Hoe geloofwaardig is Ultratop nog?
Wie vandaag naar de Ultratop heeft geluisterd, moet vaststellen dat het triestig gesteld is met de hitparade. Dat er een schlagerrevival bezig was, konden we al lang vaststellen, maar nu proberen oude rotten uit het vak hun kans nog eens. Willy Sommers, Christoff, Jo Vally, Bart Kaëll, Luc Steeno, … allemaal vergane gloriën die onder impuls van het succes van Laura Lynn met nieuw werk naar buiten komen en die nu probleemloos de top 50 bereiken. Is het omdat de mensen deze nummers echt goed vinden? Of zit de promotiestunt er voor iets tussen vermits een hele boel artiesten ondertussen hun single aan een sterk verlaagde prijs aan de man proberen te brengen? Of is het omdat de jeugd massaal en nog steeds vaak illegaal download en dus geen singles meer koopt dat het nu voor deze oudjes makkelijker is om de hitparade te bereiken? Waarschijnlijk is het de combinatie van al deze factoren die hun succes verklaren.
Naast het schlagergenre is ook de kleuter- en peutermuziek goed vertegenwoordigd in de Ultratop. K3, Spring, Ch!pz, Marjolein en het afschuwelijke nummer van Ellen. Allemaal gaan ze vlotjes over de toonbank en duwen grote internationale namen als Robbie Williams en Keane naar de onderste regionen van de hitparade. En zo gaat het dus een hele Ultratop door en is het ver zoeken naar nog echte goede kwalitatieve muziek. Let op, ik heb er echt niets op tegen dat het schlager- en het kindergenre scoort in de Ultratop, maar bij sommige liedjes stel ik mij dus echt wel serieuze vragen alszijnde wie koopt nu in godsnaam die rotzooi?
Maar dit nu terzijde, want ik ging het eigenlijk hebben over de nieuwe reglementering rond de Ultratop. Uiteindelijk bleek alles een serieuze storm in een glas water te zijn geweest, maar de geloofwaardigheid van Ultratop heeft er toch een deuk door gekregen. In het begin klonk het nog alsof het gedaan moest zijn met signeersessies, speciale acties, verlaagde prijzen, … kortom ineens was 70% van de huidige Ultratop bedreigd en zouden sommige verkopen niet meer worden meegeteld. Na een uitgebreid artikel in Het Laatste Nieuws komt men bij Ultratop nu toch op zijn stappen terug en klink het ineens heel anders. Het was plots nooit meer de bedoeling om al die verkopen uit de Ultratop te bannen. Neen, nu zou alleen nog de verkopen waarbij een gadget wordt aangeboden van een waarde groter dan de single niet meer opgenomen worden.
Toch zorgde heel de rel voor een interessante discussie. Natuurlijk is het flauwekul om die verkopen bij signeersessies, verlaagde prijzen, … niet meer op te nemen in de Ultratop. Een verkoop van een single is een verkoop van een single, daarmee uit. Wat kan het mensen schelen dat een artiest een signeersessie houdt of dat een single maar 1 euro kost als ze de single in kwestie helemaal niet goed vindt? De single van Jo Vally interesseert mij geen moer, dus ik zal hem ook niet kopen, ook al kost hij maar 1 euro. Maar aan de andere kant mag je artiesten toch ook niet gaan beletten om zulke acties te houden bij een kelderende singleverkoop. Ook al zorgt dit voor enige oneerlijke concurrentie wanneer een artiest zijn single niet aan een verlaagd tarief kan aanbieden. Het komt er nu duidelijk op aan om creatief te zijn. Maar aan de andere kant toont het ook heel duidelijk dat mensen niet meer bereid zijn om 5 euro te geven voor vaak maar 2 liedjes. Het is dus ook een teken dat muziekkopend Vlaanderen een nieuwe prijszetting wilt voor singles en cd’s.
In de hele discussie kwam ook Bob Savenbergh met een ideetje naar boven. Waarom de Ultratop niet gaan baseren op luistercijfers? Dat dit idee van Bob Savenbergh komt, mag eigenlijk niemand verbazen. Want wie een paar weken geleden de airplaycijfers las in Knack kon merken dat heel wat artiesten uit Bob zijn stal een plaatsje in de top 20 haalden, Sandrine op kop. Dus tuurlijk is het voor Bob Savenbergh interessant om airplay te laten meegelden in de Ultratop, alleen slaat hij de bal wel compleet mis. Ultratop zou een beeld moeten geven wat de mensen echt goed vinden en moet een beeld geven van de werkelijke verkoopcijfers, iets waar het op de dag van vandaag niet in slaat. Daar moeten we eerlijk in zijn, vermits men bij het opstellen van de hitparade ook rekening houdt met verkoopcijfers van de voorbije weken. Maar wanneer men de airplaycijfers gaat integreren in de Ultratop verkrijgt men een vertekend beeld. Want een radiozender kan een single platdraaien, daarvoor houden de mensen er nog altijd niet van. Of ze kunnen er wel van houden, maar hij is niet goed genoeg om de mensen te overtuigen hem daadwerkelijk te gaan kopen. Of mensen kunnen een single wel goed vinden, maar de radiozenders weigeren hem te draaien. De playlist van een radiozender wordt namelijk nog steeds bepaald door de radiomakers zelf in plaats van het publiek. Je kan af en toe misschien eens een plaatje aanvragen, maar dat maakt misschien 5% uit van de muziek die een radio draait.
Hitparades als De Afrekening of het spijtig genoeg verdwenen PrimaDonna zijn dan betere waardemeters dan de airplaycijfers. Want hier gaat het over een waardebeoordeling over de liedjes door de luisteraars zelf. En daar kom je inderdaad vaak tegen dat mensen wel van bepaalde liedjes houden en het soms heel hoog in de hitparades stemmen, maar dat ze het vertikken om de single in de winkel te gaan kopen. Omdat de single te duur is of omdat ze liever wachten op het album. Zulke hitparades zijn naar mening dan ook op het ogenblik de meest betrouwbare hitparades. Veel representatiever voor de muzieksmaak van Vlaanderen dan de Ultratop. Ook een sterker signaal voor muzieksamenstellers van radiozenders dan de Ultratop. En ja, ook hier zal er bedrog zijn en manipulatie, maar wanneer men een goed controlesysteem uitwerkt voor het stemmen en tellen, wordt dat risico verwaarloosbaar.
De hele rel rond Ultratop duidt vooral op de eerste plaats op het geloofwaardigheidsprobleem dat de hitparade heeft gecreëerd. Men wou met de strengere regels voor meer geloofwaardigheid zorgen, maar men heeft op de verkeerde doelen geschoten en heeft uiteindelijk alleen maar in eigen been geschoten. Het kwam enkele maanden terug al in opspraak omdat het duidelijk werd dat platenmaatschappijen mensen inschakelden die meerdere exemplaren van een single moesten gaan kopen om hem in de hitparade te krijgen. Op dit terrein moet Ultratop een verbeten strijd gaan voeren. Omdat het hier gaat om valse verkopen. En ja, men mag ook bij signeersessies een beetje strenger toezien. Fans die drie, vier exemplaren kopen zogezegd voor vrienden moeten teruggebracht worden tot 1 exemplaar. Maar een strijd voeren tegen artiesten en platenmaatschappij die hun single proberen te verkopen door er een geschenk bij te geven, hem aan een voordelige prijs aan te bieden of door een signeersessie te houden is een totaal verkeerde strijd. Ultratop zou beter werken aan de kern door het op poten zetten van een nieuw en transparanter systeem waarbij ook de verkoopcijfers worden vrijgegeven. Dan pas zal er misschien weer geloof worden gehecht aan de hitparade.
Naast het schlagergenre is ook de kleuter- en peutermuziek goed vertegenwoordigd in de Ultratop. K3, Spring, Ch!pz, Marjolein en het afschuwelijke nummer van Ellen. Allemaal gaan ze vlotjes over de toonbank en duwen grote internationale namen als Robbie Williams en Keane naar de onderste regionen van de hitparade. En zo gaat het dus een hele Ultratop door en is het ver zoeken naar nog echte goede kwalitatieve muziek. Let op, ik heb er echt niets op tegen dat het schlager- en het kindergenre scoort in de Ultratop, maar bij sommige liedjes stel ik mij dus echt wel serieuze vragen alszijnde wie koopt nu in godsnaam die rotzooi?
Maar dit nu terzijde, want ik ging het eigenlijk hebben over de nieuwe reglementering rond de Ultratop. Uiteindelijk bleek alles een serieuze storm in een glas water te zijn geweest, maar de geloofwaardigheid van Ultratop heeft er toch een deuk door gekregen. In het begin klonk het nog alsof het gedaan moest zijn met signeersessies, speciale acties, verlaagde prijzen, … kortom ineens was 70% van de huidige Ultratop bedreigd en zouden sommige verkopen niet meer worden meegeteld. Na een uitgebreid artikel in Het Laatste Nieuws komt men bij Ultratop nu toch op zijn stappen terug en klink het ineens heel anders. Het was plots nooit meer de bedoeling om al die verkopen uit de Ultratop te bannen. Neen, nu zou alleen nog de verkopen waarbij een gadget wordt aangeboden van een waarde groter dan de single niet meer opgenomen worden.
Toch zorgde heel de rel voor een interessante discussie. Natuurlijk is het flauwekul om die verkopen bij signeersessies, verlaagde prijzen, … niet meer op te nemen in de Ultratop. Een verkoop van een single is een verkoop van een single, daarmee uit. Wat kan het mensen schelen dat een artiest een signeersessie houdt of dat een single maar 1 euro kost als ze de single in kwestie helemaal niet goed vindt? De single van Jo Vally interesseert mij geen moer, dus ik zal hem ook niet kopen, ook al kost hij maar 1 euro. Maar aan de andere kant mag je artiesten toch ook niet gaan beletten om zulke acties te houden bij een kelderende singleverkoop. Ook al zorgt dit voor enige oneerlijke concurrentie wanneer een artiest zijn single niet aan een verlaagd tarief kan aanbieden. Het komt er nu duidelijk op aan om creatief te zijn. Maar aan de andere kant toont het ook heel duidelijk dat mensen niet meer bereid zijn om 5 euro te geven voor vaak maar 2 liedjes. Het is dus ook een teken dat muziekkopend Vlaanderen een nieuwe prijszetting wilt voor singles en cd’s.
In de hele discussie kwam ook Bob Savenbergh met een ideetje naar boven. Waarom de Ultratop niet gaan baseren op luistercijfers? Dat dit idee van Bob Savenbergh komt, mag eigenlijk niemand verbazen. Want wie een paar weken geleden de airplaycijfers las in Knack kon merken dat heel wat artiesten uit Bob zijn stal een plaatsje in de top 20 haalden, Sandrine op kop. Dus tuurlijk is het voor Bob Savenbergh interessant om airplay te laten meegelden in de Ultratop, alleen slaat hij de bal wel compleet mis. Ultratop zou een beeld moeten geven wat de mensen echt goed vinden en moet een beeld geven van de werkelijke verkoopcijfers, iets waar het op de dag van vandaag niet in slaat. Daar moeten we eerlijk in zijn, vermits men bij het opstellen van de hitparade ook rekening houdt met verkoopcijfers van de voorbije weken. Maar wanneer men de airplaycijfers gaat integreren in de Ultratop verkrijgt men een vertekend beeld. Want een radiozender kan een single platdraaien, daarvoor houden de mensen er nog altijd niet van. Of ze kunnen er wel van houden, maar hij is niet goed genoeg om de mensen te overtuigen hem daadwerkelijk te gaan kopen. Of mensen kunnen een single wel goed vinden, maar de radiozenders weigeren hem te draaien. De playlist van een radiozender wordt namelijk nog steeds bepaald door de radiomakers zelf in plaats van het publiek. Je kan af en toe misschien eens een plaatje aanvragen, maar dat maakt misschien 5% uit van de muziek die een radio draait.
Hitparades als De Afrekening of het spijtig genoeg verdwenen PrimaDonna zijn dan betere waardemeters dan de airplaycijfers. Want hier gaat het over een waardebeoordeling over de liedjes door de luisteraars zelf. En daar kom je inderdaad vaak tegen dat mensen wel van bepaalde liedjes houden en het soms heel hoog in de hitparades stemmen, maar dat ze het vertikken om de single in de winkel te gaan kopen. Omdat de single te duur is of omdat ze liever wachten op het album. Zulke hitparades zijn naar mening dan ook op het ogenblik de meest betrouwbare hitparades. Veel representatiever voor de muzieksmaak van Vlaanderen dan de Ultratop. Ook een sterker signaal voor muzieksamenstellers van radiozenders dan de Ultratop. En ja, ook hier zal er bedrog zijn en manipulatie, maar wanneer men een goed controlesysteem uitwerkt voor het stemmen en tellen, wordt dat risico verwaarloosbaar.
De hele rel rond Ultratop duidt vooral op de eerste plaats op het geloofwaardigheidsprobleem dat de hitparade heeft gecreëerd. Men wou met de strengere regels voor meer geloofwaardigheid zorgen, maar men heeft op de verkeerde doelen geschoten en heeft uiteindelijk alleen maar in eigen been geschoten. Het kwam enkele maanden terug al in opspraak omdat het duidelijk werd dat platenmaatschappijen mensen inschakelden die meerdere exemplaren van een single moesten gaan kopen om hem in de hitparade te krijgen. Op dit terrein moet Ultratop een verbeten strijd gaan voeren. Omdat het hier gaat om valse verkopen. En ja, men mag ook bij signeersessies een beetje strenger toezien. Fans die drie, vier exemplaren kopen zogezegd voor vrienden moeten teruggebracht worden tot 1 exemplaar. Maar een strijd voeren tegen artiesten en platenmaatschappij die hun single proberen te verkopen door er een geschenk bij te geven, hem aan een voordelige prijs aan te bieden of door een signeersessie te houden is een totaal verkeerde strijd. Ultratop zou beter werken aan de kern door het op poten zetten van een nieuw en transparanter systeem waarbij ook de verkoopcijfers worden vrijgegeven. Dan pas zal er misschien weer geloof worden gehecht aan de hitparade.
posted by Filip at 7:47 p.m.
1 Comments:
de afrekening ruleerd boven alles!
5:05 p.m.
Een reactie posten
<< Home