Verkiezingen 2007

Nog 27 dagen tot de verkiezingen. En wat hoorde ik Guy Verhofstadt en Yves Leterme de vorige dagen telkens weer zeggen? Het moet over inhoud gaan. En iedereen knikt braafjes mee: het moet over inhoud gaan. Maar waar gaat het de hele tijd over? Over het kat-en-muisspel tussen Guy Verhofstadt en Yves Leterme. “Want Yves wachtte te lang om zijn kandidatuur te stellen”. “En Yves is een angsthaas die niet met Guy wil duelleren”. “En Guy gedraagt zich als een klein kind dat gaat verliezen”. En zo voort, en zo verder. Maar heeft U al iets gehoord over inhoud? Ik nog niet hoor. En beetje geblaat ja en wat sloganeske uitspraken. Maar hoe worden de problemen bij justitie opgelost? En hoe zit het met de maatregelen qua loopbaanbeleid? En wanneer doen we iets doen tegen de armoede in België en in de wereld? En hoe kunnen we Belgen en migranten dichter bij elkaar laten groeien? Ik heb nog maar weinig antwoorden gekregen op de vraag hoe de politieke partijen de problemen van morgen gaan oplossen.

Het verbaast mij trouwens dat de campagne niet in gang geraakt. Het is nog 27 dagen tot de verkiezingen en het straatbeeld hangt nog niet vol met affiches met de gemaakte glimlachen en poses. Het is altijd grappig om te zien hoe enkelen hun gezicht in de raarste bochten moeten wringen om toch maar een beetje sympathiek op de affiche te staan. En grappiger wordt het al die affiche na enkele dagen met een beetje graffiti wordt gefatsoeneerd. Iets wat traditioneel in Aalst op de Moorselbaan gebeurd. En de brievenbus zit nog niet vol met verkiezingsdrukwerk. Ik heb nog geen enkele folder in de bus zien zitten. En dat op 27 dagen van de verkiezingen. Ik heb op de blog van Pierre Du Coin wel gelezen dat iemand wel al het eerste drukwerk had ontvangen en dat dan nog wel van de partij Groen!. Wat mij toch even deed gniffelen. De partij die voor het behoud is van de bomen en voor het milieu is, bedeelt als eerste verkiezingsdrukwerken. Je moet als ecologische partij natuurlijk je prioriteiten kennen.

Waarschijnlijk is het stilte voor de storm. Vanaf zondag beginnen op één de eerste debatten en vanaf dan zal het volle gas vooruit zijn, vermoed ik. Of we in de debatten nu meer inhoud gaan krijgen, durf ik eerlijk gezegd te betwijfelen. In een format van een uur doe je natuurlijk weinig en het moet allemaal gezellig blijven hé op zondagavond. En dan krijgen we nog eens een doe de stemtest op de buis. Een test die u zou moeten zeggen bij welke partij uw ideëen het dichtst liggen. Over inhoud gaat het daar toch ook weinig. Het verkiezingsprogramma wordt samengevat in enkele sloganeske stellingen en op basis daarvan krijg je een stemadvies. Bullshit natuurlijk, want een programma moet gestaafd worden door een argumentering. Je moet door de argumentering overtuigd geraken van een politieke partij en van een politicus, maar niet door een slogan. Helaas is het heel hard zoeken naar die argumentering. Zowel op televisie als in de folders die straks in tsunami’s in onze brievenbus zullen terecht komen.

Nog 27 dagen verkiezingstijd en toch voelt het zo niet aan. Raar. Zouden de politici misschien ook al het vertrouwen kwijt zijn gespeeld in het politiek systeem? Men spreekt wel van een moeheid van opeenvolgende verkiezingen, maar hoe kunnen de mensen nu enthousiast worden als de politici hetzelf al niet zijn? Hoe kunnen wij nu dromen van een betere toekomst als de politici niet enthousiasmerend hun visie uit de doeken doen? Hoe kunnen wij nu een rood bolletje kleuren op 10 juni als niemand ons smeekt om voor hen te stemmen? Op basis van Doe de stemtest dan maar? Tja, als het leven en de samenleving niet meer waard is dan een fletse slogan, dan zullen we het stemadvies maar moeten volgen zeker.