven er ongeveer zo’n 500 inwoners in Orania en er is nog plaats voor zo’n 1.000 extra inwoners. Toch komen niet alle inwoners in Orania wonen omwille van de idealen. Het misdaadcijfer in Zuid-Afrika ligt ontzettend hoog met vele verkrachtingen en moorden per dag. In Orania ligt het misdaadcijfer gevoelig lager, doordat het een afgelegen dorp is, waardoor er een groter veiligheidsgevoel heerst. En net die veilige omgeving trekt zoveel mensen aan. Maar verder is het toch ook niet zo allemaal idealistisch in het dorpje. Zo ben je geen eigenaar van je huis in Orania, maar slechts een aandeelhouder in de maatschappij Vluyteskraal Aandeleblok die het dorp in 1991 voor 1,5 miljoen rand heeft gekocht. En onlangs raakte bekend dat de rijke bestuurders van het dorp samen zo’n 85% van de aandelen in hun bezit hebben en in de gegoede buurt Grootdorp wonen. De armere bewoners moeten echter in de kleine huisjes van Kleingeluk wonen. Die grote kloof tussen rijk en arm heeft ondertussen de relaties tussen beide groepen al sterk verzuurd. Bovendien zijn heel wat van die armere bewoners ongelukkig omdat ze nu al de werkjes zelf moeten doen die ze vroeger zelf niet wilden doen, maar door de zwarte bevolking werd gedaan zoals het onderhoud van de erven en het vegen van de straten. Tenslotte mag de stad dan wel trachten om een eigen staat te worden, het ontbreekt de dag van vandaag nog steeds aan eigen ziekenhuis of rusthuis.
Ik heb gans het artikel met grote verbazing gelezen. Zoiets kan je verwachten in boeken, films of televisieseries, maar toch niet in de realiteit van de 21ste eeuw. Gans het idee is toch niet te vatten dat je als zwarte bewoner van Zuid-Afrika vandaag de dag nog wordt uitgesloten om ergens te gaan wonen of werken, gewoon omwille van je huidskleur. En dan heb ik zin om uit te roepen dat het hier gaat om een pure vorm van racisme, vooral als je sommige uitspraken leest (de zwarte personen zijn personen met mindere capaciteit). En dan word ik boos omdat de mens toch nooit zal leren uit de geschiedenis. Maar de bedenkers van Orania zeggen dat ze geen racisten zijn. Ze zijn alleen maar bezorgd omwille van het cultuurbehoud. Sorry dat ik het moet zeggen, maar het doet mij een beetje denken aan het Vlaams Belang. Ook zij zeggen steeds dat ze geen racisten zijn en dat hun alleen maar te doen is omwille van het behoud van de Vlaamsche cultuur. Alleen lijkt en is het mij vooral een mooiere uitleg voor de minder mooie racistische grondredenen. Zulke verhalen als het verhaal van Orania maken me woest van binnen en als ik zulke dingen lees, ben ik soms echt beschaamd om deel uit te maken van het blanke ras. Waar gaat dat toch naartoe met de mensheid?
U leest het goed. We zijn in Zuid-Afrika in de 21ste eeuw. We zijn in het Zuid-Afrika waar er ooit apartheid heerste en Nelson Mandela gevangen gehouden werd. We zijn in het Zuid-Afrika waar de situatie nu helemaal veranderd is, Nelson Mandela een internationale held is en de zwarten aan de macht zijn. En in dat Zuid-Afrika van vandaag is er een stad waar geen zwarten mogen wonen of werken. Een stad waar de bestuursleden spreken dat “de Republiek van Suid Afrika” is overgelaten aan mensen van mindere capaciteit. Een stad waar bewoners beweren dat zwarten niet in de treinen mogen zitten, maar dat ze enkel met kaffertaxi’s mogen rondreizen. Een stad met leuzen als “Ek praat en denk in het Afrikaans” en “Ons ideaal snoer ons saam”. En neen, dit is echt geen fictie uit een boek, televisieserie, film of verkiezingsfolder van het Vlaams (of liever gezegd Afrikaners) Belang. Neen, het is de trieste realiteit vandaag in Zuid-Afrika.
Het zal u dan misschien ook niet verbazen dat de stad gesticht werd door de schoonzoon van oud-premier Hendrik Verwoerd, de premier die onder zijn bewind de apartheid invoerde en later door een zwarte man vermoord zou worden. De stad werd gesticht naar aanleiding van de afschaffing van de apartheid en de vrijlating van Nelson Mandela. Volgens de bedenkers van de stad moet Orania een overlevingsplan bieden voor de hedendaagse blanke Afrikaner die niet verzwolgen wil worden door het nieuwe en door zwarten bestuurde Zuid-Afrika. Het nieuwe Zuid-Afrika waar het volgens de bedenkers onmogelijk is om nog langer Afrikaner te zijn. Want de zwarten hebben de blanke macht, scholen en media afgenomen en nu dreigen ze ook hun cultuur af te nemen.
Het ultieme doel van het dorp is het recht op zelfbeschikking of met andere woorden: de stichters zouden graag hun dorp zien uitgroeien tot een federale eigen volksstaat met eigen instellingen en een eigen economie waar de bescherming van het culturele erfgoed van het Afrikanendom onderstreept wordt. Om dat te bereiken willen de Oraniërs Afrikaner-selfwerksaamheid. Dit betekent dat al het werk, van bestuur tot handwerk, door blanken wordt gedaan en dat bijgevolg dus niet-Afrikaners niet worden toegelaten om in het dorp te wonen of te werken. Omdat men niet kan werken met goedkope zwarte arbeidskrachten steunt de economie van Orania op de modernste en meest geautomatiseerde landbouw van het land. Om de economie verder te steunen heeft Orania zijn eigen munt bedacht, de Ora. Wanneer Afrikaner met dit enkel voor blanken geld betalen in Orania krijgen ze 10% korting op hun aankopen. Op deze manier wil men stimuleren om het geld meer dan de Zuid-Afrikaanse rand te gebruiken en om de eigen economie te stimuleren. Ook hebben de Oraniërs hun eigen scholen opgericht die vooral gecomputeriseerd zijn.
Vandaag de dag leven er ongeveer zo’n 500 inwoners in Orania en er is nog plaats voor zo’n 1.000 extra inwoners. Toch komen niet alle inwoners in Orania wonen omwille van de idealen. Het misdaadcijfer in Zuid-Afrika ligt ontzettend hoog met vele verkrachtingen en moorden per dag. In Orania ligt het misdaadcijfer gevoelig lager, doordat het een afgelegen dorp is, waardoor er een groter veiligheidsgevoel heerst. En net die veilige omgeving trekt zoveel mensen aan. Maar verder is het toch ook niet zo allemaal idealistisch in het dorpje. Zo ben je geen eigenaar van je huis in Orania, maar slechts een aandeelhouder in de maatschappij Vluyteskraal Aandeleblok die het dorp in 1991 voor 1,5 miljoen rand heeft gekocht. En onlangs raakte bekend dat de rijke bestuurders van het dorp samen zo’n 85% van de aandelen in hun bezit hebben en in de gegoede buurt Grootdorp wonen. De armere bewoners moeten echter in de kleine huisjes van Kleingeluk wonen. Die grote kloof tussen rijk en arm heeft ondertussen de relaties tussen beide groepen al sterk verzuurd. Bovendien zijn heel wat van die armere bewoners ongelukkig omdat ze nu al de werkjes zelf moeten doen die ze vroeger zelf niet wilden doen, maar door de zwarte bevolking werd gedaan zoals het onderhoud van de erven en het vegen van de straten. Tenslotte mag de stad dan wel trachten om een eigen staat te worden, het ontbreekt de dag van vandaag nog steeds aan eigen ziekenhuis of rusthuis.
Ik heb gans het artikel met grote verbazing gelezen. Zoiets kan je verwachten in boeken, films of televisieseries, maar toch niet in de realiteit van de 21ste eeuw. Gans het idee is toch niet te vatten dat je als zwarte bewoner van Zuid-Afrika vandaag de dag nog wordt uitgesloten om ergens te gaan wonen of werken, gewoon omwille van je huidskleur. En dan heb ik zin om uit te roepen dat het hier gaat om een pure vorm van racisme, vooral als je sommige uitspraken leest (de zwarte personen zijn personen met mindere capaciteit). En dan word ik boos omdat de mens toch nooit zal leren uit de geschiedenis. Maar de bedenkers van Orania zeggen dat ze geen racisten zijn. Ze zijn alleen maar bezorgd omwille van het cultuurbehoud. Sorry dat ik het moet zeggen, maar het doet mij een beetje denken aan het Vlaams Belang. Ook zij zeggen steeds dat ze geen racisten zijn en dat hun alleen maar te doen is omwille van het behoud van de Vlaamsche cultuur. Alleen lijkt en is het mij vooral een mooiere uitleg voor de minder mooie racistische grondredenen. Zulke verhalen als het verhaal van Orania maken me woest van binnen en als ik zulke dingen lees, ben ik soms echt beschaamd om deel uit te maken van het blanke ras. Waar gaat dat toch naartoe met de mensheid?
Labels: actualiteit
posted by Filip at 6:22 p.m.
2 Comments:
In Vlaanderen en Nederland hebben we makkelijk praten; ons volk maakt nog steeds de meerderheid uit van onze landen. Dat is niet zo in Zuid-Afrika. Daar zijn de Afrikaners (niet 'blanken', zoals u zegt, want Engelstaligen hebben niets te zoeken in Orania) overgeleverd aan andere volkeren die veruit in de meerderheid zijn. Ik kan wel begrip opbrengen voor de mensen in Orania die bij het eigen volk willen leven, vrij van regels die hun taal en cultuur willen afschaffen en vrij van corruptie.
11:14 a.m.
Ik heb er niets op tegen dat de Afrikanen hun cultuur willen beleven en daar moet zeker ook respect en begrip voor getoond worden door de rest van de bevolking. Maar moet je om dit cultuur te beleven echt apart gaan wonen? En waarom moet die cultuur beleven altijd gepaard gaan met uitspraken alszijnde dat de zwarte bevolking bevolking is met mindere capaciteiten en andere racistische leuzen? De vraag is of die cultuur de echte reden wel is voor het bestaan van Orania of slechts een drogreden?
6:49 p.m.
Een reactie posten
<< Home