donderdag, augustus 28, 2008

Het einde van Donna

Het was een raar moment deze ochtend toen ik de radio opzette, op Radio Donna, om dan te horen dat Donna opgedoekt gaat worden. Even geschrokken, maar het nieuws dat Barack Obama de nominatie nu definitief te pakken heeft, vond ik toch wel belangrijker. Maar nu wil ik er wel iets over kwijt. Ik ben iemand die Donna van in het begin heb gevolgd en het is de zender geweest die mij 16 jaar lang heeft begeleid. Om dit dan te zien verdwijnen, is wel even schrikken. Maar ik had toch al de indruk dat dit een kroniek van een aangekondigde dood was.

Daarvoor waren er een aantal indicaties. Er waren de dalende luistercijfers en het feit dat de vele hervormingen het tij nooit echt kon doen keren. De laatste vernieuwing deed de cijfers wel terug doen opveren, maar intern onderzoek wees ondertussen al uit dat de cijfers terug aan het dalen waren. Op zo’n moment moet je inderdaad een ingrijpende beslissing nemen. Aan de andere kant denk ik wel dat de 15% die ze in de laatste peiling haalden een realistisch cijfer is in het huidige radioklimaat. Ik denk niet dat met Donna en Q-Music en enkele kleinere hitzenders samen er één van die groep echt boven de 20% kan uitstijgen. Maar ik denk dat de belangrijkste indicatie toch vooral uit de politieke wereld kwam, waar de druk op Donna enorm werd opgevoerd. Ik moet denken aan een reportage en interview van Knack begin deze zomer waaruit duidelijk werd dat er eigenlijk geen enkele politieke partij nog echt achter het concept Donna stond. Ik vermoed dan ook dat als men bij de VRT de beslissing niet had genomen de politiek bij het onderhandelen van de nieuwe beheersovereenkomst wel zou aangedrongen hebben om Donna ofwel volledig op te doeken en geen nieuwe zender op te richten ofwel om Donna te verkopen ofwel om Donna grondig te hervormen. Ik denk dat de VRT door zelf een beslissing te nemen probeert om de touwtjes zelf in handen te kunnen houden en zelf te kunnen beslissen hoe een nieuwe hitzender er moet uitzien.

Dat Donna gaat verdwijnen, vind ik voor een deel best jammer. Ik heb het al gezegd, het radiostation heeft mij de afgelopen 16 jaar, het merendeel van mijn leven dus, begeleid. En ik hou goede herinneringen over aan radio Donna. Maar in de loop der jaren is Donna geëvolueerd en ben ik als muziekliefhebber geëvolueerd. Terwijl Donna steeds meer naar het centrum van de commerciële muziek ging en zijn muziekaanbod inkromp, breidde ik mijn muzieksmaak in allerlei richtingen uit. Tien jaar geleden was ik helemaal pro Donnamuziek, nu vind ik mij er zeker nog in terug (zeker in vergelijking met andere muziekstations), maar het is veel minder geworden. Ik denk dat de afgelopen 5 jaar Donna zijn greep op mij heeft gelost. Ik ben iemand wiens muzieksmaak breed gaat en dan vind je al gauw Donna wat te bekrompen. Daarom ook dat ik het verdwijnen van Donna misschien nog niet zo’n slecht idee vind omdat men dan een hitzender van nul kan opstarten. Eéntje die hopelijk wel terug breed gaat in de muziek.

De afgelopen jaren werd het duidelijk dat Q-music de plaats van Donna heeft ingenomen. Q-music heeft alles te danken aan Donna. Het heeft niet alleen het soort van radiomaken gekopieerd van Donna, het heeft ook heel wat presentatoren en medewerkers van Donna overgenomen. Ik denk dat Donna een soort van pionier is geweest in hoe moderne commerciële muziekradio’s er moet uitzien en zoals het zo vaak gaat met pioniers worden die door kopies verdrongen. Nu is het tijd om een nieuw soort van pionier te maken. En ik denk dat de nieuwe hitzender die de VRT op ogen heeft, er ééntje moet zijn die zich positioneert in de driehoek Q-music – Radio 2 en Studio Brussel. Het kan zelfs een vierkant worden als je Radio 1 er nog aan toevoegt. Ik denk dat er een open veld ligt tussen die drie of vier radio’s, zeker qua muziek. Eentje die juist geen hokjesmentaliteit vertoont, maar eentje die de hokjes overstijgt door het beste van al die hokjes samen te vormen tot één geheel. Een geheel die mensen een breed aanbod geeft van muziek. Eentje waar het niet gaat om van die muziek hoort niet in ons profiel thuis, maar eentje die kijkt of het een goed lied is, ja dan nee en enkel naar die kwaliteit kijkt en luistert. En eentje die respect heeft voor het verleden, maar ook niet vies is van het heden en de toekomst en die een vinger aan de pols kan houden. Als de VRT een hitzender wilt maken dat grondig verschilt van Q-Music, dan denk ik dat enkel een brede hitzender die andere hokjesdenkende zenders overschrijdt, het verschil kan maken.

Nu, er is niet alleen de muziek natuurlijk. Er is ook nog het echte radiowerk. Donna is de laatste jaren de toer opgegaan van Q-Music en is in feite een jukebox geworden. Er zat de laatste jaren weinig ziel en soul in de zender. Let op, Donna heeft altijd goede presentatoren gehad. Er waren uitschieters, er waren enkele mindere geweest en een deel zweefde tussen beiden in. Maar wat al die presentatoren wel gemeen hadden, was het feit dat ze met een positieve blik naar de wereld keken. Dat moest zeker behouden blijven. Maar ze mogen iets meer persoonlijkheid en ziel laten zien. En daarom vind ik het terug geen slecht idee om terug van nul te beginnen, zodat men terug een ziel kan geven aan een hitzender. Wie een hitzender wil zonder veel gepraat, veel muziek, maar weinig ziel, die kan terecht bij Q-Music en andere zenders. De opvolger van Radio Donna kan een zender worden die meer is dan alleen maar hitjes draaien. Een zender die niet vies is van nieuws, sport, entertainment, politiek. Een zender die niet vies is van wat engagement en humaniteit. Een zender die niet vies is van kritisch te zijn en allerlei meningen te laten horen. Het moet geen Radio 1 worden, het moet geen Studio Brussel worden, maar het mag wel een eigen, sterke identiteit hebben.

De vraag is natuurlijk of men wel zo’n zender op de schouders als een persoon van Peter Van De Veire mag laten rusten. Ik denk niet dat het een goed idee is om alles rond 1 persoon op te bouwen. Men bouwt beter een nieuwe hitzender op rond een sterk team van creatieve mensen. Ik denk ook dat de huidige presentatoren van Donna in dat team moeten opgenomen worden. Ik denk dat er bij Donna ook mensen zijn die Donna de verkeerde richting hebben zien opgaan en de zaken anders wilden, maar ze niet konden of mochten zeggen. Luister ook naar hen. En ik denk dat het ook belangrijk is om naar de luisteraars te luisteren. Wat vraagt men van een hitzender op een openbare omroep? Vraagt men echt een tweede Q-Music of vraagt men om een heel nieuwe zender. Mijn plannen voor een hitzender staan hierboven vermeld. Ik wil een zender waarop ik de hits van John Legend, Marvin Gaye, The Beatles, Coldplay, Duffy, Jamie Cullum, John Mayer, Amos Lee, Kanye West, Rolling Stones, The Doors, Radiohead, … wil horen en waarop ik ondertussen luister naar mensen die iets te zeggen hebben, die mij kunnen doen lachen of geboeid doen luisteren.

Nu, maandag zullen we meer weten van wat die vage plannen voor die nieuwe hitzender rond Peter Van De Veire wel mogen zijn. Ondertussen leef ik vooral mee met de Donna-medewerkers, die nog van niets wisten en het nieuws deze ochtend via de kranten moesten vernemen. Die nu een onzekere tijd tegemoet gaan. Want hoe lang kunnen ze zich nog uitleven op de radio? En gaan ze er wel bij zijn als een nieuwe hitzender wordt opgericht? En wat, hoe en wanneer? Ik hoop voor hen dat er snel duidelijkheid komt zodat ze ook verder kunnen gaan.

Labels: