Op zoek naar een nieuwe president - Indiana en North Carolina
Elke voorverkiezing die nu nog gehouden wordt, wordt omschreven als de laatste grote voorverkiezing in de race naar de Democratische nominatie. En telkens weer zitten we te wachten tot wanneer Hillary Clinton eindelijk beslist om haar partij een grote dienst te bewijzen en nu eindelijk eens de stap opzij zet. Want ze mocht dan wel Pennsylvania overtuigend gewonnen hebben, een groot plezier zal ze haar partij er niet mee doen in november. Want in plaats van de partij bovenaan te zetten heeft ze de voorbije weken en maanden alleen haarzelf bovenaan gezet. Alles moest wijken om haar toch maar de genomineerde te maken en alle vuile, laag bij de grondse methoden waren toegestaan. Gevolg is dat ze de verkiezingsstrijd bij de Democraten zodanig heeft gepolariseerd dat de voorverkiezingen gisteren in Indiane en North Carolina één ding hebben geleerd. Dat de Democraten verder weg staan van de presidentiële verkiezing dan ooit. 50% van de Hillary-stemmers weigert op Obama te stemmen in november. 33% van de Hillary-stemmers zegt zelfs om in november op Republikein John McCain te stemmen in plaats van de eigen partijgenomineerde Obama. Anderzijds hebben het moddergooien van Clinton op Obama, en je mag er zeker van zijn, het was met bakken modder dat ze smeet en alle smerige methodes waren toegestaan door haar (haar scheldpartij waarbij ze Obama vergeleek met Republikeinse strateeg Karl Rove was een driest hoogtepunt en vooral beschamend omdat ze zelf alle vuile trucs uit het handboek van Karl Rove bovenhaalde), ervoor gezorgd dat ondertussen ook al 40% van de Obamastemmers weigert op Clinton te stemmen. Het mag duidelijk zijn dat hoe langer Clinton nog meedoet, hoe groter de schade wordt die ze de partij gaat toebrengen in november. Als de schade nu al niet onherstelbaar is?
Het was trouwens gisteren een slechte dag voor Clinton. Ze had gehoopt om Indiana met groot verschil te kunnen winnen en het verschil in North Carolina te kunnen beperken. Het tegendeel is ondertussen bewezen. Indiana won ze met amper 2% verschil, wat feitelijk neerkomt op een status-quo en in North Carolina bedroeg het verschil met Obama maar liefst 14% en maar liefst 230.000 stemmen. Resultaat in de tussenstand: Obama heeft reeds 1.842 gedelegeerden (waaronder 254 supergedelegeerden), terwijl Clinton steeds verder achterop hinkt met 1.686 (waaronder 267 supergedelegeerden). Daarenboven heeft Clinton de voorbije dagen nog een paar uppercuts gekregen bij de supergedelegeerden, waarbij er er steeds meer supergedelegeerden de voorkeur geven aan Obama. Hij haalt haar bij de supergedelegeerden langzaamaan maar zeker in. Obama van zijn kant kan weer wat opgeluchter zijn. Zijn campagne sputtert en kende een desastreuze maand. Er waren de opmerkingen van zijn priester Wright, er was zijn eigen Bittergate en hij kon niet echt overtuigen in Pennsylvania en heeft problemen om de blanke arbeidersstem te krijgen. Maar hij klimt langzaamaan uit zijn dal. Hij distantieerde zich sterk van de uitspraken van zijn priester, hij krijgt steeds meer het vertrouwen van de supergedelegeerden en de finish ligt op minder dan 200 gedelegeerden.
Er zijn nu nog maar enkele voorverkiezingen meer. Maar het wordt nu hoog tijd dat er zware druk wordt uitgeoefend op Clinton. Haar verdere deelname in de race naar het Witte Huis is niet langer gerechtvaardigd. Hoe langer ze in de wedstrijd blijft, hoe meer ze de wedstrijd polariseert en hoe meer kiezers ze zelf in de armen van John McCain duwt. Ze moet eindelijk eens beseffen dat ze de nominatie niet kan binnenhalen en dat haar persoonlijke missie gefaald heeft. En ze mag dan wel een vechter zijn, de manier waarop ze de voorbije weken heeft gevochten waren zo beschamend dat ze nu aan de partij moet denken. Ze heeft de partij zware schade toegebracht dat ze de volgende weken dit zal moeten proberen op te lossen. Vooreerst door te stoppen met haar beschamende negatieve campagne waarbij ze op haar partijgenoot schiet. Daarnaast door uit de wedstrijd te stoppen en toe te geven dat ze gefaald heeft. En tenslotte door zich achter Obama te scharen en hem te helpen om haar kiezers te overtuigen toch op de Democraten en op Obama te stemmen in november. Als ze dit echter niet doet en de Democraten verliezen in november de presidentsverkiezingen, dan zal de grote schuldige snel gevonden worden.
Het was trouwens gisteren een slechte dag voor Clinton. Ze had gehoopt om Indiana met groot verschil te kunnen winnen en het verschil in North Carolina te kunnen beperken. Het tegendeel is ondertussen bewezen. Indiana won ze met amper 2% verschil, wat feitelijk neerkomt op een status-quo en in North Carolina bedroeg het verschil met Obama maar liefst 14% en maar liefst 230.000 stemmen. Resultaat in de tussenstand: Obama heeft reeds 1.842 gedelegeerden (waaronder 254 supergedelegeerden), terwijl Clinton steeds verder achterop hinkt met 1.686 (waaronder 267 supergedelegeerden). Daarenboven heeft Clinton de voorbije dagen nog een paar uppercuts gekregen bij de supergedelegeerden, waarbij er er steeds meer supergedelegeerden de voorkeur geven aan Obama. Hij haalt haar bij de supergedelegeerden langzaamaan maar zeker in. Obama van zijn kant kan weer wat opgeluchter zijn. Zijn campagne sputtert en kende een desastreuze maand. Er waren de opmerkingen van zijn priester Wright, er was zijn eigen Bittergate en hij kon niet echt overtuigen in Pennsylvania en heeft problemen om de blanke arbeidersstem te krijgen. Maar hij klimt langzaamaan uit zijn dal. Hij distantieerde zich sterk van de uitspraken van zijn priester, hij krijgt steeds meer het vertrouwen van de supergedelegeerden en de finish ligt op minder dan 200 gedelegeerden.
Er zijn nu nog maar enkele voorverkiezingen meer. Maar het wordt nu hoog tijd dat er zware druk wordt uitgeoefend op Clinton. Haar verdere deelname in de race naar het Witte Huis is niet langer gerechtvaardigd. Hoe langer ze in de wedstrijd blijft, hoe meer ze de wedstrijd polariseert en hoe meer kiezers ze zelf in de armen van John McCain duwt. Ze moet eindelijk eens beseffen dat ze de nominatie niet kan binnenhalen en dat haar persoonlijke missie gefaald heeft. En ze mag dan wel een vechter zijn, de manier waarop ze de voorbije weken heeft gevochten waren zo beschamend dat ze nu aan de partij moet denken. Ze heeft de partij zware schade toegebracht dat ze de volgende weken dit zal moeten proberen op te lossen. Vooreerst door te stoppen met haar beschamende negatieve campagne waarbij ze op haar partijgenoot schiet. Daarnaast door uit de wedstrijd te stoppen en toe te geven dat ze gefaald heeft. En tenslotte door zich achter Obama te scharen en hem te helpen om haar kiezers te overtuigen toch op de Democraten en op Obama te stemmen in november. Als ze dit echter niet doet en de Democraten verliezen in november de presidentsverkiezingen, dan zal de grote schuldige snel gevonden worden.
0 Comments:
Een reactie posten
<< Home