Eurosong - voorronde 1

Zondag was het eindelijk weer zo ver. Na een jaar overslaan, vermits RTBF de selectieprocedure mocht leiden, mocht de VRT de preselectierondes van Eurosong 2006 starten. En dat het de VRT deze keer echt menens is, moest blijken uit het bijschrift "de enige muziekwedstrijd van staatsbelang" en de inspanningen die men wil doen door een verkenningstocht te organiseren voor de winnaar door de andere Eurosonglanden in de weken na de nationale finale. En vermits het met ons land niet zo gaat, moeten we het staatsbelang na de eerste voorronde toch ook al in vraag stellen. Want de eerste voorronde kenmerkte zich zonder hoogvliegers en een ticket finale in Athene is voorlopig nog ver zoek.

Brahim mocht de avond openen met het Rai'n'B-nummer P.O.W.E.R. Geen makkelijke opgave om de deur in te trappen en meteen de standaard te stellen, maar Brahim slaagde er toch wel grotendeels in. Positief is dat Brahim ook voor Eurosong zijn eigenste zelf bleef en geen clichésong bracht. Hierdoor wint hij enorm aan uitstraling en persoonlijkheid. Bovendien klink de sound van het lied echt wel goed en wist hij tegelijk de voor Eurosong noodzakelijke etnische toets in het lied te integreren. Maar toch waren er ook nog enkele negatieve toetsen in het lied en dan vooral in de afwerking van het lied. De elementen voor het finale ticket zijn zeker aanwezig maar ze zijn nog niet goed op elkaar ingespeeld. Hierdoor klonk het lied op bepaalde momenten een beetje rommelig. Dit werd bovendien een beetje in de hand gewerkt door de onverstaanbaarheid van de tekst. De tekst moet blijkbaar op een te hoog tempo gebracht worden waardoor de verstaanbaarheid moet inboeten. Verder mocht het refrein inderdaad iets meer power zijn zoals de jury correct opmerkte. Maar Brahim heeft nu drie weken de tijd om zijn song en act verder bij te schaven en met de improved version zo meedingen naar de grote finale.

Jeason is een nieuwe naam in de muzikale wereld met Will Tura als belangrijkste referentie. We waren bij deze openbaring toch een beetje op onze hoede. Vermits deze nieuwe hartenbreker een groot deel van zijn leven in Spanje heeft doorgebracht, heeft hij Spaanse invloeden laten doorsijpelen in zijn dagelijkse bestaan en ook in zijn muzikale voorkeur. Dame amor dame vida klonk niet alleen Spaans van titel maar ook qua sound klonken er Spaanse klanken, rumba, e.d. door. En vermits de jongen er beter uitziet dan de doorsnee Vlaamse zanger zijn vergelijkingen met Enrique Iglesias en Ricky Martin niet ver weg. Het lied is een aardige voorzet om de bal in het muzikale doel te richten. De song klinkt misschien een beetje doordeweeks en Julio Iglesias-achtig, maar weet wel te boeien en de aandacht drie minuten lang te behouden. Maar het weet helaas niet echt uit te blinken. Bovendien is Jeason nog niet echt geroteerd in het televisiegebeuren en het professioneel optreden zodat hij niet weet al zijn troeven uit te spelen. Jeason blonk dan ook een beetje uit in de middelmatigheid, maar wel die van een betere soort. Eurosong kan deuren doen opengaan voor hem, maar zijn verschijning zal er zeker geen gesloten hebben.

Sonny O'Brien is één van de vele oudgedienden van Eurosong die de komende weken de revue gaan passeren. Haar carrière kwam door Eurosong echt van de grond en sindsdien is ze uitgegroeid tot een degelijke zangeres die met degelijke liedjes airplay op zowel Radio 2 als Radio Donna wist te verkrijgen en dus zo een groot publiek wist te bereiken en te overtuigen. Haar grote successen heeft ze te danken aan de up-tempo en Zweedse makelij popliedjes. Het is dan ook enigszins een verrassing dat Sonny er terug staat met een ballade zoals in 2002. All out of love was een beetje met de hakken over de sloot en kende een hoog Celine Dion-gehalte en ook met I'll be there for you waren deze elementen aanwezig. Het lied was degelijk, het was zeer goed gezongen, Sonny stond er overtuigend, ... maar het liedje kende geen hoogtepunt of climax. En voor een Eurosong-ballade is dit tot nader order nog altijd een vereiste. De song moet onthouden blijven na 26 deelnemers en die uithalen en explosies zijn voor ballades het perfecte middel hiervoor. Mocht Sonny O'Brien de halve finale toch weten te bereiken kan ze misschien net als Brahim de song bijschaven en met een betere versie de finale trachten te bereiken.

FANTOOM zorgde met Hier sta ik voor de eerste Nederlandstalige song in de preselecties. De groep is een voorlopige onbekende in het muzieklandschap opgebouwd rond 3 broers en enkele vrienden. Samen hebben ze de betrachting een tegengewicht voor Clouseau en De Kreuners te vormen en Eurosong leek hun blijkbaar een ideale manier om zich aan Vlaanderen kenbaar te maken. En in die opdracht zijn ze zeker geslaagd. Was hun betrachting om potten te breken in Athene dan moeten we zeggen dat die doelstelling te hoog gegrepen was wegens te onervaren. Hier sta ik is zeker geen slechte Vlaamse productie maar het klonk net iets té Vlaams en iets té jongensachtig. Bovendien kende het nummers enkele stops in het lied en dat waren er enkele te veel. 1 keer is in Eurosongland al heel tricky, maar twee keer of meer is uw eigen graf graven. Die stop doet de mensen hun aandacht verliezen en hun zinnen op de chips en cola te zetten zodat ze nadien niet meer zullen inhaken. Verder viel het gebrek aan professionalisme op het podium op waardoor het een beetje als een scoutsoptreden overkwam. Maar dat alles neemt niet weg dat Hier sta ik voor de rest een vrolijke en vlotte song is die in de zomer op de Blankenbergse dijk voor enige ambiance kan zorgen tijdens 10 om te zien. Is daar een groep als Toast ook niet groot geworden?

Vanessa Chinitor zorgde in 1999 voor het beste Vlaamse resultaat sinds tijden en dat resultaat is tot op de dag van vandaag nog steeds ongeëvenaard. Helaas mondde het succes van Like the wind niet uit in een succesvolle commerciële carrière. Een tweede Eurosongdeelname kon dan misschien ook het vuur nog eens aanwakkeren. Maar helaas zal Beyond you het vuur echter hebben uitgedoofd. Zelfs Radio 2 kon geen sympathie opbrengen voor dit lied en strafte Vanessa ongenadig af met een laatste plaats. Jammer voor Vanessa, maar het zwaar teleurstellende resultaat was in verhouding met de geleverde prestatie. Beyond you was up-tempo, maar wel van een tempo dat al een tijdje in een vergeten hoekje lag te beschimmelen. Bovendien heeft Vanessa een zeer typische en zware stem die een passend lied nodig heeft om het ten volle tot zijn recht te laten komen en dat was met dit lied helemaal niet het geval. En die onbegrijpelijke act met de cocons en mensen in ballon droegen niets bij tot het geheel, integendeel zelfs. Marcel Vanthilt merkte op dat dit een act zou worden die binnen enkele jaren zal opgevist worden om nog eens goed mee te lachen en ik vrees dat dit wel eens bewaarheid zou kunnen worden. Kortom, dit was een zeer teleurstellende prestatie met waarschijnlijk grote carrièregevolgen.

Nog één van die andere onbekende Eurosongdeelnemers was Zenna met hun aan hun overleden vaders opgedragen lied Someone is calling. De song lag al enkele jaren in hun schuif, eerst als danceplaat, maar na het overlijden werd de song herschreven als ballade. Het koppel is duidelijk bezig met spiritualiteit en dat vertaalde zich niet alleen in de keuze van hun groepsnaam (de naam is afgeleid van een tarotkaart) maar ook in hun muziek. Someone is calling ademde dan ook een eigen en mysterieuze sfeer uit. Maar net als de andere liedjes van de avond zat het mis met de afwerking van het lied. De toon van het lied bleef heel rechtlijnig net als de zang van de op Des'ree lijkende zangeres Magnolia. De song begon nochtans veelbelovend maar vermits ze geen echte evolutie kende, begon de aandacht af te zwakken en te verglijden naar desinteresse. Jammer, want er waren wel enkele positieve elementen aanwezig in het geheel. Indien men het mystieke en het thema van het lied verder hadden uitgewerkt, kon men een Urban Trad-effect bekomen. Helaas zullen de amateuristische aanpak en middelen niet toereikend geweest zijn om het niveau net dat tikkeltje hoger te liften. Bovendien kende het lied ook een te abrupt einde, wat volgens de uitvoerders de bedoeling bleek te zijn. Het lied en de thematiek eindigen niet na die drie minuten. Helaas worden in Eurosongmiddens niet alle goede bedoelingen altijd correct beoordeeld. Zenna had dus zeker wel enig potentieel, maar de onbekende naam en het vele werk dat er nog was om de aandacht drie minuten lang te grijpen, nekten hun om zich naar de halve finale te loodsen.

Star Academy-winnares Katerine was op voorhand al uitgeroepen tot grote favoriete van deze voorronde en vermits er op Brahim na geen echte concurrentie was rijfde ze de overwinning dan ook zeer makkelijk binnen. Watch me move teert duidelijk op enkele succesformules in Eurosongmiddens van de voorbije jaren. Het liedje leek dan ook op een wel heel fijn doorslagje van het Griekse overwinningslied My number one van vorig jaar, maar dan met de Kylie Minogue-popstem van Katerine. Het lied zet zich dan ook meteen en vlot in en drijft de volgende drie minuten lang op die vlotte beat. Helaas is de song wel héél repetitief zodat ik het vermoeden heb dat je het na drie keer beluisteren reeds kotsbeu bent. Natuurlijk is het wel een meevaller dat het op het grote festival maar één keer gebracht worden. Gelukkig maakt de verschijning en de act van Katerine het een beetje goed. Het mag natuurlijk nog altijd iets sensuelere gebracht worden zoals de jury opmerkte. Maar uiteindelijk blijft dit toch wel een beetje op een afdankertje lijken voor Katerine en blijft het een té voorspelbaar en clichéachtig nummer. Here are all the boys bewijst dat Katerine veel beter kan.

De eerste voorronde werd dus gekenmerkt door middelmatigheid en liedjes die uitblonken in hun lage graad van afwerking. Dat Katerine met de eindoverwinning ging lopen mag geen verrassing genoemd worden. Maar toch speelt Watch me move op té veilig en de vele verwijzingen naar eerdere Songfestivalhits zorgen ervoor dat de kans om eruit te schieten in Athene te klein is. Brahim zou dan echter een betere keuze zijn indien hij erin slaagt een aangepaste en betere live-versie te brengen in de halve finale. Het is een open nummer met een boodschap én die etnische toets dat bovendien kan opvallen op het grote festival zonder teveel mensen af te schrikken. Er is echter nog werk voor de boeg, maar de basis is toch wel ijzersterk. Het is natuurlijk een stukje risicovoller dan Katerine, maar het verleden heeft al bewezen dat Europa niet echt op Belgische Eurosongbijdrages zit te wachten. Als we dan een dertien-in-een-dozijn-lied zoals Watch me move zouden kiezen, zal men dan ook eerst opteren voor een ander land uit dat dozijn dan voor België. Gelukkig zijn er nog 3 andere voorrondes en 21 andere kandidaten om een goede vertegenwoordiger te zoeken. En hopelijk vinden we hem want Eurosong blijft tenslotte de enige muziekwedstrijd van staatsbelang.