The girl with the golden voice ... but not today!

De showbizzwereld in Vlaanderen is in paniek! Wat zeg ik, de angst slaat hen om de oren! Neen, niet omdat Reborn een nieuwe single heeft. Op deze catastrofe is men ondertussen al voorbereid. Maar wel omdat Laura Lynn geen stem meer heeft. De Queen of the Vlaamsche Schlagermusik heeft stemproblemen en mag zich zo naast het rijtje met Natalia, Wouter en Sandrine zetten. En volgens Het Laatste Nieuws hoort ook Pim in dat rijtje, maar dat is toch wel een beetje teveel eer voor deze blonde knaap.

Feit is echter dat de Vlaamse popwereld geteisterd wordt door een acute aanval van stemproblemen. Geen wonder natuurlijk als je de agenda’s bekeek van Laura, Natalia en Sandrine. Deze stonden namelijk bomvol en niet alleen met optredens, maar ook met heel wat promotionele activiteiten. Gevolg, overbelasting van de stem, het niet verzorgen en opwarmen van de stem voor optredens, te weinig rust, … en uiteindelijk geen stem meer. Als buitenstaander vraag je u natuurlijk wel af waarom al die zangers en zangeressen eigenlijk een stemcoach hebben en waarom die niet tijdig ingrijpt. Omdat het management wilt dat er geld in het laatje blijft komen? Waarschijnlijk wel. Maar het heeft natuurlijk iets ironisch als de stemcoach van de artiest in kwestie nadien in de media zegt dat zijn artiest zijn stem niet goed gebruikt. Tja, wat voor een amateuristische stemcoach hebben die dan, vraag ik mij dan af. Ah ja, de stemcoach die nu zit te zagen.

Maar zelf wassen ze dus hun handen in onschuld. De schuld ligt bij de managers. En ze hebben dus zoals reeds gezegd geen ongelijk. Een artiest van vandaag wordt in feite reeds van in het begin uitgeperst tot de laatste druppel, want de kans dat het morgen allemaal reeds gedaan is, is nu eenmaal heel groot. Dus werken onze artiesten 7 optredens per weekend af, trekken ze van de ene kermistent naar de andere pensenkermis, moeten ze ondertussen nog een album inzingen, moeten ze stemoefeningen gaan volgen bij een stemcoach wiens adviezen men toch naast zich neer legt, moet men interviews geven, …. En dat hoge tempo moet men enkele maanden na mekaar volhouden. Dat is natuurlijk om problemen vragen.

Als nieuweling grijp je natuurlijk elke kans die zich voordoet, maar goudhaantjes als Natalia en Laura Lynn zijn nu toch al vaste waarden die men iets meer privileges kan geven zoals het beperken van de optredens tot 1 per avond, meer rustperiodes in de planning opnemen, …. Maar de angst dat het morgen allemaal gedaan is, is zo groot dat men het niet doet. En die angst verlamt ook de artiesten in kwestie. In plaats van op tijd aan de noodrem te trekken, rijdt men zich liever in de vernieling. Want ja, als men uit de picture is, neemt iemand anders die plek in en dan kan het ook snel gedaan zijn. Dus laat die zesennegentigste reporter maar binnen, er kan er wel nog eentje bij. En een vier optredens per dag? Beter ik die daar staat dan iemand anders.

Eigen schuld, dikke bult zeggen wij hier en ik denk dat het hier ook opgaat. Het voordeel is nu natuurlijk wel dat we een paar weekjes van het gekweel van Laura Lynn verlost zijn. Nu nog Jo Vally, Luc Steeno, Henkie of internationaal Paris Hilton en we zullen nog roepen “Leve de stemproblemen!” En ik vergeet Reborn natuurlijk nog die weer een nieuw singletje heeft volgekweeld. Een ramp komt toch nooit alleen.