Nelson for Belgrado

Vanavond is het de grote finale van Eurosong 2008 en ik ben eigenlijk best tevreden over de 5 kandidaten die de finale hebben behaald. Ik vind dat ze alle 5 elementen in zich hebben die hen een ticket naar Belgrado zouden rechtvaardigen. Ik denk dan ook dat we vanavond niet echt een slechte keuze kunnen maken. Maar natuurlijk heb ik mijn eigen favorieten en voorkeuren. Het zal weinige vaste lezers van deze blog verbazen dat ik vooral hou van de soul-touch die er in de finale is geslopen. Brahim heeft een sterk nummer en het maakt van hem de Vlaamse Marvin Gaye. Sandrine heeft dan weer een zeer goed totaalpakket en mag terecht de zus van Diana Ross worden genoemd. En tenslotte is er nog Nelson die met de John Legend-touch het beste nummer van de avond heeft met heel wat internationale klasse. Daarnaast heb je nog de twee outsiders. The Paranoics hebben een catchy rockrefrein geschreven, terwijl Ishtar dan weer opvalt met een brabbeltaaltje. Deze laatste zijn uitgeroepen tot grote favoriet van de avond, maar in mijn rangschikking hangen ze toch ergens onderaan. Ja, de verzonnen taal is origineel, maar daarmee heb je nog geen straffe hit te pakken. En ja, het geheel klinkt fris, maar daarmee is het nog geen goede song. En ja, het liedje blijft hangen, maar daarvoor nog niet op een plezante manier. Ik heb toch zo mijn twijfels over het geheel. Het begin van het liedje vind ik maar niets en is voor mij een moment waarop ik denk "waar liggen de nootjes nu alweer?", maar gaandeweg wordt het niveau per niveau opgebouwd en krijg je een aanstekelijk laatste stukje waarbij alle elementen samen komen. En dan vind ik het wel een goede song. Maar niet alles aan het nummer vind ik dus zo fantastisch. Bovendien vind ik het argument dat we met een verzonnen taal ooit tweede werden geen echt argument pro, want terwijl Urban Trad een mooi, magisch en magistraal nummer had, blijft Ishtar toch wat meer hangen op het kleuter- en peuterniveau.

Neen, mijn echte favoriet voor vanavond is dus Nelson met When I can't find love. Gewoon omdat hij het beste liedje heeft, punt uit. Bij dit nummer heb ik zoiets van "het kan mij niet schelen of dit nu goed of slecht scoort op het songfestival, het is een liedje waar we best trots en fier mogen over zijn." Het gaat tenslotte nog steeds om een SONGfestival. Ik weet dat sommige zeggen dat het een EuroVISIEsongfestival is, maar ik vind dat we eigenlijk terug back to basics mogen gaan. Gewoon een mooie song waarmee we hopen het publiek te overtuigen. Geen grote toeters en bellen om de mankementen te verdoezelen, maar een oprechte artiest die zijn hart en ziel in zijn liedje heeft gelegd en die dit op een eerlijke, authentieke manier kan overbrengen. Ik was meteen op slag verliefd op het lied en ik blijf er verliefd op. Laten we dus hopen dat we vanavond niet teveel met ons verstand gaan stemmen, maar vooral met ons hart. We dachten in het verleden altijd dat we een succesformule hadden gevonden voor een overwinning, nu ook weer met Ishtar, maar laten we dat gewoon achterwege. Welke hit zouden we buiten de wedstrijd graag horen op de radio en op onze MP3-speler willen zetten? Kies voor deze artiest vanavond en niet op wie je denkt het best kan scoren op het festival.